De helaasheid der dingen door Dimitri Verhulst

Titel en schrijver:

De helaasheid der dingen, Dimitri Verhulst.

Titelverklaring:

De titel van het boek is een vrij treurige titel. ‘Helaasheid’ is officieel geen woord, maar het woord helaas geeft aan dat het gaat om een gebeurtenis of een situatie waar je niks aan kunt doen. Jammer genoeg is het gegaan zoals het is gegaan. Dit geldt ook voor Dimitri. Hij kon er niks aan doen dat hij geboren is in een gezin waar al het geld opgaat aan alcohol en waarin iedereen werkloos is. De helaasheid geldt ook voor Dimitri zijn vader en zijn ooms. Zij hebben hun leven verprutst en wonen daarom nog steeds bij hun moeder in huis.

Thema:

Het thema van het boek is de familieband.

In het boek ondergaat Dimitri een enorme ontwikkeling. Als kind voelt hij zich één met zijn asociale familie die alleen maar zuipt, rookt en werkloos is. Dimitri voelt zich thuis bij zijn vader en zijn ooms want de band is sterk in de familie. Naarmate het boek vordert merk je hoe Dimitri verandert is als volwassene. Nu hij zelf vader is van een 5 jarig zoontje, neemt hij hem mee naar zijn ouderlijk dorp. Daar merkt hij hoe anders hij zich nu voelt dan zijn familie. Zijn vader, die hij altijd bewonderde, is inmiddels al een hele poos dood en hij vindt zijn weg tussen zijn ooms niet meer. Hij is niet meer een van hem. De sterke familieband is niet meer.

Motieven:

Vader-zoon relatie, alcoholgebruik, standsverschillen.

Beknopte samenvatting:

Het boek gaat over Dimitri Verhulst die opgroeit in het dorpje Reetveerdegem. Hij woont bij zijn vader, zijn ooms en zijn grootmoeder in een huis. Hij is als heel jong kind ooit weggelopen bij zijn moeder. Zijn moeder komt bijna niet naar voor in het verhaal, met uitzondering van één hoofdstuk. Daar wordt duidelijk dat Dimitri zijn moeder eigenlijk niet geschikt was voor het opvoeden van een kind. De familie Verhulst doet alleen maar aan zuipen, seks en roken. De familie zit altijd in de schulden en heeft daardoor vaak akkefietjes met onder andere deurwaarders. Deze gewoontes worden er bij Dimitri met de paplepel ingegoten. Al direct wanneer Dimitri geboren is neemt zijn vader hem mee naar het café om zijn kersverse zoon te laten zien en er een op hem te drinken. Het verhaal bestaat in principe uit twaalf korte verhalen, maar samen is het toch een roman. Het boek begint vooral met verhalen over Dimitri’s jeugd en de dingen die hij meemaakte. De familie wordt uitvoerig beschreven en duidelijk is te zien dat de mannen altijd in de kroeg te vinden zijn. Ze maken van alles mee, zoals hun jonge nichtje totaal dronken voeren tot schrik van tante Rosie, wereldkampioenschappen zuipen, Tour de France alleen dan in alcoholvorm en het huis van een immigrantenstel overhoop halen omdat ze daar een avondje tv mogen kijken én mogen zuipen natuurlijk. Maar er komt ook verandering in het boek. De grootmoeder van Dimitri heeft jeugdzorg ingeschakeld en Dimitri wordt uit huis geplaats. Waar hij heen gaat wordt niet vermeld. Ook gaat zijn vader een afkickkliniek in. Hij wil echt een einde maken aan zijn alcoholgebruik. Hij doet het zeer goed, maar zodra hij een weekendje naar huis mag gaat het weer helemaal mis. Dan gaan de hoofdstukken over op de volwassen Dimitri. Hij wordt vader terwijl hij dat helemaal niet wilt. Dat doet hem zeer denken aan zijn eigen vader. Hij merkt hoeveel bewondering hij voor zijn vader had vroeger. Dat blijkt nu nog wel, aangezien hij trouw elke vijf jaar langs het graf van zijn vader gaat. Ook ontmoet Dimitri nog een oude vriend van vroeger, die nu zeer eenzaam is geworden. Vroeger had Dimitri ook al een aparte band met hem, maar nu blijkt dat alleen nog maar meer. Later in het boek gaat hij langs bij zijn demente grootmoeder samen met een oom om oude liedjes op te halen van vroeger. Maar grootmoeder vertikt het om ook maar een zin te zingen, tot op het laatste moment.

Veel later als Dimitri zijn zoontje Joeri 5 jaar is, bezoekt hij samen met hem Reetveerdegem weer. Het valt op hoe slecht de band tussen hem en zijn zoontje is. In Reetveerdegem kunnen de ooms het echter zeer goed vinden met Joeri, op hun manier althans. Dimitri merkt hoe zeer hij het oneens is met de manier hoe zijn ooms met Joeri omgaan. Hij is vroeger zelf ook zo behandeld en voelde zich toen echt een deel van zijn familie, maar nu is te zien hoe meer hij zich afzet tegen deze gewoontes. Hij is een totaal ander mens geworden. Hij accepteert het hele geheel wel, maar hij beseft de situaties bij zijn ooms thuis wel.

Hoofdpersoon:

De hoofdpersoon is Dimitri Verhulst.

Positieve punten

• Is veel beter terecht gekomen dan zijn familie.
• Lijkt behoorlijk sterk en zelfverzekerd is zijn schoenen te staan.
• Accepteert het hele geheel.

Negatieve punten

• Laat situaties over zich heen komen, mede omdat hij de jongste is.
• Zeer liefdeloos tegenover zijn zoontje toe
• Zegt veel ‘ja’, terwijl hij eigenlijk niet wil. Voornamelijk later in zijn leven.

Vertelperspectief

Het verhaal is vanuit de ik-vorm geschreven. Dimitri vertelt het verhaal vanuit zijn perspectief.

“De rest van de avond bracht ik door met mijn grootmoeder, kijkend naar de Duitse televisieshows waaraan ze was verslingerd en die haar telkens melancholisch achterlieten.”

Tijd:

Het verhaal is niet chronologisch geschreven. Dat komt mede doordat het eigenlijk twaalf losse verhalen zijn. Het ene verhaal gaat over zijn geboorte, het andere over als Dimitri 13 jaar is en weer een ander over dat hij zelf vader wordt. Wel staan de verhalen over zijn jeugd voornamelijk voor in het boek en de verhalen over Dimitri als volwassene wat later in het boek.