In het boek Oeroeg zijn twee belangrijke personages. De ik-persoon en Oeroeg zelf. Ook is er een personage dat voor mij tussen een bijfiguur en een hoofdpersoon in zit, namelijk Lida. Oeroeg en de ik persoon zijn beste vrienden maar groeien steeds verder uit elkaar. Lida is een Nederlandse vrouw die als verpleegster werkt in Nederlands-Indië. Ze is erg dol op Oeroeg.

Het is moeilijk om te beslissen in welke tijd Oeroeg zich afspeelt, omdat er geen jaartallen genoemd worden. Uit het taalgebruik kan je opmerken dat het voor de 21e eeuw was en waarschijnlijk in de jaren 40 omdat de ouders van de ik-persoon terugkeren naar Nederland, dat deden veel Nederlands na 1945.  Waar het verhaal zich afspeelt is makkelijker, namelijk in Indië (Kebon Djati en Batavia) en in Nederland. Het is best wel belangrijk waar het verhaal zich afspeelt. Als het op andere plekken waren geweest zoals bijvoorbeeld in alleen Nederland, was het een heel ander verhaal geweest, omdat er in Nederland veel minder discriminatie is en er veel minder in Nederland wordt geleefd in ‘rangen’.

De verteltijd is 128 bladzijdes. De vertelde tijd weet ik niet 100% zeker. Maar omdat je merkt dat ze in het begin van het verhaal een jonge leeftijd hebben (ik gok op 9 jaar) en richting het einde van het verhaal studeren (ik gok op 20 jaar), is er ruim 10 jaar verstreken tussen het begin en het einde van het boek.

De opbouw van het verhaal is best chronologisch, alleen in het begin van het verhaal is er een kort proloog daarna komt een hele grote flashback die chronologisch is geschreven en daarna komt er een kort  epiloog.

Het verhaal is de hele tijd verteld door de ogen van de ik-persoon, dit zorgt ervoor dat je heel erg veel weet over hoe hij denkt en hoe hij zich voelt op bepaalde momenten. Hierdoor ga je erg met het meeleven en ga je je mening erg veel op hem baseren.

Ik vind dit boek een typische psychologische roman omdat je erg goed te weten komt hoe de vriendschap tussen Oeroeg en de ik-persoon is.

Ik heb de meeste sympathie voor Oeroeg, hij komt steeds meer te weten over hoe de relatie eigenlijk hoort te zijn tussen hem en de ik-persoon. Dit zorgt ervoor dat hij zich naar deze relatie gaat gedragen. Ik vind het niet goed dat hij het zo doet maar ik snap wel waarom hij het doet.

Ik denk dat dit verhaal wel in ons land zou kunnen afspelen alleen dan veel minder erg dan dat het die tijd in Indië was. Ik denk dat er alleen soms nog racisme wordt gebruikt maar geen echte rassenscheiding.

Ik zou dit boek niet aan anderen aanraden. Het is een goed boek maar niet erg amuserend. Het is niet het soort verhaal dat je op deze leeftijd zou willen lezen. Het onderwerp zelf is wel erg interessant maar de manier waarop het is verteld in dit boek is het een beetje saai.