Hoe werd in Nederland gereageerd op de Jodenvervolging?

Hoe werd in Nederland gereageerd op de Joden vervolging?

De Duitsers vielen Nederland binnen in 1940. Zodra ze alle steden, dorpjes en plaatsjes bezet hadden, stelden ze zelf regels in die door alle Nederlandse burgers moest worden opgevolgd. Voor dat de tweede wereldoorlog was begonnen had Adolf Hitler allerlei maatregelen tegen de Joden genomen. In ieder land waar de Duitsers waren binnengevallen en bezet hadden werden de Joden niet alleen meer door de Duitsers maar ook door de bevolking gehaat en vervolgd. Dat gebeurde zo ook in Nederland, stap voor stap werden de Joden steeds verder ten onder gebracht!!!
Zo begon het met het instellen van persoonsbewijzen, om de Joden tussen de rest van de bevolking uit te pikken. Een ieder die een Jood was kreeg een J in z’n persoonsbewijs. Dagen, weken, maanden later kwamen er borden boven winkels, zwembaden, voetbalvelden, stations en openbaar vervoer enz. enz. te hangen. Waarop stond: VERBODEN TOEGANG VOOR JODEN! Na deze regel werden de Joden gedwongen te verhuizen naar getto’s. Toen moesten alle Joden een J op hun kleding dragen. De Duitsers probeerden daarmee de Joden te vernederen.. Toen werden ze opgeroepen voor werkkampen van te jong tot te oud. Om als vervolg op transport te worden gezet en te worden gedeponeerd in de concentratiekampen in Oost-Europa waar ze vernietigd werden.
Dit laatste wat met de Joden gebeurde is en was zo ongeloofwaardig en onmenselijk, dat er veel ongeloof bij mensen in de harten optrad! Ze konden het niet geloven. Andere Nederlandse burgers waren passief (ze deden of hun neus bloedde, ze lieten zich niet koud of warm worden van wat er om hun heen gebeurde, ze lieten alles over zich heen komen en geloofden het allemaal wel). Ze wilden er niks me te maken hebben, maar in tegenstelling tot deze personen waren er ook die het wel geloofden en zo kwaad op de Duitsers waren dat ze gingen staken en verzet plegen. In februari was zo’n staking, de zogenaamde februaristaking. Hier namen de Nederlandse burgers het op voor de Joden, ze probeerden alles te doen om tegen de Duitsers in te werken!! Maar dat had wel gevolgen en die gevolgen waren zeer ernstig voor de Joden!! (de staking werd bloedig onderdrukt!)
In februari 1941 stelden de Duitsers een Joodse Raad in. Die de taak had de Duitse bevelen over te brengen en de administratie te regelen voor deportaties. De Joodse Raad hoopte de Joden te kunnen sparen voor strafmaatregelen door zo goed als mee te werken met de Duitsers. Slecht weinig mensen geloofden dat dit juist zou leiden tot de ondergang van de Joden!!!
Zoals al eerder gezegd werden de Joden in veewagons gedeponeerd naar kampen in Duitsland en Polen. Daar kwamen de meeste van de Joden om door uitputting, ziekte of ondervoeding. Ook werden heel veel mensen in gaskamers omgebracht. Heel weinig mensen hebben de kampen overleefd. Er zijn in totaal zo ongeveer 6 miljoen Joden vermoord. Deze vernietiging word met de term Holocaust (‘brandoffer’) aangeduid. De Joden zeggen zelf van Shoah (‘vernietiging’)! Dat is een beter woord, want het was niet echt een brandoffer. Er vonden gewoon massale vernietigingen van joden plaats in de concentratiekampen!!! Er werden er meer alles honderden gelijk in de gaskamers gestopt en daarna vernietigd!!! Maar na al het strijden, verzet plegen en de stakingen is Nederland toch bevrijd op 5 mei uit de ruwe handen van de Duitsers!!!