Apocalypse Now (1979)

Opdracht 73 a) Kapitein Charlie moet een geheime opdracht vervullen. Hij moet Kolonel Kurtz vermoorden. Ze zeggen dat die krankzinnig is geworden en geen bevel meer mag hebben. Charlie gaat dan met de boot met vier andere Amerikaanse soldaten naar Cambodja om hem te zoeken. Onderweg worden er twee vermoord en uiteindelijk zijn ze nog maar met z’n tweeën. Charlie vindt Kurtz en na zijn levensverhaal aangehoord te hebben, vermoordt hij hem uiteindelijk. Kurtz wilde dat zelf ook, want hij had teveel horror gezien om verder te leven. Een peloton (platoon) Amerikaanse soldaten vechten in Vietnam tegen de Vietcong. De hoofdpersoon is Chris Taylor. Hij staat onder het bevel van luitenant Barnes. Er ontstaat ruzie in het peloton omdat Elias, een krijgsridder, andere ideeën heeft als Barnes. De helft van de soldaten staat achter Barnes en de andere helft achter Elias. Op een gegeven moment doodt Barnes Elias en zegt hij dat Elias door de Vietcong is vermoordt. Taylor weet dat dit niet waar is, maar kan niks tegen Barnes beginnen. Op het eind van de film is er een veldslag en die overleeft Taylor. Als hij rondloopt tussen alle lijken ziet hij dat Barnes ook nog leeft en dan vermoordt hij hem. Daarna wordt hij gewond afgevoerd en is hij uit de oorlog. b) De Amerikaanse soldaten willen allemaal zo snel mogelijk naar huis. Ze haten de oorlog en willen alleen maar snel hun missie uitvoeren. Ze worden gek en doden alle Vietnamezen die ze zien. Zij zien het hele Vietnamese volk als hun vijand, hoewel ze officieel alleen tegen de Vietcong moeten vechten. In de Platoon zijn de denkbeelden van de soldaten hetzelfde als in Apocalypse Now, alleen komt er nog bij dat de Amerikanen ook elkaars vijand worden. De vechtstrategieën van de soldaten binnen het peloton komen niet overeen en daardoor ontstaan er conflicten. Ze krijgen het zo extra moeilijk door niet alleen tegen de vijand te vechten maar eigenlijk ook onderling. c) De Amerikanen schieten erg snel en hebben geen begrip voor anderen. Ze zijn meedogenloos in hun strijd. Ze vinden andere dingen in hun leven veel belangrijker dan de oorlog waar ze middenin zitten. De Vietcong zitten overal en plegen verrassingsaanvallen. In de film wordt hun kant van de zaak niet belicht, dus krijg je daar geen duidelijk beeld van. De Platoon geeft hetzelfde beeld van de Amerikanen als Apocalypse Now. Er wordt meer over de Vietcong duidelijk. Dat ze sterker zijn dan de Amerikanen denken en dat ze overal geheime aanvoerlijnen en wapenopslagplaatsen hebben. Zij weten precies waar de Amerikaanse vallen zijn en de mijnen liggen. e) Kolonel Kurtz heeft het Vietnamtrauma. Hij heeft bij de Speciale Eenheid gezeten en heeft de meest afschuwelijke dingen gezien. Hij kan dat niet overbrengen op zijn familie en andere mensen. Die weten niet wat horror en gruwel is. Hij kan niet meer leven met zichzelf en de dingen die hij gezien heeft. Daarom wil hij dat Charlie hem doodt. Kurtz kan wel met Charllie praten, want die weet wat het Vietnamtrauma is. Die heeft ook de gruwel gezien in deze oorlog. Ik weet niet of er echt sprake is van het Vietnamtrauma bij Taylor. De oorlog heeft in ieder geval ontzettend veel invloed blijven houden. Als hij wordt afgevoerd bedenkt hij zich dat de oorlog nooit meer uit hem zal gaan. Hij zal altijd tussen twee ‘vaders’ inzitten. Dat zijn Elias en Barnes. Elias vond hij een goed man en dat zal hem bijblijven. Barnes was slecht en hij heeft hem vermoordt. Beiden zullen altijd deel van zijn leven blijven uitmaken. f) Ik vind de hoofdpersonen niet realistisch, omdat dat wat Kurtz doet, zo’n soort afgod worden, niet in het echt zou gebeuren denk ik. Ook zou Charlie niet voor een geheime opdracht zijn leven zo erg riskeren. Hij kon er makkelijk tussenuit glippen en vluchten, maar hij ging door hoewel het eigenlijk belachelijk riskant was. Drie van de mannen op de boot zijn uiteindelijk ook dood en dat is dus min of meer zijn schuld. Voor hem gingen ze mee. Kurtz maakt de keuze om naar Cambodja te gaan en daar een eigen plek op te bouwen. Charlie maakt de keuze om door te gaan en Kurtz op te zoeken. Uiteindelijk maakt hij dan nog de keus om hem te doden. Die keus wilde hij eerst ontlopen, door met Kurtz kennis te maken om meer over hem te weten te komen. De hoofdpersonen zijn erg realistisch vond ik. Barnes is een echte harde soldaat die niet geeft om een mensenleven. Ik denk dat er veel van zulke mannen waren en dat je vanzelf ook wel zo werd in de oorlog. Je moest het hard spelen. Taylor is eerst een groentje en ik kan me goed voorstellen dat die nieuwelingen inderdaad zo werden bekeken. Daarna wordt hij gehard en volgt hij niet klakkeloos het gedrag van de rest. Dit vind ik ook erg menselijk. De keuzen van aanvallen en terugtrekken die worden gemaakt zijn ook redelijk. Er gebeurden geen dingen die heel vreemd waren. g) De sfeer is erg gewelddadig. Maar er komt rust in de film doordat je het verhaal door de ogen van Charlie ziet. Je krijgt sympatie voor Charlie en dan lijkt alles gewoner en makkelijker. Hij heeft een duidelijke mening en een duidelijk doel. Je ziet de film als een oorlogsfilm door zijn ogen, want hij zit erin en wil er dan ook wat van maken. De moreel van de film is natuurlijk anti-oorlog, omdat op het eind in het gesprek met Kurtz duidelijk wordt wat de oorlog heeft aangericht aan de soldaten. Hier wil de film duidelijk maken dat het nooit meer mag gebeuren. De sfeer is erg gewelddadig aan de ene kant en neerslachtig aan de andere kant. Als de soldaten niet vechten zijn ze treurig en willen ze naar huis. Als ze vechten denken ze daar niet meer aan, maar moeten ze zien te overleven. Het is een anti-oorlogsfilm. Er wordt duidelijk dat er verliezen worden geleden en dat er eigenlijk voor niks gevochten werd. Het doel van de film is laten zien dat zoiets nooit meer mag gebeuren. h) Het is hele rustige muziek de meeste tijd. Met chinese elementen erin. Hierdoor komt er een rustgevende sfeer die past bij de gedachten en gevoelens van Charlie. Het is trieste achtergrondmuziek. De oorlog was natuurlijk ook triest. Er waren veel doden en gewonden. De soldaten vonden het vreselijk en wilden naar huis. Het was één grote ramp. De sfeer is dus neerslachtig en de dagen lijken erg lang te duren. i) De regisseur zelf zei over de film: “Ik heb de film niet gemaakt, de film heeft zichzelf gemaakt.” De regisseur vindt dat de Amerikanen niet in de oorlog pasten en dat ze er helemaal niet hoorden. Hierbij past een scène uit de film waarin de luitenant wil gaan surfen met zijn soldaten terwijl er om hen heen bommen vallen en er hevige gevechten zijn. Ook wil hij duidelijk maken wat het Vietnamtrauma nou eigenlijk inhoudt. De eindscène waarin Kurtz aan Charlie zijn levensverhaal vertelt hoort hierbij. De regisseur vindt dat de Amerikanen niet goed getraind en geïnstrueerd waren voor de oorlog. Zeker de nieuwelingen werden in het diepe gegooid. Een voorbeeld uit de film is de scène waarin Taylor voor het eerst op patrouille gaat, als groentje. Ook vindt hij dat er onderling veel te veel ruzie werd gemaakt, zodat ze niet meer samen voor één doel vechten. Een leger werkt alleen als iedereen meewerkt en gehoorzaamt. Maar dan moeten er wel de goede mensen aan de leiding staan, anders doet iedereen verkeerde dingen. En wat als dat dus geen goede mensen zijn? Een voorbeeld daarvan uit de film is Barnes die Elias dood schiet. De regisseur geeft ook discriminatie van zwarten in de film weer en het drugsgebruik onder de soldaten. Deze dingen hoor je vaak niet na de oorlog, maar waren heel belangrijk voor de vechtende soldaten. j) Ik geef de voorkeur aan de Platoon, omdat deze een beter beeld van de oorlog weergeeft. Apocalypse Now is voor mijn gevoel toch onrealistisch. In de Platoon wordt de werkelijkheid harder getoond en dat is soms naar om te zien, maar zo was het wel. Ik vind het belangrijk dat er een realistisch beeld wordt gegeven van zo’n oorlog. Je kijkt zo’n film toch niet voor de lol, maar om beter inzicht te krijgen in het gebeurde. Dan vind ik de Platoon dus beter.