La Mala Educación
1. Titel: La Mala Educación
Regisseur: Pablo Almadovar
Jaartal: 2004
Land v. Herkomst: Spanje
Hoofdrolspelers: Gael García Bernal; Fele Martínez
Genre: Drama / Thriller
2. Regisseur / Film: Pedro Almodóvar geeft zijn eigen draai aan film noir- typen, als de detective en de femme fatale, maar geeft Gael García Bernal ook ruimte om zijn talent te tonen, in een opmerkelijke rol. En toch mis je uiteindelijk het gevoel van noodzaak achter deze film, de woede, het oordeel dat er tien, vijftien jaar geleden volgens de regisseur wel in had gezeten. Pedro Almodóvar is met de jaren ongetwijfeld een wijzer man geworden, en zal zeker zijn redenen hebben om zijn personages niet te willen veroordelen. Maar ergens vermoed ik dat deze film meer zeggingskracht had gehad als hij tenminste voor zichzelf conclusies had getrokken.
Pedro Almodóvar, de plaaggeest van conservatief Spanje, maakte met zijn La mala educación ('de slechte opleiding') een film over zijn jaren op een katholieke kostschool, waar de paters niet van hun jonge pupillen konden afblijven. Een aanklacht met schrijnende beelden is het niet geworden. Voor alles is het een typische Almodóvar-film, de perfecte opvolger van Hable con ella, Almodóvars meesterwerk die hem uit de hoek van kitsch en gratuite provocaties haalde. Ook in La mala educación - gefundeerd op de giftige mix van ontluikende seksualiteit, lust en onderdrukte verlangens - laat Almodóvar verschillende tijden en verhaallijnen als vanzelfsprekend in elkaar overvloeien. Te zamen vormen de scènes een moderne film noir, gedraaid in zuurstokkleuren.
3. Titelverklaring: La mala educación betekend de slechte opleiding. Op een katholieke kostschool kan een pater niet van zijn pupillen afblijven. Als twee jongetjes verliefd op elkaar worden, stuurt hij een van de twee weg, de andere blijft achter.
4. Plot: Als pater Manolo ontdekt dat Ignacio iets voor Enrique voelt, terwijl Manolo zelf ook verliefd is op Ignacio, stuurt hij Enrique weg uit jaloezie. Ignacio moet alles doen wat de priester zegt, dit is in de jaren ’60.
In de jaren ’80 ontmoeten de twee jongens elkaar weer, als Ignacio als acteur bij Enrique op bezoek, hij is filmmaker. Enrique herkent hem niet meteen, maar later als hij het script leest dat Ignacio heeft geschreven herkent hij het allemaal weer. Ignacio wil dat het een film wordt en hij wel Zahara spelen, een transseksueel. Daar is Enrique nog niet zo heel enthousiast over. Hij merkt dat Ignacio veranderd is. Hij gaat Ignacio’s moeder opzoeken en daar komt hij erachter dat Ignacio dood is en dat het zijn jongere broertje, Juan was, die bij hem kwam.
Enrique besluit om de film met Juan maar te doen. Daarna krijgen Enrique en Juan een relatie, en Enrique herschrijft het script zo dat het eindigt met pater Manolo die Ignacio vermoord omdat hij hem chanteerde vanwege het misbruik vroeger en hij wil omgebouwd worden.
Als de scene wordt geschoten, begint Juan te huilen. De film is niet zo ver van de waarheid, hij verteld ook dat hij ook wat met pater Manolo heeft gehad. Ze hebben Ignacio samen een overdosis gegeven.
Nadat Juan dit allemaal heeft verteld, stuurt Enrique hem weg. Als hij weg gaat, geeft hij Enrique nog een stukje papier: een brief naar Enrique dat Ignacio aan het typen was toen hij dood ging.
5. Locatie: het speelt zich af in Spanje. Het had zich ook wel in een ander land af kunnen spelen, de locatie is niet zo heel belangrijk in deze film. Je ziet meer scenes op straat en in huis. Er waren zoveel verschillende plaatsen, ik weet niet precies welke het belangrijkste was, maar ik denk het huis van Ignacio waar hij dood ging. Daar is hij vermoord en daar hadden pater Manolo en Juan een geheime relatie.
Kleding: de kleding is alleen voor Ignacio heel belangrijk, als hij zich al bijna helemaal heeft laten verbouwen, hij doet niet alles in een keer. Hij loopt er dus bij in vrouwenkleren. Voor de overige personages is kleding niet zo belangrijk.
Geluidseffecten: Soms was er muziek en bij spannende stukjes hoorde je dat en bij droevige stukjes ook, maar ik had niet het idee alsof de geluidseffecten heel veel invloed hadden op de film, hij was al dramatisch genoeg van zichzelf.
6. Personages: Enrique: Hij heeft bruin haar en bruine ogen, een typisch Spaans uiterlijk. Bij het herlezen van zijn jeugd en over de rest van het leven van Ignacio heeft hij het moeilijk, hij is gevoelig. Hij is homo.
Ignacio: Als vrouw is hij arrogant en egoïstisch, ze denkt alleen maar aan coke. Ze heeft bruine krullen, maar je ziet aan zijn gezicht dat hij nog man is, al lijkt het wel heel realistisch. Als ze eenmaal verbouwd is en aan de coke is, is ze heel lelijk en grauw.
Pater Manolo: Hij is oud en hij valt op jonge jongetjes. Je leert hem niet zo goed kennen, behalve dat hij een viespeuk is.
7. Thema: Het belangrijkste thema is hoe je leeft met de gevolgen van seksueel misbruik. Ik heb niet zo’n idee wat nu Spaanse thema’s zijn, maar er kwam wel weer veel seks in voor. Volgens recensies komen de thema’s van de regisseur wel sterk naar voren: travestieten en zwakke mannen.
8. Boeiende Werking: Eerlijk gezegd vond ik het een beetje een rare film, ik snapte hem niet helemaal, want soms waren er flashbacks en de personages waren ook niet altijd wat ze waren. Ik vond het wel boeiend om te zien hoe een pater ook geen goed mens kan zijn. Hij heeft de aandacht van de kijker proberen vast te houden door eerst het raadsel te geven en pas in de tweede helft van de film te laten zien hoe de vork in de steel zit. Ik vond de scene mooi waarin Ignacio en Enrique nog klein zijn en ze ’s nachts samen naar de wc gaan en pater Manolo ze betrapt. Dat vond ik heel spannend, want eerst dacht ik dat pater Manolo ze niet zag, maar hij ontdekt ze toch.
9. Woorden
El travestido – De travestiet
El padre – De priester
El asesinato – De moord
Drogodependiente – Drugsverslaafde
Chantajear – Chanteren
10. Muziek: De componist van deze film is Alberto Iglesias. Hij heeft voor meer bekende films muziek gecomponeerd, zoals in de recent verschenen Kite Runner, Volver en Hable Con Ella. De laatste twee zijn van dezelfde regisseur als deze film, daaruit kun je concluderen dat ze goed samenwerken.
11. Recensie: De regisseur is zeker geslaagd in het uitwerken van het hoofdthema, je ziet heel goed wat voor een invloed het misbruik op de twee jongens heeft gehad, vooral bij Ignacio. De film is wel geloofwaardig, het is heel dramatisch maar het zou kunnen gebeuren. De zwakke punten van de film vond ik toch wel de flashbacks en de verwarring van de personages. Op een gegeven moment wist ik niet meer hoe het nu zat tussen Juan en Ignacio. De goede kanten vind ik wel dat het zo goed geacteerd is, echt goed. De personages leven zich helemaal in, en Gael García Bernal doet het heel goed in zijn rol als travestiet. De rest van de spelers waren ook goed, maar dat vond ik toch wel de beste. De andere hoofdrolspeler deed het ook goed, hij kon heel goed zijn gevoel uitdrukken in zijn gezicht en lichaamstaal.
De grime en kleding waren belangrijk voor deze film, en ook goed gedaan. Bij de meeste spelers zag ik niet zo wat het effect was, behalve bij Juan die travestiet speelt en zijn vriend(in) die hem helpt aan de coke te komen. Ik heb weinig special effects gemerkt, maar de muziek was passend. In het totaal was het dus een goede film, alleen jammer dat ik hem niet helemaal goed begreep. Nu ik de recensies lees denk ik dat ik het wel snap. Ik zou deze film een acht geven.
1. Titel: La Mala Educación
Regisseur: Pablo Almadovar
Jaartal: 2004
Land v. Herkomst: Spanje
Hoofdrolspelers: Gael García Bernal; Fele Martínez
Genre: Drama / Thriller
2. Regisseur / Film: Pedro Almodóvar geeft zijn eigen draai aan film noir- typen, als de detective en de femme fatale, maar geeft Gael García Bernal ook ruimte om zijn talent te tonen, in een opmerkelijke rol. En toch mis je uiteindelijk het gevoel van noodzaak achter deze film, de woede, het oordeel dat er tien, vijftien jaar geleden volgens de regisseur wel in had gezeten. Pedro Almodóvar is met de jaren ongetwijfeld een wijzer man geworden, en zal zeker zijn redenen hebben om zijn personages niet te willen veroordelen. Maar ergens vermoed ik dat deze film meer zeggingskracht had gehad als hij tenminste voor zichzelf conclusies had getrokken.
Pedro Almodóvar, de plaaggeest van conservatief Spanje, maakte met zijn La mala educación ('de slechte opleiding') een film over zijn jaren op een katholieke kostschool, waar de paters niet van hun jonge pupillen konden afblijven. Een aanklacht met schrijnende beelden is het niet geworden. Voor alles is het een typische Almodóvar-film, de perfecte opvolger van Hable con ella, Almodóvars meesterwerk die hem uit de hoek van kitsch en gratuite provocaties haalde. Ook in La mala educación - gefundeerd op de giftige mix van ontluikende seksualiteit, lust en onderdrukte verlangens - laat Almodóvar verschillende tijden en verhaallijnen als vanzelfsprekend in elkaar overvloeien. Te zamen vormen de scènes een moderne film noir, gedraaid in zuurstokkleuren.
4. Plot: Als pater Manolo ontdekt dat Ignacio iets voor Enrique voelt, terwijl Manolo zelf ook verliefd is op Ignacio, stuurt hij Enrique weg uit jaloezie. Ignacio moet alles doen wat de priester zegt, dit is in de jaren ’60.
In de jaren ’80 ontmoeten de twee jongens elkaar weer, als Ignacio als acteur bij Enrique op bezoek, hij is filmmaker. Enrique herkent hem niet meteen, maar later als hij het script leest dat Ignacio heeft geschreven herkent hij het allemaal weer. Ignacio wil dat het een film wordt en hij wel Zahara spelen, een transseksueel. Daar is Enrique nog niet zo heel enthousiast over. Hij merkt dat Ignacio veranderd is. Hij gaat Ignacio’s moeder opzoeken en daar komt hij erachter dat Ignacio dood is en dat het zijn jongere broertje, Juan was, die bij hem kwam.
Enrique besluit om de film met Juan maar te doen. Daarna krijgen Enrique en Juan een relatie, en Enrique herschrijft het script zo dat het eindigt met pater Manolo die Ignacio vermoord omdat hij hem chanteerde vanwege het misbruik vroeger en hij wil omgebouwd worden.
Als de scene wordt geschoten, begint Juan te huilen. De film is niet zo ver van de waarheid, hij verteld ook dat hij ook wat met pater Manolo heeft gehad. Ze hebben Ignacio samen een overdosis gegeven.
Nadat Juan dit allemaal heeft verteld, stuurt Enrique hem weg. Als hij weg gaat, geeft hij Enrique nog een stukje papier: een brief naar Enrique dat Ignacio aan het typen was toen hij dood ging.
5. Locatie: het speelt zich af in Spanje. Het had zich ook wel in een ander land af kunnen spelen, de locatie is niet zo heel belangrijk in deze film. Je ziet meer scenes op straat en in huis. Er waren zoveel verschillende plaatsen, ik weet niet precies welke het belangrijkste was, maar ik denk het huis van Ignacio waar hij dood ging. Daar is hij vermoord en daar hadden pater Manolo en Juan een geheime relatie.
Kleding: de kleding is alleen voor Ignacio heel belangrijk, als hij zich al bijna helemaal heeft laten verbouwen, hij doet niet alles in een keer. Hij loopt er dus bij in vrouwenkleren. Voor de overige personages is kleding niet zo belangrijk.
6. Personages: Enrique: Hij heeft bruin haar en bruine ogen, een typisch Spaans uiterlijk. Bij het herlezen van zijn jeugd en over de rest van het leven van Ignacio heeft hij het moeilijk, hij is gevoelig. Hij is homo.
Ignacio: Als vrouw is hij arrogant en egoïstisch, ze denkt alleen maar aan coke. Ze heeft bruine krullen, maar je ziet aan zijn gezicht dat hij nog man is, al lijkt het wel heel realistisch. Als ze eenmaal verbouwd is en aan de coke is, is ze heel lelijk en grauw.
Pater Manolo: Hij is oud en hij valt op jonge jongetjes. Je leert hem niet zo goed kennen, behalve dat hij een viespeuk is.
7. Thema: Het belangrijkste thema is hoe je leeft met de gevolgen van seksueel misbruik. Ik heb niet zo’n idee wat nu Spaanse thema’s zijn, maar er kwam wel weer veel seks in voor. Volgens recensies komen de thema’s van de regisseur wel sterk naar voren: travestieten en zwakke mannen.
8. Boeiende Werking: Eerlijk gezegd vond ik het een beetje een rare film, ik snapte hem niet helemaal, want soms waren er flashbacks en de personages waren ook niet altijd wat ze waren. Ik vond het wel boeiend om te zien hoe een pater ook geen goed mens kan zijn. Hij heeft de aandacht van de kijker proberen vast te houden door eerst het raadsel te geven en pas in de tweede helft van de film te laten zien hoe de vork in de steel zit. Ik vond de scene mooi waarin Ignacio en Enrique nog klein zijn en ze ’s nachts samen naar de wc gaan en pater Manolo ze betrapt. Dat vond ik heel spannend, want eerst dacht ik dat pater Manolo ze niet zag, maar hij ontdekt ze toch.
9. Woorden
El travestido – De travestiet
El asesinato – De moord
Drogodependiente – Drugsverslaafde
Chantajear – Chanteren
10. Muziek: De componist van deze film is Alberto Iglesias. Hij heeft voor meer bekende films muziek gecomponeerd, zoals in de recent verschenen Kite Runner, Volver en Hable Con Ella. De laatste twee zijn van dezelfde regisseur als deze film, daaruit kun je concluderen dat ze goed samenwerken.
11. Recensie: De regisseur is zeker geslaagd in het uitwerken van het hoofdthema, je ziet heel goed wat voor een invloed het misbruik op de twee jongens heeft gehad, vooral bij Ignacio. De film is wel geloofwaardig, het is heel dramatisch maar het zou kunnen gebeuren. De zwakke punten van de film vond ik toch wel de flashbacks en de verwarring van de personages. Op een gegeven moment wist ik niet meer hoe het nu zat tussen Juan en Ignacio. De goede kanten vind ik wel dat het zo goed geacteerd is, echt goed. De personages leven zich helemaal in, en Gael García Bernal doet het heel goed in zijn rol als travestiet. De rest van de spelers waren ook goed, maar dat vond ik toch wel de beste. De andere hoofdrolspeler deed het ook goed, hij kon heel goed zijn gevoel uitdrukken in zijn gezicht en lichaamstaal.
De grime en kleding waren belangrijk voor deze film, en ook goed gedaan. Bij de meeste spelers zag ik niet zo wat het effect was, behalve bij Juan die travestiet speelt en zijn vriend(in) die hem helpt aan de coke te komen. Ik heb weinig special effects gemerkt, maar de muziek was passend. In het totaal was het dus een goede film, alleen jammer dat ik hem niet helemaal goed begreep. Nu ik de recensies lees denk ik dat ik het wel snap. Ik zou deze film een acht geven.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden