“De tang schoof uit mijn lichaam. Er zat iets aan vast. Het was blauw en bloederig. Het bewoog niet.
Het was dood.
Ik leefde.
Het was goed zo.
Hij of ik – hij was het geworden.”
Lea Meyer-Cornelissen is een 31-jarige huisvrouw die alles heeft wat haar hartje begeert. Haar man, Harry, die in het vastgoed zit (“Wat dat is weet ik niet, maar het geld komt met scheppen binnen”), werkt veel en wanneer hij niet op zijn werk is, is hij aan het golfen. Lea vindt het zelf niet zo erg: Hoe minder ze hem ziet, hoe beter de relatie gaat.
Op een dag vertelt Harry aan Lea dat hij een kind wil. Lea ziet dit eerst écht niet zitten, maar na een lange discussie en de belofte dat Harry haar elke dag zal nemen, gaat ze over stag.
De bevalling loopt echter minder rooskleurig dan gehoopt: De weeën willen niet doorzetten. Lea moet naar het ziekenhuis, ondanks dat haar lesbische vroedvrouw, Machteld, haar een thuisbevalling aanraadde.
De baby wordt op “natuurlijke” wijze uit haar lichaam gehaald – met schaar, pomp en tangen. Na deze niet vlekkeloze bevalling is iedereen blij met het zoontje, Harry Junior, behalve Lea zelf. Ze belandt in een postnatale depressie met psychoses en brengt haar kind in gevaar. Nadat Lea haar kind in een doos verstopt tijdens een psychose, wordt ze afgevoerd naar een psychiatrische inrichting. Later krijgt ze behandeling van psychiater Beau van Kooten, die haar probeert te overtuigen dat de onverwerkte dood van haar vader een rol speelt in de huidige crisis. Lea moet deze gaan verwerken, en Beau helpt haar daarmee.
“De gelukkige huisvrouw” wordt verteld in twee verschillende tijden. Je leest hoe Lea haar verhaal bij de psychiater doet en herinneringen ophaalt aan haar vader, maar ook over hoe de bevalling verliep en hoe ze in een separeercel heeft moeten zitten.
Heleen van Royen vermaakt de lezer met haar (soms wat seksistische) humor in de meest vreemde situaties. Zo vindt ook Lydia van der Weide: “Haar taalgebruik en stijl maakt het zware onderwerp luchtig en grappig”.
Van Royen heeft goed over kunnen brengen hoe Lea, ondanks haar postnatale depressie, een goed gevoel voor humor heeft en niet bepaald op haar mondje is gevallen. Ze wordt beschreven als een kakmadam die eigenlijk vooral achter de mannen aanzit. Zelfs wanneer Lea aan het bevallen is in het ziekenhuis probeert ze de dokters te charmeren. “Ik realiseerde me ineens dat ik geen slipje droeg en dat mijn vagina was opgenknipt. Ik sloeg mijn benen zo goed en zo kwaad als het ging over elkaar en lachte m’n tanden bloot. Wat was ik blij dat ik me had opgemaakt.’”
Harry, de man van Lea, is wat nuchterder. Je hoort hem niet veel in het verhaal, maar is voornamelijk blij met de geboorte van zijn zoontje. Hij is zelfs zo blij dat het heel lang duurt voordat hij ziet hoe slecht het eigenlijk met zijn vrouw gaat.
Ik ben het niet eens met CKV Redactie die vindt dat het verhaal niet spannend, maar vooral nieuwsgierig makend is. Het boek was op veel momenten erg spannend, bijvoorbeeld wanneer Lea haar baby in een doos verstopt. Je wordt inderdaad nieuwsgierig naar wat er met het kind zal gebeuren, maar de spanning was ook duidelijk te voelen.
Het boek was op veel momenten spannend, maar tijdens deze spanning werd er af en toe een luchtig grapje gemaakt, waar je soms helaas wel overheen neigt te lezen. Desalniettemin blijft het knap van Heleen van Royen dat ze zo’n heftig onderwerp als dit op een manier weet te brengen waarbij je tussen de tranen door nog een lach op je gezicht kunt hebben
“De gelukkige huisvrouw” heeft tijdens het lezen meerdere emoties bij mij losgemaakt. Ik heb gedurende het boek een zwak ontwikkeld voor Lea en ondanks dat ik geen postnatale depressie heb, is het zo geschreven dat ik me goed in kon leven in haar gedachtegang.
Het is een boek dat ik niet snel zal vergeten en iedereen aanraad. Althans, als je zwanger bent of van plan bent te worden, raad ik je aan om het boek even te laten liggen tot na de bevalling…
Bronnen:
Heleen van Royen - De gelukkige huisvrouw, uitgave: Vassalucci, 2000, te Amsterdam
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden