Zusje (1995)

“Zusje”

De titel van de film is “Zusje”. De film is vanuit het perspectief van Martijn verteld. Het is het zusje van Martijn. De film is waarschijnlijk zo genoemd omdat Martijn constant zijn zusje filmt. De film heeft vele verschillende internationale prijzen gewonnen. Ook in 1995 goed voor een gouden kalf. Kim van Kooten, Roeland Fernhout en Romijn Conen spelen de hoofdpersonage’s in de film.

Het is een mooie dag wanneer Martijn de boottrein neemt van Hoek van Holland naar Amsterdam. Voor het eerst in lange tijd gaat hij Daantje (zijn zusje) opzoeken. Hij wil met zijn camera een documentaire maken over het leven van zijn zusje. Martijn komt in het studentenleven van zijn zus terecht en leert enkele andere personen kennen. Er blijkt eigenlijk meer aan de hand te zijn en Daantje wil er niks mee te maken hebben. Waarom is Martijn eigenlijk teruggekomen naar Nederland?

Het verhaal
De boottrein vanuit Hoek van Holland zet koers naar Amsterdam. Martijn komt na lange tijd vanuit London zijn zusje opzoeken in Amsterdam. Daantje woont op zichzelf in een klein pandje. Wanneer Martijn aanbelt schrikt ze zich dan ook te pletter. Ze hadden elkaar al langere tijd niet gezien. Martijn verteld dat hij een documentaire over haar wilt maken. In eerste instantie stemt de daarmee in. Maar Martijn gaat verder en beïnvloed hij ook het liefdesleven van zijn zusje. Waarom wilt Martijn zijn zusje filmen? Het lijkt Martijn blijkt ook nog met een andere missie te zijn gekomen en moet daarvoor de volledige aandacht hebben van zijn zus. Hij gaat zelfs zover dat hij haar vriendje, Ramon zwart probeert te maken. Hij monteert de film waardoor het lijkt dat Ramon vreemd ging met andere vrouwen. Terwijl dat niet het geval was. Ramon mag Martijn voor geen meter en wilt hem weg hebben. Ramon stelt voor dat hij misschien iets leuks moet gaan doen met Ingeborg maar Martijn zelf voelt niets voor haar. Het lukt Martijn om zijn zusje over te halen dat Ramon een rare kerel is. Tijdens de film die Martijn maakt wil hij dat z’n zusje een oude film bekijkt waarop de verjaardag van haar is vastgelegd. Daantje wilt niet met het verleden geconfronteerd worden. Martijn wilt dat de waarheid boven tafel komt. Ze hadden incest gepleegd toen ze nog klein waren, vervolgens werden ze door hun ouders gesnapt. Martijn heeft de schuld van alles gekregen en dat had grote consequenties voor hem. Zo moest hij naar een kostschool en vertrouwden zijn ouders hem niet meer. Uiteindelijk geeft Daantje toe dat zij het had verzonnen, dat zij de baas was. Het verhaal is meestal chronologisch af en toe wordt er een filmfragment van vroeger afgespeeld. Ook heeft het verhaal een open einde. Je weet wel dat Daantje de ‘baas’ was bij de affaire.

Kim van Kooten, Roeland Fernhout en Romijn Conen zijn alledrie acteurs die al ervaring hadden op het filmgebied. Ik vond ook dat ze stuk voor stuk goed acteerden. Roeland Fernhout die Ramon speelde zat helemaal in z’n rol. Hem vond ik het beste acteren. Maar ook Kim van Kooten die Daantje speelde was erg sterk.

Spanning
De film had een ander soort spanning dan normaal. Het riep vragen bij je op en je bedacht er mogelijke antwoorden bij. Dat vond ik spannend aan de film. Dat maakt dat je wilt blijven kijken en zo erachter kunt komen.

Vooruitwijzingen
In de gehele film zitten veel vooruitwijzingen naar de ontknoping of uitspraken die je aan het denken zetten. 2 voorbeelden:

je ziet telkens een filmpje over hoe Daantje’s moeder de taart voorbereid voor Daantje’s verjaardag. De moeder brengt het dan ’s morgens vroeg naar haar kamer en dan vindt ze Martijn bij Daantje in bed.

Martijn zegt telkens: “Daantje is de baas hè Daantje?”

De sfeer
Er hing een kille sfeer tijdens de film. Dat hoorde er ook wel bij natuurlijk. Ik vond het decor mooi gemaakt. Het was echt een studentenpandje met veel rotzooi wat rondslingerde. Er was geen gebruik gemaakt van muziek of speciaal geluid. Er werd gewoon gepraat, maar toch kon je merken dat er een soort van competitie was tussen Martijn en Ramon. Ook de kille sfeer toont aan dat er iets was waarbij Daantje niet mee geconfronteerd wilde worden. Ik vond de sfeer eromheen goed gekozen door de regie. Misschien dat ze toch nog wat meer geluiden/muziek konden toepassen. Want op sommige momenten was het wel erg stil. Maar dat had ook wel wat.

Mijn gekozen scene
Ramon en Daantje zitten bij elkaar.

Daantje komt naar Martijn toe.

Daantje: ‘Het is tijd om te gaan Martijn, t’is al laat.

Martijn: ‘Ik ga niet weg’

Ramon: ‘Kan jij niet even naar Ingeborg gaan, volgens mij ziet ze jou wel zitten’

Martijn: ‘Ik ga nergens heen, ik hou niet van Ingeborg’

Ramon: ‘Je hoeft toch niet van iemand te houden om haar een veeg te geven’

Daantje kijkt verbaast op de achtergrond naar Ramon maar Ramon ziet haar niet.

Martijn: ‘Zeg Ramon, hou jij eigenlijk wel van Daantje’

Ramon: ‘Houden, Houden…

Martijn: ‘Volgens mij niet echt’

Ramon loopt weg te ijsberen

Daantje: ‘Hou je wel van me Ramon?’

Ik vind dit een mooie scène omdat er lichte humor in zit waar ik wel om kan lachen. Vooral dat wat Ramon zegt van die veeg. Ook wekt deze scène spanning op. Zal Ramon wel van Daantje houden?

Prima werkje
Ik vind dat de film prima is gemaakt. Met weinig budget, materiaal en bekende acteurs hebben ze er een mooi staaltje werk van gemaakt. Het onderwerp was zeer aangrijpend en je bleef kijken. Het was ook zeer origineel dat ze gebruik maakte van een camera-perspectief (perspectief vanuit Martijn). Normaliter zie je alle acteurs/hoofdpersonen in beeld maar dat was bij deze film maar 2 korte keren het geval. Al met al vind ik het een aanrader. De film heeft een boeiend verhaal en bovendien is het spannend en grappig. Als ik 1 ding zo mogen veranderen zou ik meer acteurs gebruiken voor nog meer personages in de film. Dat zou de film misschien wat levendiger hebben gemaakt.