Vorig jaar zomer kreeg Kunstbende-deelnemer Fatma (17) te horen dat haar school moest sluiten. De onderwijsinspectie vond het Islamitisch College Amsterdam zeer zwak, dus de leerlingen moesten ergens anders heen.
Maar Fatma zou net naar haar examenjaar gaan.. Een verslag.
Als de kogel door de kerk is, schrik ik. De school waar ik al vijf jaar op zit, gaat gewoon sluiten en ik mag lekker in het begin van mijn examenjaar een nieuwe school gaan zoeken.
De voornaamste redenen blijken te weinig leerlingen en slechte onderwijskwaliteit te zijn. Te weinig leerlingen? Hoe zou dat toch komen? Waarom zouden ouders hun kinderen nog naar een school sturen die elke week negatief in het nieuws komt?
Dan het tweede punt: de kwaliteit van het onderwijs is niet goed genoeg. Oké, onderwijskwaliteit is natuurlijk superbelangrijk om leerlingen naar een diploma te helpen. Maar is het switchen van school dan in alle gevallen de beste oplossing?
Cijfers verloren
Ik voel me door deze maatregel flink benadeeld. Nota bene in mijn examenjaar moet ik wennen aan een nieuwe sfeer, nieuwe klasgenoten, nieuwe docenten, nieuwe lesmethodes... En als klap op de vuurpijl moet ik gaan werken met een nieuw PTA waarin de helft van mijn schoolexamencijfers verloren is gegaan. "Dat had het ICA maar beter moeten regelen," hoor ik van de leiding van mijn nieuwe school.
Ik wil boos worden, maar besluit toch maar mijn mond te houden. Op een nieuwe school waar niemand je kent, kan zo'n woede-uitbarsting zomaar verkeerd begrepen worden. Maar hoezo had het ICA het beter moeten regelen? Wat kan ík er nu aan doen? Waarom ben ik de dupe van afspraken die niet nagekomen worden? Waarom moet ik me een paar maanden voor het examen druk maken om schoolexamencijfers waar niks van klopt?
Geen zomervakantie
In de zomervakantie krijg ik een stapel boeken in mijn handen gedrukt. Om ervoor te zorgen dat ik mee kan doen op het Comenius Lyceum moet ik in mijn zomervakantie wiskundeopgaven maken, nieuwe aardrijkskundeboeken bestuderen en PowerPoints van economie bekijken, terwijl al mijn leeftijdsgenoten op het strand liggen. Terwijl ik alles resoluut aan de kant schuif, vraag ik me af of leraren nou écht denken dat je de twee laatste jaren van het vwo kunt overleven zonder zomervakantie.
Als ik in september begin in 6-vwo op het Comenius, blijkt álles anders dan ik gewend was. Dat kost me niet alleen veel tijd en moeite, maar levert me ook veel stress op. Na een moeilijke start gaat het redelijk. Mijn schoolexamenresultaten verschillen niet eens zo bijster veel van de cijfers die ik vorig jaar op het ICA haalde - en dat zónder mijn hele zomervakantie te hebben opgeofferd of mijn teenslippers te hebben geruild voor wiskunde-uitwerkingen. Maar net wanneer ik er lekker inzit, kloppen de eindexamens op de deur. Wederom spannend.
Aan hun lot over
Dat het ICA dicht moest, vind ik een allesbehalve evenwichtig en verantwoordelijk besluit. Er is niet aan de consequenties gedacht. Je wilt de kwaliteit van het onderwijs verbeteren, maar laat tegelijkertijd 297 leerlingen aan hun lot over? Er waren tig onderzoeken naar de onderwijskwaliteit, maar hoeveel research is er nou gedaan naar de consequenties van deze maatregel? Hoeveel evaluaties zijn er geweest om te checken hoe het nu met de leerlingen gaat?
Ik heb het dit jaar moeilijker gehad dan wanneer ik mijn schoolcarrière op het ICA af had kunnen maken. Of me eind juni een diploma-uitreiking gegund is? Ik heb geen idee. Wél baal ik dat, als het zover is, het me niet gegund is om al mijn docenten te bedanken die een bijdrage hebben geleverd aan de vorming van de persoon die ik nu ben. Want ook dát leer je op een school, ongeacht het label 'zwak'.
