Thomas More – Utopia
Opbouw
De maatschappij is opgebouwd uit gemeenschappen/families. Bij uithuwelijking gaat het meisje in de gemeenschap van de jongen wonen. In een familie wonen 10 tot 16 volwassenen. Voor de kinderen zijn geen regels, maar als er teveel komen worden ze bij een andere familie ingedeeld.
Als een stad te vol wordt gaat een deel van de bevolking naar een andere stad.
Als het eiland te vol wordt dan wordt er op een nieuw eiland een nederzetting geplaatst in het gebied dat de huidige bevolking niet nodig heeft en braak laat liggen. Wie zich niet aan hun wetten aanpast verjagen ze uit het tot nederzetting bestemde gebied. Bij actief verzet reageren ze met een oorlogsverklaring. Ze zeggen dat ze hier recht op hebben, omdat de bevolking hen het gebied niet gunt, terwijl ze het zelf niet nodig heeft.
Eten
De oudste is familiehoofd. Het eiland is verdeeld in vier even grote wijken met in elke wijk een markt. Hier kan het familiehoofd gratis alles halen wat de familie nodig heeft. Hij zal niet teveel vragen, want hij weet dat er morgen ook nog genoeg is en in utopia krijgt hij geen eer voor veel bezit.
Slachten gebeurt buiten de stad door slaven.
In elke straat zijn hallen. Bij elke hal zijn dertig families ingedeeld (aan weerskanten vijftien) die daar eten. Het vuile en zware werk wordt door slaven gedaan. Voor de verzorging van de maaltijd zijn de vrouwen verantwoordelijk.
De vrouwen zitten aan de vrije kant van de tafel zodat zwangere vrouwen snel weg kunnen wanneer ze onwel worden. Ze kunnen dan naar een speciale kinderkamer.
Ook zogen vrouwen hier hun kinderen. Wanneer een vrouw overlijdt wordt haar kind gezoogd door een andere vrouw die vervolgens als barmhartig en als moeder van het kind wordt gezien.
Kinderen tot de 5 verblijven in de kinderkamer. Kinderen vanaf 5 tot de huwbare leeftijd staan zwijgend aan tafel of bedienen. Ze eten wat ze krijgen aangereikt van de aan tafel zittenden.
Jong en oud zitten door elkaar heen, zodat de jongeren kunnen leren van de ouderen.
De lekkere hapjes krijgen alleen de ouderen. Vervolgens kunnen zij delen en krijgen zo eer.
Voor elke maaltijd wordt er iets voorgelezen met zedelijke boodschap, waar de ouderen een opvoedend gesprek aan vastknopen.
Zieken
Elke stad heeft buiten de stadsmuren vier ziekenhuizen. Deze zijn ruim, om het voor de zieken comfortabel te maken en om besmetting te voorkomen. De verpleging is heel goed, waardoor zieken liever naar de hallen gaan dan thuis te blijven (maar hier worden ze niet toe gedwongen).
Als iemand ongeneeslijk ziek is wordt voorgesteld een einde aan zijn leven te maken, zodat hij niet langer pijn hoeft te lijden. Als hij dit weigert blijft hij een even goede behandeling krijgen.
Reizen
Voor reizen moet toestemming worden gevraagd. Als iemand reist zonder toestemming wordt hij teruggebracht, wordt schande van hem gesproken en krijgt hij straf. Als hij nog eens hetzelfde doet is zijn straf slavernij.
Mensen op reis hoeven niks mee te nemen. Ze krijgen overal waar ze komen eten en helpen in ruil daarvoor met het werk.
Handel
De steden vullen gratis elkaars tekorten aan. Ook handelen ze met steden buiten utopia. Het goud en zilver dat ze hierbij krijgen slaan ze op om ook voor het komende jaar verzekerd te zijn. Veel van het geld lenen ze uit. Ze eisen dit alleen op als ze het echt nodig hebben, aan een ander volk willen uitlenen of in het geval van oorlog. In het laatste geval hebben ze onder andere geld nodig voor de buitenlandse huurlingen, ze laten hun eigen mensen namelijk niet vechten.
Om te zorgen dat de bevolking het goud en zilver blijft zien als slechts een metaal maken ze er kamerpotten en nederig vaatwerk van. Ook gebruiken ze het voor de ketens en voetboeien waarmee ze hun slaven vasthebben. En degenen die een misdrijf hebben begaan moeten goud dragen.
Hierdoor gaat niemand waarde hechten aan het goud en vind niemand het erg als al het goud in één keer moet worden afgestaan.
Wanneer parels, diamanten of robijnen worden gevonden dienen deze als sierraad voor kleine kinderen. Wanneer kinderen ouder worden hoeven ze het vanzelf niet meer, omdat ze zich er dan te groot voor voelen.
De utopieërs begrijpen niet hoe mensen zoveel waarde kunnen hechten aan zulke steentjes als ze ook naar de sterren kunnen kijken, aan kleren die slechts afkomstig zijn van een schaap, of aan mensen met veel geld (die misschien zelf wel heel dom zijn).
Geestesleven
Hun inzichten hebben ze zowel door opvoeding als door lezen en leren. Alle kinderen krijgen onderwijs en een groot deel van de volwassenen blijft zijn/haar leven lang leren. Een klein deel van de bevolking is vrijgesteld van werk om zich te wijden aan de wetenschap. Dit zijn de mensen die als kind al aanleg hadden voor de wetenschap.
Slaven
- Mensen die in Utopia een misdrijf hebben begaan.
- Mensen die elders een misdrijf hebben begaan en tot de dood waren veroordeeld (krijgt utopia gratis of koopt ze in).
De eerste groep wordt het hardst aangepakt, omdat deze een goede opvoeding heeft gehad.
Soms bieden hardwerkende mensen van andere volken zich aan als slaaf. Deze mensen worden net zo behandelt als de utopieërs. Ze moeten alleen wat meer werken. Verder zijn ze vrij om te gaan als ze dat willen.
Huwelijk
Een meisje moet minstens 18 zijn, een jongen 22.
Bij omgang met het andere geslacht voor het huwelijk wordt de persoon voor altijd van het huwelijk uitgesloten.
Bij keuze van een echtgenoot worden de jongen en het meisje naakt aan elkaar voorgesteld, om teleurstellingen na de bruiloft te voorkomen.
Bij misbruik binnen een huwelijk mag het slachtoffer een nieuwe partner kiezen en wordt de dader voor altijd van het huwelijk uitgesloten.
Wanneer de echtgenoten het niet goed met elkaar kunnen vinden en beiden een nieuwe partner hebben gevonden mogen ze met toestemming scheiden en een nieuw huwelijk aangaan.
Bij schending van het huwelijk worden de daders met de zwaarste slavernij gestraft. De slachtoffers kunnen met elkaar trouwen (als de daders allebei getrouwd waren) of met een ander. Ook kunnen ze trouw blijven en meereizen met hun partner die nu slaaf is. Wanneer de partner berouw toont kan de vorst de slaaf zijn vrijheid teruggeven. Als hij vervolgens opnieuw vreemdgaat wordt hij gedood.
Recht
Straf wordt per zaak bepaald. Wel worden de ergste misdrijven met slavernij bestraft, omdat de daders zo nuttiger zijn dan wanneer ze worden gemarteld/gedood en zo langer als schrikbeeld kunnen dienen.
Als misdadigers oprecht berouw hebben kunnen ze gratie krijgen van de vorst. Ook kan medelijden van het volk hun slavernij verzachten of kwijtschelden.
Op de poging iemand tot ontucht te verleiden staat een even zware straf als op de daad zelf.
Bij elk misdrijf wordt het duidelijk voornemen van de daad gelijkgesteld met de daad zelf. De positieve uitslag is immers niet aan de dader te danken.
Opbouw
De maatschappij is opgebouwd uit gemeenschappen/families. Bij uithuwelijking gaat het meisje in de gemeenschap van de jongen wonen. In een familie wonen 10 tot 16 volwassenen. Voor de kinderen zijn geen regels, maar als er teveel komen worden ze bij een andere familie ingedeeld.
Als een stad te vol wordt gaat een deel van de bevolking naar een andere stad.
Als het eiland te vol wordt dan wordt er op een nieuw eiland een nederzetting geplaatst in het gebied dat de huidige bevolking niet nodig heeft en braak laat liggen. Wie zich niet aan hun wetten aanpast verjagen ze uit het tot nederzetting bestemde gebied. Bij actief verzet reageren ze met een oorlogsverklaring. Ze zeggen dat ze hier recht op hebben, omdat de bevolking hen het gebied niet gunt, terwijl ze het zelf niet nodig heeft.
Eten
De oudste is familiehoofd. Het eiland is verdeeld in vier even grote wijken met in elke wijk een markt. Hier kan het familiehoofd gratis alles halen wat de familie nodig heeft. Hij zal niet teveel vragen, want hij weet dat er morgen ook nog genoeg is en in utopia krijgt hij geen eer voor veel bezit.
In elke straat zijn hallen. Bij elke hal zijn dertig families ingedeeld (aan weerskanten vijftien) die daar eten. Het vuile en zware werk wordt door slaven gedaan. Voor de verzorging van de maaltijd zijn de vrouwen verantwoordelijk.
De vrouwen zitten aan de vrije kant van de tafel zodat zwangere vrouwen snel weg kunnen wanneer ze onwel worden. Ze kunnen dan naar een speciale kinderkamer.
Ook zogen vrouwen hier hun kinderen. Wanneer een vrouw overlijdt wordt haar kind gezoogd door een andere vrouw die vervolgens als barmhartig en als moeder van het kind wordt gezien.
Kinderen tot de 5 verblijven in de kinderkamer. Kinderen vanaf 5 tot de huwbare leeftijd staan zwijgend aan tafel of bedienen. Ze eten wat ze krijgen aangereikt van de aan tafel zittenden.
Jong en oud zitten door elkaar heen, zodat de jongeren kunnen leren van de ouderen.
De lekkere hapjes krijgen alleen de ouderen. Vervolgens kunnen zij delen en krijgen zo eer.
Voor elke maaltijd wordt er iets voorgelezen met zedelijke boodschap, waar de ouderen een opvoedend gesprek aan vastknopen.
Zieken
Elke stad heeft buiten de stadsmuren vier ziekenhuizen. Deze zijn ruim, om het voor de zieken comfortabel te maken en om besmetting te voorkomen. De verpleging is heel goed, waardoor zieken liever naar de hallen gaan dan thuis te blijven (maar hier worden ze niet toe gedwongen).
Als iemand ongeneeslijk ziek is wordt voorgesteld een einde aan zijn leven te maken, zodat hij niet langer pijn hoeft te lijden. Als hij dit weigert blijft hij een even goede behandeling krijgen.
Voor reizen moet toestemming worden gevraagd. Als iemand reist zonder toestemming wordt hij teruggebracht, wordt schande van hem gesproken en krijgt hij straf. Als hij nog eens hetzelfde doet is zijn straf slavernij.
Mensen op reis hoeven niks mee te nemen. Ze krijgen overal waar ze komen eten en helpen in ruil daarvoor met het werk.
Handel
De steden vullen gratis elkaars tekorten aan. Ook handelen ze met steden buiten utopia. Het goud en zilver dat ze hierbij krijgen slaan ze op om ook voor het komende jaar verzekerd te zijn. Veel van het geld lenen ze uit. Ze eisen dit alleen op als ze het echt nodig hebben, aan een ander volk willen uitlenen of in het geval van oorlog. In het laatste geval hebben ze onder andere geld nodig voor de buitenlandse huurlingen, ze laten hun eigen mensen namelijk niet vechten.
Om te zorgen dat de bevolking het goud en zilver blijft zien als slechts een metaal maken ze er kamerpotten en nederig vaatwerk van. Ook gebruiken ze het voor de ketens en voetboeien waarmee ze hun slaven vasthebben. En degenen die een misdrijf hebben begaan moeten goud dragen.
Hierdoor gaat niemand waarde hechten aan het goud en vind niemand het erg als al het goud in één keer moet worden afgestaan.
Wanneer parels, diamanten of robijnen worden gevonden dienen deze als sierraad voor kleine kinderen. Wanneer kinderen ouder worden hoeven ze het vanzelf niet meer, omdat ze zich er dan te groot voor voelen.
De utopieërs begrijpen niet hoe mensen zoveel waarde kunnen hechten aan zulke steentjes als ze ook naar de sterren kunnen kijken, aan kleren die slechts afkomstig zijn van een schaap, of aan mensen met veel geld (die misschien zelf wel heel dom zijn).
Geestesleven
Hun inzichten hebben ze zowel door opvoeding als door lezen en leren. Alle kinderen krijgen onderwijs en een groot deel van de volwassenen blijft zijn/haar leven lang leren. Een klein deel van de bevolking is vrijgesteld van werk om zich te wijden aan de wetenschap. Dit zijn de mensen die als kind al aanleg hadden voor de wetenschap.
- Mensen die in Utopia een misdrijf hebben begaan.
- Mensen die elders een misdrijf hebben begaan en tot de dood waren veroordeeld (krijgt utopia gratis of koopt ze in).
De eerste groep wordt het hardst aangepakt, omdat deze een goede opvoeding heeft gehad.
Soms bieden hardwerkende mensen van andere volken zich aan als slaaf. Deze mensen worden net zo behandelt als de utopieërs. Ze moeten alleen wat meer werken. Verder zijn ze vrij om te gaan als ze dat willen.
Huwelijk
Een meisje moet minstens 18 zijn, een jongen 22.
Bij omgang met het andere geslacht voor het huwelijk wordt de persoon voor altijd van het huwelijk uitgesloten.
Bij keuze van een echtgenoot worden de jongen en het meisje naakt aan elkaar voorgesteld, om teleurstellingen na de bruiloft te voorkomen.
Bij misbruik binnen een huwelijk mag het slachtoffer een nieuwe partner kiezen en wordt de dader voor altijd van het huwelijk uitgesloten.
Wanneer de echtgenoten het niet goed met elkaar kunnen vinden en beiden een nieuwe partner hebben gevonden mogen ze met toestemming scheiden en een nieuw huwelijk aangaan.
Bij schending van het huwelijk worden de daders met de zwaarste slavernij gestraft. De slachtoffers kunnen met elkaar trouwen (als de daders allebei getrouwd waren) of met een ander. Ook kunnen ze trouw blijven en meereizen met hun partner die nu slaaf is. Wanneer de partner berouw toont kan de vorst de slaaf zijn vrijheid teruggeven. Als hij vervolgens opnieuw vreemdgaat wordt hij gedood.
Straf wordt per zaak bepaald. Wel worden de ergste misdrijven met slavernij bestraft, omdat de daders zo nuttiger zijn dan wanneer ze worden gemarteld/gedood en zo langer als schrikbeeld kunnen dienen.
Als misdadigers oprecht berouw hebben kunnen ze gratie krijgen van de vorst. Ook kan medelijden van het volk hun slavernij verzachten of kwijtschelden.
Op de poging iemand tot ontucht te verleiden staat een even zware straf als op de daad zelf.
Bij elk misdrijf wordt het duidelijk voornemen van de daad gelijkgesteld met de daad zelf. De positieve uitslag is immers niet aan de dader te danken.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden