Abortus

Motivatie voor de keuze van je onderwerp Ik heb als maatschappelijk probleem gekozen voor abortus, kan men die verplichten of niet? Vlak nadat wij onze eerste uitleg kregen over deze praktische opdracht, las ik een stukje in een krant over dit probleem. Het trok mijn aandacht, ik vind het zelf ook moeilijk namelijk, ik heb er geen duidelijke mening over. Het leek me interessant bij te houden wat er over geschreven werd. De praktische opdracht leek me daarvoor de uitgelezen mogelijkheid. Waarom is het een maatschappelijke kwestie en geen persoonlijk probleem? Nederland is een verzorgingsstaat, dat houdt in dat de overheid zich sterk bezighoudt met de minder bedeelden in onze samenleving. Het komt vrij vaak voor dat mensen zwanger worden die hun toekomstige kindje geen eerlijke kans op een goed en liefdevol leven kunnen bieden. Denk bijvoorbeeld aan verslaafden, tienermoeders en verstandelijk gehandicapten. Het is soms zelfs aan te tonen dat nog niet geboren kinderen een risico lopen op een slecht leven, denk aan seksueel misbruik, mishandeling en verwaarlozing. Sommige van die aankomende ouders zijn niet in staat in te zien dat ze beter geen kindje kunnen krijgen. Er zijn mensen die zeggen dat het dan goed is om bijvoorbeeld maatschappelijk werksters te laten beslissen over de zwangerschap. Daarbij komt dat er in zulke stadia eigenlijk nog helemaal geen kindje is, maar enkel een foetus. Er zijn ook mensen die vinden dat men dit absoluut niet kan maken. Een kindje krijgen is een eigen keuze, een keuze van twee ouders. Daar hebben andere mensen totaal niets mee te maken. Ik vind dat voor allebei de meningen iets te zeggen is, maar er moet een besluit genomen worden; kan men abortus laten verplichten of niet? Daarover is veel discussie in de media.
Feitelijke informatie over het onderwerp In Nederland is abortus officieel toegestaan tot het moment dat de foetus buiten het lichaam van de moeder levensvatbaar is. De termijn is gesteld op 24 weken zwangerschap. Artsen houden een marge aan om er zeker van te zijn dat zij zich aan de wet houden. In de praktijk voeren ze daardoor vrijwel geen abortus uit na 22 weken. Een vrouw bepaalt zelf wanneer sprake is van een noodsituatie die abortus rechtvaardigt. Abortus mag alleen plaatsvinden in ziekenhuizen en klinieken die daar een vergunning voor hebben. Sinds 2000 kunnen vrouwen ook kiezen voor de abortuspil. Deze behandeling wordt op dezelfde wijze als een 'traditionele' abortus begeleid door een kliniek of een ziekenhuis. Een abortusbehandeling in een ziekenhuis of in een kliniek wordt altijd vergoed. De Wet afbreking zwangerschap (Waz) uit 1984 bevat procedurele voorschriften en voorschriften rondom de organisatie en de inrichting van de instelling. De Inspectie voor de Gezondheidszorg adviseert de minister of een instelling een vergunning mag krijgen. Deze inspectie houdt ook toezicht op de naleving van de wet. Op verzoek van VWS is de Wet afbreking zwangerschap geëvalueerd. De resultaten van de evaluatie zijn op 14 november 2005 aangeboden aan staatssecretaris Ross en naar de Tweede Kamer gestuurd. De staatssecretaris stuurt in het voorjaar van 2006 haar standpunt naar de Tweede Kamer. VWS stimuleert initiatieven om ongewenste zwangerschap te voorkomen. Het abortuscijfer in Nederland is 8.7 (2004). Dit is het aantal abortussen per duizend vrouwen en meisjes in de vruchtbare leeftijd. Na een daling in de jaren zeventig, is het abortuscijfer in de jaren negentig gestegen. In 1990 was het nog 5.2; in 2001 was het abortuscijfer 8.4. De toename van abortus is voor een groot deel toe te schrijven aan een toename van abortus bij specifieke groepen vrouwen in Nederland. Met name onder Surinaamse en Antilliaanse vrouwen is het abortuscijfer veel hoger dan het landelijke abortuscijfer. Nederland telt 18 abortusklinieken. Deze klinieken voeren 95 procent van de zwangerschapsafbrekingen uit. De overige abortussen vinden plaats in ziekenhuizen. Ruim honderd ziekenhuizen hebben in het kader van de Wet Afbreking Zwangerschap een vergunning om abortussen uit te voeren. Het aantal abortus- en overtijdbehandelingen samen bedroeg in 2004 33.342. Ruim negentig procent van deze abortussen werd verricht bij in Nederland wonende vrouwen. Ruim 4.2000 vrouwen kwamen vanuit het buitenland naar Nederland voor een abortus. Iets meer dan de helft van de cliënten van abortusklinieken is van allochtone afkomst. Het abortuscijfer voor bijvoorbeeld Surinaamse en Antilliaanse vrouwen is met respectievelijk 25,9 en 30,4 dan ook een stuk hoger dan voor vrouwen van autochtone afkomst. De laatste jaren lijkt sprake van een daling van het aantal ongewenste zwangerschappen bij de vier grootste groepen allochtone vrouwen in ons land. Ongeveer de helft van de vrouwen die een abortus liet uitvoeren, heeft kinderen. Eén op de drie vrouwen die een abortus laat uitvoeren, heeft al eerder een zwangerschap laten afbreken. Bovenstaande cijfers zijn afkomstig van de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) en ‘Abortus in Nederland 2001-2002’, opgesteld door StiSAN en de Rutgers Nissogroep. Eens per jaar brengt de IGZ een jaarrapportage van de Wet Afbreking Zwangerschap uit. De IGZ krijgt melding van alle zwangerschapsafbrekingen (inclusief de zogenaamde overtijdbehandelingen) die in Nederland worden verricht. Historische schets
In 1887 werd abortus strafbaar gesteld. Tot halverwege de jaren zestig werd abortus beschouwd als misdrijf. Alleen op medische indicatie kon een gynaecoloog in het ziekenhuis een abortus uitvoeren. Een vrouw die geen medische indicatie had, was aangewezen op een illegale behandeling. Halverwege de jaren zestig veranderde de opvatting over anticonceptie en abortus. De pil werd ontwikkeld en gezinsplanning werd mogelijk. Tijdens het analyseren van de krantenartikelen kwam ik erachter dat er drie punten iedere keer hetzelfde bleven. Ik heb die hieronder alvast beantwoord voor elk artikel, in plaats van dat elke keer opnieuw te doen. Welke groepen en organisaties zijn betrokken bij de kwestie? Ouders die hun toekomstige kind geen eerlijke kans op een goed leven kunnen bieden en organisaties die tegen abortus zijn, of juist vinden dat mensen voor andere mensen kunnen bepalen dat ze abortus moeten laten plegen. Welke belangen hebben deze betrokkenen? De ouders die hun kinderen geen goede kans kunnen bieden hebben het belang dat zij zelf willen kiezen of hun kind houden of niet. De andere groepen hebben in principe weinig belang. De mensen die vinden dat abortus verplicht moet kunnen worden willen daarmee mensen helpen, namelijk de toekomstige kinderen. De groepen die vinden dat je niet over iemand anders’ zwangerschap kunt beslissen willen ook andere mensen helpen, namelijk de toekomstige ouders. De belangen zijn dus eigenlijk andere mensen helpen, met uitzondering van het belang van de ouders. Financiële belangen heeft niemand in deze kwestie, of abortus nou verplicht wordt of niet, het levert niemand geld op. De belangen van de twee groepen zijn dus zeer tegenstrijdig, ze willen allebei mensen helpen maar op een precies tegenovergestelde manier. Welk beleid voert de overheid? Het beleid van de overheid is op dit moment dat mensen alleen zelf kunnen beslissen over hun abortus. Wethouder Van den Anker van Leefbaar Rotterdam wil dat dus veranderen. Analyse artikel 1 De reacties op haar pleidooi over het afbreken van zwangerschappen bij onverantwoorde ouders waren niet mals. Marianne van den Anker, Rotterdamse wethouder veiligheid en volksgezondheid voor Leefbaar Rotterdam, kon het niet droog houden tijdens een interview met het Algemeen Dagblad. Zo geraakt werd ze door de ontstelde antwoorden op de ideeën over gedwongen abortus van haar partij. "Dit raakt me zo diep. Iedereen sluit de ogen voor wat er allemaal in de stad gebeurt. Dat kan ik niet. Ik kan niet als politicus aan de zijlijn blijven staan. Ik sta ervoor een oplossing te vinden", reageert ze tijdens het interview. "Ik heb het godverju over een kind dat mishandeld wordt, wordt geslagen, in de kast gestopt of als een jeu-de-boulebal door de kamer wordt gerold. Terwijl de ouders alle kansen hebben gehad zich te beteren, maar dat niet doen. Dan moeten we bij het tweede kind durven zeggen, dat we het niet meer willen. Dat is toch zo logisch als wat! Hoe kan ik daar nou een verkiezingsstunt van maken?" Deze week pleitte ze voor strenge, voorkomende maatregelen tegen kindermishandeling. Gedwongen abortus was er één van. "Ik hoor nu vanuit de praktijk te veel geluiden van hulpverleners die willen ingrijpen, maar dat niet mogen. Als de kans bestaat dat een kind het risico loopt op verwaarlozing of misbruik moet een hulpverlener kunnen zeggen: 'U moet maar eventjes niet zwanger worden'." De Rotterdamse politiek noemde haar uitspraken 'afschuwelijk'. CDA-lijsttrekker Leonard Geluk voelde zich zelfs 'emotioneel geraakt' door haar uitspraken. Ook op de website van Leefbaar Rotterdam reageerde men bepaald niet positief. Van den Anker blijft echter bij haar standpunten. "Wat ik voorstel, valt binnen de juridische mogelijkheden. En een hoopje cellen is geen leven. Natuurlijk is goede begeleiding van ouders het allerbeste, maar soms is het beter als dat hoopje cellen geen kindje wordt." (Bron: Algemeen Dagblad, 16 februari 2006) Welke concrete voorstellen doen de betrokkenen? Van den Anker, die dus overduidelijk bij de groep hoort van de mensen die abortus wil laten kunnen verplichten stelt voor dat mogelijk te maken. De mensen die daar tegen zijn reageren wel maar doen geen voorstellen. Wat zijn de achterliggende waarden, normen en idealen van elke groep? De achterliggende normen en waarden van van den Anker zijn dat je mensen moet helpen die dat nodig hebben. Zij zegt dat je dingen voor mensen moeten kunnen beslissen als zij dat zelf niet kunnen, zoals zij dat voorbeeld geeft met een tweede kindje. Wat vinden politieke partijen van deze kwestie? In dit artikel wordt niet ingegaan op de meningen van politieke partijen. Analyse artikel 2 De Rotterdamse wethouder Marianne van den Anker (Leefbaar Rotterdam) vindt dat zwangere verslaafden, Antilliaanse tienermeisjes en verstandelijk gehandicapten indien nodig moeten worden gedwongen om een abortus te ondergaan. Dat zegt Van den Anker (wethouder voor Veiligheid, Volksgezondheid en Emancipatie)in het Nederlands Dagblad naar aanleiding van de publicatie van nieuwe cijfers over kindermishandeling in Rotterdam. Van den Anker wil af van taboe op gedwongen abortus en anticonceptie
Uit de nieuwe cijfers blijkt dat 796 van de 10.000 ondervraagde kinderen zijn mishandeld en 288 seksueel zijn misbruikt. 'Soms is het beter dat je zegt: dit kind mag gewoon niet geboren worden,' vindt Van den Anker. Risico

Volgens de wethouder zijn het vooral kinderen van verslaafden, Antilliaanse tienermeisjes en verstandelijk gehandicapten die 'een onaanvaardbaar en aantoonbaar risico lopen om zonder liefde en affectie, in een sfeer van geweld, verwaarlozing, mishandeling en seksueel misbruik op te groeien'. Door ongeboren kinderen van deze groepen te aborteren wordt het probleem verkleind, denkt Van den Anker. 'Hulpverleners kunnen heel goed inschatten wanneer het faliekant misgaat. Als een aan drugs verslaafde, HIV-positieve vrouw zeven weken zwanger is, waar zijn we dan mee bezig als we daar niets mee doen? Ik ben niet zo christelijk dat ik die ongeboren vrucht "leven" vind. Het risico dat het fout gaat met dat kind als het eenmaal wordt geboren, is veel te groot.' 'Idioot' Van den Ankers politieke tegenstanders in Rotterdam doen haar uitspraken af als verkiezingsretoriek. CDA-wethouder Leonard Geluk noemt het 'een absurd, volslagen idioot voorstel'. Hoewel Van den Ankers voorstel een stuk verder gaat, stelde Geluks eigen partij, het CDA, vorig jaar in de Tweede Kamer wel dat gedwongen anticonceptie bij verstandelijk gehandicapten bespreekbaar moet zijn. Aanleiding was de dood van een baby die overleed aan de gevolgen van mishandeling door haar zwakzinnige ouders. Een aantal rechtsgeleerden zei in die periode dat sterilisatie van ouders die veroordeeld zijn voor het mishandelen van hun kinderen bespreekbaar moest worden. (Bron: Elsevier, 16 februari 2006) Welke concrete voorstellen doen de betrokkenen? Van den Anker, die dus overduidelijk bij de groep hoort van de mensen die abortus wil laten kunnen verplichten stelt voor dat mogelijk te maken. De mensen die daar tegen zijn reageren wel maar doen geen voorstellen. Wat zijn de achterliggende waarden, normen en idealen van elke groep? De achterliggende normen en waarden van van den Anker zijn dat je mensen moet helpen die dat nodig hebben. Zij zegt dat je dingen voor mensen moeten kunnen beslissen als zij dat zelf niet kunnen. In dit artikel reageert Leonard Geluk, die bij het CDA hoort. Het CDA is Christelijk en heeft dus ook Christelijke normen en waarden. De relevante normen en waarden van het CDA zijn dat er zodra een ei bevrucht is, leven is. Zij noemen abortus dus moord. Hij vindt het voorstel van van den Anker dus waarschijnlijk zo volslagen absurd omdat hij vindt dat abortus überhaupt niet kan, laat staan dat mensen het voor anderen bepalen. Wat vinden politieke partijen van deze kwestie? In dit artikel reageert alleen de CDA, en hun woordvoerder vind het volslagen absurd. Analyse artikel 3 'Gedwongen abortus bij verslaafden' ROTTERDAM - Zwangere verslaafden, verstandelijk gehandicapten en Antilliaanse tienermeisjes moeten indien nodig gedwongen een abortus ondergaan. Dat stelt de Rotterdamse wethouder Van den Anker (Volksgezondheid). ,,Soms is het beter dat je zegt: 'dit kind mag gewoon niet geboren worden'.''Van den Anker, wethouder van Leefbaar Rotterdam, bracht haar ideeën over gedwongen abortus gisteren naar buiten bij de publicatie van nieuwe cijfers over kindermishandeling in de Maasstad. Daaruit bleek dat 796 van de tienduizend ondervraagde kinderen verklaarde te zijn mishandeld. 288 zeiden seksueel misbruikt te zijn. ,,In Nederland is zwangerschapsonderbreking en gedwongen anticonceptie een taboe'', stelt Van den Anker. Als het aan haar ligt, verandert dat en wordt gedwongen abortus en anticonceptie voor een bepaalde doelgroep mogelijk. Van den Anker: ,,Het gaat om kinderen van verslaafde ouders, Antilliaanse tienermoeders en verstandelijk gehandicapten. Uit diverse onderzoeken blijkt dat de kans dat deze kinderen een onaanvaardbaar en aantoonbaar risico lopen om zonder liefde en affectie, in een sfeer van geweld, verwaarlozing, mishandeling en seksueel misbruik op te groeien.'' Door ongeboren kinderen van deze ouders te aborteren wordt dat probleem verminderd, stelt de wethouder. ,,Hulpverleners kunnen heel goed inschatten wanneer het faliekant misgaat. Als een aan drugs verslaafde, HIV-positieve vrouw zeven weken zwanger is, waar zijn we dan mee bezig als we daar niets mee doen? Ik ben niet zo christelijk dat ik die ongeboren vrucht 'leven' vind. Het risico dat het fout gaat met dat kind als het eenmaal wordt geboren, is veel te groot.'' Absurd
Van den Ankers' collega-wethouder, de CDA'er L. Geluk, staat lijnrecht tegenover het standpunt van Leefbaar Rotterdam. ,,Het is een absurd, volslagen idioot voorstel'', liet Geluk via zijn woordvoerder weten. ,,Ik moet er niet aan denken dat de overheid op zo'n belangrijk terrein de persoonlijke levenssfeer van mensen aantast.'' Drakensteyn Geluk hoopt dat de visie van Van den Anker is ingegeven door de verkiezingskoorts. ,,Zo niet, dan laat dit Leefbaar Rotterdam van zijn meest extreme kant zien.'' De CDA-wethouder erkent overigens wel dat Rotterdam een serieus probleem heeft als het gaat om kindermishandeling. ,,Maar deze oplossing is ridicuul. Je moet de ouders proberen te begeleiden en te helpen. Dit soort extreme oplossingen helpen niet.'' Ook de Rotterdamse gemeenteraadsfractie van de ChristenUnie/SGP is verbijsterd over de uitspraken van Van den Anker. ,,Dit plan gaat alle perken te buiten'', stelt lijsttrekker R. Oosterhoff. ,,Ze probeert al langer zieltjes te winnen door het doen van allerlei stoere uitspraken, maar hiermee vergroot je alleen de kloof tussen de Rotterdammers onderling.'' Net als wethouder Geluk pleit Oosterhoff voor een betere begeleiding van ouders. ,,De overheid kan beter investeren in het bijbrengen van waarden en normen aan deze mensen. Door ze te begeleiden in het ouderschap, kun je al een groot deel van de problemen oplossen.'' Voor Van den Anker is preventie of pleegouderschap echter niet altijd een beter alternatief dan gedwongen abortus. ,,Soms heeft een kind in de baarmoeder al zoveel schade opgelopen, dat het geen zin meer heeft. Dan is het beter dat je zegt: dit kind mag gewoon niet geboren worden.'' Voor kinderen die op latere leeftijd mishandeld worden, is opvang volgens de wethouder wel een oplossing. Deze kinderen zouden dan onder staatstoezicht ,,weer tot liefde en affectie kunnen komen''. De Christenunie/SGP-fractie in Rotterdam laat de uitspraken van de wethouder niet zomaar passeren. ,,We zullen haar hier zeker op aanspreken'', verzekert Oosterhoff. Overigens verwacht hij niet dat het idee van Van den Anker snel realiteit zal worden. ,,Los van de politieke werkelijkheid na de verkiezingen, denk ik dat er heel wat juridische haken en ogen aan het voorstel zitten.'' (Bron: Nederlands Dagblad, 16 februari 2006) Welke concrete voorstellen doen de betrokkenen? Van den Anker, die dus overduidelijk bij de groep hoort van de mensen die abortus wil laten kunnen verplichten stelt voor dat mogelijk te maken. Wethouder Geluk van het CDA en lijsttrekker Oosterhoff van de ChristenUnie/SGP stellen voor dat ouders beter begeleid worden. Zij vinden dat er meer aandacht besteed moet worden aan het bijbrengen van normen en waarden aan de mensen bij wie van den Anker abortus wil laten plegen. Wat zijn de achterliggende waarden, normen en idealen van elke groep? De achterliggende normen en waarden van van den Anker zijn dat je mensen moet helpen die dat nodig hebben. Zij zegt dat je dingen voor mensen moeten kunnen beslissen als zij dat zelf niet kunnen. In dit artikel reageren L. Geluk en R. Oosterhoff, die bij het CDA en de ChristenUnie/SGP horen. De ChristenUnie/Sgp en het CDA zijn christelijk en hebben dus ook christelijke normen en waarden. De relevante normen en waarden van het CDA en de ChristenUnie/SGP zijn dat er zodra een ei bevrucht is, leven is. Zij noemen abortus dus moord. Zij vinden het voorstel van van den Anker dus waarschijnlijk zo volslagen absurd omdat ze vinden dat abortus überhaupt niet kan, laat staan dat mensen het voor anderen bepalen. Wat vinden politieke partijen van deze kwestie? Het CDA en de ChristenUnie/SGP reageren zeer geschokt, ze snappen niet dat Leefbaar Rotterdam zulke ‘absurde’ voorstellen doet.
Analyse artikel 4 Het is „volstrekt onuitvoerbaar en ook niet haalbaar” om een gedwongen abortus in de wet op te nemen. Dat zei hoogleraar staats- en bestuursrecht C. Kortmann van de Katholieke Universiteit Nijmegen vrijdag in reactie op eerdere uitlatingen van de Rotterdamse wethouder Van den Anker (Volksgezondheid). „Moreel en ethisch gezien moet je dit niet willen, maar juridisch gezien is het ook quatsch”. Van den Anker (Leefbaar Rotterdam) wil gedwongen onderbreking van de zwangerschap van verslaafde ouders, (Antilliaanse) tienermoeders en verstandelijk gehandicapten uit de taboesfeer halen. Zij baseert haar stelling op onderzoeken die melden dat kinderen die in deze 'setting' worden geboren, een onaanvaardbaar en aantoonbaar risico lopen om zonder liefde en affectie, in een sfeer van geweld, verwaarlozing, mishandeling en seksueel misbruik op te groeien. Ook L. Besselink, hoogleraar Europees constitutioneel recht aan de universiteit Utrecht, weet niet hoe de plannen van Van den Anker juridisch vorm zouden moeten krijgen. „Ik zie werkelijk niet hoe we dat moeten regelen.” Volgens de hoogleraar is het plan in strijd met het Europees verdrag voor de rechten van de mens (EVRM). „In de grondwet hebben we het recht op leven niet opgenomen, maar dat staat wel in het EVRM. Daar toetsen we alle Nederlandse wetgeving aan. Als we al zo'n wet willen maken, zou die stranden in Brussel.” Volgens R. de Lange, hoogleraar staatsrecht aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam, is er ook op basis van de Nederlandse grondwet bezwaar te maken tegen een wet die gedwongen onderbreking van de zwangerschap mogelijk maakt. „Wij hebben sinds 1983 artikel 11 van de grondwet. Daarin is de ontastbaarheid van het lichaam vastgesteld. Je zou een wet kunnen maken waarmee je dit recht beperkt, maar gelet op het doel van het opstellen van het artikel, lijkt mij dat onhaalbaar.” Volgens De Lange is artikel 11 mede opgesteld om te voorkomen dat de overheid mensen kan dwingen een abortus te ondergaan. De hoogleraren hebben geen goed woord over voor de plannen van Van den Anker. Kortmann: „Het is een volkomen maf idee, dat bovendien zeer verontrustend is. Hoe beoordeel je of mensen een kind goed kunnen opvoeden?” Besselink: „Dit is bij de wilde beesten af”. De Lange: „Dit is een volstrekt ondoordacht idee. Tenminste, dat hoop ik dan maar. Voor de betrokkenen is het soms beter als blijkt dat ze eerst iets gezegd hebben en daarna pas na hebben gedacht.” (Bron: Telegraaf, 17 februari 2006) Welke concrete voorstellen doen de betrokkenen? Van den Anker, die dus overduidelijk bij de groep hoort van de mensen die abortus wil laten kunnen verplichten stelt voor dat mogelijk te maken. Wat zijn de achterliggende waarden, normen en idealen van elke groep? De achterliggende normen en waarden van van den Anker zijn dat je mensen moet helpen die dat nodig hebben. Zij zegt dat je dingen voor mensen moeten kunnen beslissen als zij dat zelf niet kunnen. In dit artikel reageren verscheidene hoogleraren. Zij vinden allemaal dat van den Anker absurde voorstellen doet. Hun achterliggende normen en waarden zijn waarschijnlijk dat ze het niet vinden kunnen dat mensen over lichamen en levens van anderen bepalen. Wat vinden politieke partijen van deze kwestie? In dit artikel reageren geen politieke partijen. Analyse artikel 5 Rotterdam – Kinderen moeten bij dreiging van geweld, mishandeling of incest nog voor hun geboorte onder toezicht.. ...van de staat worden gesteld. Dat zegt wethouder Marianne van den Anker (veiligheid) die namens haar partij Leefbaar Rotterdam oproept tot harder preventief optreden tegen kindermishandeling. Van den Anker wil ook af van het taboe op gedwongen abortussen of anticonceptie bij verslaafde ouders, verstandelijk gehandicapte ouders en (Antilliaanse) tienermoeders. Volgens Van den Anker loopt het nu te vaak dramatisch af met kinderen die worden mishandeld omdat de hulpverlening niet de middelen heeft om in te grijpen. ,,Soms tot de dood er op volgt. Of die kinderen eindigen in een zorgtraject of de jeugdgevangenis.’’ De politiek moet nu maar eens met zwaardere middelen komen die de professionele hulpverlening de mogelijkheid geeft vroegtijdig in te grijpen, vindt Van den Anker. ,,Ik hoor nu vanuit de praktijk te veel geluiden van hulpverleners die willen ingrijpen, maar dat niet mogen. Als de kans bestaat dat een kind het risico loopt op verwaarlozing, misbruik of incest, moet een hulpverlener kunnen zeggen: ’u moet maar eventjes niet zwanger worden’.’’ Onder toezicht stellen van de staat gebeurt bij ongeboren vruchten nu heel af en toe, vervolgt ze. Dat zou wat haar betreft veel vaker moeten. ,,Want waar begint mishandeling? Als een verslaafde moeder tijdens haar zwangerschap drugs gebruikt, is dat ook mishandeling.’’ Van den Anker pleit verder voor de komst van wooneenheden waar een heel gezin onder toezicht van de staat kan komen te staan. Zij ziet een juridische basis hiervoor in het Internationale Verdrag voor de Rechten van het Kind. ,,Ik zal hiervoor wel weer worden verguisd en afgeschilderd als harteloos. Maar we moeten maar eens af van de christelijke dominantie in de politieke geschiedenis die niet aan de ongeboren vrucht wil komen.'' (Bron: Algemeen Dagblad, 18 februari 2006) Welke concrete voorstellen doen de betrokkenen? Van den Anker, die dus overduidelijk bij de groep hoort van de mensen die abortus wil laten kunnen verplichten stelt voor dat mogelijk te maken. Wat zijn de achterliggende waarden, normen en idealen van elke groep? De achterliggende normen en waarden van van den Anker zijn dat je mensen moet helpen die dat nodig hebben. Zij zegt dat je dingen voor mensen moeten kunnen beslissen als zij dat zelf niet kunnen. Er wordt in dit artikel verder niet gereageerd. Wat vinden politieke partijen van deze kwestie? In dit artikel reageren geen politieke partijen. Analyse artikel 6 Een absurd, volslagen idioot voorstel, vindt de Rotterdamse wethouder Leonard Geluk (CDA). Dit plan gaat alle perken te buiten, doet lijsttrekker Remco Oosterhoff (ChirstenUnie/SGP) er nog een schepje bovenop. Het voorstel van de Rotterdamse wethouder Marianne van den Anker om zwangere verslaafden, verstandelijk gehandicapten en Antilliaanse tienermeisjes te dwingen tot een abortus en tot anticonceptie kan op weinig bijval rekenen. Van den Anker reageerde met haar uitspraak op de publicatie van nieuwe cijfers over kindermishandeling in de Maasstad. Daaruit bleek dat 796 van de tienduizend ondervraagde kinderen verklaarde te zijn mishandeld. Zesendertig procent van de mishandelde kinderen zei seksueel misbruikt te zijn. De Rotterdamse wethouder wil af van het taboe op zwangerschapsonderbreking en gedwongen anticonceptie. Als het aan haar ligt, wordt gedwongen abortus en anticonceptie voor een bepaalde doelgroep mogelijk. Uit diverse onderzoeken blijkt immers dat de kans erg groot is dat kinderen van verslaafden, verstandelijk gehandicapten en Antilliaanse tienermoeders verwaarloosd, mishandeld of misbruikt worden. Door ongeboren kinderen van deze ouders te aborteren wordt dat probleem verminderd, stelt de wethouder. ‘Hulpverleners kunnen heel goed inschatten wanneer het faliekant misgaat. Als een aan drugs verslaafde, HIV-positieve vrouw zeven weken zwanger is, waar zijn we dan mee bezig als we daar niets mee doen? Ik ben niet zo christelijk dat ik die ongeboren vrucht 'leven' vind. Het risico dat het fout gaat met dat kind als het eenmaal wordt geboren, is veel te groot.' Van den Anker gaat met haar uitspraken erg ver. Maar ze breekt er wel een discussie mee open. Want bij alle recente gevallen van zware mishandeling en doodslag door ouders is het de laatste tijd de gewoonte om te kijken in hoeverre jeugdzorg bij het gezin betrokken was. Was ze dat, dan heeft ze haar werk slecht gedaan. Was ze niet betrokken, dan had ze dat wél moeten zijn en heeft ze haar werk dus ook slecht gedaan. Dat lijkt de standaard reactie van de samenleving. Jeugdzorg is de kop van jut. Maar moet je als samenleving ook niet durven kijken of er misschien mensen zijn van wie het beter is dat ze geen kinderen krijgen? En zo ja, hoe ga je dat dan bewerkstelligen? Moet jeugdzorg blijven dweilen met de kraan open, of durven we onder ogen te zien dat het opvoeden van een kind niet voor iedereen is weggelegd, hoeveel hulpverlening je er ook naast zet? Gedwongen abortus zal voor velen onbespreekbaar zijn, en misschien wel terecht. Maar gedwongen anticonceptie? Bij verstandelijk gehandicapten wordt dat al veelvuldig toegepast. Waarom dan niet bij andere ‘wilsonbekwamen’ zoals verslaafden? Met haar pleidooi voor gedwongen abortus zet Van den Anker de discussie op scherp. De naderende gemeenteraadsverkiezingen zullen daar ongetwijfeld een rol in spelen. Maar om daarom de hele discussie over verantwoord en onverantwoord ouderschap gelijk geheel van tafel te schuiven is wel erg makkelijk. Dan gooi je pas echt het kind met het badwater weg. (Bron:
www.zorgwelzijn.nl, 17 februari 2006) Welke concrete voorstellen doen de betrokkenen? Van den Anker, die dus overduidelijk bij de groep hoort van de mensen die abortus wil laten kunnen verplichten stelt voor dat mogelijk te maken. Een anoniem reagerend persoon stelt voor anticonceptie verplicht te maken in plaats van abortus. Wat zijn de achterliggende waarden, normen en idealen van elke groep? De achterliggende normen en waarden van van den Anker zijn dat je mensen moet helpen die dat nodig hebben. Zij zegt dat je dingen voor mensen moeten kunnen beslissen als zij dat zelf niet kunnen. De anonieme ‘reageerder’ vindt het verplichten van abortus een beetje ver gaan. Hij vindt echter wel dat jeugdzorg af en toe te weinig ingrijpt, of haar werk (te) slecht doet. Hij reageert vanuit normen en waarden dat je aan een nieuw leven niets mag veranderen, maar dat je nieuw leven wel mag voorkomen. Wat vinden politieke partijen van deze kwestie? In dit artikel reageren geen politieke partijen. Analyse artikel 7 Zwangere verslaafden, verstandelijk gehandicapten en Antilliaanse tienermeisjes moeten indien nodig gedwongen een abortus ondergaan. Dat zegt de Rotterdamse wethouder Van den Anker in een interview in het aloude periodiek De Landstorm. Van den Anker, zelf lid van de wezenpartij Leefbaar Rotterdam, moeder van een compleet peleton raszuivere arische Buben, twijfelt nog of ze ook zwangere nationalistische Rotterdamse racisten verplicht onder het mes wil hebben omdat ze daarmee haar toekomstige electoraat vrijwel zal decimeren. Eigenaardig ook om potentiële slachtoffers van kindermishandeling al voor de geboorte af te serveren waar we toch ook nog de mogelijkheden hebben middels voldoende geld en middelen de ouders enige fatsoensnormen bij te brengen. Dit lijkt op het ruimen van een gehele veestapel ongeborenen waar slechts enkele volwassen exemplaren drager van de ziektekiem zijn. Beter lijkt het me dan ook om de regels rondom abortus enigszins te verruimen tot een periode van 960 maanden na de conceptie zodat we eindelijk eens een probleem bij de werkelijke wortel kunnen aanpakken. Voor mevrouw Van den Anker, volgens wettelijke normen gezegend met het intellect van een kiwi en daarom maatschappelijk volstrekt overbodig, zal er dan ook niks anders resten dan een vroegtijdige zachte dood middels een kijkje naar de onderkant van de intercity Rotterdam-Efteling Centraal. Met terugwerkende kracht zullen de onnozele uitspraken van mevrouw Pim ook noodgedwongen het einde betekenen van alle familie, vrienden, bekenden,vage bekenden en een ieder die zich wel eens in de onmiddellijke nabijheid van deze Engel des Doods bevonden heeft om zo het risico van verdere verspreiding van deze stompzinnigheid zo klein mogelijk te houden. Pikant detail in deze is het gerucht dat mevrouw Van den Anker zelf ooit een minderjarig zwanger geestelijk gehandicapt Antilliaans tienermeisje is geweest en daar de basis heeft gelegd voor haar huidige politieke carrière onder andere door het veelvuldig ontmoeten van wijlen Pim Fortuyn en andere Leefbaren. En zijn de uitspraken van Frau Antje geboren uit angst? Angst voor dreigende politieke concurrentie? Vooralsnog denk ik dat we moeten beginnen met een goed gesprek tussen mevrouw, een zwangere verslaafde, een zwangere geestelijk gehandicapte en een zwanger Antilliaans tienermeisje. Met het mes op tafel. Dat spreekt. (Bron: www.krux.nl, 19 februari 2006) Welke concrete voorstellen doen de betrokkenen? Van den Anker, die dus overduidelijk bij de groep hoort van de mensen die abortus wil laten kunnen verplichten stelt voor dat mogelijk te maken. De schrijver van dit artikel heeft alleen maar sarcastisch commentaar en doet zelf geen serieuze voorstellen. Wat zijn de achterliggende waarden, normen en idealen van elke groep? De achterliggende normen en waarden van van den Anker zijn dat je mensen moet helpen die dat nodig hebben. Zij zegt dat je dingen voor mensen moeten kunnen beslissen als zij dat zelf niet kunnen. Ik vraag me ten zeerste af of de schrijver van dit artikel überhaupt normen en waarden naleeft, of in ieder geval, of hij die in zijn hoofd heeft gehad tijdens het schrijven. Hij is ontzettend sarcastisch en schildert van den Anker heel slecht af. Zelf zegt hij eigenlijk vrij weinig. Wat vinden politieke partijen van deze kwestie? In dit artikel reageren geen politieke partijen. Analyse artikel 8 RIJSWIJK - Het is ‘volstrekt onuitvoerbaar en ook niet haalbaar’ om een gedwongen abortus in de wet op te nemen. Dat zeggen verschillende rechtsgeleerden vrijdag in reactie op eerdere uitlatingen van de Rotterdamse wethouder Van den Anker. Hoogleraar staats- en bestuursrecht C. Kortmann van de Radboud Universiteit Nijmegen: ‘Moreel en ethisch gezien moet je dit niet willen, maar juridisch gezien is het ook quatsch’. Van den Anker (Leefbaar Rotterdam) wil gedwongen onderbreking van de zwangerschap van verslaafde ouders, (Antilliaanse) tienermoeders en verstandelijk gehandicapten uit de taboesfeer halen. Ook L. Besselink, hoogleraar Europees constitutioneel recht aan de Universiteit Utrecht, weet niet hoe de plannen van Van den Anker juridisch vorm zouden moeten krijgen. ‘Ik zie werkelijk niet hoe we dat moeten regelen.’ Volgens Besselink is het plan in strijd met het Europees verdrag voor de rechten van de mens (EVRM). Volgens R. de Lange, hoogleraar staatsrecht aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam, is er ook op basis van de Nederlandse grondwet bezwaar te maken tegen een wet die gedwongen onderbreking van de zwangerschap mogelijk maakt. De Stichting Welzijnsbevordering Antillianen Arubanen (SWA) in Rotterdam is woedend op wethouder Van den Anker. Volgens een woordvoerder van de stichting zijn haar uitspraken over gedwongen abortus bij (Antilliaanse) tienermoeders ‘mensonterend’. ‘Onbegrijpelijk dat Antilliaanse meisjes in een term worden gevat met verslaafden en geestelijk gehandicapten’, vindt de stichting. Volgens het Landelijk Bureau ter Bestrijding van Rassendiscriminatie geven de uitlatingen van van den Anker voeding aan racistische opvattingen. ‘De wethouder stelt op een onverantwoorde wijze fundamentele mensenrechten ter discussie.' Van den Anker benadrukt dat het nooit haar bedoeling is geweest om doelgroepen te verbieden kinderen te krijgen. ‘Professionals moeten eerst constateren dat het mis dreigt te gaan. Wanneer bijvoorbeeld een combinatie van risico's optreedt.' 'Als het bij een eerder kind al eens mis is gegaan, moet je kunnen zeggen: nu is het genoeg.’ Burgemeester Opstelten is niet blij met de uitlatingen van de wethouder. ‘Zo is er elke dag iets anders. Maar men doet dat in een tijd van campagne voeren’, verzucht hij. Volgens fractievoorzitter R. Sörensen van Leefbaar Rotterdam zijn de uitlatingen geen partijstrategie. ‘Uit peilingen blijkt dat het vooral loont om geen mening te hebben. De PvdA is op veel punten neutraal en doet het in de peilingen geweldig. (Bron: De Volkskrant, 17 februari 2006)
Welke concrete voorstellen doen de betrokkenen? Van den Anker, die dus overduidelijk bij de groep hoort van de mensen die abortus wil laten kunnen verplichten stelt voor dat mogelijk te maken. Verder reageren er mensen die zelf niets voorstellen. Wat zijn de achterliggende waarden, normen en idealen van elke groep? De achterliggende normen en waarden van van den Anker zijn dat je mensen moet helpen die dat nodig hebben. Zij zegt dat je dingen voor mensen moeten kunnen beslissen als zij dat zelf niet kunnen. De mensen die reageren hebben waarschijnlijk de normen en waarden dat je niet aan ‘andermans leven’ mag komen. Wat vinden politieke partijen van deze kwestie? In dit artikel reageren geen politieke partijen. Samenvatting en eigen mening Dit probleem is veroorzaakt door de uitspraken van van den Anker, de wethouder van leefbaar Rotterdam. Zij zegt dat het goed is om abortus te kunnen laten verplichten, sommige mensen zijn daar namelijk zelf niet goed tot in staat. Als een kind weinig kans heeft op een liefdevol leven, is het in sommige gevallen beter om het niet geboren te laten worden. De reacties hierop zijn vrijwel allemaal hetzelfde. Iedereen vindt het absurd wat van den Anker voorstelt, iedereen vindt het volslagen idioot. Dat is denk ik omdat ze vinden dat je niet dingen van zulke waarde voor iemand anders kan beslissen. Zelf denk ik dat het in sommige gevallen niet onverstandig is abortus te verplichten. Daar wil ik wel bij zeggen dat ik van mening ben dat verplichte anticonceptie een betere oplossing is. Ik vind dat als je weet dat mensen al eerder een kindje hebben mishandeld bijvoorbeeld, dat je ervoor mag zorgen dat er geen zwangerschap komt. Maar soms is dat te laat. Als er een verslaafd meisje zwanger raakt, vind ik ook dat je dat meisje mag verplichten haar kind weg te laten halen. De foetus in haar buik zal verslaafd ter wereld komen, dat gun je toch niemand? Ik denk dat het nooit zo zal worden dat je abortus kunt verplichten. Er zijn teveel mensen radicaal tegen, daarbij schijnt het juridisch moeilijk te zijn zoiets erdoor te krijgen. Wat mij betreft is het jammer. Ook al klinkt het een beetje vreemd, ik zou zeggen: beter geen leven dan een leven vol mishandeling en zonder liefde. Bronnenlijst www.volkskrant.nl
www.nd.nl
www.trouw.nl
www.ad.nl
www.zorgwelzijn.nl
www.kantel.nl
www.nrc.nl
www.elsevier.nl
www.krux.nl
www.pvdarotterdam.nl
www.leefbaarrotterdam.nl
www.minvws.nl
www.womenonwaves.nl
www.telegraaf.nl
Thema’s maatschappijleer lesboek VWO