Gedichten

Zie ik hou van jou, ik vin je zoo lief en zoo licht
je oogen zijn zoo vol licht, ik hou van je, ik hou van je. En je neus en je mond en je haar
en je oogen en je hals waar
je kraagje zit om je oor
met je haar ervoor. Zie je ik wou graag zijn
jou, maar het kan niet zijn
het licht is om je, je bent
nu toch wat je eenmaal bent. Oje, ik hou van je, ik hou zoo vrees’lijk van je, ik wou het heelemaal zeggen
Maar ik kan het toch niet zeggen. Herman Gorter
Bespreking Rijmvorm: aabb behalve in de eerste strofe waar het abba is. Het gedicht is in kinderlijke stijl geschreven (=zoals men het uitspreekt) maar hij is daar echter niet zo consequent in (bv: oogen, zoo, heelemaal). Om het ritme te bevorderen laat hij soms letters weg zodat het beter en haast als een lied klinkt (bv: ik vin je zo mooi, vrees’lijk) de zinsbouw is eveneens eerder kinderlijk en klopt bijgevolg niet altijd. Dit stoort echter niet maar draagt bij tot de charme van het gedicht. Persoonlijke mening Ik vond persoonlijk toch dat er ook een authentiek liefdesgedicht bij mijn vijf gedichten moest zitten. Ik koos voor dit gedicht omwille van de kinderlijke charme die ervan uitstraalt en dit vooral door de kinderlijke schrijfstijl van de schrijver zoals hierboven besproken. Nog een bijkomende reden is omdat ik dit gedicht gevonden heb met de hulp van mijn vriendin en zij vond het ook een prachtig gedicht. Ik weet het niet, ik vloei verloren. Wees mijn oevers. Wees het riet dat op mijn oevers
staat te denken. Wees de vissen in mijn water
en krioel. Kijk hoe langzaam me herinnerend
ik je voel. Herman De Coninck Bespreking Er is geen rijm aanwezig in dit gedicht behalve in de verzen 7 en 9. De Coninck begint zijn zinnen dikwijls met wees, dit kan duiden op een bevel of smeekbede. De dichter stelt zichzelf voor alsof hij een rivier en iemand nodig heeft die hem leidt (=wees mijn oevers), begeleidt (=wees het riet dat op mijn oevers staat) en die de leegte in hem opvult (=wees de vissen in mijn water en krioel). Hij gebruikt dus vooral metaforen om zijn gevoelens aan de lezer uit te drukken. Persoonlijke mening Ik vind zo een ongelooflijk ontroerend gedicht van Herman De Coninck. De hulpeloosheid die hij tentoonspreidt in dit gedicht deed mij gewoon medelijden hebben met hem. Dit wordt nog versterkt omdat hij zo nadrukkelijk om de aandacht van iemand vraagt om hem bij te staan. voor ik zal sterven wil ik

alle mensen toelachen zei hij
en ging op reis naar alle mensen
en lachte en lachte
maar onderweg stierf hij
van verdriet
Herman De Coninck Bespreking In dit gedicht is er geen rijmschema noch speciale structuur aanwezig. Er is eerst een herhaling van verschillende woorden die verwijzen naar geluk en plezier (lachte en lachte, toelachen). Dit staat in contrast met de aankomende dood (voor ik sterf) die dan nog komt door het verdriet dat hij leidt tijdens zijn reis (=door eenzaamheid?). Hij sterft er zelfs aan. Persoonlijke mening Ik heb dit gedicht gekozen omdat het zowat refereert naar mijn grootvader vind ik. Hij ligt namelijk vandaag al bijna twee weken op sterven maar als hij toch eens een helder moment heeft dan probeert hij dat zo goed mogelijk te verbergen voor ons en lacht hij ons inderdaad ook toe als we bij hem zijn. Toch weten wij en weet hij ook dat hij tijdens zijn reis om iedereen gelukkig te maken zal sterven. Je bent zo stil en zacht dat ik
zo stil dat ik zo zacht en dat

je bent soms zo opeens
en dat van kleuren heel de nacht
en dat er stil in een zachter ik
dan jij opeens gesloten lacht
omdat je bent een stille zachte
lachende geslotenheid en dat je
dat je ook en dat je ook wel
open kan en ook wel weer
een beetje dicht en dichter
zelfs dan ik zo ongeveer
zo ongeveer als ik. Pieter Bomska Bespreking Dit gedicht heeft een zeer chaotische structuur waardoor het onmogelijk is om dit gedicht al te begrijpen na het voor de eerste maal gelezen te hebben. Wat wel opvalt is dat er geen rijmschema aanwezig is maar de schrijver gebruikt wel een willekeurige plaatsing van rijmende woorden (zacht, nacht, lacht en licht, dicht). Men kan ook duidelijk zien dat de dichter gebruikt maakt van opsomming (en dat, en ook). Persoonlijke mening Dit gedicht viel bij mij vooral op omwille van zijn vleiende inhoud aan degene wie het gericht is maar ook door de moeilijke stijl. Het is echt noodzakelijk om het gedicht enkele keren opnieuw te lezen alvorens het goed te begrijpen. Voor mij is dit het beste gedicht dat ik gevonden heb het is echt zo speciaal en toch zo simpel en haast cliché van inhoud. Zo gaat het, zo ging, zo zal het altijd gaan. Afspreken in cafés op sluitingsdag. Aan de verkeerde zijde van bruggen staan. Tussen duim en wijsvinger, als brandende as, het fout begrepen telefoonnummer. Parken te nat, hotels te vol, Parijs te ver. Liefde als een veelvoud van vergissingen. Onbeholpen woorden als zoëven op zak en

zoveel zin om, los van de wetten
van goede smaak en intellect, te schrijven
dat van de dag waar je elkaar voor het eerst zag, een plattegrond bestaat, waarop een kus, die het nauwelijks was, geregistreerd werd. Eddy Van Vliet Bespreking De dichter maakt veel gebruik van vergelijkingen en metaforen (bv: als brandende as, liefde als een veelvoud van vergissingen). Er is ook geen rijm aanwezig behalve het einde van regels 1 en 3. De vraag is natuurlijk of dit toevallig f niet is. Er is ook de overgang van verleden, naar nu en naar de toekomst (=regel 1) dit om uit te drukken dat liefde niet veranderd is en niet zal veranderen door de tijden heen. De rest van het gedicht is zowat een opsomming van allerlei misverstanden die kunnen voorkomen in een liefdesrelatie. Persoonlijke mening Dit gedicht heb ik gekozen omdat ik het wel grappig vond omwille van de misverstanden die zich afspelen in de relatie van de dichter. Alles mislukt zowat maar toch houdt de relatie stand ookal stapelen de misverstanden zich op.