Ben jij 16 jaar of ouder? Doe dan mee aan dit leuke testje voor het CBR. In een paar minuten moet je steeds kiezen tussen 2 personen.

Meedoen

De hondeneters door Marita de Sterck

Beoordeling 6.4
Foto van een scholier
Boekcover De hondeneters
Shadow
  • Recensie door een scholier
  • Klas onbekend | 720 woorden
  • 20 mei 2017
  • 37 keer beoordeeld
Cijfer 6.4
37 keer beoordeeld

Boekcover De hondeneters
Shadow
De hondeneters door Marita de Sterck
Shadow

De titel van het boek is Hondeneters en het is geschreven door Marita De Sterck. Het is gesitueerd in tijden van oorlog die toen iedereens leven beïnvloedde. Het boek begint ergens in middenin het verhaal en je kunt eerst niet echt volgen waar je zit in het verhaal, maar dat komt naargelang je verderleest.

Wanneer je begin te lezen gaat het over een Prosper, die een slager is, en die klaarstaat om een hond te slachten. De hond die hij wil slachten is niet zomaar een hond. Dat ziet hij aan de manier van doen van die hond. Even later klopt iemand op de deur. Het is Pierre, de hondenloper, iemand die honden van straat plukte en ze samen in een kooi steekt tot ze naar de slachter gebracht worden.

Ze praten een beetje, maar op een gegeven moment struikelt Prosper en valt hij, verbazingwekkend genoeg vangt de hond zijn val op. Dat moest toch geen normale hond zijn? In het volgende hoofdstuk wordt er teruggeblikt naar wat er twee dagen eerder gebeurde. Victor, een jongen van ongeveer 16 jaar, is de zoon van een relatief rijke familie. Hij heeft een oudere broer die Nest heet. Nest is niet thuis, hij heeft moeten vertrekken om mee te vechten in de oorlog. Victor mocht dat echter niet; hij heeft epilepsie en het is te gevaarlijk voor hem om mee te gaan vechten.

Op een gegeven moment beseft Victor dat zijn hond verdwenen is. Zijn ouders denken dat het dier wel terug komt, maar Victor denkt daar anders over en besluit om zijn dierbare hond te gaan zoeken. Hij neemt wat geld, wat brood en het zakmes van zijn vader mee en gaat op pad. Hij dwaalt door de stad en vraagt aan de brouwer of hij zijn hond heeft gezien. Victor krijgt te horen dat alle honden in beslag zijn genomen en worden geslacht voor het vlees. Hij is doodsbang en maakt een verre reis naar Boom, waar alle honden naartoe worden gebracht. Ondertussen maakt hij heel wat dingen mee en vreest hij voor het leven van zijn lieve Django. Tijdens zijn zoektocht krijgt Victor vele aanvallen, maar hij leert ook de wereld kennen zoals hij is. Inclusief al het goeds en slechts wat mensen doen.

De auteur Marita De Sterck is een 62-jarige vrouw en is geboren en getogen op 16 augustus 1955 te Antwerpen. Marita de Sterck studeerde perswetenschappen, antropologie en talen. Aan de bibliotheekschool van Gent doceert ze literatuur en antropologie. Ze geeft ook workshops verhalen schrijven aan jongeren. Tijdens haar studie antropologie legde ze zich toe op initiatierituelen en op de verhalen die van generatie op generatie worden doorgegeven. Ze heeft inmiddels al een veertigtal titels gepubliceerd. Haar boeken voeren tegelijk verschillende personages met elk hun eigen zorgen en persoonlijkheid op, en behandelen vele thema’s. De stijl van Marita de Sterck is sterk lichamelijk en zintuiglijk. Ze laat haar personages vaak in de ik-vorm aan het woord, wat persoonlijke verhalen oplevert. Ze is een gepassioneerde schrijfster die haar werk zeer graag doet.

Zelf vond ik dit verhaal zeer goed geschreven. Heel veel inhoud en je leeft je zo mee in de gevoelens en gedachtes van de personages. Bovendien komen er veel Vlaamse woorden en uitdrukkingen in voor. Sommige delen zijn met opzet een beetje vaag, vooral de delen waarin Victor bijkomt na een epileptische aanval. Je moet dus vanaf het begin geconcentreerd lezen. Hoewel je soms niet goed weet waar je juist zit in het verhaal, kun je je toch inbeelden hoe de omgeving eruit ziet en voelt het alsof je er zelf bent.

Het is deels gebaseerd op echte gebeurtenissen. Hondenslachters waren een bekend verschijnsel in die tijd. Achterin het boek staat een kaart van de tocht van Victor, die de lezer na kan lopen, al zal hij natuurlijk een heel ander landschap zien dan die beschreven wordt in het boek. Het mollige Vlaamse taalgebruik in het boek is het enige dat je een beetje zou kunnen storen. Omdat het juist geen algemeen Nederlands is, is het moeilijk om te lezen als je het niet gewoon bent.

Je zal je er even aan moeten aanpassen, eens je het gewoon bent is het een groot genot om het boek verder te gaan lezen en kan je haast niet meer stoppen. Ik raad het boek zeker aan!

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.

Andere verslagen van "De hondeneters door Marita de Sterck"