Inleiding
Ons sectorwerkstuk gaat over Abortus. Wij zijn op dit onderwerp gekomen, omdat we het over SOA’s zouden doen. Omdat dat geen goed onderwerp was omdat we een sector verschil hebben, kwamen we op het idee om het over abortus te doen, omdat dat toch meestal de gevolgen zijn van het onveilig vrijen als je het kindje echt niet houden kanwil. Het onderwerp is natuurlijk ook best interessant want we wisten er voor het werkstuk weinig vanaf. En ook omdat het een onderwerp is dat veel met de maatschappij te maken heeft, en problemen op kan leveren, vonden we het interessant.
De hoofdvraag is:
Is het belangrijk voor de maatschappij dat er abortusklinieken zijn?
De deelvragen zijn:
- Hoe is de abortuswet in Nederland en andere landen tot stand gekomen.
- Welke groep mensen ondergaan de meeste abortussen? En waarom die groep?
- Hoe kijken mensen tegen abortussen aan?
Omdat we eerst met een ander onderwerp begonnen waren hadden we minder tijd om dit te doen. Dus hebben we dit snel moeten regelen. We hebben snel de hoofdvraag verzonnen en daarna 18 deelvragen gemaakt die er mee te maken hebben. We zijn de volgende dag meteen naar mevrouw Schmeetz (begeleider) gegaan en de goede deelvragen uitgekozen. De vragen hebben we toen verdeeld en hebben samen aan de enquête en het interview gewerkt. In totaal hebben we toch wel dik 20 uur eraan gewerkt. Omdat we niet bij elkaar in de klas zaten hebben we middagen bij elkaar thuis gezeten. En dat toch wel 6 of 7 keer gedaan.
Het interview hebben we lang over gedaan, omdat we niet wisten of we iemand moesten interviewen die in een kliniek werkt of die er zelf één heeft ondergaan. De enquête en de “wist je dat” hebben we redelijk snel verzonnen ook aan de hand van de vragen in het interview. Het werkstuk gaat in het algemeen over de abortuswet, en hoe die tot stand gekomen is in Nederland, en andere landen. Daarbij hebben we niet kunnen vinden hoe de wetten tot stand gekomen zijn, maar wel in welke landen er een wet is, sinds wanneer, en tot welke maand de abortus uitgevoerd wordt.
Ook hebben we het over de groepen mensen die de meeste abortussen ondergaan en wat de reden daar van is. Bijvoorbeeld of het meer jonge meisjes zijn of meer allochtonen vrouwen die de abortussen ondergaan. Door de enquête zijn we te weten gekomen hoe de mensen in het algemeen tegen de abortussen aankijken en wat hun motivatie daarbij is. We hebben verschillende groepen de enquête laten invullen zodat we een beter beeld kregen, dan als je bijvoorbeeld alleen je leeftijdsgenoten het laat invullen.
En als laatste hebben we opgezocht wie de klinieken financierde daar was ook niet zo heel veel meer over te vinden en hebben we toen de StiSAN gebeld voor verdere uit leg over de verzekeringen enz.We hebben een interview gedaan met iemand die in een kliniek werkt en die zelf een abortus heeft ondergaan. Ook hebben we verhalen van meidenvrouwen die abortus hebben laten plegen. Maar die verhalen hebben we maar als extra bijlagen gedaan omdat dat niet echt bij een deelvraag paste. We hebben ook foldertjes aangevraagd, maar dat is dan meestal wel over hoe het allemaal in z’n werk gaat, en niet over de punten waar wij het over hebben.
Omdat het in het werkstuk niet echt over de ingreep zelf gaat maar het toch wel handig is dat je weet waar je over praat, komt hier een stukje uitleg over de ingreep en de methodes.
Abortus
Als een vrouw een abortus wil laten plegen dan krijgt ze van de huisarts een verwijzing naar het ziekenhuis of een abortuskliniek. Maar ook als je niet naar de huisarts wilt kan je direct naar een abortuskliniek gaan.
Bij het maken van een afspraak bij een abortuskliniek of een ziekenhuis moet rekening worden gehouden met de wettelijke verplichtte wachttijd van 5 dagen na de afspraak. In die tijd kan de vrouw natuurlijk van mening veranderen en het kindje te houden.
- Er zijn 3 methodes voor een abortus
1. Zuigcurettage
Dit is de meest gebruikte methode, en wordt toegepast tot ongeveer 11 weken. Als je deze behandeling doet moet je 2 of 3 uur van tevoren aanwezig zijn.
De vagina en de baarmoeder worden ontsmet. De baarmoeder wordt verdoofd en daarna opgerekt met dilatatoren (dat zijn staafjes van verschillende dikte). Als de opening groot genoeg is wordt er een slangetje naar binnen gebracht. De zuigbuis wordt aan een vacuümpomp vast gemaakt. Eerst wordt het vruchtwater weggezogen, en daarna het vruchtzakje, embryo en de vliezen uit de baarmoeder. Als dit allemaal gedaan is mag de vrouw naar de rustkamer en moet daar ongeveer een uur blijven.
* Dit zelfde geld ook voor een overtijdbehandeling.
2. Finks
Wanner de foetus meer dan 11 weken oud is, wordt het met een speciale tang in kleine deeltjes naar buiten gebracht. De tang er genoemd naar de Engelse aborteur Finks.
In deze fase van de ontwikkeling is het kraakbeen van onder andere het hoofdje tot bot verhard en kan alleen de zuigcurettage niet alles meer weg krijgen. Omdat niet alle deeltjes weg kunnen worden gehaald, word er evengoed gecuretteerd in verband met een infectiegevaar.
3. Prostaglandines
De prostaglandines-behandeling wordt tussen de 18 en de 22 weken toegepast. De vrouw moet het hormoon prostaglandines in nemen en daardoor komen er weeën op gang en wordt het kindje uitgestoten, net als bij een gewone bevalling. Vlak voor de vruchtuitdrijving wordt de vrouw onder narcose gebracht. Deze ingreep vindt plaats in een kliniek. Over het algemeen moet een vrouw 24 uur daar blijven.
Deelvraag 1
De abortuswet is in Nederland in 1981 samengesteld en werd de “Wet afbreking Zwangerschap” genoemd, en is sinds 1985 actief. Dat is te danken aan de overeenkomst tussen het standpunt van de CDA (de arts beslist) en van de VVD (de vrouw beslist). Het houd dan wel in de dat je er een vergunning voor moet hebben van de minister van Volksgezondheid. En je moet je als aborteur aan de belangrijke punten houden.
Een aantal punten uit die wet zijn:
* Abortus mag alleen verricht worden in ziekenhuizen of klinieken met een vergunning.
* Abortus is alleen toegestaan als er noodsituatie is.
* De vrouw moet er 5 dagen over na kunnen denken (na de bevestigende afspraak) voordat ze de abortus ondergaat.
* Klinieken en ziekenhuizen zijn verplicht een registratie bij te houden die anoniem is.
* Abortus blijft in het wetboek van strafrecht.
Er zijn natuurlijk ook voorwaarden, waaraan iedereen zich houden moet. De zwangerschap mag maximaal 12 weken duren. Dus eigenlijk 14 weken na het uitblijven van de menstruatie. De ingreep moet worden gedaan in een instelling voor gezondheidszorg die beschikt over een voorlichtingsdienst. De arts die de abortus uitvoert moet met de vrouw praten over de risico’s en andere mogelijkheden zoals het kind houden of laten adopteren. Ook moet de arts controleren of de vrouw wel zelf besloten heeft de abortus te ondergaan en of ze niet gedwongen wordt door familie, of vriend. Er moeten 5 dagen bedenktijd zijn, en de vrouw moet vlak voor de abortus schriftelijk haar toestemming bevestigen.
Als je minderjarig bent, hoef je je ouders niet om toestemming te vragen. De arts mag het ook niet vertellen want die hebben beroepsgeheim. Alleen als je onder algehele narcose gaat moet je toestemming hebben van je ouders. Je kan dus eigenlijk stiekem een abortus ondergaan als je maar kunt laten zien dat je een Nederlander bent.
Een paar artikelen die het welboek van strafrecht staan over abortus.
۰Hij die een vrouw een behandeling geeft, terwijl hij of redelijker wijs moet vermoeden dat daardoor een zwangerschap kan worden afgebroken, wordt gestraft met de gevangenis van ten hoogste vier jaar en zes maanden en een geldboete van de 4e categorie (11.345 euro ongeveer)
۰Indien het feit de dood tot van de vrouw ten gevolgen heeft, wordt gevangenisstraf ten hoogste zes jaren opgelegd of een geld boete van de 5e categorie.
۰Indien het feit begaan is zonder toestemming van de vrouw, wordt gevangenisstraf van ten hoogste twaalf jaren opgelegd of een geldboete van de 5e categorie.
۰Het in het eerste lid bedoelde feit is niet strafbaar, indien de behandeling is verricht door een geneeskundige in een ziekenhuis of kliniek waarin zodanige behandeling volgens de Wet afbreking zwangerschap mag worden verricht.
De arts beslist of er een noodsituatie is. De vrouw en de arts beslissen samen over de abortus. De arts heeft 3 dagen bedenktijd en heeft de plicht om een aantal dingen goed te controleren, bijvoorbeeld of de vrouw ook andere oplossingen kent, en wat precies de noodsituatie is. Bij de een van de volgende noodsituaties mag abortus worden ondernomen.
* Als het leven van de moeder bedreigd wordt wanneer ze het kindje zou houden.
* Als door de zwangerschap een bepaalde aandoening zal verergeren of blijvende schade oplevert voor de moeder.
* Als er een ernstige bedreiging is voor de psychische gezondheid.
Als er sprake is van een extreme noodsituatie. Bijvoorbeeld als de moeder geen huis heeft, geen toekomst doordat haar school niet afgerond is of door geestelijk isolement.
* Als er een kindje met een afwijking geboren zal worden.
* Of als de zwangerschap niet gewenst is door bijvoorbeeld verkrachting of seksueel misbruik.
In welke landen mag abortus worden ondergaan en vanaf welk jaar?
• Nederland - 1981 - tot de 20e week
• Duitsland - 1976 - tot de 3e maand
• Frankrijk - 1975 - tot 10e week
• Italië - 1978 - tot de 12e week
• oostenrijk - 1975 - tot de 3e maand
• Zwitserland - 1975 - tot de 3e maand
• Engeland - 1967 - tot de 3e maand
• Zweden - 1983 - tot de 5e of 6e maand
• Rusland - 1920 - tot de 3e maand
• Bulgarije - 1945 - tot de 3e maand
• Hongarije - 1945 - tot de 3e maand
• Polen - 1945 - tot de 3e maand
• Roemenië - 1945 - tot de 3e maand
• Joegoslavië - 1945 - tot de 3e maand
• Tsjecho-Slowakije - 1945 - tot de 3e maand
• Verenigde Staten - 1973 - tot de 3e maand mag de vrouw zelf beslissen, daarna is toestemming nodig.
• Japan - geheel vrije keus
• China - geheel vrije keus
Onveilige abortus
Per jaar worden er ongeveer 36 tot 53 miljoen abortussen gepleegd. En daarvan 20 miljoen onveilig. Dus niet in ziekenhuizen of klinieken, of door mensen die er een vergunningen er voor hebben. Onveilige abortus komt meestal voor in ontwikkelingslanden waar abortus niet wettelijk is toegestaan. Per jaar gaan er ongeveer 50 tot 100 duizend vrouwen dood aan de gevolgen van onveilige abortus in de Derde Wereld.
* De schatting is dat er 13% van alle moedersterfte door de gevolgen van onveilige abortussen komt.
* ongeveer 20% van alle abortussen op de hele wereld wordt onveilig gedaan.
Sterfte van onveilige abortus per continent per jaar
Land aantal onveilige abortussen (x miljoen) sterfte risico
- Wereld - 70000 - 1:300
- Ontwikkelde landen - 600 - 1:3700
- Europa - 100 - 1:2600
- Derde Wereld - 690000 - 1:250
- Afrika - 23000 - 1:150
- Azië - 40000 - 1:250
- Latijns-Amerikaan - 6000 - 1:800
Deelvraag 2
Het abortuscijfer in Nederland is 8.4. Dit is het aantal abortussen per duizend vrouwen en meisjes in vruchtbare leeftijd. In de jaren 70 was er een daling, maar sinds de jaren 90 stijgt het abortuscijfer. In 1990 was het abortuscijfer nog 5.2; in 2001 was het 8.0. De reden voor de stijging komt vooral door de ongewenste zwangerschappen en abortussen van allochtone tieners en vrouwen. In 1990 waren 4 van de 10 abortussen ondergaan door allochtone vrouwen. In 2001 is dat gestegen naar 6 van de 10.
Nederland heeft niet langer het laagste abortuscijfer te wereld. België en Duitsland hebben inmiddels een lager abortuscijfer. Maar dat betekent niet dat Nederland een hoog abortuscijfer heeft, in andere West-Europese landen en in de VS is het twee- tot driemaal zo hoog.
In 2001 was 80 % van de abortussen in Nederland ondergaan door in Nederland wonende vrouwen. Ruim 2800 vrouwen kwamen uit Duitsland, België en Luxemburg voor een abortus.
Het abortuscijfer bij allochtone vrouwen is ongeveer drie tot tien keer hoger dan bij autochtone vrouwen. Antilliaanse vrouwen hebben hier het hoogste abortuscijfer: 86.6. Onder Antilliaanse en Turken zijn de meeste tienermoeders.
Grafiek 1; het aantal abortussen in Nederland neemt toe.
23% van de abortussen zijn ondergaan bij getrouwde vrouwen.
18% bij vrouwen die samenwonen.
50% bij vrouwen die nooit getrouwd zijn en bij hun ouders wonen.
9% bij gescheiden vrouwen.
Ongeveer de helft van de vrouwen die een abortus liet plegen, hadden kinderen. Eén op de drie vrouwen heeft al eerder een abortus gehad.
Aantal abortussen bij minderjarigen en etnische minderheden. (Bevolkingsgroepen die in Nederland wonen en in de minderheid zijn).
Jaar Abortuscijfer vrouwen 15 - 44 jaar Abortuscijfer vrouwen < 15
1996 6.5 per 1000 0.3 %
1997 6.5 per 1000 0.3 %
1998 7.0 per 1000 0.3 %
1999 7.4 per 1000 0.4 %
2000 8.0 per 1000 0.6 %
2001 8.4 per 1000 0.6 %
Voorbeelden van redenen om een abortus te laten plegen.
• Je kunt jezelf te jong vinden, en je zit nog op school. Je kunt de verantwoordelijkheden van een kind niet aan. Ook kun je op jonge leeftijd meestal niet financieel rondkomen, want een kind heeft voeding kleren etc. nodig.
• Je kunt jezelf natuurlijk ook te oud vinden. Misschien heb je al een gezin, en vind je dat het gezin compleet is.
• Ook kan het zijn dat het niet goed gaat met je relatie, en dat het voor het kind niet goed is om in zo’n gezin te komen. Of dat het natuurlijk net uit is met je relatie.
• Een goede reden voor een abortus is dat je door een verkrachting zwanger bent geraakt. Het kind zal je meestal altijd aan de verkrachting blijven denken, en voor het kind zal het ook niet prettig zijn, om een kind van een verkrachter te zijn.
• Door een vlokkentest of andere test kan je te weten zijn gekomen dat het kind gehandicapt is. Misschien is het wel zo ernstig ziek, dat het kind meer lijden moet, dan dat het plezier heeft.
Redenen voor abortus [in %] 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999
Lichamelijke gezondheid moeder of kind in gevaar 4,1 3,4 3,6 3,8 3,9 4,8 4,9
Niet willen van een zwangerschap:
- vrouw voelt zich te jong
- vrouw voelt zich te oud
- studies
- alleenstaand
- momenteel geen kinderwens
- voltooid gezin 36,8
7,2
2,9
5,8
3,7
8,6
8,6 38,7
7,3
2,6
6,2
4,1
9,4
9,1 42,7
8,6
2,9
7
3,7
10,7
9,8 46,8
10,1
2,7
7,8
3,8
12
10,4 48,7
10,5
3,1
7,9
4,5
11,8
10,9 50,3
11,5
3,3
8,2
4,5
11,6
11,2 50,3
11,5
3,1
8,5
4,3
12,1
10,8
Financiële of materiële redenen 18,1 17,6 17,7 18,7 17,9 17,3 16,2
Relationele of familiale redenen 20,6 19,3 20,5 21,8 21,9 21,8 22,2
Verkrachting of incest 0,2 0,2 0,2 0,2 0,1 0,3 0,2
Politiek vluchteling 1,5 1,4 1,1 1,3 1,3 1,2 1,7
Andere 19 19,1 14 6,8 5,1 4,3 4,5
Deelvraag 3
Op die vraag is natuurlijk niet één, twee, drie een antwoord op te verzinnen. Het ligt aan een aantal factoren die die mening bepaald. Zoals: leeftijd, geslacht, cultuur en godsdienst. En de vraag is eigenlijk of abortus moord is. Voor vele is kindje dus nog geen mens, maar weefsel, een klompje cellen. Maar abortus is goed beschouwd wel moord. Al vanaf het begin liggen de eigenschappen vast of het een jongetje of meisje word, blauwe of bruine ogen etc. Vanaf dat moment is er dus een identiek mens ontstaan, en er zal nooit meer iemand zijn die precies dezelfde eigenschappen krijgen zou. Maar omdat ieder mens daar wel zijn eigen mening over staat hier een stukje over de godsdiensten en hun kijk op abortus.
Cultuur & Godsdiensten
Humanisme
- Humanisten nemen als uitgangspunt de individuele vrijheid. Dus dat betekent dat je persoonlijke beslissing telt. Dus de vrouw bepaald wat er met haar eigen lichaam gebeurt. (zelfbeschikkingsrecht).
Jodendom (Joden)
- Het Jodendom keurt de abortus alleen goed als het noodzakelijk is de dood van de moeder te voorkomen. “Het ontstaande mens” wordt als weerloos en onschuldig beschouwd en moet dus rechtvaardig worden behandeld binnen de gemeenschap. Binnen het huidige jodendom zijn de meningen sterk verdeeld.
Christendom (Christenen)
- De rooms-katholieken beschouwen abortus als moord (je dood een menselijk leven). Alleen de indirecte abortus is toegestaan bijvoorbeeld als de vrouw baarmoederhalskanker heeft, en haar leven dus in gevaar is.
Islam (Islamieten)
- De Islamitische wet verbiedt abortus. Sommige liberalen (mensen met vrijheid) willen dat abortus onder bepaalde omstandigheden wel moet kunnen. Zij baseren zich op een hadith (waarschijnlijk een spreuk of tekst) van de Profeet, die stelde dat na 120 dagen de embryo “bezielt” word, dus vanaf die dag het een ziel krijgt. Abortus is na “inblazing van de ziel” dus verboden tenzij de vrouw in levensgevaar verkeerd. Over abortus voor de “inblazing van de ziel” zijn de meningen verdeeld.
Hindoeïsme
- Volgens Hindi-teksten verdient de embryo, die kwetsbaar is, speciale bescherming dus is abortus niet toegestaan. Ook vanuit het geloof van het hiernamaals en reïncarnatie is abortus niet toegestaan.
Natuurlijk kun je niet alleen je conclusies trekken uit de visies van de godsdiensten. We hebben ook een enquête gemaakt die we over verschillende leeftijdsgroepen hebben uitgedeeld. En dus zo beter konden bepalen hoe de algemene kijk op abortus is. En of leeftijd en geslacht er ook echt mee te maken hebben.
Leeftijd & Geslacht
Deze enquête hebben wij een aantal mensen laten invullen.
Omdat ons sectorwerkstuk over Abortus gaat, en wij een deelvraag hebben verzonnen over hoe de mensen tegen abortus aan kijken, willen wij uje vriendelijk vragen om deze enquête serieus in te vullen. Zodat we een beeld van 3 verschillende leeftijdsgroepen krijgen en zo onze conclusies kunnen trekken. Als man zijnde hoeft u vraag 7 niet in te vullen. Maar het zou wel leuk zijn. Ook hoef je je naam er niet op te zetten maar de klas wel, zodat we weten welke leeftijd het is. Alvast heel erg bedankt! Groetjes Marije en Anna
Als u/je onvoldoende ruimte heeft, kun(t) u/je achter op het blaadje verder schrijven.
Naam:
Klas en leeftijd:
1. Weet u/je wat abortus in grote lijnen inhoud?
2. Zo ja, zou u/je dat hier misschien in het kort willen uitleggen?
3. Ben(t) u/je voor of tegen abortus? En waarom?
4. Ben(t) u/je voor of tegen abortus na de 24e week? (6 maanden) En waarom?
5. Wat vindt u/je van het feit dat je Nederlander moet zijn om abortus te mogen laten plegen? En waarom?
6. Hoe kijkt u/je tegen het feit aan dat ook minderjarigen zonder toestemming abortus mogen laten plegen?
7. Wat zou u doen in deze situatie? (als vrouw zijnde)
U/je bent 17 jaar en uw/je verkering is net uit. U/je zit nog op school en heeft dus alleen een bijbaantje in het weekend. Wat zou u/je doen als u/je nu in verwachting blijkt te zijn?
a. Ik hou het kindje, en stop met school zodat ik het een goede toekomst bieden kan
b. Ik hou het kindje er laat mijn ouders er voor zorgen totdat ik mijn opleiding heb afgerond en zelf ervoor kan zorgen.
c. Ik sta het ter adoptie.
d. Ik laat abortus plegen.
We hebben de enquête gehouden onder de leeftijd van 15 t/m 70.
Dit is uit de enquête gekomen:
Over het algemeen is iedereen voor abortus. Maar iedereen zegt er wel bij dat het aan de situatie ligt. Als het kindje bijvoorbeeld een afwijking heeft zijn ze er wel voor, maar als het gewoon door onveilig vrijen komt dan zijn ze tegen. Ook was er nog iemand die helemaal tegen is (Vr. 40 jaar). Ze zegt “omdat er in Nederland zoveel gesproken word over voorbehoedmiddelen hoeft abortus niet aan de orde te komen, tenzij er een andere reden is”. Over abortus na de 24e week zijn veel verschillende meningen. Het merendeel is wel tegen en een paar zeggen ook wel dat het van de situatie af hangt. Als de moeder opeens niet meer voor het kindje kan zorgen is dat een goede reden. (Man 16 jaar). Vraag 5 was een beetje onduidelijk gesteld. Maar ik bedoelde ermee dat als je in Nederland woont je gratis de abortus kan laten plegen, en als je uit België komt je er voor betalen moet. Toen ik het uitlegde was iedereen het er mee eens. Omdat het in België ook gewoon legaal is, dus waarom zou je dan naar Nederland komen. Over vraag 6 waren de meningen heel verschillend. De vraag is; Hoe kijkt u tegen het feit aan dat ook minderjarige zonder toestemming van hun ouders abortus mogen laten plegen? Vooral de mensen die zelf kinderen hebben zijn er tegen. Want natuurlijk willen die dat het besproken wordt met hen. Vooral de moeder zijn er zwaar op tegen, en heel veel keken ervan op dat je ook niet eens een verwijsbriefje nodig hebt van de dokter om naar een abortuskliniek te mogen gaan. Ook zei er iemand dat als je nog zo jong bent je niet de hele situatie kan overzien en dus vaak handelt uit angst. Veel jongeren vinden het wel goed dat het zonder toestemming mag, vooral de meiden. Als je namelijk toen je dronken was met “zomaar iemand” naar bed bent geweest, je het beter niet vertellen kunt. Een oudere persoon (Man 50 jaar) was het ermee eens dat zonder toestemming minderjarige abortus mogen laten plegen, hij zegt “als ze al zover zijn moeten ze ook hier zelfstandig over beslissen. De 7e vraag was wat iemand in een bepaalde situatie zou doen. Wat zou u doen in deze situatie? (als vrouw zijnde)
- U/je bent 17 jaar en uw/je verkering is net uit. U/je zit nog op school en heeft dus alleen een bijbaantje in het weekend. Wat zou u/je doen als u/je nu in verwachting blijkt te zijn?
a. Ik hou het kindje, en stop met school zodat ik het een goede toekomst bieden kan.
b. Ik hou het kindje er laat mijn ouders er voor zorgen totdat ik mijn opleiding heb afgerond en zelf ervoor kan zorgen.
c. Ik sta het ter adoptie.
d. Ik laat abortus plegen.
Twee hadden gekozen voor optie A. ( Man 16 jaar en Vr. 67 jaar). Vijf voor antwoord B en alle vijf vrouwen, en drie daarvan met kinderen. Daarbij staat wel dat hun ouders daar mee eens moeten zijn en anders dus voor optie A kiezen. Die twee andere die B gekozen hadden waren allebei 15. De een schrijft dat ze het kindje nooit weg zou laten halen, in welke situatie dan ook. En de ander zegt dat ze haar studie wel afwilt maken en ook het kindje houden wilt. Een vrouw had ingevuld dat dat aan de reactie van de ex ligt. Misschien dat het wel weer goed zal komen en dan ben je je kindje kwijt. Dan weet je zeker dat je er spijt van zult krijgen. Antwoord D werd vier keer gekozen. 2 jongens van 16 jaar en een meisje van 15. En ook door een man van 50 jaar, met kinderen.
Je kunt hieruit niet echt je conclusie trekken maar wel dat er een verschil is tussen jongens en meiden. En tussen leeftijd ook wel een beetje, omdat, als je al kinderen hebt, je er een hele andere kijk op heb gekregen. Ook als je dochter rond de 16 tm 18 is kan je je er beter bij indenken in bepaalde situaties.
Deelvraag 4
De behandeling kan naar wens plaatsvinden in een ziekenhuis of abortuskliniek. De meeste behandelingen vinden plaats in een abortuskliniek.
In Nederland zijn 20 abortusklinieken, en 15 daarvan zijn van StiSAN. StiSAN (Stichting Samenwerkende Abortusklinieken Nederland) wil goede abortushulpverlening en goede informatie over abortus.
Dit houdt in;
- Optimale kwaliteit van de abortushulpverlening.
- Goede beeldvorming en informatievoorziening over abortus.
- Haalbare financiële uiterste
Ook wil StiSAN goede informatie over het voorkomen van ongewenste zwangerschap.
Voor een abortus hoeft een vrouw niet te betalen. Abortus in het ziekenhuis wordt vergoed door het ziekenfonds of de particuliere ziektekostenverzekering. Abortus in een kliniek wordt vergoed door de AWBZ. AWBZ ( de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten) is een volksverzekering. Daaronder valt iedereen die Nederlander is en in Nederland woont.
Op deze manier voorkom je dat mensen uit het buitenland allemaal naar Nederland komen, om hier een gratis abortus te krijgen. Buitenlanders die toch naar Nederland komen om een abortus te ondergaan, moeten vooraf contant betalen.
Om even een voorbeeldje te geven; een asielzoeker die het doel heeft in Nederland te blijven, en ook een verblijfsvergunning heeft, mag wel een gratis abortus ondergaan.
Interview
We hebben twee interviews gedaan. Een met een vrouw die abortus heeft laten plegen, en een met een vrouw die abortussen pleegt.
Het eerst interview is met Fieke, een vrouw van 53, die abortus heeft laten plegen op haar 18e, en nu in een kliniek werkt en met vrouwen van tevoren een gesprek erover heeft. Het tweede interview was met Adrianne een vrouw van 48, die in het Amsterdams Centrum voor Seksuele Gezondheid werkt zij is altijd bij de behandeling aanwezig.
Interview 1
Hoe bent u zwanger geraakt?
Ik was 18 jaar, en deed aan periodieke onthouding, mijn ouders waren weg en mijn vriendje was er. De relatie liep op het einde en dacht dat ik door met hem naar bed te gaan de relatie nog in stand kon houden. Het was de laatste dag van mijn menstruatie, in 1968 2e kerstdag, ik zat nog op school. Toen ik 4 weken later niet ongesteld werd ging ik naar de huisarts. Het was ondertussen al uit met me vriendje. Mijn huisarts vond dat ik abortus mocht laten plegen maar omdat er nog geen klinieken waren moest hij het doen. Eerst moest ik toestemming hebben van een de huisarts (dat had ik dus), van een psycholoog, en een gynaecoloog. Uiteindelijk had ik dat gekregen.
Was u al snel zeker van uw beslissing?
- Nee. Ik wist niet eens dat ik abortus kon laten plegen, maar toen ik het hoorde wilde ik het meteen. Dus toen was ik er heel zeker van.
Wat vonden uw ouders ervan dat u abortus liet plegen?
- Mijn moeder was zelf ook ongehuwd zwanger geraakt op haar 19e, en ze wilde niet dat mij het zelfde zou overkomen. Ze was dus erg opgelucht dat ik abortus kon laten plegen.
Hoeveel weken was u zwanger toen u abortus liet plegen?
- Ik was vanaf dat mijn menstruatie uitbleef, 9 weken zwanger.
Met welke methode is er gebruikt?
- In die tijd hadden ze nog geen zuigcurettages, dus werd met een ijzeren stokje met daaraan een haakje mijn baarmoeder leeg geschraapt. Het duurde 10 minuten en het voelde alsof ik dood ging. Ik kon daarna niks meer alleen blijven liggen, toen het wat beter ging mocht ik gaan. Van de huisarts mocht mijn moeder geen taxi bellen omdat die meteen wel door hadden dat er een abortus gepleegd was. Daarom moesten we met de tram naar huis. Toen ik de tram inliep stonden er meteen 3 mensen voor mij op, omdat ik helemaal groen zag van de pijn.
Hoe voelde u zich vlak na de abortus, en had u er spijt van?
- Ik voelde me opgelucht dat het voorbij was. En ik heb er nooit spijt van gehad, ook al was het vreselijk. Het kindje zou in de herfst geboren worden. Dus iedere keer rond die tijd denk ik weer dat het nu jarig is. Ondertussen zou het al 35 zijn. Op mijn 33e ben ik moeder geworden en heb nu 2 kinderen. Je denkt natuurlijk wel dat als je met je gezin samen bent dat er altijd nog eentje bij hadden kunnen zijn. Maar ik ben blij dat dat niet zo is. Het was gewoon niet het goede moment ervoor, en waarschijnlijk als ik het gehouden had had ik deze kinderen nu niet gehad. Want als een jongen twee meisjes leuk vind en de een heeft een kindje dan is de keuze natuurlijk snel gemaakt. En ook met het zoeken van werk, als je een kindje had op die jonge leeftijd was je toch altijd tweede keus.
Als u nu weer ongewenst zwanger zou worden zou u dan weer voor een abortus kiezen?
- Ja, ik ben nu 53 en wil geen kinderen meer. Toen de jongste 5 jaar was heb ik alles opgeruimd van pampers, kinderwagens, enz. met het idee dat ik dus nooit geen kinderen meer wil krijgen. Het past gewoon niet meer. Maar ik denk niet meer dat ik die keuze hoef te maken, ik zorg er nu wel voor dat niet meer zwanger wordt. Die fout maak je natuurlijk niet voor de tweede keer.
Wilt u misschien nog iets zeggen tegen meiden die er over denken om abortus te laten plegen?
Nee. Ieder meisje/vrouw is weer anders en heeft er andere redenen voor om het te doen. Als er een vrouw bij ons in de kliniek komt die al een kindje heeft en besluit deze weg te laten halen ga ik niet zeggen,”maar mevrouw ik heb ook twee kinderen en het is hartstikke gezellig…..” Ik vraag natuurlijk eerst de reden waarom ze het doet.
Omdat deze vrouw ook in een kliniek werkt, heb ik haar nog een aantal vragen gesteld.
Waarom bent u in een kliniek gaan werken en wilde u dat altijd al doen?
- Nee ik wilde het niet altijd al doen. Eerst werkte ik bij een huisarts in de praktijk. Die vond dat ik zelf in een kliniek moest gaan werken omdat ik ervaring heb met abortus en dus de meisje beter kan begrijpen en steunen. Ik heb er absoluut geen spijt van dat ik dat gedaan heb. Het bevalt me heel goed.
Hoe reageren de meeste vrouwen na de behandeling?
- Iedereen is erg opgelucht. Het is natuurlijk een hele zware beslissing die je achter de rug heb en die je niet meer terug kan draaien. Voordat ze de abortus ondergaan heb ik eerst een gesprek met ze. Als ze dan al twijfelen stuur ik ze naar huis. Je moet er natuurlijk helemaal achterstaan, en je eigen beslissing zijn.
Heeft u wel eens iets raars meegemaakt, bijvoorbeeld dat er iemand spijt van kreeg en niet meer wilde terwijl de behandeling al bezig was?
Ja dat is wel eens gebeurd, maar natuurlijk niet zoveel omdat er goed gesprek vooraf gaat, en je dan altijd wel meteen merkt of ze het echt wilt of niet. Maar als het gebeurd stoppen we altijd meteen. Tenzij het natuurlijk al te laat is, bijvoorbeeld als er al een deel weggehaald is.
Interview 2
Waarom werkt u in een abortuskliniek?
- Omdat ik toevallig een advertentie daarover zag. Het sprak me aan, omdat het ging om de ondersteuning van de vrouwen.
Wilde u al lang in een abortuskliniek werken?
- Nou, niet echt dus.
Hoe bent u op het idee gekomen om in een abortuskliniek te werken?
- Via de advertentie
Wat is uw taak in de kliniek?
- Ik ben leidinggevend verpleegkundige, ik assisteer bij de behandelingen. Ik counsel de patiënten, en ik zorg voor de voor en nazorg. Ook doe ik de intake gesprekken, ik kijk of de patiënten het echt willen en waarom. En hoe ver de patiënt acht haar keuze staat.
Hoe vond u het om uw eerste behandeling te doen?
- Ik heb hiervoor een lange tijd in een ziekenhuis gewerkt. Dus ik vond het niet echt eng, vanwege mijn ervaring. Het enige spannende was wel, dat ik natuurlijk nog nooit had gezien hoe dat vruchtzakje eruit kwam. Ik heb ze niet “groter” gezien, dat de foetus al verder is volgroeid, omdat deze kliniek behandelt tot 12 weken zwanger
Hoe vindt u (emotioneel) het nu om de behandelingen te doen, omdat u toch elke keer eigenlijk een “levend wezen” dood?
- Ik doe zelf de behandelingen niet, dus daar heb ik geen problemen mee. Ik praat met de vrouwen tijdens de behandeling, de meeste vrouwen vinden dat prettig. Ik vind het wel erg als vrouwen heel makkelijk doen over de abortus. Dat ze er bijvoorbeeld al een of meer hebben gehad. Maar het is de keuze van de patiënt en niet van mij.
Hoe reageren de vrouwen meestal op de ingreep?
- Het verschilt per vrouw, met sommige vrouwen praat ik over hun werk bijvoorbeeld, en met andere weer over wat er op dat moment qua behandeling gebeurt.
Bied u, of de kliniek ook emotionele steun?
- Ja, dat doe ik zelf
Welke ingreep vind u persoonlijk het prettigst?
- Onze kliniek doet 2 behandelingen, de abortuspil en de curettage. Met de abortuspil krijg je niet zoveel te maken, dat gebeurt ook gedeeltelijk thuis. Dus de curettage.
Conclusie
De Hoofdvraag - Is het belangrijk voor de maatschappij dat er abortusklinieken zijn?
De conclusie - Ja en Nee. Als je abortus laat plegen denk je natuurlijk in eerst instantie aan jezelf, (en als je jong bent aan je toekomst en de reactie van je ouders) en niet aan het kindje. Eigenlijk is dat een vorm van egoïsme, maar soms ook uit voorzorg. Maar als je onveilig gevreeën hebt met je (vaste) vriend en je raakt zwanger, moet dat kindje daar niet de dupe van wezen, van tevoren had je je moeten indenken wat de gevolgen ervan zijn. Ik vind zelf dat als je de keuze hebt gemaakt om te gaan vrijen je ook de consequenties in moet zien als het een keertje fout. Ik vind dat ze dan misbruik maken van de abortusklinieken die eigenlijk bestemd zijn voor echte noodsituaties zoals verkrachting, en kindjes met afwijkingen. Want natuurlijk is het zeer belangrijk voor de moeders met kinderen met een ernstige afwijking of handicap dat er klinieken zijn. Want negen van de tien keer hebben die kinderen geen fijn leven en gaan ook vroegtijdig dood, daar zouden de ouders alleen maar meer verdriet van hebben.
Het is maar een klein percentage dat abortus laat plegen tegen bescherming voor de moeder, van een verkrachting, of als het kindje ernstige afwijkingen heeft. Dus aan de ene kant is het belangrijk dat er abortusklinieken zijn, als er dus een goede en echte reden voor is. En aan de andere kant is het natuurlijk ook maar gemakszucht, omdat iedereen weet dat abortus een optie is, en er altijd meiden zijn die geen zin hebben om het kindje te houden, is het maar mooi makkelijk.
Eigen mening
Onze eigen mening over het onderwerp is wel veranderd. Natuurlijk zit wel eens met je vriendinnen te praten over dit onderwerp. Je kan er dan helemaal over oordelen omdat je toch denkt “als het gebeurt”…. Maar onze mening was dus altijd dat we voor abortus waren. Toen dachten we ook helemaal nog niet na over de consequenties (geestelijk en lichamelijk) ervan en wat het allemaal inhoudt. We zijn blij dat we dit werkstuk gemaakt hebben, nu heb je meer een beeld van alle situaties en sommige redenen ervan. En niet alleen als je het niet aankan of als je jong bent en je je toekomst niet verpesten wilt. Want nu (als we zelf zwanger zouden raken) zouden we het absoluut houden. Want wij vinden wel degelijk dat abortus moord is. En niet alleen een klompje ongeboren cellen. Vanaf het begin liggen alle eigenschappen al vast. En je kan natuurlijk al zeker weten dat als je later je gezinnetje hebt je altijd denkt dat er nog eentje bij kon zijn, en dat je die gewoon dood hebt laten gaan. Met die gedachten zouden we dus echt niet kunnen leven. Onze eigen mening over het werkstuk is erg positief, zoals we al zeiden zijn we blij dat we dit onderwerp gekozen hebben. Ook is alles goed verlopen tussen ons en hebben we alles samengedaan en goed overlegd met elkaar. We hebben er zeker wel meer dat 20 uur ingestoken maar dat was ook omdat we zelf nieuwsgierig waren, en de StiSAN hebben gebeld voor onze eigen vragen. Ook hebben we in de inleiding de ingreep uitgelegd omdat we het wel belangrijk vinden dat je weet wat dat is. Voor de rest ging de samenwerking heel goed, alleen in het begin ging het wat moeizaam omdat we alles tegelijk moesten doen, zoals de enquête, het interview, informatie voor de deelvragen, verdelen enz. Ook is deelvraag 4 nog een keer verandert omdat we daar op vast liepen en er weinig informatie over te vinden was.
Wist je dat?
* Er over de hele wereld per jaar ongeveer 36 tot 53 miljoen abortussen verricht worden?
* Daarvan 20 miljoen onveilig gedaan worden? (dus door mensen zonder vetgunning)
* Er in de 3e wereld 50 tot 100 duizend vrouwen dood gaan aan de gevolgen van een onveilige abortus?
* Er ongeveer 13% van alle moeder sterfte over de hele wereld het gevolg is van een onveilige abortus?
* Er iedere 5 minuten een vrouw sterft aan de gevolgen van een onveilige abortus?
* Als je een abortus verricht zonder toestemming van de vrouw je 12 jaar cel kan krijgen?
* Als het de dood tot gevolg heeft je “maar” 6 maanden krijgt?
* Begin jaren negentig vier van de tien abortussen verricht werden bij allochtone vrouwen. In 2001 dat gestegen is tot zes van de tien?
* Het abortuscijfer bij allochtone vrouwen en meisjes, drie tot tien keer hoger is dan bij autochtone vrouwen?
* 23% van de abortussen plaats vond bij getrouwde vrouwen; 18% bij vrouwen die met een partner samenwonen; 50% bij nooit gehuwde vrouwen die alleen of bij de ouders wonen en 9% plaats vond bij gescheiden vrouwen?
* Ongeveer de helft van de vrouwen die een abortus laat plegen, kinderen heeft?
* Eén op de drie vrouwen die een abortus laat plegen, al eerder een zwangerschap heeft aflaten breken?
* Dat helft van de vrouwen die abortus laten plegen Antilliaanse vrouwen zijn?
* Nederland eerder altijd het laagste abortuscijfer had? Maar nu de Duitsers en Belgen dat hebben ingehaald?
*De stijging van abortus vooral te maken heeft met de toeneming van allochtonen in ons land.
Bronnen
Abortusklinieken gebeld: Voor interview naar - 020-6932151 206737241 en naar 020-2645462
abortus.pagina.nl
www.altevista.nl
Bibliotheek Wiringherlant – infomap (met krantenknipsels)
www.binas.nl
Enquête gehouden (familie en klassen)
Folders aangevraagd - StiSAN
www.google.nl
www.ilse.nl
interview met Fieke
Krantenknipsel - Algemeen dagblad (2001)
www.lycos.nl
meiden.pagina.nl
www.scholieren.nl
www.sectorwerkstuk.nl
www.stisan.nl
Tijdschriften - Fancy’s
Bij de site www.google.nl waren natuurlijk veel links die we gebruikt hebben.
Ons sectorwerkstuk gaat over Abortus. Wij zijn op dit onderwerp gekomen, omdat we het over SOA’s zouden doen. Omdat dat geen goed onderwerp was omdat we een sector verschil hebben, kwamen we op het idee om het over abortus te doen, omdat dat toch meestal de gevolgen zijn van het onveilig vrijen als je het kindje echt niet houden kanwil. Het onderwerp is natuurlijk ook best interessant want we wisten er voor het werkstuk weinig vanaf. En ook omdat het een onderwerp is dat veel met de maatschappij te maken heeft, en problemen op kan leveren, vonden we het interessant.
De hoofdvraag is:
De deelvragen zijn:
- Hoe is de abortuswet in Nederland en andere landen tot stand gekomen.
- Welke groep mensen ondergaan de meeste abortussen? En waarom die groep?
- Hoe kijken mensen tegen abortussen aan?
Omdat we eerst met een ander onderwerp begonnen waren hadden we minder tijd om dit te doen. Dus hebben we dit snel moeten regelen. We hebben snel de hoofdvraag verzonnen en daarna 18 deelvragen gemaakt die er mee te maken hebben. We zijn de volgende dag meteen naar mevrouw Schmeetz (begeleider) gegaan en de goede deelvragen uitgekozen. De vragen hebben we toen verdeeld en hebben samen aan de enquête en het interview gewerkt. In totaal hebben we toch wel dik 20 uur eraan gewerkt. Omdat we niet bij elkaar in de klas zaten hebben we middagen bij elkaar thuis gezeten. En dat toch wel 6 of 7 keer gedaan.
Het interview hebben we lang over gedaan, omdat we niet wisten of we iemand moesten interviewen die in een kliniek werkt of die er zelf één heeft ondergaan. De enquête en de “wist je dat” hebben we redelijk snel verzonnen ook aan de hand van de vragen in het interview. Het werkstuk gaat in het algemeen over de abortuswet, en hoe die tot stand gekomen is in Nederland, en andere landen. Daarbij hebben we niet kunnen vinden hoe de wetten tot stand gekomen zijn, maar wel in welke landen er een wet is, sinds wanneer, en tot welke maand de abortus uitgevoerd wordt.
Ook hebben we het over de groepen mensen die de meeste abortussen ondergaan en wat de reden daar van is. Bijvoorbeeld of het meer jonge meisjes zijn of meer allochtonen vrouwen die de abortussen ondergaan. Door de enquête zijn we te weten gekomen hoe de mensen in het algemeen tegen de abortussen aankijken en wat hun motivatie daarbij is. We hebben verschillende groepen de enquête laten invullen zodat we een beter beeld kregen, dan als je bijvoorbeeld alleen je leeftijdsgenoten het laat invullen.
En als laatste hebben we opgezocht wie de klinieken financierde daar was ook niet zo heel veel meer over te vinden en hebben we toen de StiSAN gebeld voor verdere uit leg over de verzekeringen enz.We hebben een interview gedaan met iemand die in een kliniek werkt en die zelf een abortus heeft ondergaan. Ook hebben we verhalen van meidenvrouwen die abortus hebben laten plegen. Maar die verhalen hebben we maar als extra bijlagen gedaan omdat dat niet echt bij een deelvraag paste. We hebben ook foldertjes aangevraagd, maar dat is dan meestal wel over hoe het allemaal in z’n werk gaat, en niet over de punten waar wij het over hebben.
Abortus
Als een vrouw een abortus wil laten plegen dan krijgt ze van de huisarts een verwijzing naar het ziekenhuis of een abortuskliniek. Maar ook als je niet naar de huisarts wilt kan je direct naar een abortuskliniek gaan.
Bij het maken van een afspraak bij een abortuskliniek of een ziekenhuis moet rekening worden gehouden met de wettelijke verplichtte wachttijd van 5 dagen na de afspraak. In die tijd kan de vrouw natuurlijk van mening veranderen en het kindje te houden.
- Er zijn 3 methodes voor een abortus
1. Zuigcurettage
Dit is de meest gebruikte methode, en wordt toegepast tot ongeveer 11 weken. Als je deze behandeling doet moet je 2 of 3 uur van tevoren aanwezig zijn.
De vagina en de baarmoeder worden ontsmet. De baarmoeder wordt verdoofd en daarna opgerekt met dilatatoren (dat zijn staafjes van verschillende dikte). Als de opening groot genoeg is wordt er een slangetje naar binnen gebracht. De zuigbuis wordt aan een vacuümpomp vast gemaakt. Eerst wordt het vruchtwater weggezogen, en daarna het vruchtzakje, embryo en de vliezen uit de baarmoeder. Als dit allemaal gedaan is mag de vrouw naar de rustkamer en moet daar ongeveer een uur blijven.
* Dit zelfde geld ook voor een overtijdbehandeling.
Wanner de foetus meer dan 11 weken oud is, wordt het met een speciale tang in kleine deeltjes naar buiten gebracht. De tang er genoemd naar de Engelse aborteur Finks.
In deze fase van de ontwikkeling is het kraakbeen van onder andere het hoofdje tot bot verhard en kan alleen de zuigcurettage niet alles meer weg krijgen. Omdat niet alle deeltjes weg kunnen worden gehaald, word er evengoed gecuretteerd in verband met een infectiegevaar.
3. Prostaglandines
De prostaglandines-behandeling wordt tussen de 18 en de 22 weken toegepast. De vrouw moet het hormoon prostaglandines in nemen en daardoor komen er weeën op gang en wordt het kindje uitgestoten, net als bij een gewone bevalling. Vlak voor de vruchtuitdrijving wordt de vrouw onder narcose gebracht. Deze ingreep vindt plaats in een kliniek. Over het algemeen moet een vrouw 24 uur daar blijven.
Deelvraag 1
De abortuswet is in Nederland in 1981 samengesteld en werd de “Wet afbreking Zwangerschap” genoemd, en is sinds 1985 actief. Dat is te danken aan de overeenkomst tussen het standpunt van de CDA (de arts beslist) en van de VVD (de vrouw beslist). Het houd dan wel in de dat je er een vergunning voor moet hebben van de minister van Volksgezondheid. En je moet je als aborteur aan de belangrijke punten houden.
Een aantal punten uit die wet zijn:
* Abortus mag alleen verricht worden in ziekenhuizen of klinieken met een vergunning.
* Abortus is alleen toegestaan als er noodsituatie is.
* De vrouw moet er 5 dagen over na kunnen denken (na de bevestigende afspraak) voordat ze de abortus ondergaat.
* Klinieken en ziekenhuizen zijn verplicht een registratie bij te houden die anoniem is.
* Abortus blijft in het wetboek van strafrecht.
Er zijn natuurlijk ook voorwaarden, waaraan iedereen zich houden moet. De zwangerschap mag maximaal 12 weken duren. Dus eigenlijk 14 weken na het uitblijven van de menstruatie. De ingreep moet worden gedaan in een instelling voor gezondheidszorg die beschikt over een voorlichtingsdienst. De arts die de abortus uitvoert moet met de vrouw praten over de risico’s en andere mogelijkheden zoals het kind houden of laten adopteren. Ook moet de arts controleren of de vrouw wel zelf besloten heeft de abortus te ondergaan en of ze niet gedwongen wordt door familie, of vriend. Er moeten 5 dagen bedenktijd zijn, en de vrouw moet vlak voor de abortus schriftelijk haar toestemming bevestigen.
Een paar artikelen die het welboek van strafrecht staan over abortus.
۰Hij die een vrouw een behandeling geeft, terwijl hij of redelijker wijs moet vermoeden dat daardoor een zwangerschap kan worden afgebroken, wordt gestraft met de gevangenis van ten hoogste vier jaar en zes maanden en een geldboete van de 4e categorie (11.345 euro ongeveer)
۰Indien het feit de dood tot van de vrouw ten gevolgen heeft, wordt gevangenisstraf ten hoogste zes jaren opgelegd of een geld boete van de 5e categorie.
۰Indien het feit begaan is zonder toestemming van de vrouw, wordt gevangenisstraf van ten hoogste twaalf jaren opgelegd of een geldboete van de 5e categorie.
۰Het in het eerste lid bedoelde feit is niet strafbaar, indien de behandeling is verricht door een geneeskundige in een ziekenhuis of kliniek waarin zodanige behandeling volgens de Wet afbreking zwangerschap mag worden verricht.
De arts beslist of er een noodsituatie is. De vrouw en de arts beslissen samen over de abortus. De arts heeft 3 dagen bedenktijd en heeft de plicht om een aantal dingen goed te controleren, bijvoorbeeld of de vrouw ook andere oplossingen kent, en wat precies de noodsituatie is. Bij de een van de volgende noodsituaties mag abortus worden ondernomen.
* Als het leven van de moeder bedreigd wordt wanneer ze het kindje zou houden.
* Als door de zwangerschap een bepaalde aandoening zal verergeren of blijvende schade oplevert voor de moeder.
* Als er een ernstige bedreiging is voor de psychische gezondheid.
Als er sprake is van een extreme noodsituatie. Bijvoorbeeld als de moeder geen huis heeft, geen toekomst doordat haar school niet afgerond is of door geestelijk isolement.
* Als er een kindje met een afwijking geboren zal worden.
In welke landen mag abortus worden ondergaan en vanaf welk jaar?
• Nederland - 1981 - tot de 20e week
• Duitsland - 1976 - tot de 3e maand
• Frankrijk - 1975 - tot 10e week
• Italië - 1978 - tot de 12e week
• oostenrijk - 1975 - tot de 3e maand
• Zwitserland - 1975 - tot de 3e maand
• Engeland - 1967 - tot de 3e maand
• Zweden - 1983 - tot de 5e of 6e maand
• Rusland - 1920 - tot de 3e maand
• Bulgarije - 1945 - tot de 3e maand
• Hongarije - 1945 - tot de 3e maand
• Polen - 1945 - tot de 3e maand
• Roemenië - 1945 - tot de 3e maand
• Joegoslavië - 1945 - tot de 3e maand
• Tsjecho-Slowakije - 1945 - tot de 3e maand
• Verenigde Staten - 1973 - tot de 3e maand mag de vrouw zelf beslissen, daarna is toestemming nodig.
• Japan - geheel vrije keus
Onveilige abortus
Per jaar worden er ongeveer 36 tot 53 miljoen abortussen gepleegd. En daarvan 20 miljoen onveilig. Dus niet in ziekenhuizen of klinieken, of door mensen die er een vergunningen er voor hebben. Onveilige abortus komt meestal voor in ontwikkelingslanden waar abortus niet wettelijk is toegestaan. Per jaar gaan er ongeveer 50 tot 100 duizend vrouwen dood aan de gevolgen van onveilige abortus in de Derde Wereld.
* De schatting is dat er 13% van alle moedersterfte door de gevolgen van onveilige abortussen komt.
* ongeveer 20% van alle abortussen op de hele wereld wordt onveilig gedaan.
Sterfte van onveilige abortus per continent per jaar
Land aantal onveilige abortussen (x miljoen) sterfte risico
- Wereld - 70000 - 1:300
- Ontwikkelde landen - 600 - 1:3700
- Europa - 100 - 1:2600
- Derde Wereld - 690000 - 1:250
- Afrika - 23000 - 1:150
- Azië - 40000 - 1:250
- Latijns-Amerikaan - 6000 - 1:800
Deelvraag 2
Het abortuscijfer in Nederland is 8.4. Dit is het aantal abortussen per duizend vrouwen en meisjes in vruchtbare leeftijd. In de jaren 70 was er een daling, maar sinds de jaren 90 stijgt het abortuscijfer. In 1990 was het abortuscijfer nog 5.2; in 2001 was het 8.0. De reden voor de stijging komt vooral door de ongewenste zwangerschappen en abortussen van allochtone tieners en vrouwen. In 1990 waren 4 van de 10 abortussen ondergaan door allochtone vrouwen. In 2001 is dat gestegen naar 6 van de 10.
Nederland heeft niet langer het laagste abortuscijfer te wereld. België en Duitsland hebben inmiddels een lager abortuscijfer. Maar dat betekent niet dat Nederland een hoog abortuscijfer heeft, in andere West-Europese landen en in de VS is het twee- tot driemaal zo hoog.
Het abortuscijfer bij allochtone vrouwen is ongeveer drie tot tien keer hoger dan bij autochtone vrouwen. Antilliaanse vrouwen hebben hier het hoogste abortuscijfer: 86.6. Onder Antilliaanse en Turken zijn de meeste tienermoeders.
Grafiek 1; het aantal abortussen in Nederland neemt toe.
23% van de abortussen zijn ondergaan bij getrouwde vrouwen.
18% bij vrouwen die samenwonen.
50% bij vrouwen die nooit getrouwd zijn en bij hun ouders wonen.
9% bij gescheiden vrouwen.
Ongeveer de helft van de vrouwen die een abortus liet plegen, hadden kinderen. Eén op de drie vrouwen heeft al eerder een abortus gehad.
Aantal abortussen bij minderjarigen en etnische minderheden. (Bevolkingsgroepen die in Nederland wonen en in de minderheid zijn).
Jaar Abortuscijfer vrouwen 15 - 44 jaar Abortuscijfer vrouwen < 15
1996 6.5 per 1000 0.3 %
1997 6.5 per 1000 0.3 %
1998 7.0 per 1000 0.3 %
1999 7.4 per 1000 0.4 %
2001 8.4 per 1000 0.6 %
Voorbeelden van redenen om een abortus te laten plegen.
• Je kunt jezelf te jong vinden, en je zit nog op school. Je kunt de verantwoordelijkheden van een kind niet aan. Ook kun je op jonge leeftijd meestal niet financieel rondkomen, want een kind heeft voeding kleren etc. nodig.
• Je kunt jezelf natuurlijk ook te oud vinden. Misschien heb je al een gezin, en vind je dat het gezin compleet is.
• Ook kan het zijn dat het niet goed gaat met je relatie, en dat het voor het kind niet goed is om in zo’n gezin te komen. Of dat het natuurlijk net uit is met je relatie.
• Een goede reden voor een abortus is dat je door een verkrachting zwanger bent geraakt. Het kind zal je meestal altijd aan de verkrachting blijven denken, en voor het kind zal het ook niet prettig zijn, om een kind van een verkrachter te zijn.
• Door een vlokkentest of andere test kan je te weten zijn gekomen dat het kind gehandicapt is. Misschien is het wel zo ernstig ziek, dat het kind meer lijden moet, dan dat het plezier heeft.
Redenen voor abortus [in %] 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999
Lichamelijke gezondheid moeder of kind in gevaar 4,1 3,4 3,6 3,8 3,9 4,8 4,9
Niet willen van een zwangerschap:
- vrouw voelt zich te jong
- vrouw voelt zich te oud
- studies
- momenteel geen kinderwens
- voltooid gezin 36,8
7,2
2,9
5,8
3,7
8,6
8,6 38,7
7,3
2,6
6,2
4,1
9,4
9,1 42,7
8,6
2,9
7
3,7
10,7
9,8 46,8
10,1
2,7
7,8
3,8
12
10,4 48,7
10,5
3,1
7,9
4,5
11,8
10,9 50,3
11,5
3,3
8,2
4,5
11,6
11,2 50,3
11,5
3,1
8,5
4,3
12,1
10,8
Financiële of materiële redenen 18,1 17,6 17,7 18,7 17,9 17,3 16,2
Relationele of familiale redenen 20,6 19,3 20,5 21,8 21,9 21,8 22,2
Verkrachting of incest 0,2 0,2 0,2 0,2 0,1 0,3 0,2
Politiek vluchteling 1,5 1,4 1,1 1,3 1,3 1,2 1,7
Andere 19 19,1 14 6,8 5,1 4,3 4,5
Deelvraag 3
Op die vraag is natuurlijk niet één, twee, drie een antwoord op te verzinnen. Het ligt aan een aantal factoren die die mening bepaald. Zoals: leeftijd, geslacht, cultuur en godsdienst. En de vraag is eigenlijk of abortus moord is. Voor vele is kindje dus nog geen mens, maar weefsel, een klompje cellen. Maar abortus is goed beschouwd wel moord. Al vanaf het begin liggen de eigenschappen vast of het een jongetje of meisje word, blauwe of bruine ogen etc. Vanaf dat moment is er dus een identiek mens ontstaan, en er zal nooit meer iemand zijn die precies dezelfde eigenschappen krijgen zou. Maar omdat ieder mens daar wel zijn eigen mening over staat hier een stukje over de godsdiensten en hun kijk op abortus.
Humanisme
- Humanisten nemen als uitgangspunt de individuele vrijheid. Dus dat betekent dat je persoonlijke beslissing telt. Dus de vrouw bepaald wat er met haar eigen lichaam gebeurt. (zelfbeschikkingsrecht).
Jodendom (Joden)
- Het Jodendom keurt de abortus alleen goed als het noodzakelijk is de dood van de moeder te voorkomen. “Het ontstaande mens” wordt als weerloos en onschuldig beschouwd en moet dus rechtvaardig worden behandeld binnen de gemeenschap. Binnen het huidige jodendom zijn de meningen sterk verdeeld.
Christendom (Christenen)
- De rooms-katholieken beschouwen abortus als moord (je dood een menselijk leven). Alleen de indirecte abortus is toegestaan bijvoorbeeld als de vrouw baarmoederhalskanker heeft, en haar leven dus in gevaar is.
Islam (Islamieten)
- De Islamitische wet verbiedt abortus. Sommige liberalen (mensen met vrijheid) willen dat abortus onder bepaalde omstandigheden wel moet kunnen. Zij baseren zich op een hadith (waarschijnlijk een spreuk of tekst) van de Profeet, die stelde dat na 120 dagen de embryo “bezielt” word, dus vanaf die dag het een ziel krijgt. Abortus is na “inblazing van de ziel” dus verboden tenzij de vrouw in levensgevaar verkeerd. Over abortus voor de “inblazing van de ziel” zijn de meningen verdeeld.
Hindoeïsme
Natuurlijk kun je niet alleen je conclusies trekken uit de visies van de godsdiensten. We hebben ook een enquête gemaakt die we over verschillende leeftijdsgroepen hebben uitgedeeld. En dus zo beter konden bepalen hoe de algemene kijk op abortus is. En of leeftijd en geslacht er ook echt mee te maken hebben.
Leeftijd & Geslacht
Deze enquête hebben wij een aantal mensen laten invullen.
Omdat ons sectorwerkstuk over Abortus gaat, en wij een deelvraag hebben verzonnen over hoe de mensen tegen abortus aan kijken, willen wij uje vriendelijk vragen om deze enquête serieus in te vullen. Zodat we een beeld van 3 verschillende leeftijdsgroepen krijgen en zo onze conclusies kunnen trekken. Als man zijnde hoeft u vraag 7 niet in te vullen. Maar het zou wel leuk zijn. Ook hoef je je naam er niet op te zetten maar de klas wel, zodat we weten welke leeftijd het is. Alvast heel erg bedankt! Groetjes Marije en Anna
Als u/je onvoldoende ruimte heeft, kun(t) u/je achter op het blaadje verder schrijven.
Naam:
Klas en leeftijd:
1. Weet u/je wat abortus in grote lijnen inhoud?
2. Zo ja, zou u/je dat hier misschien in het kort willen uitleggen?
3. Ben(t) u/je voor of tegen abortus? En waarom?
4. Ben(t) u/je voor of tegen abortus na de 24e week? (6 maanden) En waarom?
5. Wat vindt u/je van het feit dat je Nederlander moet zijn om abortus te mogen laten plegen? En waarom?
6. Hoe kijkt u/je tegen het feit aan dat ook minderjarigen zonder toestemming abortus mogen laten plegen?
7. Wat zou u doen in deze situatie? (als vrouw zijnde)
a. Ik hou het kindje, en stop met school zodat ik het een goede toekomst bieden kan
b. Ik hou het kindje er laat mijn ouders er voor zorgen totdat ik mijn opleiding heb afgerond en zelf ervoor kan zorgen.
c. Ik sta het ter adoptie.
d. Ik laat abortus plegen.
We hebben de enquête gehouden onder de leeftijd van 15 t/m 70.
Dit is uit de enquête gekomen:
Over het algemeen is iedereen voor abortus. Maar iedereen zegt er wel bij dat het aan de situatie ligt. Als het kindje bijvoorbeeld een afwijking heeft zijn ze er wel voor, maar als het gewoon door onveilig vrijen komt dan zijn ze tegen. Ook was er nog iemand die helemaal tegen is (Vr. 40 jaar). Ze zegt “omdat er in Nederland zoveel gesproken word over voorbehoedmiddelen hoeft abortus niet aan de orde te komen, tenzij er een andere reden is”. Over abortus na de 24e week zijn veel verschillende meningen. Het merendeel is wel tegen en een paar zeggen ook wel dat het van de situatie af hangt. Als de moeder opeens niet meer voor het kindje kan zorgen is dat een goede reden. (Man 16 jaar). Vraag 5 was een beetje onduidelijk gesteld. Maar ik bedoelde ermee dat als je in Nederland woont je gratis de abortus kan laten plegen, en als je uit België komt je er voor betalen moet. Toen ik het uitlegde was iedereen het er mee eens. Omdat het in België ook gewoon legaal is, dus waarom zou je dan naar Nederland komen. Over vraag 6 waren de meningen heel verschillend. De vraag is; Hoe kijkt u tegen het feit aan dat ook minderjarige zonder toestemming van hun ouders abortus mogen laten plegen? Vooral de mensen die zelf kinderen hebben zijn er tegen. Want natuurlijk willen die dat het besproken wordt met hen. Vooral de moeder zijn er zwaar op tegen, en heel veel keken ervan op dat je ook niet eens een verwijsbriefje nodig hebt van de dokter om naar een abortuskliniek te mogen gaan. Ook zei er iemand dat als je nog zo jong bent je niet de hele situatie kan overzien en dus vaak handelt uit angst. Veel jongeren vinden het wel goed dat het zonder toestemming mag, vooral de meiden. Als je namelijk toen je dronken was met “zomaar iemand” naar bed bent geweest, je het beter niet vertellen kunt. Een oudere persoon (Man 50 jaar) was het ermee eens dat zonder toestemming minderjarige abortus mogen laten plegen, hij zegt “als ze al zover zijn moeten ze ook hier zelfstandig over beslissen. De 7e vraag was wat iemand in een bepaalde situatie zou doen. Wat zou u doen in deze situatie? (als vrouw zijnde)
- U/je bent 17 jaar en uw/je verkering is net uit. U/je zit nog op school en heeft dus alleen een bijbaantje in het weekend. Wat zou u/je doen als u/je nu in verwachting blijkt te zijn?
b. Ik hou het kindje er laat mijn ouders er voor zorgen totdat ik mijn opleiding heb afgerond en zelf ervoor kan zorgen.
c. Ik sta het ter adoptie.
d. Ik laat abortus plegen.
Twee hadden gekozen voor optie A. ( Man 16 jaar en Vr. 67 jaar). Vijf voor antwoord B en alle vijf vrouwen, en drie daarvan met kinderen. Daarbij staat wel dat hun ouders daar mee eens moeten zijn en anders dus voor optie A kiezen. Die twee andere die B gekozen hadden waren allebei 15. De een schrijft dat ze het kindje nooit weg zou laten halen, in welke situatie dan ook. En de ander zegt dat ze haar studie wel afwilt maken en ook het kindje houden wilt. Een vrouw had ingevuld dat dat aan de reactie van de ex ligt. Misschien dat het wel weer goed zal komen en dan ben je je kindje kwijt. Dan weet je zeker dat je er spijt van zult krijgen. Antwoord D werd vier keer gekozen. 2 jongens van 16 jaar en een meisje van 15. En ook door een man van 50 jaar, met kinderen.
Je kunt hieruit niet echt je conclusie trekken maar wel dat er een verschil is tussen jongens en meiden. En tussen leeftijd ook wel een beetje, omdat, als je al kinderen hebt, je er een hele andere kijk op heb gekregen. Ook als je dochter rond de 16 tm 18 is kan je je er beter bij indenken in bepaalde situaties.
Deelvraag 4
De behandeling kan naar wens plaatsvinden in een ziekenhuis of abortuskliniek. De meeste behandelingen vinden plaats in een abortuskliniek.
In Nederland zijn 20 abortusklinieken, en 15 daarvan zijn van StiSAN. StiSAN (Stichting Samenwerkende Abortusklinieken Nederland) wil goede abortushulpverlening en goede informatie over abortus.
Dit houdt in;
- Optimale kwaliteit van de abortushulpverlening.
- Goede beeldvorming en informatievoorziening over abortus.
- Haalbare financiële uiterste
Voor een abortus hoeft een vrouw niet te betalen. Abortus in het ziekenhuis wordt vergoed door het ziekenfonds of de particuliere ziektekostenverzekering. Abortus in een kliniek wordt vergoed door de AWBZ. AWBZ ( de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten) is een volksverzekering. Daaronder valt iedereen die Nederlander is en in Nederland woont.
Op deze manier voorkom je dat mensen uit het buitenland allemaal naar Nederland komen, om hier een gratis abortus te krijgen. Buitenlanders die toch naar Nederland komen om een abortus te ondergaan, moeten vooraf contant betalen.
Om even een voorbeeldje te geven; een asielzoeker die het doel heeft in Nederland te blijven, en ook een verblijfsvergunning heeft, mag wel een gratis abortus ondergaan.
Interview
We hebben twee interviews gedaan. Een met een vrouw die abortus heeft laten plegen, en een met een vrouw die abortussen pleegt.
Het eerst interview is met Fieke, een vrouw van 53, die abortus heeft laten plegen op haar 18e, en nu in een kliniek werkt en met vrouwen van tevoren een gesprek erover heeft. Het tweede interview was met Adrianne een vrouw van 48, die in het Amsterdams Centrum voor Seksuele Gezondheid werkt zij is altijd bij de behandeling aanwezig.
Interview 1
Hoe bent u zwanger geraakt?
Ik was 18 jaar, en deed aan periodieke onthouding, mijn ouders waren weg en mijn vriendje was er. De relatie liep op het einde en dacht dat ik door met hem naar bed te gaan de relatie nog in stand kon houden. Het was de laatste dag van mijn menstruatie, in 1968 2e kerstdag, ik zat nog op school. Toen ik 4 weken later niet ongesteld werd ging ik naar de huisarts. Het was ondertussen al uit met me vriendje. Mijn huisarts vond dat ik abortus mocht laten plegen maar omdat er nog geen klinieken waren moest hij het doen. Eerst moest ik toestemming hebben van een de huisarts (dat had ik dus), van een psycholoog, en een gynaecoloog. Uiteindelijk had ik dat gekregen.
Was u al snel zeker van uw beslissing?
Wat vonden uw ouders ervan dat u abortus liet plegen?
- Mijn moeder was zelf ook ongehuwd zwanger geraakt op haar 19e, en ze wilde niet dat mij het zelfde zou overkomen. Ze was dus erg opgelucht dat ik abortus kon laten plegen.
Hoeveel weken was u zwanger toen u abortus liet plegen?
- Ik was vanaf dat mijn menstruatie uitbleef, 9 weken zwanger.
Met welke methode is er gebruikt?
- In die tijd hadden ze nog geen zuigcurettages, dus werd met een ijzeren stokje met daaraan een haakje mijn baarmoeder leeg geschraapt. Het duurde 10 minuten en het voelde alsof ik dood ging. Ik kon daarna niks meer alleen blijven liggen, toen het wat beter ging mocht ik gaan. Van de huisarts mocht mijn moeder geen taxi bellen omdat die meteen wel door hadden dat er een abortus gepleegd was. Daarom moesten we met de tram naar huis. Toen ik de tram inliep stonden er meteen 3 mensen voor mij op, omdat ik helemaal groen zag van de pijn.
Hoe voelde u zich vlak na de abortus, en had u er spijt van?
- Ik voelde me opgelucht dat het voorbij was. En ik heb er nooit spijt van gehad, ook al was het vreselijk. Het kindje zou in de herfst geboren worden. Dus iedere keer rond die tijd denk ik weer dat het nu jarig is. Ondertussen zou het al 35 zijn. Op mijn 33e ben ik moeder geworden en heb nu 2 kinderen. Je denkt natuurlijk wel dat als je met je gezin samen bent dat er altijd nog eentje bij hadden kunnen zijn. Maar ik ben blij dat dat niet zo is. Het was gewoon niet het goede moment ervoor, en waarschijnlijk als ik het gehouden had had ik deze kinderen nu niet gehad. Want als een jongen twee meisjes leuk vind en de een heeft een kindje dan is de keuze natuurlijk snel gemaakt. En ook met het zoeken van werk, als je een kindje had op die jonge leeftijd was je toch altijd tweede keus.
Als u nu weer ongewenst zwanger zou worden zou u dan weer voor een abortus kiezen?
Wilt u misschien nog iets zeggen tegen meiden die er over denken om abortus te laten plegen?
Nee. Ieder meisje/vrouw is weer anders en heeft er andere redenen voor om het te doen. Als er een vrouw bij ons in de kliniek komt die al een kindje heeft en besluit deze weg te laten halen ga ik niet zeggen,”maar mevrouw ik heb ook twee kinderen en het is hartstikke gezellig…..” Ik vraag natuurlijk eerst de reden waarom ze het doet.
Omdat deze vrouw ook in een kliniek werkt, heb ik haar nog een aantal vragen gesteld.
Waarom bent u in een kliniek gaan werken en wilde u dat altijd al doen?
- Nee ik wilde het niet altijd al doen. Eerst werkte ik bij een huisarts in de praktijk. Die vond dat ik zelf in een kliniek moest gaan werken omdat ik ervaring heb met abortus en dus de meisje beter kan begrijpen en steunen. Ik heb er absoluut geen spijt van dat ik dat gedaan heb. Het bevalt me heel goed.
Hoe reageren de meeste vrouwen na de behandeling?
- Iedereen is erg opgelucht. Het is natuurlijk een hele zware beslissing die je achter de rug heb en die je niet meer terug kan draaien. Voordat ze de abortus ondergaan heb ik eerst een gesprek met ze. Als ze dan al twijfelen stuur ik ze naar huis. Je moet er natuurlijk helemaal achterstaan, en je eigen beslissing zijn.
Heeft u wel eens iets raars meegemaakt, bijvoorbeeld dat er iemand spijt van kreeg en niet meer wilde terwijl de behandeling al bezig was?
Ja dat is wel eens gebeurd, maar natuurlijk niet zoveel omdat er goed gesprek vooraf gaat, en je dan altijd wel meteen merkt of ze het echt wilt of niet. Maar als het gebeurd stoppen we altijd meteen. Tenzij het natuurlijk al te laat is, bijvoorbeeld als er al een deel weggehaald is.
Waarom werkt u in een abortuskliniek?
- Omdat ik toevallig een advertentie daarover zag. Het sprak me aan, omdat het ging om de ondersteuning van de vrouwen.
Wilde u al lang in een abortuskliniek werken?
- Nou, niet echt dus.
Hoe bent u op het idee gekomen om in een abortuskliniek te werken?
- Via de advertentie
Wat is uw taak in de kliniek?
- Ik ben leidinggevend verpleegkundige, ik assisteer bij de behandelingen. Ik counsel de patiënten, en ik zorg voor de voor en nazorg. Ook doe ik de intake gesprekken, ik kijk of de patiënten het echt willen en waarom. En hoe ver de patiënt acht haar keuze staat.
Hoe vond u het om uw eerste behandeling te doen?
- Ik heb hiervoor een lange tijd in een ziekenhuis gewerkt. Dus ik vond het niet echt eng, vanwege mijn ervaring. Het enige spannende was wel, dat ik natuurlijk nog nooit had gezien hoe dat vruchtzakje eruit kwam. Ik heb ze niet “groter” gezien, dat de foetus al verder is volgroeid, omdat deze kliniek behandelt tot 12 weken zwanger
Hoe vindt u (emotioneel) het nu om de behandelingen te doen, omdat u toch elke keer eigenlijk een “levend wezen” dood?
Hoe reageren de vrouwen meestal op de ingreep?
- Het verschilt per vrouw, met sommige vrouwen praat ik over hun werk bijvoorbeeld, en met andere weer over wat er op dat moment qua behandeling gebeurt.
Bied u, of de kliniek ook emotionele steun?
- Ja, dat doe ik zelf
Welke ingreep vind u persoonlijk het prettigst?
- Onze kliniek doet 2 behandelingen, de abortuspil en de curettage. Met de abortuspil krijg je niet zoveel te maken, dat gebeurt ook gedeeltelijk thuis. Dus de curettage.
Conclusie
De Hoofdvraag - Is het belangrijk voor de maatschappij dat er abortusklinieken zijn?
De conclusie - Ja en Nee. Als je abortus laat plegen denk je natuurlijk in eerst instantie aan jezelf, (en als je jong bent aan je toekomst en de reactie van je ouders) en niet aan het kindje. Eigenlijk is dat een vorm van egoïsme, maar soms ook uit voorzorg. Maar als je onveilig gevreeën hebt met je (vaste) vriend en je raakt zwanger, moet dat kindje daar niet de dupe van wezen, van tevoren had je je moeten indenken wat de gevolgen ervan zijn. Ik vind zelf dat als je de keuze hebt gemaakt om te gaan vrijen je ook de consequenties in moet zien als het een keertje fout. Ik vind dat ze dan misbruik maken van de abortusklinieken die eigenlijk bestemd zijn voor echte noodsituaties zoals verkrachting, en kindjes met afwijkingen. Want natuurlijk is het zeer belangrijk voor de moeders met kinderen met een ernstige afwijking of handicap dat er klinieken zijn. Want negen van de tien keer hebben die kinderen geen fijn leven en gaan ook vroegtijdig dood, daar zouden de ouders alleen maar meer verdriet van hebben.
Het is maar een klein percentage dat abortus laat plegen tegen bescherming voor de moeder, van een verkrachting, of als het kindje ernstige afwijkingen heeft. Dus aan de ene kant is het belangrijk dat er abortusklinieken zijn, als er dus een goede en echte reden voor is. En aan de andere kant is het natuurlijk ook maar gemakszucht, omdat iedereen weet dat abortus een optie is, en er altijd meiden zijn die geen zin hebben om het kindje te houden, is het maar mooi makkelijk.
Onze eigen mening over het onderwerp is wel veranderd. Natuurlijk zit wel eens met je vriendinnen te praten over dit onderwerp. Je kan er dan helemaal over oordelen omdat je toch denkt “als het gebeurt”…. Maar onze mening was dus altijd dat we voor abortus waren. Toen dachten we ook helemaal nog niet na over de consequenties (geestelijk en lichamelijk) ervan en wat het allemaal inhoudt. We zijn blij dat we dit werkstuk gemaakt hebben, nu heb je meer een beeld van alle situaties en sommige redenen ervan. En niet alleen als je het niet aankan of als je jong bent en je je toekomst niet verpesten wilt. Want nu (als we zelf zwanger zouden raken) zouden we het absoluut houden. Want wij vinden wel degelijk dat abortus moord is. En niet alleen een klompje ongeboren cellen. Vanaf het begin liggen alle eigenschappen al vast. En je kan natuurlijk al zeker weten dat als je later je gezinnetje hebt je altijd denkt dat er nog eentje bij kon zijn, en dat je die gewoon dood hebt laten gaan. Met die gedachten zouden we dus echt niet kunnen leven. Onze eigen mening over het werkstuk is erg positief, zoals we al zeiden zijn we blij dat we dit onderwerp gekozen hebben. Ook is alles goed verlopen tussen ons en hebben we alles samengedaan en goed overlegd met elkaar. We hebben er zeker wel meer dat 20 uur ingestoken maar dat was ook omdat we zelf nieuwsgierig waren, en de StiSAN hebben gebeld voor onze eigen vragen. Ook hebben we in de inleiding de ingreep uitgelegd omdat we het wel belangrijk vinden dat je weet wat dat is. Voor de rest ging de samenwerking heel goed, alleen in het begin ging het wat moeizaam omdat we alles tegelijk moesten doen, zoals de enquête, het interview, informatie voor de deelvragen, verdelen enz. Ook is deelvraag 4 nog een keer verandert omdat we daar op vast liepen en er weinig informatie over te vinden was.
Wist je dat?
* Er over de hele wereld per jaar ongeveer 36 tot 53 miljoen abortussen verricht worden?
* Daarvan 20 miljoen onveilig gedaan worden? (dus door mensen zonder vetgunning)
* Er in de 3e wereld 50 tot 100 duizend vrouwen dood gaan aan de gevolgen van een onveilige abortus?
* Er ongeveer 13% van alle moeder sterfte over de hele wereld het gevolg is van een onveilige abortus?
* Er iedere 5 minuten een vrouw sterft aan de gevolgen van een onveilige abortus?
* Als je een abortus verricht zonder toestemming van de vrouw je 12 jaar cel kan krijgen?
* Als het de dood tot gevolg heeft je “maar” 6 maanden krijgt?
* Begin jaren negentig vier van de tien abortussen verricht werden bij allochtone vrouwen. In 2001 dat gestegen is tot zes van de tien?
* Het abortuscijfer bij allochtone vrouwen en meisjes, drie tot tien keer hoger is dan bij autochtone vrouwen?
* 23% van de abortussen plaats vond bij getrouwde vrouwen; 18% bij vrouwen die met een partner samenwonen; 50% bij nooit gehuwde vrouwen die alleen of bij de ouders wonen en 9% plaats vond bij gescheiden vrouwen?
* Eén op de drie vrouwen die een abortus laat plegen, al eerder een zwangerschap heeft aflaten breken?
* Dat helft van de vrouwen die abortus laten plegen Antilliaanse vrouwen zijn?
* Nederland eerder altijd het laagste abortuscijfer had? Maar nu de Duitsers en Belgen dat hebben ingehaald?
*De stijging van abortus vooral te maken heeft met de toeneming van allochtonen in ons land.
Bronnen
Abortusklinieken gebeld: Voor interview naar - 020-6932151 206737241 en naar 020-2645462
abortus.pagina.nl
www.altevista.nl
Bibliotheek Wiringherlant – infomap (met krantenknipsels)
www.binas.nl
Enquête gehouden (familie en klassen)
Folders aangevraagd - StiSAN
www.google.nl
www.ilse.nl
interview met Fieke
Krantenknipsel - Algemeen dagblad (2001)
www.lycos.nl
meiden.pagina.nl
www.scholieren.nl
www.sectorwerkstuk.nl
www.stisan.nl
Tijdschriften - Fancy’s
Bij de site www.google.nl waren natuurlijk veel links die we gebruikt hebben.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden