Brief van Semmelweiss

ANW keuzeopdracht 3.2 B Beste Collega, Zoals u weet sterven de laatste paar jaren vele vrouwen op de kraamafdeling aan kraamvrouwenkoorts. Ik heb uitgebreid onderzoek gedaan naar de herkomst van kraamvrouwenkoorts en ik ben er achter gekomen dat kraamvrouwenkoorts wordt veroorzaakt door een gebrek aan hygiënische omstandigheden in de ziekenhuizen. Natuurlijk wilt u als collega weten hoe ik hierbij kom en dat zal ik u uitleggen. Onlangs is mijn vriend Kolletschka overleden, na deze tragische gebeurtenis heb ik de mogelijkheid gekregen om de beschrijving van de sectie op zijn lijk te lezen. Hierbij ben ik erachter gekomen dat zijn organen en weefsels op dezelfde manier waren aangetast als bij de vrouwen op wie ik sectie heb verricht na overlijden aan kraamvrouwenkoorts. Na lang nadenken ben ik erachter gekomen dat de studenten werken met vrouwen die overleden zijn aan kraamvrouwenkoorts en daarna naar de kraamafdeling gaan om de zwangere vrouwen te behandelen, maar dat ze dit doen met onreine handen. Hierdoor worden de ziektekiemen in het bloed van de zwangere vrouw overgebracht en kunnen deze zich gaan ontwikkelen, waardoor de kraamvrouwenkoorts ontstaat. Om het overbrengen van deze ziektekiemen te voorkomen kunt u simpele maatregelen treffen in uw ziekenhuis. U moet iedereen verplichten na het verrichten van een sectie zijn handen te wassen met zeep en chloorwater totdat de lijkengeur verdwenen is. Ook het ontsmetten van gebruikte instrumenten met chloorwater is noodzakelijk, omdat ook deze de ziektekiemen kunnen overbrengen. Daarnaast is het niet verstandig om levende patiënten in dezelfde kamer te behandelen als waar overleden patiënten worden ontleed of onderzocht. Onderzoek, die ik verricht heb, heeft uitgewezen dat goede hygiëne verspreiding van ziekten kan voorkomen. In mijn ziekenhuis heb ik de methode van hygiënisch werken getest en ik kan u mededelen dat het aantal gevallen van kraamvrouwenkoorts spectaculair gedaald is en in mijn ziekenhuis nog nauwelijks voorkomt. Ik stel u voor om de resultaten van mijn onderzoek met eigen ogen te komen bekijken. Ik hoop dat u deze manier van werken zal uitproberen. Het is een kleine handeling en daarmee kunt u levens redden. Als u mij niet gelooft zou u dan deze hypothese zelf willen toetsen en daarna een conclusie trekken. Misschien zouden wij samen de andere wetenschappers van mijn gelijk kunnen overtuigen. Ik hoop dat u mij mee wilt helpen en naar me wilt luisteren, Hoogachtend, Dhr. Semmelweis