Hoofdstuk 2 rechtstaat

Maatschappij HS 2 = rechtsstaat
2.1 = idee en oorsprong van de rechtsstaat
- Nederland is een democratische rechtstaat, dat bied burgers een dubbele zekerheid =
 1) ze mogen meedoen aan vrije verkiezingen = bevolking beslist
 2) bescherming tegen de (gekozen) machtshebbers = die moeten zich aan de wet houden
- rechtsstaat = een staat waarin burgers met grondrechten worden beschermd tegen macht en willekeur door de overheid (willekeur = iedereen moet hetzelfde kapsel hebben)
- de rechtsstaat is eens soort sociaal contract tussen burgers en bestuurders

- de trias politica, de grondrechten en het legaliteitsbeginsel vormen samen de beginselen van de rechtsstaat
- de gedachte van de rechtsstaat is ontstaan in de loop van de 17e en 18e eeuw toen koningen absolute macht bezaten en naar willekeur regeerden
- Lodewijk XIV gaf met de uitspraak ‘’l’état c’est moi’’ aan dat de macht van de staat alleen aan hem toekwam en aan niemand anders
- Charles de Montesquieu bedacht trias politica (scheiding der machten) en zei = (1748)
 - volk maakt wetten
 - koning en ministers voeren die uit
 - hier tegenover staat een onafhankelijke rechter
- dit leidde in 1776 tot de Amerikaanse revolutie met de leus ‘no taxtion without representation’ (wie belasting betaalt, heeft ook het recht zijn vertegenwoordigers te kiezen)
- 1789 = Franse revolutie brak uit met de leus ‘vrijheid, gelijkheid en broederschap’
- sinds de Franse revolutie maakte de rechtsstaat in West-Europa een einde aan de absolute macht van vorsten
- koningen zijn tegenwoordig in een constitutionele monarchie (Nederland werd dat in 1806) gebonden aan de grondwet (constitutie is een ander woord voor grondwet, dit betekent letterlijk bottenstelsel)
- grondrechten = rechten die zo fundamenteel zijn voor de vrijheid, ontplooiing,  welzijn en bescherming van het individu en van groepen, dat ze in de grondwet zijn vastgelegd (vrijheid van meningsuiting, onderwijs, gezond milieu, onaantastbaarheid lichaam)

- legaliteitsbeginsel = de overheid mag alleen beperkingen opleggen aan de vrijheid van burgers als die beperkingen in wetten zijn vastgelegd en voor iedereen gelden
- de rechtsstaat bind bestuurders aan maat en regel = ze zijn gebonden aan wetten (regels) en kunnen niet zomaar buitensporige straffen opleggen zonder tussenkomst van een onafhankelijke rechter (maat)
- dictatuur = hier bepaalt een machthebber of een partij wat de regels zijn
- de rechtsstaatgedachte werd direct na de Tweede Wereldoorlog weer actueel =
 - Universele verklaring van de rechten van de mens (1948) (VN) = UVRM
 - Europees verdrag voor de rechten van de mens (1950) = EVRM
- de rechtsstaat geeft een ondergrens aan, het is dus de maatstaf als we willen beoordelen hoe de overheid functioneert en wat nog wel en wat niet meer is toegestaan
- omdat de rechtstaat iedereen met elkaar verbind is het de grondslag van de parlementaire democratie, verzorgingsstaat en de pluriforme samenleving   2.2 = grondwet en grondrechten
- in de rechtsstaat staan gelijkheid en vrijheid centraal
- Nederland werd een gecentraliseerde eenheidsstaat na de Franse bezitting in 1798 en kreeg de Staatregeling van de Bataafse Republiek, voorloper van de grondwet
- 1814 = eerste grondwet

- 1848 = grondwetswijziging = hiermee legde de liberaal Thorbecke de macht van de koning Willem ll aan banden, vanaf toen werd er geregeerd met een ministeriële verantwoordelijkheid (de ministers hoefden niet langer verantwoording aan de koning af te leggen maar aan het parlement (bevolking), de koning werd onschendbaar)
- censuskiesrecht = alleen mannen mochten stemmen die directe belastingen betaalden
- 1917 = algemeen mannenkiesrecht
- 1922 = algemeen vrouwenkiesrecht, vanaf 1919 was dit al bezig maar werd nu pas effectief
- 1983 = sociale grondrechten opgenomen in grondwet
- de grondwet heeft als doel om =
- de begrenzing van de macht van de staat aan te geven = en daarmee de vrijheden van burgers te garanderen
 - fundamentele rechten van burgers vast te leggen 
- aan te geven hoe de belangrijkste organen van de staat zijn georganiseerd
- de eenheid van de staat uitdrukken
- de grondrechten staan in willekeurige volgorde omdat de wetgever het ene grondrecht niet belangrijker vind dan het andere
- opbouw grondwet = hoofdstuk 1 =
- artikel 1 t/m 18 = klassieke of vrijheidsrechten, deze zijn af te dwingen bij de rechter, de overheid stelt zich passief op (vrijheid van meningsuiting)
- artikel 19 t/m 23 = sociale grondrechten, niet af te dwingen bij de rechter, de overheid stelt zich actief op, ze moeten zich ervoor inzetten om het waar te maken (onderwijs)

- in de hoofdstukken 2 t/m 7 worden per hoofdstuk alle belangrijke organen en bestuurlijke functies geregeld en er staat hoe de trias politica is georganiseerd
- hoofdstuk 8 = regelt de wijziging van de grondwet
- wijzigingen van de grondwet moeten twee keer het parlement (eerste en tweede kamer) passeren en ze moeten met een tweederdemeerderheid worden aangenomen en hiertussen in moeten verkiezingen worden plaatsgevonden
- grondrechten hebben een horizontale werking als het gaat om de verhoudingen tussen burgers onderling, ze hebben ook een verticale werking hier gaat het om de verhouding tussen burgers en overheid
- binnen de horizontale werking kan er sprake zijn van botsende rechten, dit is het geval wanneer de grondrechtelijke belangen van burgers met elkaar in conflict komen (vrijheid van meningsuiting/ gelijkheid (discriminatie)
- in de grondwet bestaat geen rangorde (hiërarchie), die zou onvoldoende recht doen aan bijzonderheid van afzonderlijke gevallen en omdat de geschiedenis vaak wisselende voorkeuren van burgers heeft laten zien, er bestaan dus geen objectieve criteria voor een rangorde
- de rechter moet dan uitspraak doen
- sommige botsingen van grondrechten zoals de vrijheid van godsdienst en meningsuiting worden in Europees verband beoordeelt   2.3 = trias politica: scheiding of evenwicht van machten?
- Montesquieu introduceerde het idee van de trias politica in zijn boek De l’esprit des lois (over de geest van de wetten)
- wetgevende macht = die maakt, wijzigt of trekt algemene wetten in
- uitvoerende macht = past de wetten in concrete gevallen toe
- rechterlijke macht = moet in geval van onenigheid oordelen over wetten en moet rechtspreken

- ‘checks and balances’ = de drie machten weerhouden elkaar van het veroveren van te veel macht (checks) en houden elkaar daarmee in balans (balances)
- staatsmachten worden vaak staatorganen genoemd omdat ze elkaar controleren en aanvullen, zoals de delen en organen van een lichaam elkaar aanvullen
- wetgevende macht controleert de uitvoerende macht (op rechtmatigheid, hebben ze de wet juist toegepast) en mag de uitvoerende macht ter verantwoording roepen
- uitvoerende macht legt verantwoording af aan de wetgevende macht
- wetgevende macht kan ook de rechterlijke macht corrigeren door een nieuwe verbeterde wet te maken
- rechterlijke macht kan de wetgevende macht corrigeren omdat ze soms de wet ruimer uitleggen dan het parlement op dat moment juist vind hiermee dwingen ze tot grotere zorgvuldigheid bij het maken van de wetten
- wetgevende macht = het parlement (eerste en tweede kamer, Staten generaal genoemd)
- het wetgevende orgaan moet volgens Montesquieu in verschillende kamers verdeeld zijn zodat een wetsvoorstel altijd van alle kanten word bekeken en niet zomaar in een opwelling tot stand komt (eerste en tweede kamer)
- goede wetten moeten =
 - algemeen zijn
 - duidelijk zijn 
 - haalbaar en uitvoerbaar zijn
- uitvoerende macht = de ministers, zij moeten ervoor zorgen dat eenmaal aangenomen wetten goed worden uitgevoerd (ze hebben ook het recht om nieuwe wetten te ontwerpen)
- ambtenaren vormen zelf ook een machtsblok, omdat zij bij de totstandkoming en de uitvoering van wetten vaak zelfstandig beslissingen nemen die de minister nooit allemaal kan controleren = vierde macht

- minister word gecontroleerd door het parlement
- rechterlijke macht = onafhankelijke rechters, worden voor het leven benoemd
- rechters kijken naar de wet, de toelichting bij de wet, de wetsgeschiedenis en de jurisprudentie = het geheel van uitspraken door rechters
- de regering heeft de wetgevende en de uitvoerende macht dus niet echt scheiding van machten
- de drie machten weerhouden elkaar van het veroveren van te veel macht en houden elkaar daarmee in balans dus evenwicht
- ze vullen elkaar ook aan
- parlementsleden hebben volgens het dualistische stelsel een eigen taak en verantwoordelijkheid ten opzichte van ministers   2.4 = het legaliteitsbeginsel
- legaliteitsbeginsel = de overheid mag alleen beperkingen opleggen aan de vrijheid van burgers als die beperkingen in wetten zijn vastgelegd en voor iedereen gelden
- rechtsorde = het geheel van rechtsregels en rechtsbeginselen en de manier waarop het recht is georganiseerd
- de rechtsorde is het geheel van recht in een land, de rechtsstaat is een specifieke soort staatsvorm die aan bepaalde eisen voldoet
- rechtsregels = gedragsregels die wettelijk door de overheid zijn vastgelegd

- 2 reden voor opstellen rechtsregels =
 - doelmatigheid (zodat er duidelijke afspraken zijn)
- zedelijk bewustzijn (zodat er regels zijn die de waarden weerspiegelen die we met elkaar delen)
- rechtsregels beoordelen gedrag in termen van legaal of illegaal (gemaakte schulden moeten afbetaald worden)
- sociale regels = geven een beoordeling van gedrag in termen van wel of geen rekening houden met anderen (niet vastgelegd) (niet met je schoenen op de bank)
- morele regels = hebben meestal een zwaardere lading en geen een beoordeling van gedrag in termen van goed en kwaad (help vrienden in nood)
- deze regels kunnen met elkaar botsen = niet alle rechtsregels zijn moreel de juiste regels
- als rechtsregels overeenstemmen met onze morele opvattingen zorgt dat bij burgers voor een gevoel van rechtvaardigheid
- systeem rechtsregels kent een indeling in rechtsgebieden =
 - privaatrecht = regelt alle relaties tussen burgers onderling
 - publiekrecht = regelt alle relaties tussen burgers en overheid
- de regels van het privaatrecht worden ook burgerlijk recht  of civiel recht genoemd
- het gaat bij privaatrecht steeds om wederzijdse rechten en plichten

- tot het privaatrecht behoren de volgende gebieden =
 - personen- en familierecht = regelt zaken zoals het sluiten van huwelijk, geboorte
- ondernemingsrecht = regelt de voorwaarden waaronder je een stichting, vereniging of bv kunt oprichten
- vermogensrecht = regelt de zaken die te maken hebben met iemands vermogen zoals huurovereenkomst, regelen erfenis
- bij publiekrecht komt het publieke belang aan de orde (leerplicht)
- het gaat om zaken die de overheid zo belangrijk vind dat ze deze niet overlaten aan de vrije keuze van burgers
- tot het publiekrecht behoren de volgende gebieden =
 - staatsrecht = regelt de inrichting van de Nederlandse staat zoals grondwet
- bestuursrecht = regelt de bestuursactiviteiten van de overheid (belastingrecht), het bevat bepalingen die je beschermen tegen de overheid, je mag ergens bezwaar tegen maken
- strafrecht = hier staan alle wettelijke strafbepalingen in
- rechtbanken (19)  gerechtshoven (5)  Hoge raad (1)
- de maatstaf is niet de term op zich, maar de intentie waarmee je de term gebruikt (loser roepen naar agent)   2.5 = het strafproces
- onschuldvermoeden = een verdachte is onschuldig tot het tegendeel is bewezen

- strafprocesrecht = alle regels voor alle handelingen voor alle betrokkenen bij strafproces van ontdekking tot en met uitvoering van de straf
- strafproces =
 1) aanhouding = alleen bij redelijk vermoeden van schuld
2) opsporing = politie verzamelt info in proces-verbaal naar aanleiding van dit PV beslist de officier van justitie of er een rechtszaak komt =
- dwangmiddelen zonder toestemming van officier van justitie of rechter-commissaris=
  - staande houden
  - arresteren/ aanhouden
  - fouilleren
  - vasthouden
  - in beslag nemen
 - dwangmiddelen met toestemming =
- machtiging tot binnentreding/ huiszoekingsbevel (officier van justitie beslist)
- speciale persoonsgegevens = gezondheidsgegevens, bankrekeningnr.
- preventief fouilleren
- verlenging voorarrest
- infiltratie = undercover gaan
3) vervolging = officier van justitie (namens openbaar ministerie = OM) heeft vervolgingmonopolie =
  - bepaalt of het een rechtszaak word

  - of een transactie (boete of taakstraf tot 180 uur)
  - of seponeren = genoeg gestraft of onvoldoende recht
 4) berechting =
  -    rechter
  - officier van justitie  vs advocaat
  - samenleving  vs verdachte
  - overtredingen  kantonrechter
  - kleine misdrijven  politierechter
  - ernstige misdrijven  meervoudige kamer (3 pers.)
  - rechtszaak =
   1) opening (rechter)
   2) aanklacht (tenlastelegging, officier van justitie)
   3) onderzoek (rechter, officier van justitie, advocaat)
    - verdachte niet onder ede = hoeft niet de waarheid te spreken
    - fouten?
    - persoonlijke omstandigheden
   4) requisitoir (officier van justitie)
   5) pleidooi (advocaat, eventueel slachtoffer)

   6) laatste woord (verdachte)
   7) vonnis (rechter)
 5) hoger beroep of cassatie =
  - hoger beroep = helemaal opnieuw bij gerechtshof = andere rechter
  - cassatie = hoge raad kijkt alleen of het recht juist is toegepast
 6) uitvoering van de straf
  - door ministerie van veiligheid en justitie
- recht voor gedetineerden, voorwaardelijke invrijheidsstelling na 2/3 van de straf = je komt na 2/3 van je straf vrij
- reclassering = ondersteunt bij terugkeer naar de samenleving
- niet elke verdachte mag worden vastgehouden tot de strafzaak plaatsvind, de verdachte heeft ook het recht te weten waar hij van verdacht word = kenmerken rechtsstaat
- voorarrest = maximaal 110 dagen
- dagvaarding = hierin staat wanneer en waar de verdachte voor de rechter moet verschijnen en waarvan hij of zij beschuldigd word (laatste = tenlastelegging)
- verdachte is niet verplicht om op de zitting van zijn rechtszaak te verschijnen

- de rechter doet uiterlijk 14 dagen na de terechtzitting uitspraak
- dit is voor het tegengaan van machtsmisbruik
- de helderheid van het strafproces en de bewaking ervan is een van de belangrijkste pijlers van de rechtsstaat
Hoe ontstaat criminaliteit =
- lombroso-theorie = het is erfelijk
- rationele-keuzetheorie = de gelegenheid maakt de dief
- sociobiologie = erfelijk, opvoeding, cultuur = kijken naar hormonale processen
- bindingstheorie = in ieder schuilt een misdadiger, als iemand geen bindingen heeft = sneller crimineel
- psychoanalyse = verband met storing in de psyche
- aangeleerd-gedrag-theorie = wanneer jongeren intensief contact hebben met andere criminelen, ze hebben het verkeerde gedrag aangeleerd
- anomietherorie = tonen crimineel gedrag als ze niet in slagen om levensdoelen te bereiken   2.6 = het strafrecht
- het strafrecht ondersteunt de rechtsstaat door = 

 - uitwerking legaliteitsbeginsel
 - ner-bis-in-idem = je kunt niet 2x voor hetzelfde delict veroordeeld worden
 - duidelijke omschrijving van de strafbepaling en de straf (dezelfde plaats & tijdstip)
 - wetboek van strafrecht =
  - 1e deel = algemene bepalingen
  - 2e deel = misdrijven
  -3e deel = overtredingen
- strafuitsluitingsgronden =
 - rechtvaardigheidsgronden = het feit is niet meer strafbaar
  - noodweer = zelfverdediging
- overmacht noodtoestand = als je bijvoorbeeld het bordje verboden-toegang negeert om een kind te redden
- ambtelijk bevel = als je op de snelweg vanwege een ongeluk door een agent de vluchtstrook op bent gestuurd en je word verderop door een andere agent bekeurd
 - schulduitingsgronden = dader heeft geen schuld, maar feit is wel strafbaar
  - psychische overmacht

  - noodweer-exces = als je de noodzakelijke verdediging overschrijd
  - ontoerekeningsvatbaarheid = psychisch gestoord  tbs
  - afwezigheid van schuld
- hoofdstraffen =
- boete, als je deze niet betaalt moet je de gevangenis in, dit geld niet bij bekeuringen want dan doet de politie je in feite een transactievoorstel
- taakstraf = alternatieve straf genoemd omdat je deze kan krijgen in plaats van geldboete of vrijheidsstraf, werkstraf of leerstraf
 - vrijheidsstraf =
  - hechtenis bij overtreding
  - gevangenisstraf bij misdrijf
- kan ook nog bijkomende straffen bijkomen = intrekken rijbewijs
- strafrechtelijke maatregelen kunnen worden opgelegd = schadevergoeding aan slachtoffers, tbs = deze zijn bedoeld om de samenleving te beschermen of om e situatie van voor het delict te herstellen
- het materiële strafrecht = de inhoud van alle strafbepalingen
- rechter mag nooit hoger dan maximale straf
- Opiumwet = verbied het gebruik, invoeren en verhandelen van drugs

- strafbaar feit = dan moet de dader dit bij zijn volle verstand en uit eigen wil gedaan hebben
- functies straffen =
 - wraak en vergelding = misdaad mag niet lonen
 - afschrikking = burgers moeten ervan worden weerhouden om misdaden te plegen
 - voorkomen van eigenrichting = als de overheid niet straft gaan de mensen het zelf doen
 - resocialisatie = straf moet ervoor zorgen dat iemand zijn leven verbeterd
- beveiliging van  de samenleving = lange celstraffen dienen om de maatschappij te beschermen tegen herhaling
- raad voor de kinderbescherming = jonger dan 12
- jeugdstrafrecht = tussen 12 en 18, is gericht op resocialisatie, kind moet bij zitting aanwezig zijn
- haltbureau = taakstraf, niet voor de rechter
- het strafrecht staat voornamelijk in discussie =
 - hogere straffen ter gevolg van discussie
- maximale tijdelijke straf verhoogd van 20 naar 30 jaar, aanleiding is dat gedetineerden na 2/3 van hun straf vrijkomen
- adolescentenstrafrecht = zodat jongeren tussen 15 en 18 zwaarder kunnen worden gestraft dan volgens het jeugdstrafrecht mogelijk is

 - taakstraffen
- tbs, geen proefverlof meer voor tbs’ers, beveiliging samenleving gaat boven resocialisatie, tegen doel tbs