De grot (2001)

De grot
Vergelijking van het boek en de film Ik vond de film helderder dan het boek, omdat er allerlei verhaallijnen die niet cruciaal zijn om het verhaal te begrijpen er uit gelaten zijn. Zo maakt het weglaten van de gebeurtenissen rond Oum Phen het verhaal beter te volgen. Ook ligt het tempo wat hoger wat de film leuker maakt. Zo duurt het ronddwalen in de stad in het boek voor mijn gevoel eindeloos en is de middag in de film zo voorbij. De sfeer in de film is door het tempo minder intens dan in het boek, maar door bepaalde muziek en kleding wordt de sfeer op een andere manier, voor mijn gevoel minder beklemmend, weergegeven. Doordat de nadruk nu meer op het leven van Egon ligt kom je meer van hem te weten. Zo wordt de tijd dat hij samen is met zijn vrouw uitgebreider weergegeven dan in het boek. Dit zorgt ervoor dat je meer betrokken bent en meer gaat meeleven met Egon. De keuze van de acteurs vond ik best goed, alleen de jonge Egon was een ander type dan de oudere Egon. In de film zegt de jonge Egon niet veel, terwijl de oudere Egon veel nadrukkelijker aanwezeig is. Dit is van de ene kant wel logisch dat Egon door het ouder worden assertiever wordt, maar toch kan ik die 2 acteurs niet voorstellen als 2 versies van hetzelfde personnage. Het idee dat jonge Marjoke en ‘Margie’ 1 persoon waren was voor mij qua acteurkeuze geloofwaardiger. Hetzelfde geldend voor Axel, al had ik Axel meer als een stoere gast in gedachten dan als de tengere jongen/ kleine man. Er was bij deze film niet echt nadruk op muziek of geluidseffecten. Het visuele was hier veel belangrijker dan het geluid. Muziek was alleen te horen als de acteurs in een cafe of op een feest waren, maar muziek is in een film toch meer dan behang (vind ik). Met muziek kun je ook zeer goed een bepaalde sfeer creëeren. Het kan op momenten van spanning een versterkende werking hebben, maar een onheilspellende stilte paste bij deze film ook erg goed. De beelden die ik het mooist vond waren die van de canadese meren en de parkeerplaats. De canadese meren omdat ze rust en stilte uitstralen, maar niet afleiden van de eigenlijke gebeurtenissen. Al is de context waarom Margie met haar zoon het meer opgaat anders, ik vind het wel heel mooi dat ze deze scene eringehouden hebben. De parkeerplaats is eigenlijk heel onwerkelijk. Veel te schoon en te rustig. Toch is het een perfecte plaats om de drugsdeal te laten plaatsvinden. Het onheilspellende van de parkeerplaats met allemaal donkere hoeken zorgt voor een broeierige sfeer, die in het boek duidelijk aanwezig is. Slotconclusie: Doordat de film een hoger tempo heeft dan het boek is de film boeiender. Ook leer je Egon beter kennen dan in het boek, waardoor je meer van hem begrijpt en meer met hem meevoelt. De acteurs speelden geloofwaardig, al was het voor mij een grote ‘karaktersprong’ tussen de jonge en de wat oudere Egon. De film had een minder beladen sfeer dan het boek. Er was meer verschil tussen vrolijkere, emotionele en spannende scenes dan in het boek. Ik weet niet of dit ook de bedoeling van de schrijver/scriptschrijver was, maar ik vond de film door zijn variatie in sfeer en stemmingen boeiender dan het boek.