Slavernij

Slavernij
Introductie Wij moeten een praktische opdracht maken voor het vak geschiedenis. Je mag zelf kiezen wat voor onderwerp. Ik heb gekozen om mijn verslag te houden over slavernij. Ik heb hier twee punten uit gekozen: de behandeling van slaven en de afschaffing van de slavernij. Ik ga me in dit verslag richten op de vraag: Was de behandeling van slaven (mede) aanleiding tot afschaffing van de Slavernij? Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk informatie over dit onderwerp te vinden. Inleiding In deze praktische opdracht voor geschiedenis heb ik gekozen voor het onderwerp Slavernij. Ik heb dit onderwerp gekozen omdat ik dit een

interessant onderwerp vind. De doelstelling die ik gekozen heb is: Was de behandeling van slaven (mede) aanleiding tot afschaffing van de slavernij? Ik richt me vooral op de slavernij in Amerika. Ten eerste ga ik het hebben over de behandeling van slaven. En daarna over de afschaffing van de slavernij. Daarna probeer ik te kijken of dit verband heeft met elkaar. Hoofdstuk 1 Behandeling van slaven Slavernij is een toestand waarin een mens eigendom is van een ander mens. Door de opkomst van het zeilschip en het stoomschip gingen veel mensen uit Europa naar andere landen toe, waaronder twee derde naar de Verenigde Staten. In deze landen konden ze goedkope arbeidskrachten wel gebruiken, want er waren veel arbeiders nodig voor op de plantages en nederzettingen. Nu we weten hoe de slavernij is ontstaan ga ik het hebben over het leven van een slaaf en hoe ze behandeld zijn. 1.1 Boerderijen en plantages De meeste slaven werkte op de plantages en op boerderijen. De rijstboeren werkte met een “takensysteem”. Het takensysteem is een systeem waarbij veldslaven elke dag een bepaalde taak moesten verrichtten en pas weg mochten als die taak was volbracht. De bazen gingen nooit naar hun velden, daar hadden ze hun slavendrijvers voor, die toezicht hielden. En op de suikerplantages werkten de meeste slaven. Vaak tien slaven voor een blanke boer. Op deze plantages werd een ploegensysteem gebruikt. Dat is een systeem waarbij slaven naar hun leeftijd en conditie in aparte ploegen werden verdeeld. De eerste ploeg voerde het zware werk uit, terwijl de tweede groep het lichtere werk deed, zoals wieden. De vrouwen werkten samen met de mannen en deden hetzelfde slopende werk. Ze werkte allemaal zes dagen per week (alleen niet op zondag). Op de afbeelding hiernaast zie je slaven suikerriet kappen op een plantage. De slavendrijvers kijken toe, om niet hard werkende slaven met een zweepslag te straffen. 1.2 slavengezinnen Zolang het gemakkelijk en goedkoop was om slaven te importeren wilden de meesters niet dat de slaven trouwde en kinderen kregen. Jonge kinderen konden nog niet werken en veel stierven op jonge leeftijd door ziekte en gebrek aan goed voedsel. De slavengezinnen probeerde zo lang mogelijk bij elkaar te blijven. Maar de meeste bazen haalden de gezinsleden zomaar uit elkaar. De mannen werden verkocht of verhuurd aan een andere plantage. De vrouw bleef achter met de kinderen en moest ze alleen opvoeden. En het gebeurde vaak dat slavinnen kinderen hadden van de meesters. “Dat was goed voor een sterk slaven geslacht”. Ook kinderen moesten als slaaf werken, soms al vanaf vier jaar. Ze moesten de rommel op ruimen of onkruid weg halen. De wat oudere kinderen moesten op de kleine passen. En kinderen tussen de tien en veertien moesten al als landarbeiders werken. Ze moesten te zwaar werk doen en werden afgebeuld. Soms werden ze zelfs verkocht en zagen hun familie nooit meer. De negerhut van oom Tom Dit boek werd geschreven door Harriet Beecher Stowe. Ze werd geboren in de vrije staat Connecticut aan de oostkust van de VS. In 1832 verhuisde ze met haar familie naar ohio, naast de slavenstaat Kentucky. Hier zag ze hoe de slavenhalers zwarte vluchtelingen ontvoerden en hen verdreven naar het zuiden. In 1850 begon Harriet met het schrijven van een boek om de afschaffing van de slavernij te ondersteunen. Haar
verhaal over de slaveneigenaar Simon Legree en de slaaf oom Tom werd meteen een succes toen het in 1852 werd gepubliceerd.
1.3 Huisvesting In de meeste gevallen waren de slaven slecht gehuisvest. Ze sliepen vaak in hutjes (de negerhut van oom Tom). Terwijl de baas vaak een groot rijk huis had. Hieronder een stukje uit het boek “Het leven en de avonturen van Charles Ball”. Dit boek is een autobiografie van een man die veertig jaar lang diende als slaaf in het Zuiden en Amerika. “ Ongeveer een kwart mijl (1,6 km) van het woonhuis vandaan, stonden de huisjes (blokhutten) van de slaven of landarbeiders op de plantage, in rijen naast elkaar…Er waren achtendertig hutten; doorgaans met een oppervlakte van zo’n vijftien of zestien voet (30 cm). Gebouwd van gekapte boomstammen, bedekt met dakspanen en voorzien van een plankenvloer van pijnhout….In deze achtendertig hutten verbleven tweehonderd vijftig mensen, jong en oud, mannen en vrouwen en groot en klein. Ik volgde mijn “nieuwe vriend” (Ball was pas aangekomen op deze plantage. De opzichter had hem net voorgesteld aan een medeslaaf, wiens hut hij moest gaan delen) naar zijn hut, die hij samen met zijn vrouw en vijf kinderen bleek te bewonen. Het enige meubilair in deze hut bestond uit een paar houtblokken, bedoeld als stoel; en bankje, gemaakt van een plank pijnhout, dat ook diens deed als tafel; een klein bed in een hoek; bestaand uit een mat van gewone biezen, gespreid over wat maïslies (het blad dat rond een maiskolf zit) dat geplukt en in kleine stukjes is gescheurd. En dit alles bijeen gehouden door een smalle strook hout, die door middel van houten pinnen aan de vloer was vast gemaakt.” 1.2 Straffen De zwarte slaven zijn eigendom van de meester. De meester bepaald de regels en de slaven moesten zich daar aan houden. Zoals dat slaven niet werden betaald, geen bezittingen mochten hebben, niet mochten trouwen. Als deze regels overtreden werden stond daar een straf voor. Zweepslagen en afranselingen kwamen regelmatig voor. Bijvoorbeeld als een slaaf niet gehoorzaamde stond daar vaak een zware straf tegenover. Ook moesten de slaven boeien dragen, kregen kettingen om hun hals of werden opgesloten. ( Zie figuur 1) Er werden honden op hun los gelaten als ze probeerde te vluchten. Als een slaaf in de ogen van zijn baas niet hard en genoeg gewerkt had kreeg hij straffen zodat hij de volgende keer wel beter wist. De slaven mochten hun plantages niet verlaten zonder toestemming van hun meester. Ze mochten niet leren lezen en schrijven. Op de Spaanse en Franse eilanden was een grondwet. Hier moesten alle slaven zich aan houden. Gebeurde dit niet dan werd een oor afgesneden of erger nog hij werd levend begraven of opgehangen. Er waren maar heel, heel weinig meesters die hun slaven goed behandelde. Het leven als slaaf was gewoon slecht. Hieronder zie je een man die werd gegeseld door een meester, dit was echt gruwelijk. Figuur 1 Hoofdstuk 2 De afschaffing van de slavernij In het eerste hoofdstuk heb je gezien in welke verschrikkelijke omstandigheden slaven leefde dus het is ook niet gek dat de slaven in opstand kwamen, en een einde wilde maken aan de slavernij. 2.1 afschaffing slavernij in (noorden VS) In 1800 kwamen niet alleen de slaven in opstand maar ook de gewone mensen zagen in dat de slavernij onmenselijk was. Dit kwam mede door de Amerikaanse revolutie, die de idealen vrijheid en gelijkheid met zich mee brachten in de VS. Veel mensen kwamen in opstand voor de afschaffing van de slavernij. De blanke politici richten organisaties op tegen de slavernij. De christelijke groeperingen zoals: Quakers* en de baptisten* verzetten zich tegen de slavernij om godsdienstige redenen. Dit allemaal hielp wel want in 1827 had de noordelijke staat van de VS de slavernij al afgeschaft. De argumenten voor abolitie in het noorden waren gebaseerd op, dat slavernij verkeerd is. Abolitie is het beëindigen of afschaffen van iets. Mensen die campagne voerden voor de afschaffing van de slavernij stonden bekend als abolitionisten. Bovendien was er in het noorden veel minder slavernij. In het noorden werkten de mensen in fabrieken en er was veel meer industrie. Ze hadden veel minder behoefte aan slaven. En in het noorden van de VS waren veel blanke immigranten die het vroegere slavenwerk graag wilde aanpakken. 2.2 Afschaffing slavernij (zuiden VS) In het zuiden lag het wat anders. Het aantal slaven nam zelfs toe. Dit kwam omdat ze slaven nodig hadden voor op de katoen plantages te werken. Hoewel het er naar uitzag dat in 1808 de slavernij zou worden afgeschaft werden er nog duizenden nieuwe slaven naar Amerika vervoerd. Ook nog na de afschaffing van de slavernij bleef er illegale handel bestaan. * Quaker is een lid van een christelijkgenootschap, gesticht in de 17e eeuw door George Fox. Quakers hebben een eenvoudig geloof, zonder priesters of rituelen, en zijn vaak betrokken geweest bij campagnes voor sociale gerechtheid. *Baptist is een lid van een protestant christelijk genootschap, gesticht in de 17e eeuw. Men leert dat alleen gelovigen die oud genoeg zijn om het schritendom zelf te begrijpen en te aanvaarden, moeten worden gedoopt. 2.3 Opstand in de VS

De eerste opstand tegen slavernij was in het noorden van Amerika. Het was in september 1739. Ongeveer 20 Afrikaanse slaven macheerden naar Florida om daar hun vrijheid te krijgen. Onderweg brachten ze nog een heleboel slaven op de been. Zodat ze met zo’n 150 waren. Onderweg vermoorden de slaven wat meesters en vernielden hun huizen en boerderijen. Deze opstand duurde maar kort want de blanke soldaten schoten zonder waarschuwing de slaven die in opstand kwamen dood. In 1800 kwam er nog een opstand maar wel veel groter. Onderleiding van Gabriel Prosser (een slaaf in Virinia). Meer dan duizend slaven kwamen bijeen om naar de stad Richmond te marcheren. Maar helaas hij werd verraden door een verklikker. En Gabriel Prosser werd met meer dan 30 slaven gedood. De volgende afstand was die van Denmark Vesey. (Een vrije zwarte). Hij wilde de stad Charleston in South Caroline platbranden, en daarna alle slaven in het gebied aansporen om in opstand te komen. Duizenden slaven waren op de hoogt gebracht van de opstand en sommige maakten wapens. Maar omdat zoveel slaven het wisten van Vesey’s plan was de kans dat het door de blanke ontdekt werd groot. En dit gebeurde ook. Toen de blanke het hoorde werd Vesey en 35 andere opgehangen. De opstand daarna werd door Nat Turner werd geleid, op het vasteland. Nat Turner was een huisslaaf en predikant in Southampton County. Nat Turner zag een zonsverduistering en dacht dat god een teken gaf dat hij met de opstand moest beginnen. Hij ging op roverspad een vermoorde in 2 dagen tijd minstens 60 blanken samen met 70 andere slaven. Maar deze kleine groep werd gepakt door planters en soldaten. 2.4 einde slavenhandel Aan het einde van de 18e eeuw kreeg de campagne in Groot-Brittannië voor de afschaffing van de slavernij veel meer steun. Veel mensen waren tegen de handel in Afrikaanse slaven zoals de Quakers, methodisten en doopsgezinden. Zij voerden in 1787 de Vereniging ter verwezenlijking van de afschaffing van de slavenhandel (Abolitie-vereniging) op. De Abolisten waren op dat moment voornamelijk bezig met het beëindigen van de slaven uit Afrika en hun verkoop in Amerika. Door een einde te maken aan de slavenhandel, hoopten abolitionisten slaveneigenaren te dwingen hun arbeiders beter te behandelen. Ze dachten als de plantagehouders in Amerika geen nieuwe slaven kregen aangevoerd moesten ze wel zuinig zijn op die ze hebben. Ze moeten ze goed eten geven, onderdak, en medische zorg om ze gezond te houden. En ze kinderen te laten krijgen. Abolitie Engeland schaft in 1807 de slavernij af. In 1815 volgde Frankrijk. In 1820 deden Spanje en Portugal dat ook. Veel schepen bleven toch nog afrikanen vervoeren omdat de opbrengsten hoog waren. En boetes voor het overtreden van de wet waren heel laag. Maar Groot-Brittannië wilde er echt een einde aan maken en stuurde schepen van de Koninklijke Marine om aan deze illegale handel te stoppen. Tussen 1820 en 1870 hield de marine bijna 1600 slavenschepen tegen op water en bevrijdde de mensen aan boord. Hiernaast vieren slaven dat ze vrij zijn. 2.5 Na de slavernij Veel zwarte die eerst slaaf waren geweest hadden na de afschaffing een gevoel van hoop. Maar er was nog lang geen sprake van gelijkheid en eerlijke behandeling. Er was overal rassendiscriminatie. In de VS was de situatie nog net zo slecht want toen de troepen na de oorlog het zuiden in 1877 verlieten begon het weer net als vroeger. De blanke politici kreeg het weer voor het zeggen. De amerikaanse overheid gaf de blanke plantage eigenaren enorme boerderijen terug, en deed niet voor de zwarte. Daardoor moesten een heleboel mensen die eerst slaaf waren weer werken op de velden van de rijke blanke, net als voor de burgeroorlog. Maar het geweld nam ook toe. Er kwamen rasistische organisaties, zoals Ku Klux Klan. Zij sloegen zwarten in elkaar en staken hun huizen in brand. In het begin van de 20e eeuw werden de rechten van zwarte in heel de VS beperkt. In alle openbare gebouwen en scholen werd rassendiscriminatie ingevoerd. In heel Amerika was de slavernij afgeschaft, maar gelijkheid was er nog lang niet. Woordenlijst Abolitie is het beëindigen of afschaffen van iets. Mensen die campagne voerden voor de afschaffing van de slavernij werden abolitionisten genoemd. Discriminatie is een slechte behandeling op grond van ras of andere kenmerken, zoals sociale klasse of godsdienst. Emancipatie Het bevrijden of bevrijd worden. Grondwet De politieke beginselen volgens welke een land bestuurd wordt. De grondwet van de VS is een geschreven grondwet, die in 1789 van kracht werd. Kluister Metalen boeien die om de pols of enkel van een gevangenen worden gedaan, zodat deze zich niet goed kan bewegen. Zie voorkant verslag. Methodist is een lid van een protestant christelijk genootschap gesticht in de 18e eeuw door Charles en John Wesley. Eerst maakten de methodisten deel uit van de Anglicaanse kerk, maar na 1790 volgde een breuk en vormden ze hun eigen organisatie. Ondergrondse spoorweg is een netwerk van land- en zeeroutes waarlangs slaven uit slavenstaten van het Amerikaanse Zuiden ontsnapten naar de vrije staten van het noorden. Een aantal trajecten van de spoorweg liep over de noordgrens van de VS naar Canada. Plantage is een groot landgoed waar gewassen zoals suiker of katoen worden verbouwd. Planter is een plantage eigenaar
Rassenscheiding is een scheiding of afzondering op grond van ras of huidskleur. Slavendrijver is een man die is ingehuurd door een slavenhouder om toezicht te houden op de slaven en laksheid of slecht werk bestraffen.
Slot en Conclusie Zoals je hebt kunnen lezen was het als slaaf echt geen pretje. De slaven moesten 6 dagen hardwerken, en als dit niet gebeurde werden ze gestraft. Ze werkte gemiddeld wel 14 uur per dag. Slavengezinnen werden uit elkaar gerukt, jonge kinderen stierven vaak. Er was geen goed voedsel en medische hulp. Een goed huis was er gewoon niet. De slaven moesten het maar redden met een hutje. Van hun meester mochten ze de plantage niet verlaten zonder toestemming, en werden bewaakt door een slavendrijver. Ze moesten kettingen en boeien dragen. En lezen of schrijven mocht niet, en trouwen al helemaal niet. Door deze slechte omstandigheden kwamen er slaven en andere mensen in opstand. Ze wilden de slavernij afschaffen, maar dit lukt niet want de slaveneigenaren vermoorden de opstanders. Uiteindelijk zagen de andere mensen ook in dat de slavernij niet langer door kon gaan. Ook blanke politici richtte organisaties op. Er kwam een abolitie- vereniging en die zorgde voor het stop zetten van de handel in slaven. En de verenigingen, en campagnes kregen veel steun. Dus op de vraag was de behandeling van slaven mede aanleiding tot afschaffing van de slavernij? Beantwoord ik met ja, want dat heb je hierboven al kunnen lezen. Slaven leefde in hele slechte omstandigheden. En als de slaven een goed leven hadden had er ook geen opstand hoeven komen tegen de slechte leefomstandigheden van slaven. Tot slot, ik vond het een interessant onderwerp voor mijn verslag. Ik ben veel meer te weten gekomen over de slavernij. Bronvermelding Ik heb mijn gegevens uit encyclopedie Van Dale S
Encarta encyclopedie “slavernij” Van internet www.slavernij.com, scholieren.com
Geschiedenis slavernij van Christine Hatt
Nederlands slavenhandel van Willem Flinkenflogel
Barijnse slaven van stephen clissold
Geschiedenis boek Memmo voor Havo Logboek 3 april tijdens les onderwerp bedacht en deelonderwerpen ... 45 min
7 April naar de bieb geweest en info gezocht ... 45 min
11 April tijdens les, op internet naar info gezocht ... 45 min
12 april introductie, inhoud en inleiding gemaakt ... 60 min. 15 april de informatieboeken doorgelezen ... 30 min
17 april hoofdstuk 1 gemaakt paragraaf 1.1 en 1.2 ... 45 min

18 april tijdens tussen uur gemaakt 1.2 en begin H2 ...30 min
6 mei tekst afgemaakt h1 en h2 ... 120 min
Ingescand van plaatjes ... 45 min
vrijdag plaatjes inwerkstuk geplakt en omgezet ... 30 min
bronvermelding en slot en conclusie ... 60 min. Alles doorgelezen en uitgeprint ... 60 min
Dit allemaal totaal is 10 uur en 25 minuten