Sport en gezondheid

Spoort sport? Met een harde kreun wierp ze de bal naar haar medespeelster. Voor deze kleingebouwde meid kwam hij te hoog, maar ze liet zich niet kennen en waagde een enorme sprong. Helaas, ze miste de bal net. En terwijl ze haar weg terug naar de vaste grond maakte zag ze in een flits hoe haar tegenspeelster met hoge snelheid op haar af stormde. Het kleine meisje landde op de grote voet van haar tegenspeelster waardoor haar eigen voet dubbel klapte. Met een ijzige gil stortte het meisje ineen. Nu wist ze het zeker: Sport kan niet gezond zijn. Al sinds mensenheugenis denkt men er echter anders over. De Grieken deden veel aan sport en organiseerden er al landelijke Spelen voor. De Romeinen namen dit over en vonden dat geestelijke fitheid te danken was aan lichamelijke fitheid. Mens sana in corpore sano, zeiden ze. Sinds de 19e eeuw wordt er in Europa ook steeds meer aan georganiseerde sport gedaan, om de gezondheid te bevorderen. Nu is het al zover dat bedrijven die gezonde werknemers willen hebben en houden hun gratis sportvoorzieningen aanbieden. Daarentegen zijn er ook werkgevers die liever geen sporters inhuren om te voorkomen dat zij wegens blessures niet kunnen werken. Artsen zijn het er wel over eens dat lichaamsbeweging goed is voor de mens. Zij vinden ook dat er in Nederland te weinig aan gedaan wordt. Veel welvaartsziekten zoals hart- en vaatziekten en overgewicht zijn onder andere daar aan te danken. In ieder geval is het waar dat er in Nederland weinig aan lichaamsbeweging gedaan wordt. De noodzaak tot bewegen in onze Westerse samenleving is door allerlei technologische ontwikkelingen en automatisering sterk afgenomen. an de volwassen Nederlanders blijkt vierendertig procent in de vrije tijd lichamelijk nooit tot nauwelijks actief te zijn en slechts een kwart regelmatig actief. Het leiden van een zo volgens de doktoren ongezonde levensstijl blijkt echter niet zonder risico`s te zijn. Uit de gezondheidsenquête van het CBS bleek dat mensen die niet geregeld lichamelijk actief zijn gemiddeld genomen meer gezondheidsklachten, psychosomatische klachten, lichamelijke beperkingen en langdurige aandoening hebben en tevens een lager psychosociaal niveau hebben dan mensen die wel vaak lichamelijk actief zijn. Bewegingsarmoede of lichamelijk inactiviteit wordt sinds enkele jaren wereldwijd beschouwd als een onafhankelijke risicofactor voor de gezondheid. Bij vele onderzoeken in binnen- en buitenland zijn overtuigende bewijzen geleverd dat regelmatige lichamelijke activiteit en/of sport leidt tot een kleinere kans op hart-en vaatziekten, botontkalking, hoge bloeddruk, overgewicht, beroertes, lage rugklachten, niet-insuline afhankelijke suikerziekte en voortijdig overlijden. Bovendien bevordert sport het afweersysteem en de lichamelijke fitheid. Door sport en sportief bewegen is men ook beter bestand tegen stress, want sporten werkt namelijk stemmingsverhogend en angstverlagend. Natuurlijk zijn er zeker ook nadelen aan sport voor onze gezondheid. Blessures zijn daar een voorbeeld van. Deze wegen echter niet op tegen de voordelen van sport die reeds zijn vermeld. Ook zijn er indirecte negatieve gevolgen van sport voor onze gezondheid. De massale beoefening van sommige sporten leiden tot milieuproblemen die onze gezondheid kunnen schaden. Voor de aanleg van skipistes bijvoorbeeld worden hele bossen gekapt. Hierdoor wordt de opname van CO2 en de productie van zuurstof verkleind. Dit is nauwelijks een argument om niet meer te sporten. Daarentegen is het zeker een argument om op zoek te gaan naar alternatieven voor het skien en voor massale sportbeoefening in het algemeen. Voor de gezondheid hoef je het sporten niet te laten. Voor het geld ook niet. Het is gebleken dat werkgevers die sportende werknemers inhuren minder geld kwijt zijn aan ziekteverzuim, hoewel de sporter toch wel eens een blessure op zou lopen. Dit komt waarschijnlijk, omdat deze mensen lichamelijk en geestelijk fit zijn, waardoor zij minder snel ziek zijn en hun arbeidsproductiviteit en hun prestaties zullen toenemen. Sporten levert voor het individu en voor de maatschappij en daarmee het bedrijfsleven dus meer op dan dat het kost en daarom is het belangrijk om de inactieve te stimuleren om te gaan sporten en te bewegen. Als dit zou gebeuren levert dat de maatschappij per saldo een geschatte besparing op aan medische bestedingen van 418 miljoen gulden op jaarbasis. Campagnes en reclames voor meer beweging in de maatschappij zijn dus uiterst noodzakelijk. Het meisje dat nu al drie weken in het gips ligt zal het nu misschien niet willen weten en haar baas die haar moet doorbetalen waarschijnlijk ook niet, maar sport spoort wel degelijk.