Recensie ‘Spijt’ Het boek is geschreven door Carry Slee en het genre is drama. Het boek gaat over Jochem, hij wordt heel erg gepest op school, dat komt doordat hij zo dik is en omdat hij nooit durft voor zichzelf op te komen. Hij wordt vooral door Sanne, Remco en Justin gepest. De rest van de klas vindt eigenlijk dat ze te ver gaan met hun gepest, maar ze durven er niets van te zeggen. David is ook een van de kinderen, maar hij durft er ook niks van te zeggen. Tino (de gymleraar) doet er niks tegen dat Jochem wordt gepest en hij pest zelfs mee. Hij heeft een hekel aan Jochem omdat hij zo dik is en zich niet inzet voor gym. David gaat een keer langs bij Jochem en beloofd hem te helpen als het echt te erg wordt. David is al heel lang verliefd op Vera en op het klassenfeest wil hij haar verkering vragen, maar als het feest is begonnen ziet hij Vera en Youssef samen zoenen. David z’n hele avond is verpest. Ondertussen dwingen Sanne, Remco, en Justin Jochem likeur te drinken. Hij kan hier niet tegen en staat te kotsen bij een boom. Hij valt later in z’n eigen kots. Hij roept David om hulp, maar David is met z’n hoofd bij Vera en zegt dat hij moet opdonderen. De volgende dag komt de rector binnen met de mededeling dat Jochem die nacht niet is thuisgekomen… Ik vind het boek heel aangrijpend, zielig en soms avontuurlijk. Het leuke aan het boek is dat het realistisch is, het kan jezelf overkomen en je kunt je ook echt in de hoofdpersoon verplaatsen. Ik vind het boek ook erg mooi geschreven, omdat niet echt voorspelbaar is wat er gebeurd. Er zitten best wel veel zielige momenten in, waar je even moet slikken. Maar dat maakt het juist interessant. Het boek is ook leerzaam, het leert je een soort lesje over pesten. Want nadat je dit boek gelezen hebt, realiseer je pas eigenlijk hoe erg pesten kan zijn, hoe dat iemands leven kan verpesten. Als je zelf iemand pest denk je daar meestal niet aan, net als in het boek.. Carry Slee werd in 1949 geboren in Amsterdam. Ze volgde een opleiding aan de Academie voor Expressie door Woord en Gebaar in Utrecht. Na het behalen van het diploma werkte ze als dramadocent op een school in Utrecht. Samen met haar leerlingen verzon ze verhaaltjes. Daar ging ze thuis zelf mee door. Op een bepaald moment begon ze die verhaaltjes op te schrijven. Ze debuteerde in 1988 in Bobo en in 1989 verscheen haar eerste boek. Ze gaf haar baan in het onderwijs op en ging alleen nog maar schrijven. In 10 jaar tijd heeft ze zo'n 40 boeken geschreven. Ze ontving van de Kinder- en Jonge Jury 13 prijzen; dat is een record. In 1999 en 2001 ontving ze zelfs de prijzen in alle drie de categorieën. Carry Slee heeft 2 dochters en woont in Bergen. Andere boeken die Carry Slee geschreven heeft zijn o.a: Pijnstillers (1997), Afblijven(1998), Kappen!(1999), Razend(2000), Paniek(2001).