Slotopdracht

Opdr. 1
Dit is mijn persoonlijke conclusie waarin ik laat zien in hoeverre ik deze wetenschappelijke ontwikkeling waardeer en in mijn eigen leven plaats. Ook betrek ik daarin mijn eigen geloofsovertuiging.
De wetenschap is in de afgelopen jaren veel vooruit gegaan. Ik vind het knap, ik waardeer het ook. We kunnen nu bewijzen dat de aarde om haar as draait, en de zon om de aarde. Ik vind het wel vreemd dat mensen zich rond de 16e eeuw al met zulke dingen bezig hielden. Dat ze toen de kennis hadden, de apparatuur (meetspullen, verrekijker) en dat ze überhaupt op het idee kwamen omdat te gaan onderzoeken. Kijk, in de samenleving waarin we nu leven vind ik het heel erg normaal/gewoon, dat we dingen onderzoeken, en dat we weten hoe ons heelal in elkaar zit enzo. In deze tijd hebben we daar de kennis voor, en het geld en de spullen. Het hoort in onze samenleving. Het zou zelfs een beetje raar zijn als we niets wisten van hoe het heelal in elkaar steekt. Maar dat ze zich er vroeger ook al mee bezig hielden, blijft voor mij een vraagteken. In mijn eigen leven staat de wetenschap niet echt centraal. Ik vind het op zich niet zo belangrijk, omdat ik er in het dagelijks leven niet direct mee te maken heb. Maar van de andere kant ben ik er ook wel weer blij om, want als je bijvoorbeeld in het ziekenhuis komt, dan ben je toch wel blij als ze je daar beter kunnen maken. Gelukkig bestaan er in deze samenleving geen mythologische verhalen over het ontstaan van de aarde en het heelal. Want ik geloof niet in God. Maar ik denk dat als je in een samenleving opgroeit met alleen maar mythen over het ontstaan van de wereld, dat je dan wel in God gaat geloven, je weet dan niet beter. Je wordt dan zo opgevoed. Maar in deze tijd heb je dus twee keuzes, of je gelooft in de mythen, of in de wetenschap, en ik denk dat de meeste voor het laatste kiezen. Ik kies daar ook voor, het biedt meer zekerheid, meer bewijs. En dat geeft me ook ene beter gevoel dan die mythen, je weet niet of het waar is…
Maar aan de andere kant vind ik dat de wetenschap af en toe ook te ver gaat, soms willen ze gewoon “te” veel. Dan is het ‘ja dat is zo, want wetenschap heeft het aangetoond’, dan wordt het vermoeiend vind ik. Kortom, wetenschap is goed, zolang het ‘normaal’ blijft.


Opdr.2
1) Typische Afrikaanse trekken die ik in het Afrikaanse
scheppingverhaal ontwaar zijn:
*aparte namen
*achter de dierennaam komt de naam van de god, Bumba
*de schepsels scheppen elkaar verder
*oerelementen, (licht, water, vuur) spelen een grote rol
Typische indiaanse trekken die ik in het Indiaanse
scheppingsverhaal ontwaar zijn:
*er is een superieure rol weg gelegd voor de man (de man maakt
de vrouw zwanger met zijn adem)
*er is een scheppende rol weg gelegd voor de vrouw (zij schiep de
aarde in dit verhaal)
2) De functie van het taboe in het Afrikaanse scheppingsverhaal is
dat het Bumba’s bedoeling was dat de mensen zichzelf leerden
bedwingen.

Zoiets kom ik niet tegen in het Indiaanse
scheppingsverhaal.
3) Elk scheppingsverhaal probeert op de vraag van ons bestaan
antwoord te geven. Hoe alles is ontstaan, hoe de wereld is
geschapen.
4) Het verschil tussen de twee scheppingsverhalen is dat in het Afrikaanse verhaal er slechts duisternis bestond, en niets anders op aarde dan water. De Chembe (God) heerste helemaal alleen. En in het Indiaanse scheppingsverhaal leefde de mensheid in een hemels paradijs met daaronder de zee met watervogels en waterdieren.
Mijn verklaring hiervoor is dat het twee verschillende culturen zijn. De Afrikaanse en de Indiaanse cultuur. En zo heeft elke cultuur zijn eigen verhaal
5) De algemene bedoeling van scheppingsverhalen blijkt te zijn dat ze duidelijk maken hoe de schepping is ontstaan, op mythische wijze. De scheppingsverhalen willen dus min of meer uitdrukken dat de hele schepping een groot mysterie is.

Opdr.3
1)
Genesis 1 Genesis 2
De godsnaam God God de Heer
De beginsituatie “In het begin schiep God de hemel en de aarde.” “Toen God de Heer, aarde en hemel gemaakt had, was er op aarde nog geen enkele struik.”
Schepping gebeurt door God zelf God de Heer

Schepping van de mens God schiep de mens als het evenbeeld van zichzelf, hij schiep een man+vrouw God de Heer vormde uit het stof van de aardbodem de mens en blies hem levensadem in de neus. En zo kwam de mens tot leven. De tweede mens werd geschapen uit de rib van de man, de rib werd een vrouw
De taak van de mens Veel nakomelingen voortbrengen. Zeggenschap krijgen over de aarde, de aarde moesten ze zich aan henzelf onderwerpen God de Heer plaatste de mens in de tuin van Eden om die te bewerken en te onderhouden. Ze mochten eten van alle bomen in de tuin, alleen niet van de boom die inzicht geeft in goed en kwaad…
2) Hier probeer ik de eigen bedoeling van elk van de twee scheppingsverhalen uit Genesis weer te geven.
In verhaal 1, Genesis 1, wordt verteld hoe God de hemel en de aarde schiep. Er was niets en God schiep vanuit het niets alle dingen. Hij zei steeds dat er iets moest zijn en vervolgens was het er. En steeds werd door God bevestigd, dat alles wat hij deed goed was. Het verhaal is waarschijnlijk door een priester geschreven, deze priester heeft het verhaal verteld in een soort gedichtvorm. Het verhaal is bedoeld om de mensen in die tijd er van te overtuigen dat hun God de enige en juiste ware God was. Het moet vooral duidelijk zijn dat de God van de Joden belangrijker is dan de goden van de Babyloniërs. Deze waren in de ogen van de schrijver slechts hulpjes van God. Bijvoorbeeld de God van de maan en de zon.
In verhaal 2 gaat het vooral om de schepping van de mens. Het verhaal is veel ouder dan het eerste. Dat kan worden afgeleid uit de stijl en de taal van het verhaal. In dit verhaal wordt de mens door God geschapen. Hij noemt de mens Adam. God de Heer vormde uit het stof van de aardbodem de mens en blies hem levensadem in de neus. Hiermee wordt de mens een wezen met een levende ziel die in staat moet worden geacht om de schepping van God goed te beheren. Daarna wordt er verteld over het eerste mensenpaar. De schrijver laat zien dat man en vrouw aan elkaar gelijk zijn. Ze zijn beide naar lichaam en ziel door God geschapen. Zij hebben geen kleren aan en hoeven zich ook niet voor elkaar te schamen. Het verhaal is geschreven in een stijl van een volksvertelling, het lijkt een betere geschiedkundige achtergrond te hebben, maar je moet het zeer zeker niet lezen op een wetenschappelijke manier.
Kortom, de beide verhalen gaan over de schepping. Maar in verhaal 1 staat de gehele schepping centraal, en in verhaal 2 wordt alleen verteld over hoe de mens tot leven is gekomen, hoe de mens is ontstaan.
3)Ik heb de twee scheppingsverhalen en de twee mythologische verhalen met elkaar vergeleken en zie overeenkomsten. Je kunt zien dat het eerste verhaal, het Afrikaanse scheppingsverhaal, ook een sterk scheppend karakter heeft, net zoals bij Genesis 1. In het Indiaanse scheppingsverhaal bestond er al een wereld, en dat is ook in Genesis 2 het geval. In het Indiaanse scheppingsverhaal gaat het ook vooral om de rol van de mens, en in Genesis 2 ook. Ook de rol van de vrouw staat in deze twee laatstgenoemde verhalen centraal.
4) De tweede tekst spreekt mij het meeste aan. Dat vind ik omdat daarin iets wordt verteld over de rol van ons soort mensen, over onze oorsprong. Waar wij vandaan komen. Je zou zo’n tekst uitstekend kunnen gebruiken bij een avondwake of uitvaart. Want je kunt dan een verband leggen tussen het begin en het eind van een menselijk leven. Op een begrafenis heb ik weleens horen zeggen: ”Uit stof zijd gij geschapen, en tot stof zult gij wederkeren”.
5) Ik ben een christen, ben geboren in een christelijke traditie. Ja, het is een vergelijkbaar scheppingsverhaal als die van de eerste twee uit Genesis. In de bijbel heb ik kunnen lezen dat Psalmen gemaakt zijn op basis van het boek Genesis. Er wordt ook een grote rol toebedeeld aan de mens als beheerder van God’s schepping. “ Gij hebt hem gesteld over het werk uwer handen. En alles aan zijn voeten gelegd”.(versregel 7)

6)Creationisme, minder gebruikelijk ook creatianisme, is oorspronkelijk de leer dat alle planten- en diersoorten door een scheppingsdaad van de Schepper afzonderlijk zijn geschapen en dat deze soorten of geslachten onveranderlijk zijn. Hetzelfde geldt voor de mens als biologisch wezen. Tegenwoordig verstaat men in een afgezwakte betekenis soms ook onder creationisme de opvatting dat in één grote scheppingsdaad ‘in den beginne’ alles is geschapen en dat de geschapen potenties, al dan niet onder leiding van de Schepper, zich mettertijd hebben ontwikkeld. Deze stroming wil leren dat alles afkomstig is van God’s schepping. Bij een televisieomroep zoals de “EO” zou je deze dingen tegen kunnen komen. Bijvoorbeeld in de serie “Het ontstaan van de aarde”.

Opdr.4
Ik vind de tekst “Mens op aarde” persoonlijk het mooiste. Dat vind ik omdat het verhaal goed aansluit bij de rol die wij als mens hebben om de aarde te onderhouden. Met de tuin in zijn verhaal bedoelt hij te zeggen, dat wij goed om moeten gaan met de aarde. We verwaarlozen het in sneltreinvaart. We leggen de aarde vol met plakken asfalt en beton, en vervuilen de lucht. Het lijkt me een zeer goede manier om de bijbelteksten van vroeger te gebruiken. We kunnen op deze manier ons laten inspireren om op een verstandige manier met Gods schepping, de aarde, om te gaan.

Opdr.5
Dit is mijn persoonlijke conclusie, waarin ik aangeef wat in deze opdracht voor mij de belangrijkste leerpunten zijn geweest. Ik had niet gedacht dat er zoveel verborgen zat in de scheppingsverhalen van de bijbel. Normaal sta je daar niet bij stil want je verdiept je er dan niet in. Ik zag het als een verhaaltje voor kleine kinderen. Nu weet ik dat het verhaal is ontstaan met behulp van eerdere verhalen en ik snap nu ook waarom er bijbelse teksten bestaan. Ik heb geleerd dat je deze bijbelse teksten dat je deze bijbelse teksten alleen maar kunt verstaan als je ze op een bijbelse manier leest, en dus niet op een wetenschappelijke manier.