Festen (1998)

Filmverslag: Festen 1. ¡ñ De titel van de film is Festen , de regisseur is Thomas Vinterberg, hij is gemaakt in 1998 in Denemarken. De hoofdpersonen zijn Ulrich Thomsen, Hemming Moritzen, Birthe Neumanns, Thomas Bo Larsen en Paprika Steen. ¡ñ Ik heb de film op school gezien, in de gymzaal. ¡ñ De film is een dogmafilm (van `95) 2. ¡ñ Samenvatting van Festen: Festen vertelt het verhaal van een familiere¨¹nie ergens in Denemarken. Helge, de vader van een Deense familie, en eigenaar van een hotel, wordt zestig jaar. Ter gelegenheid van die verjaardag komen de familieleden uit alle hoeken van het land naar het hotel om het te vieren. De zelfmoord van ¨¦¨¦n van de dochters (Linda) het jaar voorheen ligt voor sommigen nog moeilijk, maar los daarvan is de sfeer heel goed. Tot Christian, de oudste zoon (de tweelingbroer van Linda), het glas heft en een speech begint. Geen traditionele lovende speech waarin het feestvarken nog eens in het zonnetje wordt gezet, maar een schokkende onthulling over Christians kinderjaren. Christian beschuldigt zijn vader openlijk van incest en verteld meteen dat zijn zus om die reden zelfmoord heeft gepleegd. Ondanks die bijzonder schokkende mededeling gaat het feest ¡°gewoon¡± door. Christian probeert zijn familie, ook met behulp van het personeel van het hotel, die vinden dat de familiegeheimen al te lang stil gehouden zijn, nog verschillende keren genoemd worden en duidelijk gemaakt worden. Zijn jongere, agressieve en vooral ongelovige broer zet hem echter telkens weer het hotel uit. De echte onthulling komt er dan ook pas nadat de oudste zus een pasgevonden brief van hun overleden zus voorleest. Dan dringt het door iedereen door, dat zij de verjaardag van een verschrikkelijk man aan het vieren zijn. 3. ¡ñ Het verhaal speelt zich af in een hotel, dat van de familie is.Het ziet er heel mooi uit van buiten en ligt erg afgelegen in een plaatsje in Denemarken. ¡ñ De belichting speelt een grote rol, want het kwam vaak voor dat het heel donker werd en je niet goed kon zien wat er zich nou precies afspeelde, dat gaf een geheimzinnig en duister effect. ¡ñ De hoofdpersonen waren allemaal ongeveer hetzelfde gekleed. Alleen Michael en zijn familie zagen er in het begin brij slordig en rommelig uit. Dit was denk ik zo gedaan om duidelijk te maken dat hij het minste heeft bereikt van de hele familie. De rest zag er dus allemaal ongeveer hetzelfde uit, allemaal heel mooi en sjiek. Dat was natuurlijk ten eerste zo, omdat het een feest was, maar ik denk dat het ook was om te laten zien dat die mensen allemaal erg rijk waren. Het personeel had werkkleding aan (het keukenpersoneel schorten en de dienstmeisjes een dienstmeisjes-pakje aan). ¡ñ De film bevatte vrij weinig muziek en is me dan ook alleen in het begin opgevallen, toen was het als achtergrond met voetstap-geluiden. Later in de film was er ook heel even muziek (piano) op het `feest`. De muziek die in deze film gebruikt is, is niet speciaal voor deze film gecomponeerd. ¡ñ Op de momenten dat het beeld donkerder werd, kwamen er soms ook geluiden bij, zoals voetstappen, stemmen, gillen, ademen enz. daardoor wordt het spannender. Deze geluidseffecten komen niet zo heel vaak voor in de film. 4. ¡ñ De belangrijkste personen in de film zijn: Helge ( de vader van Christian, Linda, Michael en Helene). Hij heeft vroeger Christian en Linda seksueel misbruikt en het is geen aardige man.), Christian (Is een jongen die erg stil is en niet goed met zijn gevoelens om kan gaan, maar toch besluit hij bekend te maken dat hij vroeger door zijn eigen vader verkracht is. Christian is de tweelingbroer van Linda.), Michael (Is een jongen die het, het minst goed voor elkaar heeft in de familie, zijn vader heeft hem dan ook niet graag. Hij heeft een vrouw en drie kinderen, maar hij kan vaak zijn handen niet thuis houden en wordt soms opeens heel erg woest.), Linda (Is de tweelingzus van Christian. Ze heeft zichzelf verdronken in bad, omdat ze niet langer kon leven met de gedachten aan wat haar vader vroeger met haar en haar broer gedaan heeft.) en Helene (Helene is erg dapper en ze heeft bijna de hele wereld afgereisd. Ze heeft een donkere vriend en de familie is daar het niet echt mee eens.). Pia is ook nog wel een vrij belangrijke persoon in het boek, zij werkt in het hotel en doet daar vanalles (kamermeisje, serveerster enz.), zij krijgt een affaire met Christian en beloofd hem dan ook mee te gaan naar Parijs, waar hij woont. ¡ñ De informatie over de personen kreeg ik door: Helge: Hoe de anderen op hem reageerden, hoe de anderen over hem praatten, de verhalen uit het verleden over hem en hoe men tegen hem deed. Christian: Hoe hij op mensen en gebeurtenissen reageerde en wat er over hem en tegen hem gezegd werd. Michael: Hoe hij behandeld werd en wat er tegen en over hem gezegd werd. Linda: Hoe men over haar sprak en uit de brief die ze heeft achtergelaten. Helene: Hoe mensen tegen haar doen en door gesprekken met mensen met haar. ¡ñ De personen in de film vertellen zelf dat er een re¨¹nie is in het hotel van hun vader (Helge), omdat hij zestig jaar is geworden. In de toespraken gaan ze ook even terug in de tijd en daarin blijkt dat ze daar wonen, dat hij zestig is en hoe het vroeger was thuis. 5. ¡ñ Het belangrijkste thema van de film is een familiedrama/familieproblemen. ¡ñ Ik denk dat de regisseur met deze film wilde laten zien dat een persoon zo snel en makkelijk een hele familie stuk kan maken, omdat hij zich niet kan beheersen. De les is denk ik: Denk eerste aan de gevolgen en denk aan anderen, wat er met hen zal gebeuren, voordat je iets doet. 6. ¡ñ In deze film boeide mij het hoe Christian omging met het feit dat hij vroeger verkracht is en hoe hij dat aan de buitenwereld wil/probeert te vertellen. En dat zijn vader (de verkrachter) zo`n macht over hem had en dat nog steeds heeft. Dat Christian alleen tegenover een groot gezelschap bekend durfde te maken wat zijn vader hem allemaal heeft aangedaan en dat hij zodra zijn vader hem apart nam, hij zijn excuses aan zijn vader aanbod, vond ik heel indrukwekkend om te zien. Ook boeide het mij heel erg hoe iedereen omging met de dood van Linda. ¡ñ De middelen die hij heeft gebruikt waren denk ik alleen maar open plekken. Je wist namelijk niet meteen hoe alles precies in elkaar zat en hoe, wanneer, waarom enz. de gebeurtenissen waren gebeurd. Stap voor stap kwam je daar achter en je zag ook dat de personages soms al wel iets wisten en jij niet. Dan werd je nieuwsgierig en wil je blijven kijken en blijf je geboeid. Ik vond sommige stukjes dat iedereen aan tafel zat niet zo boeiend omdat het erg lang duurde en het leek zich steeds te herhalen, steeds liepen ze van tafel en waren ze geschokt en dan kwamen ze weer allemaal aan tafel zitten kregen nog een toespraakje en gingen weer verder eten. 7. ¡ñ De sc¨¨nes die mij het meest bijgebleven zijn, zijn: De scene dat Helene met Lars (de receptioniste) gaat spoorzoeken in de oude kamer van Linda. Het is erg spannend gemaakt, omdat je allemaal verhalen, die zich op dezelfde tijd afspeelde, maar op een andere plaats door elkaar (achter elkaar geplakt). Zo werd het een beetje verwarrend, maar wel extra spannend. Ik wist niet wat er ging gebeuren en wat ze nou precies aan het doen waren. Toch was het heel erg spannend. De camera liep ook steeds overal mee naartoe, zodat het leek alsof jij als kijker ook aan het mee zoeken was en echt in de kamer stond. Toen ze een briefje gevonden had, die afkomstig was van Linda, wist je niet wat erin stond, daar kwam ik pas op het laatst achter en heb daar de hele tijd echt op zitten wachten, want ik was heel nieuwsgierig geworden. Ook omdat Helene zo geschokt was, toen zij het had gelezen. Ook de sc¨¨ne dat Michael op staat van tafel en racistische liedjes gaat zingen over Gdowaik (ik weet niet precies meer wat zijn naam was, maar het was zoiets als Gdowaik), de donkere vriend van Helene. Op dat moment wilde ik Michael echt het liefst een klap geven, maar ja dat is natuurlijk niet mogelijk. Maar dat betekend wel dat ik echt meeleefde met Gdowaik en helemaal in de film zat. Alle andere mensen aan de tafel gingen ook meedoen en Helene liep boos weg, maar Gdowaik bleef zitten en zweeg. Dat vond ik persoonlijk wel een goede actie, want daarmee bewees hij dat hij er tegen kon, dat hij sterker was dan Michael. De camera liep rond in de eetkamer en ging iedereen af, de vrolijke, dronken en zingende mensen en de helemaal niet vrolijke, maar wel hele sterke Gdowaik. Ik heb echt een hekel aan racisme en als ik het in een film zie, vind ik het altijd zo vervelend dat ik niks kan zeggen of doen, daarom blijven zulke scenes mij altijd bij, omdat ik me er mee wil bemoeien. 8. ¡ñ Ik ben niet zo ontzettend weg van deze film als de persoon die deze recensie heeft geschreven, maar vond het wel een goede film, die veel indruk op me heeft gemaakt. Vooral het grote verschil tussen de Hollywood en deze film vielen me heel erg op. Ten eerste natuurlijk door de verschillen in camerawerk, maar ook het verhaal en hoe dat weergegeven is. De gevoelens en emoties van de personen komen ook erg goed naar voren en daar wordt erg diep op ingegaan. Een film met dit thema zou op zich een hele `makkelijke` film kunnen worden, maar deze film heeft iets ingewikkelds, waardoor je blijft opletten. Ik vind dan ook dat de regisseur heel goed is geslaagd in de uitwerking van zijn hoofdthema. Door deze film ben ik vooral gaan nadenken en werd ik echt met mijn neus op de feiten gedrukt (hoe vreselijk het is om een familie te hebben, die te doen heeft met zulke moeilijke en ingewikkelde problemen en natuurlijk de seksuele intimidaties). Hoewel de film soms een beetje ingewikkeld en verwarrend werd, kwam alles op het laatst toch heel duidelijk naar voren. De film was ook zeker heel erg geloofwaardig, als je bijvoorbeeld kijkt naar hoe de gasten in eerste plaats reageerden op de onthulling van het `geheim` van Christian. Iets minder geloofwaardig vond ik hieraan dat nadat de daden van de vader ( de incest) meerdere malen naar voren waren gekomen, de gasten nog steeds deden alsof er niets aan de hand was en niet eens eraan dachten dat Christian weleens gelijk zou kunnen hebben. Want mij lijkt dat als iemand dit zo vaak zegt en je ook aan hem ziet dat er bepaalde gevoelens bij hem opkomen als hij dit zegt, je wel enigszins zou gaan denken dat hij de waarheid spreekt. Ik vond de decors en de kleding erg goed passen bij de film. Het acteertalent van de hoofdpersonen vond ik zeer groots. Ze gingen echt totaal op in hun rol en ik heb geen een keer zoiets gehad van en nu zag ik dat het echt geacteerd was (dat zie ik soms wel bij andere films, omdat ik daar ook altijd op let). Als ik de regisseur was had ik wel een andere acteur gekozen voor Michael. Bij iemand met zo`n karakter stel ik me namelijk een heel ander persoon voor, dus niet zo iemand die er beschaafd en rustig uitziet. Als ik eerlijk ben heb ik niet erg gelet op de muziek en de speciale effecten, dus daar kan ik dan ook niet veel over zeggen. Maar waarschijnlijk was dat dus wel goed, want anders was het me denk ik wel opgevallen. Ik vond deze film heel apart, heel anders dan andere films die ik normaal kijk. Het heeft meer indruk op me gemaakt dan andere films doen. Ik had echt het gevoel dat ik een rol speelde in dit verhaal en dat ik soms de personages moest helpen, dit kwam denk ik door het camerawerk. Daardoor leek het vooral of ik echt in dezelfde ruimte was als de acteurs. Het is wel een hele sombere film, maar toch zit er ook wel wat humor in die afwisseling vond ik erg leuk en goed gedaan. Het zorgde ervoor dat het niet een al te `zware` film werd. Alhoewel ik dat toch wel een beetje vond. Toen de film afgelopen was, was het dan ook niet zo dat ik er meteen niet meer aan dacht. Ik heb nog wel nagedacht over de gebeurtenissen in de film. Ik ben blij dat ik nu kennis heb gemaakt met een film van deze soort.