Helmut Kohl affaire

Deze spreekbeurt gaat over Helmut Kohl, hij is de laatste tijd in opspraak geraakt omdat hij toen hij bondskanselier was hij geld aangenomen zou hebben van anonieme gevers. De affaire kwam in de publiciteit door een artikel in de Süddeutsche Zeitung. Onderzoeksjournalist Hans Leyendecker ontdekte dat de CDU er een heel systeem van geheime rekeningen op na hield.. Geldschieters die een donatie aan de partij wilden doen, konden dat discreet doen.Helmut Kohl heeft daar een belangrijke rol in gespeeld, maar hij weigert de namen van de gevers te noemen.In de loop van de tijd bleek dat niet alleen Kohl geld heeft aangenomen van donateurs, maar de affaire is waarschijnlijk veel omvangrijker. Eerst een stukje over de loopbaan van Kohl en daarna vertel ik waarom dit zo heeft kunnen gebeuren en of dit ook in Nederland mogelijk is. Loopbaan: Kohl werd op 3 April 1930 geboren in Ludwigshaven. Hij studeerde rechts - en staatswetenschappen in Frankfurt en werd lid van de CDU.(Duitse CDA) Hij maakte al snel carrière binnen deze partij: In 1969 werd hij minister-president van de deelstaat Rheinland-Pfalz, in 1976 werd hij fractievoorzitter van CDU. In 1982 werd hij uiteindelijk kanselier, De CDU vormde daarin een coalitie met de FDP. Tijdens zijn periode als kanselier viel het communisme en werd de Berlijnse muur afgebroken.Kohl heeft een belangrijke rol gespeeld bij de hereniging tussen de beide Duitslanden.Ook was hij nauw betrokken bij de Europese eenwording. Kohl was ook een belangrijk persoon binnen de CDU en zodoende kon niemand om hem heen.(dus ook de geldschieters) In 1998 nam Schreuder het van Kohl over. Flick affaire: Een andere Duits schandaal(waarbij Kohl niet was betrokken), in de jaren tachtig heeft sterke invloed gehad op het huidige situatie. Hoofdpersoon in dat schandaal was Lambsdorf, hij was minister van Economische zaken voor de FDP en gaf toe steekpenningen aangenomen te hebben, maar ook hij wilde de namen niet bekend maken.Toch werd bekend dat het geld afkomstig was van het bedrijf Flick. Dat bedrijf had smeergeld betaald aan diverse Duitse partijen in de hoop minder belasting te hoeven betalen. Naar aanleiding van dit schandaal werden er een aantal maatregelen genomen.Partijen kregen nu subsidie per stem die op hen was uitgebracht en bedrijven mochten hun giften niet meer opvoeren als aftrekpost.Dit alles in de hoop dat de partijen minder afhankelijk van de bedrijven zouden worden. Het is opmerkelijk dat Kohl regels die onder zijn eigen bewind tot stand waren gekomen, aan de kant heeft gezet voor het partijbelang. Hoe de zaak in elkaar zit: Toen het artikel in de Suddeutsche Zeitung werd gepubliceerd wilde Kohl daar eerst niets van weten.Later heeft hij moeten bevestigen dat er geheime bankrekeningen waren. Deze rekeningen waren bedoeld om noodlijdende partijafdelingen af en toe wat extra's te kunnen toestoppen, zonder dat dat was terug te vinden in de boeken. Hij zei er niet bij waarom dat zwart moet. Maar hij vond zijn handelswijze wel verdedigbaar .'' Omdat Kohl de namen niet wil noemen gaan er diverse geruchten, zo zou mediamagnaat Leo Kirch Kohl hebben gesteund.Hij bestreed echter fel ooit gedurende zijn 16-jarig bondskanselierschap geld voor zichzelf te hebben aangepakt of de partij geld te hebben laten aannemen om bepaalde beslissingen te nemen.Dat is tot nu toe ook nog niet bewezen. Kohl heeft verklaard dat hij de giften overhandigde aan financieel adviseur Lüthje. Deze stortte de zwarte inkomsten op bankrekeningen in Zwitserland. Via overboekingen naar Luxemburg en Frankfurt werd dit geld gewit en vloeide het terug in de partijkas. Volgens Lüthje had Kohl ook als partijvoorzitter in die zelfde periode zes miljoen aan zwarte inkomsten.Ruim een miljoen was vermoedelijk afkomstig van Siemens. De donatie werd overhandigd in Zürich. De herkomst van de rest is onbekend. Ook deze miljoenen werden geparkeerd op Zwitserse bankrekeningen of in contanten naar het CDU-hoofdkantoor in Bonn gebracht. De herkomst van meer dan 12 miljoen mark in de boekhouding van de CDU is volgens het accountantskantoor Ernst & Young onduidelijk. Dat blijkt uit de maandag openbaargemaakte eindrapportage van het bedrijf dat de illegale schenkingen aan de partij heeft onderzocht. Volgens CDU-penningmeester Wissman gaat het om twee posten van respectievelijk 10 miljoen en ruim 2,1 miljoen mark. Het eerste bedrag is tussen 1989 en 1992 binnengekomen. De tweede som stamt uit de periode 1993-1998. De zaak bleek groter te zijn: De affaire bestaat niet alleen uit geld dat Kohl heeft aangenomen van anonieme gevers, maar er zijn in de loop van de tijd meer zaken aan het licht gekomen.Het is onduidelijk in hoeverre deze zaken te maken hebben met het geld dat Kohl aannam van de donateurs.Er zijn aanwijzingen dat de CDU geld heeft aangenomen van Saoedi-Arabië dat 36 Leopard-tanks wilde hebben. Verder zou de CDU 3,4 miljoen Mark hebben ontvangen van een investeerder bij de aankoop van 112.000 flats voor 7 miljard.Dat was een miljard minder dan een Japanse investeringsgroep had geboden. Hier is inmiddels een parlementaire enquête voor gestart. Tenslotte is er nog de overname in 1992 van de Oost-Duitse raffinaderij Launa door het Franse Elf. Volgens nog niet bewezen verdachtmakingen zijn tientallen miljoen guldens smeergeld richting politiek gevloeid, waarbij de CDU hoog op de lijst zou hebben gestaan. Wijlen Francois Mitterand zou er ook bij betrokken zijn geweest, hij zou Elf de betalingen hebben opgedragen om de verkiezingscampagne van Kohl(ze waren beide voor Europa) te financieren.De overdracht van het geld zou hebben plaats gevonden in een Zwitsers hotel waarbij de geheime diensten van beide landen aanwezig zouden zijn geweest. De parlementaire enquête richt zich inmiddels ook op deze zaak. De gevolgen: Kohl heeft zijn erevoorzitterschap van de CDU moeten opgeven, ook is het onzeker of hij nog een ere doctoraat van de universiteit van Groningen krijgt.Zo iemand moet van onbesproken gedrag zijn.De golf aan negatieve publiciteit, die op grond van voorgaande zaken over de Duitse christen-democratie heen is gespoeld, blijkt de CDU weliswaar in de opiniepeilingen veel aan populariteit te kosten, maar de zaak roept bij de burger ook gevoelens op van solidariteit met Helmut Kohl.Maar de meerderheid van de Duitsers is van mening dat hij de namen moeten noemen.Ook binnen zijn partij is er sterke verdeeldheid.Partijvoorzitter Schäuble heeft sterke kritiek op Helmut Kohl, hij zou zijn partij in grote problemen hebben gebracht met het aannemen van het zwarte geld.Hij verklaarde dat de geheime rekeningen sinds zijn aantreden in december vorig jaar zijn afgeschaft. Ook kondigde hij een intern onderzoek aan.Er zijn echter ook beschuldigingen tegen Schauble gekomen, in 1998 zouden overboekingen van meer dan een miljoen hebben plaatsgevonden.Andere binnen zijn partij vinden dat ze moeilijk afstand kunnen nemen van iemand die jarenlang zo’n belangrijke rol voor hun partij heeft gespeeld. Een fractiemedewerker van de Duitse christen-democratische partij CDU heeft zelfmoord gepleegd. Hij kwam tot zijn daad op de dag dat het Duitse parlement een officieel onderzoek is begonnen naar mogelijk illegale financiële transacties van de partij.Hoewel het volgens de CDU wegens privé-omstandigheden gebeurde is een verband toch niet uit te sluiten.Justitie in Bonn is een een strafrechtelijk vooronderzoek tegen oud-bondskanselier Helmut Kohl (CDU). Dit onderzoek richt zich met name op het ontrecht verkrijgen van subsidie en het voeren van een zwarte boekhouding.Er hangt de CDU in ieder geval een boete boven het hoofd, over gevolgen voor Kohl valt nog niets te zeggen. Kan het ook in Nederland gebeuren? Het is natuurlijk mogelijk dat het in Nederland maar de kans dat het gebeurt is een stuk kleiner. Politiek bedrijven in democratieën is duur: campagnes kosten veel geld (kijk maar naar de presidentsverkiezingen in Amerika).Vooral in Landen met een districtenstelsel zoals Duitsland, waarbij de verkiezingen eigenlijk tien keer gewonnen moeten worden.Ook in Nederland is er discussie geweest over het aannemen van geld door politieke partijen.Minister Peper heeft verklaard dat er terughoudend mee moet worden omgegaan, hij is niet voor een volledig verbod.De meeste partijen zijn het met hem eens.Ook zij zijn bang voor Amerikaanse toestanden.Alleen de VVD vindt dat partijen het geld onder bepaalde voorwaarden zouden mogen aannemen. Conclusie: Deze zaak bestaat niet alleen maar hoe je met giften om moet gaan maar gaat over het vertrouwen in de politiek.Uit deze zaak zou je kunnen concluderen dat je niemand in de politiek meer kunt vertrouwen.Als zelfs Kohl niet weet hoe hij met geld om moet gaan hoe zal dat dan met andere politici gaan.Hopelijk blijkt echter dat Kohl alleen wat slordig is geweest met het boeken van het geld en is hij niet te koop geweest en dat er van die andere geruchten niets waar is.Dan zou de schade misschien nog enigszins beperkt kunnen worden.