Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2004
• 238 pagina's
• Uitgeverij: Anthos

Flaptekst

Eerste zin

Hij schonk zichzelf nog een glas rode wijn in en morste, waarna hij vloekte en met de mouw van zijn jasje de wijn wegveegde, iets wat eigenlijk helemaal niet bij hem paste.

Samenvatting

De ik-vertelster Karen van de Made wordt wreed in haar slaap gestoord als ze door haar eetclubvriendin Patricia wordt opgebeld met de mededeling dat er een felle brand woedt in het huis van één van de andere vriendinnen van de eetclub, Babette.

Babette zelf en haar twee kinderen zijn volgens de eerste informatie gered, maar haar man Evert Struyk is spoorloos. Later lijkt hij zelfmoord te hebben gepleegd, waarschijnlijk door het huis in de brand te steken. Alle vriendinnen van de eetclub zijn verbijsterd. Er wordt later ook een brief van Evert gevonden waaruit blijkt dat hij een einde aan zijn leven wilde maken en dat hij zijn gezin wilde meenemen in de ellende. Ze stellen met de eetclub een rouwadvertentie op.

De voorgeschiedenis van Karen wordt daarna in het kort neergezet. Michel en Karen ervaren dat het in Amsterdam steeds onveiliger wordt. Ze besluiten naar een dorp in de omgeving te verhuizen. Omdat Karen een baan heeft, heeft ze minder contacten met nieuwe vrienden of kennissen. De oude kennissen raakt ze kwijt. Via Hanneke krijgt ze een keer een uitnodiging om met haar andere vriendinnen kennis te maken. Ze besluiten een eetclubje op te richten. Ze krijgt later ook een uitnodiging om bij Simon en Patricia een feestje bij te wonen. Die zijn omhooggevallen door het geld. Maar Simon maakt veel indruk op Karen, omdat hij lichamelijk aantrekkelijk is. De meiden gaan ook nog een keer met elkaar naar Portugal, maar tijdens die reis wordt gemeld dat Evert Struyk thuis “door het lint is gegaan.” Het wordt duidelijk dat de vrouwen eigenlijk een stelletje verwende wijven zijn die hun luxe leventje te danken hebben aan de banen van hun echtgenoten. Ze brengen hun tijd door met drinken (meestal te veel), tennissen en roddelen over elkaar. Hanneke Lemstra is binnenhuisarchitecte en zij is min of meer de beste vriendin van Karen.

Op de dag van de begrafenis van Evert gaat Hanneke op de “after party” uit haar dak: ze loopt dronken weg en ze belt haar man Ivo later op om te vertellen dat ze in een hotelletje in Amsterdam zit. Weer later, wanneer Ivo, Hanneke wil ophalen, blijkt dat ze zelfmoord heeft willen plegen door van het balkon van een hotelkamer te springen. Ze is in coma geraakt en ligt in het ziekenhuis. Babette is intussen ingetrokken bij Karen en Michel. Aanvankelijk zou Angela haar onderdak verlenen, maar die ziet daar om bepaalde redenen van af. Waarom ze zo handelt, wordt nog niet meteen bekend gemaakt.

Karen gelooft niet dat Hanneke zelfmoord heeft willen plegen en spreekt haar bange vermoedens uit tegenover Dorien Jager, een clichétype van een lesbische politieagente (wat ze later niet blijkt te zijn). Karen weet namelijk uit het roddelcircuit van de eetclub dat Hanneke en Evert een seksuele verhouding met elkaar hebben gehad en dat Evert die een week voor de brand heeft verbroken.

Intussen merkt de lezer dat Karen zich nog steeds ontzettend voelt aangetrokken door Simon, de voor Don Juan en macho studerende echtgenoot van Patricia, terwijl in haar eigen relatie met Michel de erotische spanning is weggeglipt. Dat kan natuurlijk niet goed blijven gaan.

Wanneer Michel op een avond te veel gedronken heeft en ook Simon niet naar huis kan rijden vanwege zijn alcoholgebruik, hebben Karen en Simon in het schuurtje een snelle, maar heftige en opwindende vrijpartij. De uren ervoor hadden ze innig gedanst. Ze heeft er eigenlijk geen schuldgevoel over en wil de volgende dag het liefst Simon opnieuw zien en met hem vrijen. Met een sms’je neemt hij contact met haar op. Ze gaat opnieuw op zijn avances in, al komt het deze keer niet tot seks.

Intussen hebben de vriendinnen van de eetclub door dat Karen informatie heeft gelekt naar de politie. Angela en Patricia willen daarop niets meer met haar te maken hebben, maar Babette, die sinds de brand met haar zoons bij Karen en Michel inwoont, trekt partij voor Karen. Inmiddels wordt besloten de comateuze toestand waarin Hanneke nog steeds verkeert te beëindigen. De vriendinnen worden op de hoogte gesteld, maar Karen is persona non grata op de begrafenis; toch gaat ze erheen en ze ontmoet hier weer de politieagente Dorien Jager die haar meedeelt dat ze door toedoen van de slimme Simon van de “zaak is gehaald.” Simon blijkt met alle mannen van de vriendinnen een zakelijke relatie te hebben, waarvan hij zelf ook flink beter is geworden. Evert is daarvan slachtoffer geworden; ook Michel loopt aan de leiband van Simon.

Karen heeft weer een ontmoeting met Simon om hem te vertellen dat ze de stiekeme relatie eigenlijk niet meer wil doorzetten, maar Simon heeft teveel macht over haar. Als hij tijdens een autorit wordt opgebeld op twee telefoons tegelijk, merkt Karen dat hij een e-mail van Evert Struyk aan Hanneke in zijn koffertje heeft. Ze weet de uitdraai mee te smokkelen. Het is een e-mail waaruit blijkt dat Evert onmogelijk een week later zelfmoord zou hebben willen plegen.

Er staat in dat hij een zakelijk conflict heeft met Simon en dat hij de verhouding met Hanneke wil verbreken, omdat hij terug wil naar zijn vrouw en kinderen. Intussen hoort Karen van Dorien Jager dat Simon een sluwe zakenman is met gemene trucjes, zo heeft hij o.a. haar vader enige duizenden guldens lichter gemaakt.

Een half jaar later is die aan een hartinfarct overleden. Wanneer ze vertelt van de e-mail, vraagt Dorien het contact met Simon toch nog even in stand te houden om zo de zaak te kunnen oplossen. Karen breekt in op de computer van Hanneke en leest een chatbox waarin ene MO wordt genoemd. Ook staat diens 06-nummer in het bericht. Ze neemt contact op met MO en die vertelt haar van een site waarop MO en Hanneke contact hebben gehad om te praten over hun relatieproblemen. Hanneke vertelde daarin openhartig over de relatie met Evert en over de slechte eigenschappen van diens vrouw Babette, die hem zou terroriseren. Ze zou hem zelfs lichamelijk mishandelen.

Als Karen opnieuw contact zoekt met Angela, hoort ze dat Babette eigenlijk de kwaaie genius van de eetclub is en het met alle mannen doet. Ook bijvoorbeeld met de man van Angela, Kees. Dat was de reden dat ze Babette na de brand niet in haar huis wilde opnemen. Radeloos denkt Karen nu dat Babette het ook op Michel heeft voorzien. Ze is immers nu vaak alleen thuis met hem, wanneer Karen er niet is. Midden in de nacht kan ze niet slapen, ze maakt wat warme melk en ze merkt dat er iemand om het huis sluipt. Wanneer ze een mes heeft gepakt en wil toeslaan, merkt ze dat het Babette is, die haar vertelt dat ze ook niet kon slapen.

Karen heeft nog één laatste afspraak met Simon in het Van der Valk-motel in Akersloot (nabij Alkmaar). Hij wil nog een keer seks met haar. Hij vertelt van zijn zakelijke, half criminele problemen met Evert. Hanneke dreigde die bekend te maken aan de politie. Plotseling wordt er geklopt en Karen krijgt eerst traangas in haar ogen gespoten en daarna een enorme stroomstoot. De dader is Babette, die blind van woede is omdat Simon, met wie ze zelf een seksuele relatie heeft gehad, nu met Karen heeft aangepapt. Hij heeft zelfs in dezelfde kamer met Karen afgesproken als waarin zij vroeger seks hadden. Zelfs Simon is nu bang van haar. Babette draagt Simon op Karen van kant te maken, maar die hervindt zich en slaat Babette met het koffertje van Simon buiten westen. Ook Simon geeft ze een harde klap met zijn koffertje in zijn maag. Daarna belt ze naar Dorien die zich uit veiligheidsoverwegingen in de buurt ophoudt. Ze staat kort daarna op de “stoep” bij Van der Valk en meteen is de dubbele moordzaak opgelost. Babette is namelijk degene die beide moorden heeft gepleegd.

In het slothoofdstuk moet Karen haar overspel met Simon nog opbiechten aan Michel. Er volgen moeilijke maanden, maar ze besluiten te verhuizen. Nog één keer, daags voor haar vertrek, ziet Karen Angela en Patricia, de residuen van de eetclub. Ze draaien hun hoofd om. In haar hoofd heeft Karen nog wel Hanneke zitten, eigenlijk de enige echte vriendin van de eetclub. De andere vriendinnen vallen onder Bredero’s motto “Al sietmen de luy, men kenstse niet” oftewel “ schone schijn”. Ze is blij dat ze die mensen vaarwel kan zeggen.

Personages

Karen van der Made

Karen van de Made is de hoofdfiguur en de vertelster in dit boek. Ze is getrouwd met Michel Brouwers. Het is een goed geklede vrouw die zich eerst helemaal niet thuis in het dorp waarnaar ze vanuit Amsterdam zijn verhuisd. Later als ze de eetclub hebben, valt ze er altijd ook een beetje buiten. Bijvoorbeeld omdat ze ook nog werkt en de meeste vrouwen van de eetclub dat niet doen. Ze is erg sociaal ingesteld en heeft altijd het beste met andere voor. In het begin is ze wel vrij naïef (zeker in haar overspel met Simon) maar op het laatst na al die vervelende gebeurtenissen wil zij als enige nog maar eerlijk zijn. Ze weet dan ook dat ze niet meer bij de eetclub past. Zij komt op de lezer het meest sympathiek over. Ze is doortastend op zoek naar de waarheid gegaan.

Michel Brouwers

Michel Brouwers is de aardige man van Karen. In de eetclub noemen ze hem een trouwe hond. Hij heeft een goede baan, maar raakt op een gegeven moment een beetje geobsedeerd door de manier van geld verdienen van Simon en dat wil hij ook graag bereiken. Hij heeft zijn huwelijk wat laten versloffen, waardoor Karen naar de 'geile Simon' begint te kijken.

Babette Struyk

Babette Struyk is blond, lang en slank, een zonnebanktype, omdat ze altijd een bruine kleur heeft. In het begin heeft iedereen medelijden met haar, omdat haar huis is afgebrand met Evert erin. Zij lijkt een kwetsbare vrouw. Ze komt bij Karen in huis wonen in die is in het begin erg op haar gesteld. Babette vertelt Karen over de geheime relatie tussen Hanneke en Evert en doet net of het Hannekes schuld is. Ten slotte blijkt ze een sluwe vrouw te zijn die uit is om Simon in haar macht te krijgen met wie ze een seksuele relatie heeft gehad. Als zij echter Karen betrapt met Simon, wil ze uit jaloezie wraak nemen op Karen. Dan blijkt later ook dat ze de brand waarbij Evert omgekomen is, zelf heeft aangestoken. Ze heeft ook Hanneke van het balkon geduwd, omdat die de enige was die haar misdaad door had.

Evert Struyk

Evert Struyk was de man van Babette. In het begin van het boek komt hij om bij de brand in hun huis. Hij werd op een moment in zijn leven depressief, maar dat kwam omdat hij fysiek werd mishandeld door Babette. Verder had hij nog een stiekeme verhouding met Hanneke. Zij hield hem een beetje overeind, totdat hun relatie werd ontdekt. Daarna ging het erg slecht met hem. Financieel gezien kan hij het niet bolwerken tegen Simon.

Hanneke Lemstra

Hanneke Lemstra is de eerste vriendin die Karen krijgt in dat dorp. Zij is een hip geklede vrouw met een heel wild karakter: drinkt, dans en gebruikt softdrugs. Zij is getrouwd met Ivo Smit. Ze heeft Karen geïntroduceerd in de eetclub en is de beste vriendin van Karen, tot ze dood gaat. Ze schijnt zelfmoord gepleegd te hebben, maar Karen gelooft daar niet en gaat op onderzoek uit. Hanneke blijkt een affaire met Evert gehad te hebben met Evert en heeft dus een dubbelleven geleid. Ze wilde toch alles kwijt over haar relatie en heeft via Internet een hartsvriendin (MO) gevonden, die ze in haar mails op de hoogte houdt.

Ivo Smit

Ivo Smit is de man van Hanneke. Hij speelt een kleine rol in het boek. Als Hanneke dood gaat, denkt hij dat er inderdaad sprake is van een ongeluk. Hij kan zich niet veel veroorloven in zijn contacten met de politie, omdat hij veel gerommeld heeft met de boekhouding van Simon en Evert, waardoor hij erg rijk is geworden. Zelf weet hij wel heel goed dat het geen ongeluk kon zijn. Hij kiest dan voor de makkelijkste weg en hij geeft Karen de schuld dat zij teveel heeft gepraat tegen Dorien Jager.

Simon Vogel

Simon Vogel is de man van Patricia. Hij is echt stinkend rijk. Hij heeft opvallende felle blauwe ogen en is buitengewoon aantrekkelijk volgens Karen. Hij is niet zo groot en heeft zwart haar en straalt een 'onverholen geilheid' uit. De meeste vrouwen kunnen hem niet weerstaan. Hij is erg rijk, maar later blijkt dat hij niet op een eerlijke manier aan dat geld is gekomen. Hij is een 'mooi-weer- prater' en hij sleept de rest van de mannen van de eetclub in zijn wereldje in, totdat er problemen komen. Dan blijkt Simon de keiharde zakenman te zijn. Aan het einde van het boek blijkt dat hij eigenlijk maar een heel zielig klein mannetje is, dat bang is voor de waarheid. Hij verandert in de slotscène bij Van der Valk steeds van standpunt.

Patricia Vogel

Patricia Vogel is zijn vrouw en haar bijnaam onder de vrouwen is Patries. Het is een klein en slank vrouwtje met krullend haar. Ze weet niet echt veel van alle buitenechtelijke relaties die Simon heeft, want ze is redelijk naïef. Haar gaat het meer om het geld dat ze te besteden heeft. Ze koopt heel dure kleren en horloges, want het is toch Simons geld. Aan het einde van het boek is ze nog steeds niet zoveel van instelling veranderd. Ze blijft erg naïef en kiest meestal de makkelijkste weg.

Angela Bijlsma

Angela Bijlsma is een donkerharige, mollige vrouw. Zij is getrouwd met Kees Bijlsma. Zij speelt niet zo’n grote rol in het verhaal. Zij wil haar eigen problemen niet onder ogen zien. Babette is enkele keren met haar man Kees naar bed zijn geweest, maar daar heeft ze verder nooit over gepraat, omdat dat te veel roddels zou kunnen veroorzaken. Imiteert graag de anderen wat koopgedrag betreft: ze koopt ook de kleren die Patries heeft aangeschaft. Zij en Patries horen het meest bij elkaar vanwege hun lege bestaan.

Kees Bijlsma

Kees Bijlsma is de man van Angela. Hij speelt slechts een ondergeschikte rol in het boek. Zijn karakter wordt verder ook niet beschreven, behalve dat hij een 'womanizer' is en dus beter met vrouwen dan met mannen kan opschieten.

Dorien Jager

Dorien Jager is de agente die zich bezighoudt met de dood van Hanneke en Evert. Ze is mollig met kort borstelig haar. Ze wordt beschreven als een lesbienne, maar dat blijkt later onjuist te zijn. Ze had namelijk een vriend. In het begin denkt Karen dat ze iets tegen hen heeft en dat ze Simon wil aanpakken. Later gaat Karen met haar praten en als Karen bijna wordt vermoord door Babette, is Dorien haar reddende engel. Dorien bleek het wel de hele tijd bij het rechte end te hebben gehad. Eigenlijk is het later een erg aardige vrouw, maar ze is verbitterd geweest omdat Simon haar vader veel geld afhandig heeft gemaakt. Wel is ze het prototype van een agente.

Quotes

"Als wij het konden keren, zouden we je in onze armen nemen, zachtjes wiegen als een baby, je naam fluisteren, en zeggen dat we van je houden, Evert, je liet ons achter met zoveel vragen."

"Ik zag hen allemaal om de tafel zitten, achter de warme chocomel, terwijl mijn meisjes druk zaten te praten tegen Babette, die Annabelles haar stond in te vlechten. Een misselijkmakende golf van walging sloeg door me heen. Ik kon niet langer aanzien hoe ze zich met haar giftige tentakels over mijn kinderen ontfermde."

Thematiek

Misdaad: whodunit

In deze thriller gaat het om de klassieke vraag van de 'whodunit'. Twee keer wordt er in het verhaal gesuggereerd dat er sprake is van een zelfmoord: Evert blijft achter in het huis dat aangestoken is en Hanneke springt van het balkon. Maar wanneer Karen, de vertelster, op onderzoek uitgaat, komt ze erachter dat Babette Struyk de kwade genius achter de beide 'zelfmoorden' is.

Motieven

Zelfmoord

De zelfmoorden blijken dus in feite moord te zijn. Babette is degene die haar man Evert en haar vriendin Hanneke om het leven heeft gebracht. Ze heeft er alles aan gedaan om het op een zelfmoord te laten lijken.

Vriendschap

Ware en onechte vriendschap is ook een motief in dit boek. De vijf vriendinnen doen net alsof ze zo goed met elkaar omgaan. Hanneke Lemstra introduceert Karen bij de andere vrouwen, maar het is geen homogene vriendinnenclub. De vrouwen gaan vreemd met elkaars mannen en ze roddelen lekker over elkaar. Karen is altijd een buitenbeentje gebleven, omdat ze werk heeft. Babette wil tenslotte Karen vermoorden, nadat ze al eerder Hanneke om het leven heeft gebracht. De enige echte vriendin die Karen in het dorp heeft gehad, is Hanneke geweest. Aan haar denkt ze ook aan het einde terug wanneer ze besloten heeft te verhuizen.

Vreemdgaan

Vreemdgaan of overspel komt ook voor in het vriendenclubje. Evert Struyk heeft een relatie met de veel lievere Hanneke achter de rug. Simon Vogel gaat vreemd met Karen van der Made . Babette is met Kees Bijlsma onder de dekens gedoken. Kortom, er worden heel wat affaires onder de vrienden en vriendinnen gestart.

Queestemotief

Karen blijft op zoek naar de waarheid achter de zelfmoorden en daarmee komt het queestemotief in het boek.

Leugens en bedrog

Bij vreemdgaan hoort altijd het motief van de leugen en het bedrog. Bij vreemdgaan hoort het ontwijken van de waarheid en wordt er bedrog gepleegd. Dat element zit ook in de zakelijke fraude die Simon o.a. heeft gepleegd. Ook daarvoor moet bedrog worden gepleegd.

De leegheid van het bestaan

De leegheid/zinloosheid van het bestaan is ook een motief in deze thriller. De vrouwen van de eetclub leiden een luxe maar leeg en vrij zinloos bestaan, waardoor ze tijd krijgen zich met andermans mannen te bemoeien.

Opdracht

“Voor mijn geliefde Marcel”

Ten tijde van het schrijven van het boek was ze nog met Marcel Schellekens, een kunstenaar, getrouwd. Intussen is ze van hem gescheiden. Hij kon er niet tegen “de man van …” te zijn.

Trivia

'De eetclub' was de tweede thriller van Saskia Noort. Toch bereikte ze met dit boek eigenlijk haar doorbraak bij het grote publiek. Er werden heel veel exemplaren van verkocht. En zoals zo vaak met populaire boeken: die worden verfilmd. In 2010 werd de film voor het eerst vertoond met in de hoofdrollen Halina Reijn en Thom Hoffman. Maar de reacties op de film waren eigenlijk slecht: weinig spanning en slechte acteerprestaties.

Titelverklaring

“De eetclub” is een logische titel voor het boek. Het verhaal gaat over vijf echtparen waarvan de vrouwen er een vriendenclubje op nahouden. Ze gaan ook met elkaar eten, shoppen en naar feestjes toe. Maar eigenlijk zijn het niet zo heel goede vriendinnen van elkaar, want ze doen het met elkaars man en zeggen vrijwel nooit de waarheid in het gezicht van de ander.

Structuur & perspectief

Het verhaal begint met een soort proloog waarin een personale verteller met weemoed terugdenkt aan de relatie met zijn vrouw en zijn gezin. Hij voelt zich eenzaam en hij stookt het vuurtje nog eens op. Het is een soort proloog.

Daarna komen er 38 relatief korte hoofdstukken waarin een ik-vertelster Karen van de Made het verhaal van haar vriendinnenclub vertelt en de “whodunit” zijn beslag krijgt.

In het eerste deel van het boek wordt de chronologische volgorde van de gebeurtenissen af en toe doorbroken. Na het eerste hoofdstuk over de brand worden ook enkele hoofdstukken verteld waarin Karen aangeeft hoe ze met de vrouwen van de eetclub in aanraking is gekomen, nadat ze al ongeveer een jaar in het dorp had gewoond. ( hoofdstukken, 4, 5 9, 10, 15,16, 20).
In het tweede deel van het boek wordt het verhaal wel chronologisch verteld: de lezer wordt dan achter elkaar geleid naar een toch wel voorspelbare afloop.

Het verhaal wordt verteld in de ik-vorm door één van de verhaalfiguren Karen van de Made die een relatie en twee kinderen heeft met Michel Brouwers. Het verhaal wordt door haar verteld in de o.v.t.

Alleen de aan hoofdstuk 1 voorafgaande inleiding heeft een personale verteller (hij-verteller) Evert Struyk. Hij vertelt in de o.v.t.

Decor

Een klein yuppendorp onder de rook van Amsterdam is het decor van de handeling. Een groepje nieuwe rijken (late dertigers en begin veertigers) verveelt zich en de vrouwen hebben een eet- (lees: roddel)clubje in het leven geroepen. Het is in ieder geval een dorp in de buurt van Amsterdam. Hanneke gaat dronken op weg naar de hoofdstad. En de laatste ontmoeting van Karen en Simon vindt plaats in het Van der Valk-motel in Akersloot nabij Arnhem. Hanneke sms’t een keer dat ze terug komt naar B. (de naam van het dorp) en dat zou kunnen betekenen dat ook hier het decor Bergen is, de plaats waar Saskia Noort eerst zelf heeft gewoond.

Het verhaal speelt zich af in de 21e eeuw, want de datum van de brand staat in Everts rouwadvertentie van de vrienden van de eetclub: 15 januari 2002. Het verhaal is ook eenvoudig als 'eigentijds' te dateren met verhaalelementen als internet, sms’jes op de mobiele telefoons van de verhaalfiguren.
De vertelde tijd is enkele weken. Na de brand wordt Evert binnen een week begraven, daarna wordt Hanneke vermoord en dat alles vindt plaats binnen enkele weken in januari 2002.

Stijl

De taal van Saskia Noort is direct toegankelijk, ook voor scholieren. Er wordt dagelijkse taal gebruikt en geen hoogdravende woorden. Die zijn kenmerkend voor een literaire thriller.

Het is in feite huis-tuin-en keukenlectuur en geschikt om op vakantie te lezen. Dat verklaart ook het succes van de verkoopcijfers van dit genre. Je hoeft er niet echt bij na te denken. Het heeft dan ook weinig zin om voorbeelden van de stijl op te nemen.

Slotzin

"Ik glimlachte zomaar, voelde me licht als een veertje in de wind en neuriede een stom, oud liedje over de zomer dat spontaan in me opkwam." Het is een symbolische verwijzing naar het weer en daarmee ook naar de gemoedstoestand van Karen die blij is dat zij en haar man Michel besloten hebben het dorp waarin ze zoveel ellende hebben meegemaakt te kunnen verlaten.

Beoordeling

De eetclub is een vlot vertelde thriller, maar eigenlijk niet zo heel erg spannend.
Een beetje ervaren lezer weet eigenlijk al snel waar het plot op zal uitlopen.
De personages worden wel goed beschreven, al blinken ze niet uit door originaliteit.
De structuur zit goed in elkaar: er is een ik-verteller die in de eerste helft van het boek nog wel eens iets vertelt over het verleden. In de tweede helft van het boek wordt zonder onderbrekingen uit het verleden doorverteld naar het einde. Dat houdt de vaart goed in de vertelling en dat is zeker een kwaliteit van de schrijfster.

Het taalgebruik is niet erg lastig. Daarom kunnen scholieren van de middenklassen van de havo -en vwo-afdeling het boek ook al lezen. Bovendien kun je ook naar de film over het boek kijken. Die is op DVD beschikbaar.

De literaire waardering is niet hoog.

Leestip: in november 2011 schrijft PB Gronda een leuke roman over een stel vrienden die bij elkaar komen om met elkaar iemands 30e verjaardag te vieren. Het is een geestig geschreven boek dat qua thematiek fraai past bij “De eetclub”. Je kunt die boeken goed met elkaar vergelijken. Ook daar blijkt dat er zich nogal wat rare en nare dingen achter de schermen heeft afgespeeld.

Ook over onverwachte wendingen tijdens een maaltijd gaat “Het diner” van Herman Koch. Deze drie boeken vormen een mooi geheel op je literatuurlijst. Ze zijn bovendien leuk om te lezen.

Recensies

"Heldere dialogen en een rotvaart in het verhaal, een bende lallende wijnzuipende kettingrokende leeghoofdige yup-vrouwen en dus volgens velen blijkbaar net goed genoeg voor een betere editie in de bouquetreeks." http://www.crimezone.nl/w...etclub.htm

"Er moet gezegd dat de eerste helft van dit boek een stuk beter is dan de tweede helft. In de eerste helft wordt op een perfecte manier een spanning opgebouwd waarbij je als lezer het gevoel krijgt dat er 'iets niet klopt'." http://www.vrouwenthrille...9041409218