Algemene gegevens:
Titel: The sixth sense
Regisseur: M. Night Shyamalan
Jaartal: 1999
Land van herkomst: VS
(Hoofdrol) spelers: Bruce Willis, Haley Joel Osment, Toni Collette, Olivia Williams, Donnie Wahlberg, Mischa Barton
Voorbereidingen:
Ik ben naar Sixth sense geweest met mijn vriend. We hadden nog geen plannen voor Valentijnsdag gemaakt en toen kwam hij ineens met het idee naar deze film te gaan. Ik vond naar de film gaan zo en zo natuurlijk een erg leuk idee, maar ik wilde eerst nog even opzoeken waar de film over ging. Deze informatie heb ik gevonden op internet. Toen ik s’ middags mijn buurmeisje tegen kwam en zij vertelde ook nog eens dat ze naar dezelfde film was geweest en hem erg leuk vond, besloten we nog die avond te gaan.
Samenvatting van de film:
Het verhaal gaat over een 8-jarig jongetje, Cole Sear, dat doden, die niet weten dat ze dood zijn, kan zien. Doden kunnen elkaar ook niet zien. Zijn vader is dood en hij woont samen met zijn moeder in huis. Hij vertelt uiteindelijk zijn geheim aan zijn psychiater, Malcom Crowe.(Bruce Willis) Die is erg verrast want hij had al eerder een patientje gehad dat zoiets paranormaals had. Hij had toentertijd dat jongetje, Vincent Gray niet kunnen helpen. Vincent Gray had toen op 30-jarige leeftijd nog bij Crowe ingebroken en had Crowe in zijn buik geschoten omdat hij hem niet geholpen had.( Dat feit had op het begin van de film nog geen belang) Een jaar later begint Crowe dus met zijn sessies met Cole Sear. Zijn relatie met zijn vrouw verslechtert, ze praten nooit meer met elkaar. Cole is altijd heel erg bang, want de doden hebben altijd iets engs aan hun lichaam (wonden, bloed, kots). Als Cole bang is, gaat hij altijd naar de kerk: daar komen de doden nooit. Dan helpt dr Crowe Cole, door te zeggen dat hij moet proberen te luisteren naar de doden, de doden zouden alleen maar hulp van hem willen. Dat plan lukt.
Cole wordt dus een soort medium tussen de doden en de mensen.
Op de laatste sessie geeft Cole Crowe het advies met zijn vrouw te praten wanneer ze slaapt. Dat doet hij, zijn vrouw fluistert in haar slaap: Malcom waarom heb je me verlaten? Dan ontdekt hij aan de achterkant van zijn trui een bloedvlek: hij is zelf ook dood! (een jaar geleden dus doodgeschoten door Vincent Gray)
Cole was dus ook de enige die hem kon zien. (Cole wist niet dat Crowe dood was, omdat hij altijd zijn colbert over de bloedvlek had zitten)
Waar speelt het verhaal zich af:
In Coles huis, Dr Crowes huis, buiten, in de kerk en op school.
Bij Cole thuis was het altijd wel eng. Daar zag hij vaak doden rondlopen, hangen.
Hij had daar ook een schuilplaats in de kamer. Die had hij helemaal vol gezet met beeldjes van Jezus, die hij eerder uit de kerk had gestolen. Hij hoopte daar veilig te zijn. Als hij heel bang was ging hij ook naar de kerk.
Ik vond de kerk een belangrijke rol spelen, daar zocht Cole altijd zijn toevlucht.
Bij Cole thuis was er altijd een enge sfeer. Ik vond op school ook wel een belangrijke plaats omdat hij daar gepest werd, zijn klasgenoten vonden hem een freak en daar leidde hij erg onder.
Belichting:
De belichting speelt vooral in de schuilplaats van Cole een rol. Heel het huis was dan donker behalve waar Cole zat. In zijn schuilplaats had hij zijn zaklamp op zijn gezicht geschenen, dat versterkte nog eens de spanning.
Kleding:
Cole had altijd oudere kleren aan, en hij had soms de bril van zijn overleden vader op. Bij Dr Crowe speelde kleding een grote rol. Hij had altijd een bruinachtig colbert aan, waardoor de bloedvlek niet te zien was.
Muziek:
De muziek speelde ook een grote rol. Elke keer werd de spanning ongelooflijk versterkt door de muziek. Zonder de muziek was de film niet zo eng geweest.
Het was gewoon spanningsmuziek. Geen speciaal gecomponeerd werk voor deze film.
Geluidseffecten:
De geluidseffecten waren er vooral in de spannende scènes. Ik vond dat ze erg goed opgebouwd werden.
De personages:
Hoofdpersonen: Cole Sear (Haley joel Osment) en Dr Malcom Crowe (Bruce Willis)
Cole Sear: 8-jarig jongetje met een overleden vader. Hij ziet doden, is heel erg bang en onzeker.
Dr Malcom Crowe: Doktor van Cole. Hij is gedurende 3 kwart van de film dood. Maar dat weet hij zelf niet. Hij is getrouwd met Anna, van wie hij erg houdt. Hij is erg aangegrepen door het feit dat Cole erg op Vincent Gray lijkt.
Andere manieren informatie over de hoofdpersoon: Een flashback op het einde, laat je zien dat Dr Crowe is gestorven door het schot in zijn buik, je weet nu pas dat hij dood is, terwijl je de hele film dacht dat hij leefde.
Ze vertegenwoordigen de tijd als nu. Dat zie je aan de kleren, denkbeelden, acties.
Thematiek en interpretatie:
Thema: eenzaamheid, onzekerheid.
Bedoeling van regisseur: ik denk dat de bedoeling van de regisseur gewoonweg een goede film maken was. Dat is hem gelukt.
Boeiende werking:
Wat mij boeide: Het erachter komen dat Crowe dood was boeide me erg. Dan denk je terug en dan weet je van: oh, en toen er dat gebeurde was hij ook dood. En ondanks je de hele film voor de gek gehouden bent, weet je dat als je alles nagaat, alles ook klopt. (bv: vanaf hij dood was, heeft hebben ze niet meer echt gecommuniceerd, hij zei wel iets maar ze zei nooit iets terug omdat ze hem niet hoorde.)
De regisseur heeft vooral de belichting en de muziek als technieken gebruikt. Dat is wat de film zo spannend maakte.
Wat mij niet boeide: niets, ik heb de hele film aan het scherm gekluisterd gezeten.
Camerawerk en montage:
De laatste scène is mij het meest bijgebleven, de camera voerde je gewoon mee. Ook de scène op school dat Cole die lijken zag hangen sprak me erg aan door het camerawerk. De camera stond bij Cole en toen hij de lijken zag, ging de camera als een gek omhoog in het gezicht van zo'n lijk. Dat was eng.
Het camerawerk vanuit de hele film is goed. Vanuit allerlei hoeken wordt gefilmd. Zelfs van bovenaf. Alleen op het begin werd ik een beetje duizelig van het camerawerk, want toen volgde de camera de moeder van Cole van heel dichtbij waardoor bij elke beweging die de moeder maakte de achtergrond helemaal draaide.
Recensie:
The sixth sense
US 1999 1:54
Van: M. Night Shyamalan
Met: Bruce Willis, Haley Joel Osment
Inzender Rogier Larik
De film 'The sixth sense' is een film die je pas na de laatste scène snapt en dat is dan ook meteen de kracht van de hele film! Het acteerwerk van de jonge Haley Joel Osment is ook zeer de moeite waard. Een echte aanrader als je niet een geijkte Hollywood kraker wilt zien!
Inzender Bas Hovens:
De meest angstaanjagende film sinds tijden. 2 uur lang zit je op het puntje van je stoel je af te vragen hoe de film afloopt. Je verwacht een slecht Hollywood-einde maar het is één van de beste plotwendingen die ik ooit gezien heb.
Een aanrader!
Inzender Karen Conradi:
Deze film is echt geweldig goed, de beste die ik in jaren heb gezien. Wij hebben hem in september (1999) al gezien tijdens een vakantie in Amerika, en hij is echt steengoed: het verhaal is origineel, zit goed in elkaar en heeft alles van een goede film: ik was geboeid, ontroerd (zelfs ook gehuild) en ook af en toe echt aan het griezelen, want de scènes zijn heel indringend opgezet. Een absolute aanrader en een classic voor de komende jaren!!
Vijf sterren wat mij betreft.
Inzender Amer Al-Alim:
Pracht film! Zeker in mijn top 10 favorieten. Ideale film om iemand mee op date te nemen, maar de tranen zijn aan het eind moeilijk te verbergen. Terwijl ik ze weg probeerde te drukken aan het einde, barste het meisje naast mij in tranen. Een aanrader met een spirituele tint.
Inzender Vergruizer3:
Dr. Crow (Bruce Willis) is kinderpsychiater en heeft ooit een kind niet goed geholpen. Deze komt hem dat jaren later vertellen en beschiet hem. Een jaar later krijgt Dr. Crow een soortgelijk geval en hij besluit dat dit zijn kans is om het goed te maken. De jongen, Cole (Haley Joel Osment), wordt door iedereen voor freak uitgemaakt en vertoont inderdaad behoorlijk wat afwijkend gedrag. Langzaam dringt Dr. Crow tot de jongen door tot op het moment dat de jongen vertelt dat hij overal om zich heen dode mensen ziet rondlopen. Bijna besluit hij weer op te geven zoals hij vele jaren geleden deed, maar Dr. Crow krijgt in de gaten dat Cole niet hallucineert en niet paranoïde en schizofreen is, maar dat die dode mensen er wel degelijk zijn. De ontknoping is achteraf gezien niet meer dan logisch, maar hij komt toch erg onverwacht.
Regisseur M. Night Shyamalan heeft een goede keus gemaakt door Bruce Willis voor deze rol te nemen. Ondanks zijn reputatie voor bombastisch acteerwerk speelt hij hier zeer ingetogen en zet een acteerprestatie van formaat neer. Haley Joel Osment, die het jongetje Cole speelt, is werkelijk beangstigend goed. Hij speelt zijn rol zo overtuigend dat het lijkt alsof hij zijn hele leven niets anders heeft gezien dan dode mensen en tegen het einde van de film zorgt hij ervoor dat praktisch de hele zaal vochtige ogen kreeg. Dit wordt later of een hele goede acteur, of een tweede Drew Barrymore. Leuk detail is dat regisseur M. Night Shyamalan zelf, a la Hitchcock, als dokter in het ziekenhuis meespeelt in de film.
Inzender Remco de Groot:
The sixth sense heb ik in November 1999 in London (UK) gezien, het is echt een geweldige film. Gespeeld door onder andere Bruce Willis, die absoluut géén Bruce Willis-achtige taferelen vertoont. Bruce speelt een rustige kinderpsycholoog die een kind helpt, die geesten kan zien.
De film is lekker langzaam, maar met uitermate veel spanning. Zelfs zo erg dat ik (en de rest van de zaal, 500 man) een keer letterlijk uit mijn stoel sprong.
Deze film heeft absoluut géén special effects als computer graphics geesten, gore stukken en veel bloed. Het is puur de spanning en de angst die deze film zo eng maken.
Een echte aanrader.
Inzender Lex Werkhoven:
Ik heb de film gezien in een voorpremière. Zeer sterk. Begint als suspence, middendeel is horror, laatste deel is ontroerend. Absolute aanrader voor mensen die zichzelf als serieus beschouwen. Acteurs zijn geweldig, zeker de jonge hoofdpersoon.
Inzender Agnes Michiels:
Vol verwachting klopte mijn hart toen ik naar de Sneak Preview van 14 december naar Kriterion ging. De aanwijzing was namelijk 'Ik zie, ik zie wat jij niet ziet'. Dit kon volgens mij alleen maar een verwijzing naar 'The Sixth Sense' zijn. Mijn hart begon vervolgens te juichen toen bleek dat het dit ook was. Ik had er immers al zoveel over gehoord.
Ik kan niet anders zeggen dan dat ik het een goede film vond maar tegelijkertijd viel hij ook een beetje tegen. Door alle verhalen ga je teveel verwachten. Het verhaal is goed opgebouwd en het einde is erg onverwacht. Eerst ben je geschokt maar dan vallen alle puzzelstukjes door verschillende flashbacks in elkaar. Er wordt ook erg goed geacteerd, vooral door kleine Cole.
Maar al met al mist er iets. 'Het' is er gewoon net niet. Maar toch zeer de moeite waard.
Inzender Marcel van Hoof:
The Sixth Sense is een intelligente psychologische huiverfilm die ons binnenleidt in de nachtmerries van een gekwelde knaap. Regisseur Shyamalan slaagt erin op subtiele wijze een klimaat van terreur op te roepen. Een ingetogen Bruce Willis is fantastisch en de elfjarige Haley Joel Osment is onvergetelijk.
Deze film zou men twee keer moeten zien. Wij bekeken hem met vier personen en ieder had een eigen interpretatie. De mijne: Munchausen by proxy, meer kan je niet kwijt zonder het plezier van toekomstige kijkers te ontnemen. Ik kijk verlangend uit naar andere recensies over deze film.
Inzender Rene (1): 12-01-2000
Een van de beste films van het afgelopen jaar en in tegenstelling tot The Blair Witch wel echt eng. Zeer goed acteerwerk van beide hoofdrolspelers (Willis en Osmont) en een compliment voor de regisseur die op intelligente wijze het verhaal in beeld weet te brengen.
Titel: The sixth sense
Regisseur: M. Night Shyamalan
Jaartal: 1999
Land van herkomst: VS
(Hoofdrol) spelers: Bruce Willis, Haley Joel Osment, Toni Collette, Olivia Williams, Donnie Wahlberg, Mischa Barton
Voorbereidingen:
Ik ben naar Sixth sense geweest met mijn vriend. We hadden nog geen plannen voor Valentijnsdag gemaakt en toen kwam hij ineens met het idee naar deze film te gaan. Ik vond naar de film gaan zo en zo natuurlijk een erg leuk idee, maar ik wilde eerst nog even opzoeken waar de film over ging. Deze informatie heb ik gevonden op internet. Toen ik s’ middags mijn buurmeisje tegen kwam en zij vertelde ook nog eens dat ze naar dezelfde film was geweest en hem erg leuk vond, besloten we nog die avond te gaan.
Samenvatting van de film:
Het verhaal gaat over een 8-jarig jongetje, Cole Sear, dat doden, die niet weten dat ze dood zijn, kan zien. Doden kunnen elkaar ook niet zien. Zijn vader is dood en hij woont samen met zijn moeder in huis. Hij vertelt uiteindelijk zijn geheim aan zijn psychiater, Malcom Crowe.(Bruce Willis) Die is erg verrast want hij had al eerder een patientje gehad dat zoiets paranormaals had. Hij had toentertijd dat jongetje, Vincent Gray niet kunnen helpen. Vincent Gray had toen op 30-jarige leeftijd nog bij Crowe ingebroken en had Crowe in zijn buik geschoten omdat hij hem niet geholpen had.( Dat feit had op het begin van de film nog geen belang) Een jaar later begint Crowe dus met zijn sessies met Cole Sear. Zijn relatie met zijn vrouw verslechtert, ze praten nooit meer met elkaar. Cole is altijd heel erg bang, want de doden hebben altijd iets engs aan hun lichaam (wonden, bloed, kots). Als Cole bang is, gaat hij altijd naar de kerk: daar komen de doden nooit. Dan helpt dr Crowe Cole, door te zeggen dat hij moet proberen te luisteren naar de doden, de doden zouden alleen maar hulp van hem willen. Dat plan lukt.
Op de laatste sessie geeft Cole Crowe het advies met zijn vrouw te praten wanneer ze slaapt. Dat doet hij, zijn vrouw fluistert in haar slaap: Malcom waarom heb je me verlaten? Dan ontdekt hij aan de achterkant van zijn trui een bloedvlek: hij is zelf ook dood! (een jaar geleden dus doodgeschoten door Vincent Gray)
Cole was dus ook de enige die hem kon zien. (Cole wist niet dat Crowe dood was, omdat hij altijd zijn colbert over de bloedvlek had zitten)
Waar speelt het verhaal zich af:
In Coles huis, Dr Crowes huis, buiten, in de kerk en op school.
Bij Cole thuis was het altijd wel eng. Daar zag hij vaak doden rondlopen, hangen.
Hij had daar ook een schuilplaats in de kamer. Die had hij helemaal vol gezet met beeldjes van Jezus, die hij eerder uit de kerk had gestolen. Hij hoopte daar veilig te zijn. Als hij heel bang was ging hij ook naar de kerk.
Ik vond de kerk een belangrijke rol spelen, daar zocht Cole altijd zijn toevlucht.
Bij Cole thuis was er altijd een enge sfeer. Ik vond op school ook wel een belangrijke plaats omdat hij daar gepest werd, zijn klasgenoten vonden hem een freak en daar leidde hij erg onder.
Belichting:
De belichting speelt vooral in de schuilplaats van Cole een rol. Heel het huis was dan donker behalve waar Cole zat. In zijn schuilplaats had hij zijn zaklamp op zijn gezicht geschenen, dat versterkte nog eens de spanning.
Kleding:
Cole had altijd oudere kleren aan, en hij had soms de bril van zijn overleden vader op. Bij Dr Crowe speelde kleding een grote rol. Hij had altijd een bruinachtig colbert aan, waardoor de bloedvlek niet te zien was.
De muziek speelde ook een grote rol. Elke keer werd de spanning ongelooflijk versterkt door de muziek. Zonder de muziek was de film niet zo eng geweest.
Het was gewoon spanningsmuziek. Geen speciaal gecomponeerd werk voor deze film.
Geluidseffecten:
De geluidseffecten waren er vooral in de spannende scènes. Ik vond dat ze erg goed opgebouwd werden.
De personages:
Hoofdpersonen: Cole Sear (Haley joel Osment) en Dr Malcom Crowe (Bruce Willis)
Cole Sear: 8-jarig jongetje met een overleden vader. Hij ziet doden, is heel erg bang en onzeker.
Dr Malcom Crowe: Doktor van Cole. Hij is gedurende 3 kwart van de film dood. Maar dat weet hij zelf niet. Hij is getrouwd met Anna, van wie hij erg houdt. Hij is erg aangegrepen door het feit dat Cole erg op Vincent Gray lijkt.
Andere manieren informatie over de hoofdpersoon: Een flashback op het einde, laat je zien dat Dr Crowe is gestorven door het schot in zijn buik, je weet nu pas dat hij dood is, terwijl je de hele film dacht dat hij leefde.
Ze vertegenwoordigen de tijd als nu. Dat zie je aan de kleren, denkbeelden, acties.
Thema: eenzaamheid, onzekerheid.
Bedoeling van regisseur: ik denk dat de bedoeling van de regisseur gewoonweg een goede film maken was. Dat is hem gelukt.
Boeiende werking:
Wat mij boeide: Het erachter komen dat Crowe dood was boeide me erg. Dan denk je terug en dan weet je van: oh, en toen er dat gebeurde was hij ook dood. En ondanks je de hele film voor de gek gehouden bent, weet je dat als je alles nagaat, alles ook klopt. (bv: vanaf hij dood was, heeft hebben ze niet meer echt gecommuniceerd, hij zei wel iets maar ze zei nooit iets terug omdat ze hem niet hoorde.)
De regisseur heeft vooral de belichting en de muziek als technieken gebruikt. Dat is wat de film zo spannend maakte.
Wat mij niet boeide: niets, ik heb de hele film aan het scherm gekluisterd gezeten.
Camerawerk en montage:
De laatste scène is mij het meest bijgebleven, de camera voerde je gewoon mee. Ook de scène op school dat Cole die lijken zag hangen sprak me erg aan door het camerawerk. De camera stond bij Cole en toen hij de lijken zag, ging de camera als een gek omhoog in het gezicht van zo'n lijk. Dat was eng.
Het camerawerk vanuit de hele film is goed. Vanuit allerlei hoeken wordt gefilmd. Zelfs van bovenaf. Alleen op het begin werd ik een beetje duizelig van het camerawerk, want toen volgde de camera de moeder van Cole van heel dichtbij waardoor bij elke beweging die de moeder maakte de achtergrond helemaal draaide.
The sixth sense
US 1999 1:54
Van: M. Night Shyamalan
Met: Bruce Willis, Haley Joel Osment
Inzender Rogier Larik
De film 'The sixth sense' is een film die je pas na de laatste scène snapt en dat is dan ook meteen de kracht van de hele film! Het acteerwerk van de jonge Haley Joel Osment is ook zeer de moeite waard. Een echte aanrader als je niet een geijkte Hollywood kraker wilt zien!
Inzender Bas Hovens:
De meest angstaanjagende film sinds tijden. 2 uur lang zit je op het puntje van je stoel je af te vragen hoe de film afloopt. Je verwacht een slecht Hollywood-einde maar het is één van de beste plotwendingen die ik ooit gezien heb.
Een aanrader!
Inzender Karen Conradi:
Deze film is echt geweldig goed, de beste die ik in jaren heb gezien. Wij hebben hem in september (1999) al gezien tijdens een vakantie in Amerika, en hij is echt steengoed: het verhaal is origineel, zit goed in elkaar en heeft alles van een goede film: ik was geboeid, ontroerd (zelfs ook gehuild) en ook af en toe echt aan het griezelen, want de scènes zijn heel indringend opgezet. Een absolute aanrader en een classic voor de komende jaren!!
Vijf sterren wat mij betreft.
Pracht film! Zeker in mijn top 10 favorieten. Ideale film om iemand mee op date te nemen, maar de tranen zijn aan het eind moeilijk te verbergen. Terwijl ik ze weg probeerde te drukken aan het einde, barste het meisje naast mij in tranen. Een aanrader met een spirituele tint.
Inzender Vergruizer3:
Dr. Crow (Bruce Willis) is kinderpsychiater en heeft ooit een kind niet goed geholpen. Deze komt hem dat jaren later vertellen en beschiet hem. Een jaar later krijgt Dr. Crow een soortgelijk geval en hij besluit dat dit zijn kans is om het goed te maken. De jongen, Cole (Haley Joel Osment), wordt door iedereen voor freak uitgemaakt en vertoont inderdaad behoorlijk wat afwijkend gedrag. Langzaam dringt Dr. Crow tot de jongen door tot op het moment dat de jongen vertelt dat hij overal om zich heen dode mensen ziet rondlopen. Bijna besluit hij weer op te geven zoals hij vele jaren geleden deed, maar Dr. Crow krijgt in de gaten dat Cole niet hallucineert en niet paranoïde en schizofreen is, maar dat die dode mensen er wel degelijk zijn. De ontknoping is achteraf gezien niet meer dan logisch, maar hij komt toch erg onverwacht.
Regisseur M. Night Shyamalan heeft een goede keus gemaakt door Bruce Willis voor deze rol te nemen. Ondanks zijn reputatie voor bombastisch acteerwerk speelt hij hier zeer ingetogen en zet een acteerprestatie van formaat neer. Haley Joel Osment, die het jongetje Cole speelt, is werkelijk beangstigend goed. Hij speelt zijn rol zo overtuigend dat het lijkt alsof hij zijn hele leven niets anders heeft gezien dan dode mensen en tegen het einde van de film zorgt hij ervoor dat praktisch de hele zaal vochtige ogen kreeg. Dit wordt later of een hele goede acteur, of een tweede Drew Barrymore. Leuk detail is dat regisseur M. Night Shyamalan zelf, a la Hitchcock, als dokter in het ziekenhuis meespeelt in de film.
Inzender Remco de Groot:
The sixth sense heb ik in November 1999 in London (UK) gezien, het is echt een geweldige film. Gespeeld door onder andere Bruce Willis, die absoluut géén Bruce Willis-achtige taferelen vertoont. Bruce speelt een rustige kinderpsycholoog die een kind helpt, die geesten kan zien.
De film is lekker langzaam, maar met uitermate veel spanning. Zelfs zo erg dat ik (en de rest van de zaal, 500 man) een keer letterlijk uit mijn stoel sprong.
Deze film heeft absoluut géén special effects als computer graphics geesten, gore stukken en veel bloed. Het is puur de spanning en de angst die deze film zo eng maken.
Een echte aanrader.
Inzender Lex Werkhoven:
Ik heb de film gezien in een voorpremière. Zeer sterk. Begint als suspence, middendeel is horror, laatste deel is ontroerend. Absolute aanrader voor mensen die zichzelf als serieus beschouwen. Acteurs zijn geweldig, zeker de jonge hoofdpersoon.
Inzender Agnes Michiels:
Ik kan niet anders zeggen dan dat ik het een goede film vond maar tegelijkertijd viel hij ook een beetje tegen. Door alle verhalen ga je teveel verwachten. Het verhaal is goed opgebouwd en het einde is erg onverwacht. Eerst ben je geschokt maar dan vallen alle puzzelstukjes door verschillende flashbacks in elkaar. Er wordt ook erg goed geacteerd, vooral door kleine Cole.
Maar al met al mist er iets. 'Het' is er gewoon net niet. Maar toch zeer de moeite waard.
Inzender Marcel van Hoof:
The Sixth Sense is een intelligente psychologische huiverfilm die ons binnenleidt in de nachtmerries van een gekwelde knaap. Regisseur Shyamalan slaagt erin op subtiele wijze een klimaat van terreur op te roepen. Een ingetogen Bruce Willis is fantastisch en de elfjarige Haley Joel Osment is onvergetelijk.
Deze film zou men twee keer moeten zien. Wij bekeken hem met vier personen en ieder had een eigen interpretatie. De mijne: Munchausen by proxy, meer kan je niet kwijt zonder het plezier van toekomstige kijkers te ontnemen. Ik kijk verlangend uit naar andere recensies over deze film.
Inzender Rene (1): 12-01-2000
Een van de beste films van het afgelopen jaar en in tegenstelling tot The Blair Witch wel echt eng. Zeer goed acteerwerk van beide hoofdrolspelers (Willis en Osmont) en een compliment voor de regisseur die op intelligente wijze het verhaal in beeld weet te brengen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden