Abortus

Abortus Inleiding Abortus is het vroegtijdig afbreken van de zwangerschap. De officiële naam is Abortus Provocatus. Ik heb voor deze praktische opdracht het onderwerp abortus gekozen omdat er tegenwoordig steeds meer abortussen worden gedaan, ook bij meisjes van mijn leeftijd. Het merendeel van de vrouwen die abortus laten plegen (zo'n 80%) is op het moment van de abortus minder dan 8 weken zwanger. 17.5% is tussen de 8 en 13 weken zwanger en 2.5% is meer dan 13 weken zwanger. Er wordt geen abortus meer uitgevoerd als de vrouw meer dan 20 weken zwanger is, omdat de embryo dan al te ver ontwikkeld is om het nog weg te halen. De abortus wordt door een arts uitgevoerd en duurt slechts enkele minuten. Over het algemeen doet deze ingreep geen pijn. Een vrouw die een abortus heeft gehad kan later nog gewoon kinderen krijgen. Voor een abortus hoef je niet te betalen, het is helemaal gratis. Abortus in het ziekenhuis wordt vergoed door het ziekenfonds of de particuliere ziektekostenverzekering. Abortus in een kliniek wordt vergoed op basis van de AWBZ. De Procedure Als een vrouw zwanger is en ze wil abortus laten plegen, dan krijgt ze van de huisarts of van een andere arts een verwijzing naar het ziekenhuis of een abortuskliniek. De vrouw kan ook direct naar een abortuskliniek gaan. Bij het maken van een afspraak bij een abortuskliniek of een ziekenhuis wordt rekening gehouden met de wettelijk verplichtte wachttijd van 5 dagen tussen het eerste contact met de arts en de daadwerkelijke afbreking van de zwangerschap. Het doel van deze wachttijd is om de vrouw en eventueel haar partner de tijd te geven de beslissing om de zwangerschap te beëindigen nogmaals te overwegen.
Welke soorten abortus zijn er? Er zijn twee soorten abortus mogelijk, de natuurlijke en de kunstmatige abortus. De natuurlijke abortus wordt door het lichaam van de vrouw zelf uitgevoerd deze soort word ook wel miskraam genoemd. Een miskraam ontstaat doordat er kort na de bevruchting ontwikkelingsstoornissen optreden, zoals hormonale storingen en bepaalde infectie ziektes. De hormonale storingen kunnen in sommige gevallen nog verholpen worden met hormoonpreparaten, maar in andere gevallen stoot het lichaam de embryo of de foetus in ontwikkeling af. De vrouw krijgt een miskraam. Bij ongeveer 10% van de vrouwen wordt de zwangerschap beëindigd door een natuurlijke abortus. Dan heb je ook nog een kunstmatige abortus. Het verschil met de natuurlijke abortus is dat de vrouw zelf kan bepalen of ze het kindje wil houden of laten verwijderen. Er zijn verschillende technieken om het kind uit de baarmoeder te verwijderen. Die ga ik nu behandelen. De verschillende abortus technieken Zwanger zijn en kinderen krijgen betekend voor de meeste mensen geluk. Dit hoeft niet altijd zo te zijn. Er zijn verschillende omstandigheden waarin het niet goed, of onmogelijk is om een kind een goede toekomst te bieden. Een paar voorbeelden zijn het hebben van geen huis, geen werk, te weinig geld, zwanger van de verkeerde man, verkeerde leeftijd, en zo zijn er nog meer. Er bestaan verschillende technieken om een einde te maken aan de zwangerschap. De keuze voor een bepaalde methode is afhankelijk van de zwangerschapsduur. De zwangerschapsduur is het aantal weken gerekend vanaf de datum van de eerst dag van je laatste menstruatie. Mogelijkheden voor het beëindigen van de zwangerschap zijn: - De morning-afterpil
Tot drie dagen na onvoldoende beschermde geslachtsgemeenschap; - De abortuspil
Tot een zwangerschapsduur van zeven weken; - De zuigcurettage
Tot een zwangerschapsduur van twaalf weken; - De zuigcurettage + verkleining van de vrucht en moederkoek
Vanaf een zwangerschapsduur van 12 tot 22 weken; - Inleiding van de bevalling
vanaf een zwangerschapsduur van 12 tot 22 weken. De morning-afterpil Hoewel de morning-afterpil geen methode is om een ongewenste zwangerschap te beëindigen, kan ze wel een ongewenste zwangerschap voorkomen. Via je huisarts kun je tot drie dagen na onvoldoende beschermde geslachtsgemeenschap een recept krijgen voor tabletten waarvan je er twee keer twee met een tussentijd van twaalf uur moet innemen. In deze tabletten zitten hormonen die verhinderen dat er bevruchting ontstaat of dat een bevruchte eicel zich innestelt. Bij juist gebruik kan bij 98 van de 100 vrouwen worden voorkomen dat er een zwangerschap ontstaat. Als de vrucht zich al heeft ingenesteld op het moment dat je de morning-afterpil gebruikt, is de morning-afterpil niet geschikt om de zwangerschap af te breken en werkt ze dus niet. De abortuspil Als je niet langer dan zeven weken zwanger bent, gerekend vanaf de eerste dag van je laatste menstruatie, bestaat de mogelijkheid de zwangerschap af te breken door het innemen van de zogenaamde abortuspil. Deze behandeling gebeurt in een abortuskliniek. Voor de behandeling moet je doorgaans driemaal naar de kliniek komen. Tijdens het eerste bezoek krijg je een gesprek over waarom je de zwangerschap zou willen afbreken. Met een echo-onderzoek wordt de zwangerschapsduur nagegaan. Vervolgens krijg je drie tabletten met hormonen die het zwangerschapshormoon progesteron tegenwerken. Hierdoor kan de zwangerschap zich niet verder ontwikkelen en sterft de vrucht af. Twee dagen daarna wordt je weer in de abortuskliniek verwacht. Je krijgt dan andere tabletten die ervoor zorgen dat de baarmoeder zich gaat samentrekken om zo de vrucht uit het lichaam te stoten. Bij drie van de vijf vrouwen werkt dit binnen enkele uren. Zij krijgen bloedverlies en krampgevoel in de buik vergelijkbaar met een flinke menstruatie. Als je na vier uur nog geen bloedverlies hebt, kun je nogmaals dezelfde tabletten krijgen. Bij de meeste vrouwen treedt zo binnen twaalf uur alsnog bloedverlies met uitstoten van de vrucht op. Het bloedverlies kan na de behandeling een ruime week aanhouden. Bij 1 op de 20 vrouwen slaat de abortuspil niet aan. In dat geval zal alsnog een zuigcurettage moeten gebeuren. Het is verstandig direct te beginnen met anticonceptie. De eerste drie weken na de behandeling mag je geen geslachtsgemeenschap hebben. Het laatste bezoek aan de abortuskliniek bestaat uit een na controle. Hierbij wordt met een echo gekeken of de abortuspil haar werking goed heeft gedaan.
De zuigcurretage Nog een methode om de zwangerschap af te breken als deze niet verder is dan twaalf weken, is de zuigcurettage. Deze behandeling kan uitgevoerd worden in een abortuskliniek. Hierbij wordt de baarmoedermond opgerekt en wordt de baarmoeder leeggezogen met een dun slangetje waardoor de vrucht en het vruchtzakje naar buiten komen. De ingreep duurt vijf tot tien minuten. Meestal wordt de ingreep uitgevoerd onder lokale verdoving van de vagina en de baarmoedermond. Een combinatie van een sterk pijnstillend en rustgevend medicijn of een narcose is ook mogelijk. Wanneer de zuigcurettage wordt uitgevoerd als je minder dan zestien dagen over tijd bent, wordt er ook wel gesproken van een overtijdbehandeling. De ingreep is precies hetzelfde. De curettage geeft een kleine kans op complicaties. Er kan een infectie ontstaan van de baarmoeder. Een ander risico bestaat uit heftig nabloeden dat niet na een week ophoudt. Meestal wordt dat veroorzaakt doordat er weefsel is achtergebleven. Dit zal door een nieuwe curettage of een behandeling met medicijnen verwijderd moeten worden. Daarnaast kunnen verklevingen aan de binnenzijde van de baarmoeder ontstaan, heel zelden gaat het slangetje of lepeltje per ongeluk door de baarmoederwand heen. Om dit tegen te gaan kun je voor de behandeling van deze complicaties opgenomen worden in een ziekenhuis. Zuigcurettage en verkleining van de vrucht. Wanneer je langer dan twaalf weken zwanger bent, is de vrucht met de moederkoek te groot om met een zuigcurettage alleen verwijderd te kunnen worden. Daarom worden de vrucht en de moederkoek eerst met een speciale tang kleiner gemaakt. Boven de zestien weken moet de baarmoedermond ook opgerekt worden, anders kunnen de vrucht en de moederkoek niet naar buiten komen. Vervolgens wordt een zuigcurettage toegepast. Deze ingreep vindt ook plaats onder lokale verdoving van de baarmoedermond door middel van injecties. Daarnaast krijg je via een infuus ook pijnstilling toegediend. Deze ingreep wordt alleen verricht in abortusklinieken. Omdat de ingreep na een zwangerschapsduur van achttien weken moeilijker is en er een iets grotere kans op complicaties bestaat, moet je hierna een nacht in de abortuskliniek blijven. De volgende dag mag je, als zich geen problemen hebben voorgedaan, weer naar huis. In Nederland worden per jaar ongeveer 18000 zwangerschappen afgebroken door middel van abortus. Deze behandeling kan naar wens plaatsvinden in een ziekenhuis of in een abortuskliniek. De meeste behandelingen vinden plaats in een kliniek. Hoe is de abortuswet in Nederland tot stand gekomen? De abortuswet (1985) in Nederland is het resultaat van een compromis tussen het CDA-standpunt (de arts beslist) en de VVD (de vrouw beslist). Een aantal belangrijke punten uit deze wet zijn: - Abortus mag alleen verricht worden in ziekenhuizen en klinieken met een vergunning. - Abortus is alleen toegestaan als de noodsituatie van de vrouw dat onontkoombaar maakt. - Een periode van 5 dagen tussen het verzoek van de vrouw en de behandeling tot afbreken van de zwangerschap. - Klinieken en ziekenhuizen zijn verplicht een registratie bij te houden die anoniem is. - Abortus blijft in het wetboek van strafrecht. De arts beslist of er sprake is van een noodsituatie. De vrouw en de arts beslissen samen over de abortus, in ieders eigen verantwoordelijkheid. De arts heeft 3 dagen bedenktijd en heeft de plicht een aantal zaken goed te controleren (kent de vrouw andere oplossingen? Waaruit bestaat precies de noodsituatie van de vrouw?). Bij het vinden van een antwoord op deze vragen is een aantal indicaties nodig: A Vitale indicaties: Als het leven van de moeder wordt bedreigd wanneer men de zwangerschap zou voort laten duren. B Medische indicaties: Als de zwangerschap een bepaalde aandoening zal verergeren of blijvende schade oplevert voor de moeder. C Psychische indicaties: Als er een ernstige bedreiging voor de psychische gezondheid aanwezig is. D Psychosociale indicaties: Als er sprake is van een extreme noodsituatie. Bijvoorbeeld als jonge ongehuwde meisjes hun toekomstplannen in rook zien opgaan, geestelijk isolement of geen huisvesting. E Eugenetische indicaties: Als bij prenataal onderzoek blijkt dat een kind met afwijkingen geboren zal worden
F Criminele indicaties: Als de zwangerschap een gevolg is van verkrachting of incest of van seksueel misbruik van minderjarigen. Onveilige abortus Per jaar wordt er over de hele wereld naar schatting 36 tot 53 miljoen maal een ongeboren vrucht geaborteerd. Van al deze abortussen wordt zeker 20 miljoen beschouwd als onveilig (zie tabel). Dat wil zeggen dat de abortus niet in een ziekenhuis of klinieken maar door ondeskundige mensen onder ongezonde omstandigheden is verricht. Onveilige abortus komt het meest voor in ontwikkelingslanden, mede omdat abortus daar vaak wettelijk niet is toegestaan. Jaarlijks sterven er in de Derde Wereld tussen de 50 en de 100 duizend vrouwen als gevolg van een onveilige abortus. De schatting is dat 13 % van alle moedersterfte over de hele wereld te wijten is aan een onveilige abortus. Werelddeel Aantal abortussen Aantal onveilige abortussen Sterfte risico Vrouw Wereld 20.000.000 70.000 1:300
Ontwikkelde Landen 2.340.000 600 1:3700

Europa 260.000 100 1:2600
Derde Wereld 17.620.000 69.000 1:250
Afrika 3.740.000 23.000 1:150
Azie 9.240.000 40.000 1:250
Latijns-Amerika 4.620.000 6.000 1:800 In welke landen mag abortus gepleegd worden en vanaf welk jaar? Voor de duidelijkheid heb ik de gegevens van al de landen ook in een tabel gezet. In de eerste kolom staat het land, in de tweede het jaar waarin abortus voor het eerst werd toegepast en de derde kolom geeft aan tot wanneer de abortus is toegestaan. Nederland 1985 Tot 20 weken
Sovjet-Unie 1920 Tot de 3e maand
Zweden 1938 Tot 5e/6e maand
Bulgarije 1945 Tot 3e maand
Hongarije 1945 Tot 3e maand
Tsjechië 1945 Tot 3e maand
Joegoslavië 1945 Tot 3e maand
Roemenië 1945 Tot 3e maand
Polen 1945 Tot 3e maand
Frankrijk 1975 Tot 10e week
Italië 1978 Tot 12e week
Engeland 1967 Tot 3e maand
Zwitserland ???? Tot 3e maand
Oostenrijk 1975 Tot 3e maand
Duitsland 1976 Tot 3e maand
Verenigde Staten 1973 Tot 3e maand

Japan ----- Vrije keus
China ----- Vrije keus Levensbeschouwelijke visies op abortus Humanisme: Humanisten nemen de individuele vrijheid als uitgangspunt. De
abortusproblematiek wordt grotendeels verwezen naar het vlak van de persoonlijke beslissing. Uiteindelijk beslist de vrouw zelf over haar eigen lichaam (zelfbeschikkingsrecht). Jodendom: Het jodendom keurt de abortus alleen goed als het noodzakelijk is om de dood van de moeder te voorkomen. De 'mens in wording' wordt als weerloos en onschuldig beschouwd en deze dient binnen de gemeenschap rechtvaardig behandeld te worden. Binnen het huidige jodendom zijn de meningen sterk verdeeld. Christendom: De rooms-katholieke moraal beschouwt de vernietiging van menselijk leven als moord. Alleen de indirecte abortus is toegestaan, bijvoorbeeld als baarmoederkanker het leven van de vrouw
bedreigt.
Islam: De islamitische wet verbiedt abortus. Sommige liberale wetgeleerden achten abortus onder bepaalde omstandigheden toelaatbaar. Zij baseren zich op een hadith van de Profeet, die stelde dat de embryo bezield wordt wanneer hij 120 dagen oud is. Abortus na 'inblazing van de ziel' is verboden tenzij de vrouw in levensgevaar verkeerd. Over abortus voor de 'inblazing van de ziel' zijn de meningen verschillend. Hindoeïsme: Volgens Hindi-teksten verdient de embryo, die kwetsbaar is, speciale bescherming, dus is abortus moreel verwerpelijk. Ook vanuit het geloof in karma en reïncarnatie is abortus moreel verwerpelijk. Het ongeboren karma is niet in staat tot volle rijping te komen en te werken aan de bestemming van de persoon. Ook vanuit de ahimsa-gedachte (geweldloosheid) wordt abortus afgewezen. In het huidige India wordt abortus onder bepaalde omstandigheden wettelijk toegestaan. Zo zijn er dus allerlei verschillende opvattingen over abortus en we zullen het dan ook wel nooit eens worden over dit middel. Informatiebronnen · http://www.ngva.net/handboek/c12-21.htm · http://www.ngva.net/handboek/alphabetisch-zakenregister.htm · www.ziekenhuis.nl · www.vbok.nl · http://nhg.artsennet.nl/patbrieven/u5a.html · Encarta 2001