Gandhi (1982)

Beoordeling 7.6
Foto van een scholier
  • Filmverslag door een scholier
  • Klas onbekend | 3229 woorden
  • 19 april 2001
  • 97 keer beoordeeld
Cijfer 7.6
97 keer beoordeeld

ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie
Vragenlijst: 1. Schrijf de volgende algemeen informatie over de film op: a) titel: Gandhi
b) jaar en plaats van productie: 1982, Groot-Brittannië en India
c) regisseur: Richard Attenborough
d) muziek: Ravi Shanker en George Fenton
e) belangrijke rollen: Ben Kingsley - Mahatma Gandhi
Candice Bergen - Margaret Bourke-White
Edward Fox - Gen. Dyer
John Gielgud - Lord Irwin
Trevor Howard - Judge Broomfield
John Mills - The Viceroy
Martin Sheen - Walker

Rohini Hattangady - Kasturba Gandhi
f) lengte: 188 minuten
g) soort film: De film is een biografie, het gaat helemaal over het leven van Gandhi, maar toch eigenlijk ook een speelfilm, omdat het in een soort “speelfilm-vorm” gegoten is. De film zou ook nog wel een beetje in het hokje documentaire passen, omdat de film zo ontzettend veel informatie bevat. 2. De film beschrijft in 3 uur tijd het leven van Mahatma Gandhi. De film opent zijn verhaal met de dood en vervolgens de begrafenis van Gandhi. Vervolgens zien we, in een flashback, Gandhi terug als jonge man en verteld de film hoe Gandhi zo geliefd werd. Gandhi zit in 1893 in de trein in Zuid-Afrika, waar hij voor het eerst kennis maakt met rassenhaat is dit land, doordat hij wegens zijn afkomst niet met 1e klas mag reizen. Toch weigert hij om ergens anders te gaan zitten, het gevolg is dat Gandhi de trein wordt uitgegooid. Hierdoor richt hij zijn aandacht in Zuid-Afrika op de registratie ( pasjes ) die alle niet-Europeanen bij zich moeten dragen. Dit is voor hen een symbool van ongelijke status. Hij besluit de passen te verbranden. Al gauw komt hij in contact met de geestelijke Charlie Andrews, die hem bijstaat in zijn werk naar gelijkheid in Zuid-Afrika. Na meerdere malen met de Britse regering te maken te hebben en enkele keren gearresteerd te zijn geweest krijgt Gandhi het toch voor elkaar dat uiteindelijk de pasjeswet gewijzigd wordt door generaal Smuts. Gandhi vertrekt naar zijn vaderland India met het doel de `burgerij de macht terug te geven en de Britten zich terug te laten trekken van hun kolonie. Hij wilde dit bereiken op een geweldloze manier. Door zijn doorzettingsvermogen en zijn charisma kreeg de man grote aanhang van de bevolking. Om de bevolking beter te leren kennen besloot Gandhi vlak na aankomst in 1915 om door het land heen te trekken. Vervolgens bouwde hij net als in Zuid-Afrika een ashram waarin hij en zijn volgelingen konden wonen. De spanningen in India liepen soms hoog op en Gandhi methode om dit te sussen was in hongerstaking gaan. Uiteindelijk laat de film zien dat het Gandhi toch lukte om een onafhankelijk India te krijgen, wel werd het land tegen zijn in tweeën gesplitst, waarin de Moslims in Pakistan gingen wonen en de Hindoestanen in India. Kost na deze opdeling zie je in de film weer de dood van Gandhi. 3. Plaats het onderwerp van de film in de historische context van de tijd waarin het verhaal speelt. De film speelt zich af van 1893 tot 1948. Van 1914 en 1918 was de Eerste Wereldoorlog, waar India zelf niets mee te maken had, maar Groot-Brittannië wel. Groot-Brittannië was berooid en verzwakt uit de Eerste Wereldoorlog tevoorschijn gekomen, maar tegelijkertijd was het Britse imperium groter dan ooit. Groot-Brittannië hadden na de oorlog een omvangrijk deel van het voormalige Turkse rijk als mandaatgebieden toegewezen gekregen. Jordanië, Irak en Palestina werden onder Engels bestuur gesteld. Behalve meer grondgebied kreeg Groot-Brittannië er vooral ook meer problemen bij. Het mandaatgebied Palestina bleek een wespennest te zijn. In 1917 had de Britse minister van buitenlandse zaken, Balfour, verklaard de oprichting van een ‘joods tehuis’ in Palestina te steunen. Onder invloed van het aanhoudende antisemitisme in Rusland en Europa waren al veel joden naar Palestina getrokken. De joden voelden zich door de verklaring van Balfour gesterkt. De aanzwellende stroom joodse immigranten stuitte echter op fel verzet van de plaatselijke Arabische bevolking. De strijd tussen de joden en de Arabieren werd steeds scherper en dat was lastig voor de Britten. De Indiërs gebruikten in hun onafhankelijkheidsstrijd geen geweld, en daar wisten de Britten zich absoluut geen raad mee, maar zij wisten evenmin raad met een onafhankelijkheidsbeweging die wel geweld gebruikte, zoals in Ierland, dat al eeuwen beheerst werd door de Britten. Harde onderdrukking bleek niet te helpen en in 1921 gaf Groot-Brittannië zich gewonnen. Ierland werd de Ierse Vrijstaat en kreeg volledig zelfbestuur. Alleen het noorden van het eiland bleef Brits. Van 1939 tot 1945 was ook nog de Tweede Wereldoorlog waar Groot-Brittannië, samen met Frankrijk en Amerika de strijd aanbond tegen Hitler. 4. Noem vijf juiste historische feiten uit de film: · Gandhi werd inderdaad geboren in het stadje Porbandar, aan de westkust van India. · Alle niet-Europeanen moesten in Zuid-Afrika een pasje bij zich dragen. · Gandhi heeft 4 kinderen. · Gandhi stierf inderdaad op 30 januari 1948 · Gandhi werd om het leven gebracht met 3 schoten. 5. Noem vijf feiten uit de film die historisch onjuist zijn: · Gandhi zegt in het echt: “Rama rama rama” als hij doodgaat wat iets betekent als: “Ik vergeef je, ik heb je lief, ik zegen je” en in de film zegt Gandhi: “Oh god” als hij doodgaat, wat dus niet eens hetzelfde betekent. · De eigen inbreng van de regisseur, bijvoorbeeld het stuk dat Gandhi in Zuid-Afrika uit de trein word gezet is zeer waarschijnlijk niet echt zo gebeurd, maar door de regisseur verzonnen om aan te geven hoe de situatie was in Zuid-Afrika. · De propaganda in de film: Gandhi wordt afgeschild als een man met alleen maar goede eigenschappen, en Jinnah word grotendeels afgeschilderd als een man die veel geweld wil gebruiken. · Bij de begrafenis van Gandhi zegt de Engelssprekende journalist dat Gandhi geen officiële titels had, maar Gandhi stond ingeschreven als advocaat bij het Hooggerechtshof. 6. Noem drie stereotypen die in de film voorkomen. Stereotypen zijn vaststaande beelden van een groep of een volk of van individuen hieruit. · De westerse politici in India, allemaal starre mannen die op macht uitzijn, maar waarvan sommigen langzamerhand stiekem toch wel steeds meer respect krijgen voor Gandhi. · De hindoe activisten en politici, die geweldloosheid geleerd krijgen van Gandhi en bijna de heel tijd blind alles van hem aannemen. · De westerse pers en geestelijkheid, die oprecht geïnteresseerd zijn in Gandhi’s ideeën en Gandhi steeds komen interviewen. 7. Beoordeel de film aan de hand van onderstaande deelvragen op zijn historische betrouwbaarheid. a) Welke informatie versterkt de film over: - India: India is in die tijd een kolonie van Groot-Brittannië. Er heerste in de tijd een grote armoede in India. ¼ van de Indiase bevolking was Moslims en ¾ was Hindoe. De premier van India was de Engelsman Ramsay McDonalds. De Indiërs wilden graag dat India weer onafhankelijk werd en strijden onder leiding voor Gandhi daarvoor. - Groot-Brittannië: India was vroeger een kolonie van Groot-Brittannië. In Groot-Brittannië werden Indiërs wel geaccepteerd, want Gandhi was daar advocaat, naar in India zelf werden de Indiërs niet geaccepteerd door de Britten. De Britse pers is erg geïnteresseerd in Gandhi, zij komen helemaal vanuit Groot-Brittannië naar India toe om Gandhi te interviewen en te zien was Gandhi allemaal doet. - De verhouding tussen deze twee landen: Groot-Brittannië was “de baas” in India, omdat India een kolonie van ze was. Dus de Britten speelden erg de baas in India, terwijl ze eigenlijk helemaal niks in India te zoeken hadden. De Indiërs verzetten zich tegen de Britten, onder leiding van Gandhi deden ze dat op een geweldloze manier. - Het leven van Gandhi: De film levert uiteraard veel informatie over het leven van Gandhi. Gandhi was een man met veel idealen. Hij was advocaat en getrouwd en had 4 kinderen. Hij werd geboren in India, en is naar Zuid-Afrika vertrokken, heeft daar een tijd gewoond en is in 1915 weer terug naar India gegaan. In Zuid-Afrika was Gandhi al gaan strijden tegen ongelijkheden voor gelijke rechten, en in India zette hij zijn strijd verder. Hier strijde hij voor de onafhankelijkheid van India. Gandhi overleed in 1948. - De doelen die hij en de bij de onafhankelijkheidsstrijd betrokken bevolkingsgroepen nastreefden: Gandhi streefde naar een onafhankelijk India. Hij wilde dat de Britten zich terugtrokken uit India. Hoewel de Britten erg gewelddadig waren tegenover de Indiërs wilde Gandhi dat de Indiërs geweldloos terug strijden, zij zouden zich niet zo laten kennen. Gandhi zegt ook ergens in de film zoiets van dat hij liever een slecht lopend India had onder Indiaas bestuur dan een goedlopend India onder Brits bestuur. Ook wilde hij dat de Moslims en de Hindoes in vrede naast elkaar zouden leven. Verder hij Gandhi nog wat specifieke dingen, zoals dat hij wilde dat de Indiërs recht hadden op zoutwinning uit hun eigen zeeën en dat hij niet wilde dat de Indiërs kleren zouden dragen die in Groot-Brittannië gemaakt waren, omdat de Indiërs dan niet genoeg geld zouden verdienen aan de kleding. b) Komt deze informatie in grote trekken overeen met wat je in de encyclopedie of het schoolboek hebt kunnen lezen en in de mediatheek gevonden hebt? Op welke onderdelen wijkt de film er vanaf? Wordt er iets weggelaten wat misschien van belang is voor een goed begrip van het onderwerp? Ik heb geen hele essentiële dingen kunnen vinden in mijn informatie die worden weggelaten in de film. Dus volgens mij worden er geen grote dingen weggelaten die van belang zijn voor een goed begrip van het onderwerp. c) Geef twee voorbeelden van de standplaatsgebondenheid van de maker van de film? De regisseur van de film is Engels, en dat zou je absoluut niet zeggen als de film hebt gezien. De film is erg pro-India en anti-Groot-Brittannië. Dus de regisseur is het waarschijnlijk ook niet eens geweest met de manier waarop de Britten de Indiërs hebben behandelt onder hun regime, dus zijn standplaats is dat hij vóór de Indiërs is. Twee voorbeelden daarvan zijn: · De manier waarop hij het bloedbad in Amritsar laat zien, zo ontzettend wreed en die Britse generaal die zo schijnbaar onaangedaan in de rechtbank zit. · De manier waarop hij de Britten in India laat zien, zo ontzettend star en bekrompen. d) Welke rol speelt de muziek in de film? De muziek in de film is overwegend Indiase muziek, die niet overheerst, maar wel meewerkt aan het scheppen van de sfeer in de film. Er wordt dus een Indiase sfeer geschept. Op sommigen stukken word de sfeer erg gespannen door de muziek. e) Wat heeft de maker van de film gedaan om veel publiek te trekken? Heeft hij het geschiedverhaal daarom geweld aangedaan? De maker van de film heeft Gandhi wel afgeschilderd als een heilige, terwijl Gandhi net als iedereen een mens was met goede, maar ook met slechte eigenschappen en dat komt niet erg naar voren in de film, maar dat vind ik niet storend, omdat het een film is die Gandhi prijst en dan laat je iemands slechte eigenschappen niet zien. Wel vind ik dat de maker Jinnah wel erg slecht afschildert, terwijl Jinnah toch ook veel goede dingen voor de Moslims in India heeft gedaan. 8. Probeer de maker in zijn film bewijzen – feiten of argumenten – te geven voor de historische betrouwbaarheid van zijn beelden. Zo ja, geef voorbeelden. Ja, bijvoorbeeld als er iets belangrijks gebeurd komt er onderin beeld de datum en de plaats waar het gebeurd, was dus aan zou moeten geven dat het écht daar op die dag gebeurd is. 9. Geef je mening over de film. Vind je Gandhi ontroerend, spannend, melodramatisch, saai? En waarom? Ik vind Gandhi een erg goede film. Je krijgt in de loop van de film ontzettend veel waardering voor Gandhi. Dat komt vooral omdat je helemaal het begin van Gandhi’s strijd voor de rechten van Indiërs meemaakt en dat Gandhi daar dan steeds verder in gaat! Je denkt ook elke keer als Gandhi weer in hongerstaking gaat van: ‘nee, doe dat nou niet, je moet nog zoveel doen in India’! De film is ontzettend goed gespeeld en Ben Kingsley lijkt wel zo ontzettend veel op Gandhi dat het net lijkt op je naar een documentaire over Gandhi zit te kijken. Dat vind ik misschien wel het beste van de film, dat je steeds vergeet dat de hoofdrolspeler helemaal niet echt Gandhi ís, maar dat hij Gandhi spéélt. Wel is de film erg lang, maar ik vind niet dat er teveel word verteld. Ze vertellen de helft van het leven van Gandhi in 3 uur, wat ik toch al erg knap vind. Ze vertellen geen overbodige dingen voor een goed begrip van de situatie. Ook vind ik de ideeën van Gandhi erg goed. Geweldloosheid in de hele wereld is toch het mooiste streven wat er is! Recensie: Voor een Nederlandse krant: "The greatness of a nation and its moral progress can be judged by the way its animals are treated." Een prachtige uitspraak door een opvallende man. Een man die toen hij stierf een rond brilletje, valse tanden, versleten sandalen, een draagbaar spinnewiel, een dun, beduimeld exemplaar van de Bhagavad Gita ( belangrijke hindoeïstische tekst ), twee schalen, een pen een briefopener, een Amerikaans horloge, een kwispedoor en drie kleine namaakaapjes ( horen, zien en zwijgen ) bezat. Een man wiens bijnaam "Groot van ziel" oftewel Mahatma was. Ik heb het hier over Mohandes Karamchand Gandhi. Gandhi, een man wiens leven is verfilmd is in de film getiteld "Gandhi" uit 1982, een prachtige film door Richard Attenborough. Een film die een goed beeld schetst over wie deze kleine, bijzondere man nou was. Een man die er mede voor zorgde dat India onafhankelijk is geworden, en dat bereikte door een geweldloze strijd tegen de Britten. Hoe de Britten ook wanhopig terug vechten, de Indiërs bleven onder leiding van Gandhi geen geweld gebruiken. De film begint met de dood van Gandhi en daarna zie je een deel van zijn begrafenis. Daarna ga je terug naar hoe het allemaal begon. Gandhi zit in 1893 in de trein in Zuid-Afrika waar hij op dan moment woont. Als er conducteurs om zijn kaartje komen vragen en blijkt dat hij een eerste klas kaartje heeft vertellen de blanke conducteurs hem dat hij, omdat hij een niet-Europees uiterlijk heeft, niet eerste klas maar derde klas moet reizen. Als Gandhi dit weigert wordt hij de trein uit gegooid. Dan begint Gandhi een strijd om gelijke rechten voor Europeanen en niet-Europeanen in Zuid-Afrika. Deze strijd in Zuid-Afrika is een bescheiden voorproefje van Gandhi’s strijd voor een onafhankelijk India later in zijn leven. Gandhi wordt in deze fantastische film gespeeld door Ben Kingsley. Hoewel ik wel wist dat de film een speelfilm was en dat de Gandhi uit de film niet de échte Gandhi was, bleef ik steeds in verwarring. De gelijkenis tussen Gandhi en Ben Kingsley in de film is gigantisch groot, wat uiteraard komt door de ontzettend goede make-up en kleding. Je ziet Gandhi in de jaren waarin de film speelt ( in totaal 56 jaar ) steeds ouder worden en ook bij een hongerstaking van Gandhi steeds veel magerder worden. Als Kingsley de zinnen zegt die Gandhi ook ooit heeft gezegd lijkt het net of hij ze voor het eerst zegt. Voor modern publiek ís Ben Kingsley gewoon Gandhi! De locaties zijn ook prachtig gekozen. Ze passen perfect bij de sfeer van de film, die zeker ook nog eens wordt versterkt door de mystieke Indiase muziek gecomponeerd door Ravi Shanker en George Fenton. Niet voor niks heeft deze film 8 Academy Awards gewonnen. Ongeveer in het midden van deze film is er een onopvallende, korte scène die kan helpen uit te leggen waarom de film “Gandhi” zo’n opmerkelijke ervaring is. Mahatma Gandhi, op het toppunt van zijn macht en beroemdheid, staat aan een meertje met de vrouw met wie hij al jaren getrouwd is. Samen voeren ze voor een bezoeker uit het westen hun huwelijksceremonie opnieuw op. Ze doen dat plechtig, maar toch ook warm en met een beetje verlegenheid. Aan het eind van de ceremonie zegt Gandhi: “We waren toen dertien jaar oud.” Dan haalt hij zijn schouders op. Gandhi en zijn vrouw waren niet verliefd, ze waren niet oud genoeg voor liefde en toch is de liefde tussen hen opgebloeid. Maar dat is volgens mij niet echt wat de scène wil laten zien. Het punt wat de regisseur in deze scène duidelijk wil maken is goed te zien op het moment wanneer Gandhi die woorden zegt: op dat moment word goed zichtbaar dat Gandhi ook gewoon een mens is als ieder ander en geen godheid of heilige of hoe mensen hem ook kunnen zien. Er zitten naast veel mooie scènes als de scène hierboven beschreven ook veel gruwelijke scènes in, zoals bijvoorbeeld het bloedbad bij Amritsar. Deze scène werd uitgebeeld met veel koelbloedige Britten die zonder gegronde reden het vuur openen op een massa Indiërs. De manier waarop de Indiërs probeerden te ontvluchten en de koelbloedigheid van de Britten maakte de scène erg aangrijpend. Ook de demonstratie bij de zoutfabriek is erg indrukwekkend. Waar "Gandhi" zwakheden vertoond is bij het neerzetten van andere personages dan Gandhi zelf. Jinnah wordt bijvoorbeeld in de film afgeschilderd als een starre man die juist steeds geweld wil gebruiken, terwijl Jinnah in werkelijkheid een man is die indertijd ontzettend veel voor de moslims in India heeft betekend. De Britten worden in deze film afgeschilderd als geïsoleerde idioten, met figuren als Lord Irwin die volledig onderschat wat voor invloed een man in een lendendoek kan hebben. Door dit zo te laten zien ondergraaft Attenborough bijna Gandhi’s lange strijd, maar het is erg leuk om te zien hoe Gandhi met zijn simpele strategie de kolonisten zo tegenwerkt. Hoewel de film alom geprezen wordt zijn er zeker ook veel recensenten die de film afrekenen op kleine dingen die niet zouden kloppen. Maar het is een film die een deel van iemands leven beschrijft, 56 jaar om precies te zijn en naar mijn idee kán je zo’n periode onmogelijk 100% waarheidsgetrouw weergeven. Ik vind nog dat het bij deze film ontzettend goed gelukt is, want de dingen die niet kloppen zijn absoluut niet van essentieel belang voor een goed begrip van de film. “Gandhi” is niet echt een gezellige familiefilm. De film is erg aangrijpend en niet geschikt voor kleine kinderen. Ten eerste komt er best veel geweld in de film voor, zoals het eerder genoemde gruwelijke bloedbad bij Amritsar en de demonstratie bij de zoutfabriek. De kinderen zullen ook niet snappen wat er nou zo interessant is aan het leven van deze bijzondere man, hoeveel invloed hij heeft gehad, en hoe zijn invloed nu nog te merken is. Ook is de film is erg lang, hij duurt 3 uur. Maar wat wil je ook, de film beschrijft leven van een veelbewogen man! Het is mijns inziens zeker een prestatie dat de verfilming van het leven van een man die zo belangrijk was en waarin zoveel dingen gebeuren die essentieel zijn voor het verhaal maar 3 uur duurt!! Ik vond Gandhi vooral een opmerkelijke film, omdat ik zoveel respect heb voor zijn denkwijze. Ik vind het erg goed als iemand zulke idealen heeft. Einstein heeft vroeger ook gezegd: “Later zullen de mensen niet geloven dat er ooit zó’n man bestaan heeft.”. En inderdaad, een man als Gandhi is moeilijk voor te stellen. Wáren er nog maar mensen als Gandhi, dan zou de wereld er naar mijn idee een stúk beter uitzien. Daarom vind ik de film Gandhi ook een aanrader voor iedereen. Iedereen zou meer over deze fantastische man te weten moeten komen.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.

Andere verslagen van "Gandhi (1982)"