Thuis aangekomen proberen ze Julia weer op te vrolijken. Zo gaan ze op reis naar Amerika en laten haar zo veel mogelijk haar eigen ding doen. Dan komt Ralph naar Marc toe met een klacht. Hij heeft een enorme tumor op zijn been. Marc zegt dat dit waarschijnlijk gewoon een vetbult is. Hij snijdt een stuk af en stuurt het naar een laboratorium, althans dat zegt hij. Door het afsnijden verspreid hij de kanker door het lichaam, en het weefsel gooit hij in de prullenbak.

 Enkele weken na dit voorval ligt Ralph in het ziekenhuis. Hij blijkt inderdaad een ernstige vorm van kanker te hebben. Marc probeert Judith, de vrouw van Ralph, zo veel mogelijk te steunen, maar beland daardoor wel een paar keer bij haar in bed. Als Marc naast Ralph in het ziekenhuis zit verteld Ralph wie Julie verkracht heeft. Hij zegt dat het de monteur van het zomerhuis was. Ook vertelt hij dat Alex ervan wist, maar niks durfde te zeggen omdat hij zich schuldig voelde.

 Enkele maanden na dit voorval is Ralph overleden. Judith, de vrouw van Ralph is in de war. Ze is boos op Marc omdat hij haar in de steek heeft gelaten, en omdat ze denkt dat hij Ralph expres vermoord heeft.

 Het ziekenhuis vindt de combinatie van gebeurtenissen verdacht. Ook vinden ze het raar dat het weefsel nooit in het ziekenhuis aangekomen is. Marc moet voor het ontuchtcollege verschijnen, maar is bang dat ze erachter komen wat hij veroorzaakt heeft. Daarom besluit hij om met zijn familie naar het buitenland te verhuizen. Julia is ondertussen redelijk hersteld, al vinden Marc en Caroline het wel moeilijk dat ze zo veranderd is.

(bron: http://educatie-en-school.infonu.nl/samenvattingen/76024-herman-koch-zomerhuis-met-zwembad-boekverslag.html)

3. Eerste reactie

Het boek sprak me wel aan, omdat er een psychologische spanning werd opgebouwd die je het hele boek vasthield. De hoofdpersonen in dit boek waren ook goed afgebeeld, dus je snapte goed waarom de ene hoofdpersoon de ander dood wilde.

De gebeurtenis die mij het beste bijbleef is dat Marc een stuk uit de tumor bij Ralph haalt en in zijn gedachten dan al denkt hoe hij hem eigenlijk zachtjes vermoord.

4. Tijd, ruimte en personen

Het verhaal speelt zich af in het heden. Het is modern geschreven en er komen actuele onderwerpen in voor. De vertelde is ongeveer een jaar. Er is helemaal in het begin een flash-forward naar het einde van het boek, die flash-forward maakt het boek spannender. Het verhaal speelt zich af bij: Het zomerhuis met zwembad, huisartsenpraktijk en een stuk op het strand. Het zomerhuis met zwembad bevinden de personages zich het meest en daar worden dan ook veel conclusies getrokken. Op het strand is Julia verkracht. In de huisartsenpraktijk ‘vermoordt’ Marc, Ralph.

Personages:

- Marc Schlosser: de dokter. Verwaarloost vrij veel patiënten. Hij gaat heel goed met zijn dochters om. Hij wil wraak op Ralph Meier. Ook heeft hij een affaire met Judith Meier*.

- Caroline Schlosser: de vrouw van Marc Schlosser. Is streng tegenover haar dochters. Ralph Meier* zit vermoedelijk achter haar aan.

- Julia Schlosser: de oudste dochter van Marc en Caroline. Ze is 13 jaar. Ze wordt ‘gespot’ als model door Stanley Forbes* terwijl ze op vakantie is. Dezelfde vakantie waarin ze wordt verkracht.

- Lisa Schlosser: de jongste dochter van Marc en Caroline. Ze is 11 jaar.

- Ralph Meier: een patiënt van Marc Schlosser en een beroemde acteur. Marc denkt dat hij achter Caroline aan zit. Ralph kreeg kanker en heeft euthanasie gepleegd. Marc had echter kunnen voorkomen dat het uitgezaaid werd, maar nam wraak omdat hij dacht dat Ralph zijn dochter Julia had verkracht.

- Judith Meier: vrouw van Ralph Meier. Ze heeft een affaire gehad met Ralph Meier. Later komt ze erachter dat Marc Ralph had kunnen redden.

- Alex Meier: zoon van Ralph en Judith. Hij kan het heel goed vinden met Julia.

- Thomas Meier: de tweede zoon van Ralph en Judith. Hij kan het heel goed vinden met Lisa.

- Stanley Forbes: een beroemde regisseur die pikante foto’s heeft gemaakt van Julia en Lisa. Ook heeft hij ervoor gezorgd dat Julia een modellen carrière kreeg.

5. Vertelwijze / Opbouw

Het verhaal is geschreven uit een personaal-perspectief (die van Marc). Het boek is geschreven in het ik- en zij-perspectief. Het boek begint met een flash-forward, maar daarna is het tot hoofdstuk 48 vrijwel volledig chronologisch verteld, dan beland je weer waar de flash-forward stopte en zijn er nog 4 korte chronologische hoofdstukken. Het boek bevat 52 genummerde hoofdstukken.

6. Thematiek en interpretatie

De titel ‘zomerhuis met zwembad’ slaat op het zomerhuis met zwembad van vrienden waar ze zich in de vakantie bevinden. Hier gebeuren de belangrijkste gebeurtenissen van het verhaal.

Motieven

- Verkrachting, want Julia is verkracht in het boek

- Moord, want Marc vermoordt op een indirecte manier, maar met bewustheid Ralph.

- Vakantie, het grootste deel van het boek is het gezin op vakantie.

- Spelletjes, de spelletjes die ze speelden, pingpong, zwemmen, voetballen enzovoort, die komen vaak terug in verhaal.

- Wantrouwen, heel veel mensen in het boek vertrouwen elkaar niet 100% en dat merk je heel erg.

Thematiek

Goed en Kwaad, in het boek draait het heel erg om de bescherming van Marc zijn dochters. Hij wil zijn dochters beschermen, maar speelt misschien dan wel de overbezorgde vader totdat Julia wordt verkracht. Dan knapt er iets in zijn hoofd en pleegt hij de ‘perfecte moord’. Op degene waarvan Marc dacht dat hij Julia had verkracht, maar is het in het algemeen wel verantwoord en goed of kwaad wat hij deed..?

De mening die de schrijver naar buiten heeft willen brengen, is denk ik dat hij wil aangeven dat je wel voorzichtig moet zijn met je kinderen, maar ze soms ook wel vrijheid moet geven, want daar houden pubers namelijk van.

7. Persoonlijke waardering

Het boek ‘zomerhuis met zwembad’ was voor mij makkelijk door te lezen, simpel en makkelijk geformuleerde zinnen. De inhoud was voor mij wat gecompliceerder. Het begon met een flash-forward die de psychologische spanning opbouwde, daarna kwam je in het verhaal terecht. Het begin was erg langdradig voordat je uiteindelijk bij het zomerhuis kwam waar uiteindelijk (bijna) alle belangrijke gebeurtenissen plaatsvinden. De schrijver zorgt wel voor een realistisch beeld in het verhaal, je kent de personages goed door goed omschreven karaktereigenschappen en daardoor krijg je bepaalde vooroordelen bij de personages. Er zijn dan situaties waarin je eigenlijk vrijwel direct een bepaald personage aanwijst als diegene die schuldig is. Het verhaal zou ook gewoon bij mij kunnen gebeuren, waardoor het toch realistisch overkomt. Het laat je dan ook best wel nadenken. Het verhaal zelf vond ik een beetje saai, het boeide me niet echt dat ze gingen kamperen en in de auto zaten. Je wil dat een boek een bepaalde spanning heeft en die kreeg het pas rond pagina 200 waarin Julia verkracht is, dat is voor mij pas de 1e echte open plek, waardoor je door wil lezen. Uiteindelijk is het een vrij open einde, want je weet niet hoe het afloopt met Marc en zijn familie en of Marc nog voor de tuchtcommissie moet verschijnen, dat levert toch één grote open plek op die je eigenlijk wil invullen, maar nooit zou kunnen invullen.

8. Verwerking recensies

Recensie 1 ( Het Parool)

De nieuwe roman van Herman Koch, Zomerhuis met zwembad, die twee jaar verschijnt na zijn grote commerciële doorbraak als romanschrijver met Het diner, is meer van hetzelfde. Er zijn geweldige grappen in het begin, er is een thrillerachtige plot en uiteindelijk sla je het boek dicht met het gevoel dat je je weer behoorlijk lang hebt vermaakt met een tamelijk opgeklopt geheel. Literatuur is het niet, literatuur zal het nooit worden, maar binnen dit genre worden beslist slechtere dingen gemaakt.

Hoofdpersoon Marc Schlosser is huisarts. De eerste pakweg zestig bladzijden (het boek is een blockbuster van bijna vierhonderd pagina's) slaat hij zich er, mopperend op zijn patiënten, zijn beroep en zijn leven in het algemeen, dapper doorheen. 'In een praktijk als de mijne is het zaak om het niet te nauw te nemen met de medische normen,' deelt hij aan het begin van weer een hoofdstuk vol trefzeker chagrijn jolig mee.

Zijn patiënten hebben vrijwel allemaal een beroep in de amusementssector: film, toneel, literatuur. Zoals bekend: die kunstvormen worden in Nederland op een zeer laag niveau beoefend. Eigenlijk is het onzin dat er ook maar een cent subsidie naartoe gaat, weet Schlosser overtuigend duidelijk te maken. Maar als hun huisarts wordt Schlosser vaak uitgenodigd voor film- en toneelpremières van zijn patiënten en dan moet hij komen opdagen: 'Ik weet nooit wat ik erger vind: de film zelf, de eigenlijke toneelvoorstelling, of het rondhangen na afloop.'

Dat is allemaal prima vermaak dat Koch hier biedt. Helaas gaat Zomerhuis met zwembad uiteindelijk zelf ten onder aan dat wat in de roman wordt bestreden. In de roman wordt tussen alle grappen en grollen door weliswaar niet echt helemaal duidelijk gemaakt wat de Nederlandse film-, podium- en schrijfkunsten precies mankeert, maar wordt wel overtuigend getoond dat de beoefenaren ervan stuk voor stuk enorme zelfingenomen aanstellers zijn.

Wat inhoudelijk mis is met wat deze mensen maken, wordt onbedoeld gedemonstreerd in de rest van Zomerhuis met zwembad. Want de roman verzandt gaandeweg meer en meer in wat inmiddels wel een typisch Nederlands cultuurproduct kan worden genoemd.

Zo wemelt het van de clichématige beschrijvingen. Dat is misschien allemaal ironie, maar intussen zitten we er wel mee. Ontspannen voor je tent zitten op een camping ergens in een zuidelijk land aan zee gaat zo: 'Boven onze hoofden schitterden duizenden sterren tussen de bomen. In de diepte hoorde je zacht het dreunen van de branding.'

Nederlandse literatuur, film en toneelkunst zijn meestal niet slechts clichématig, maar ook vrijwel nooit beeldend, omdat niet goed wordt gekeken en omdat het bijzondere van het leven niet in tekst, beeld of actie wordt omgezet.

Overigens kán Koch het wel, goed waarnemen. Kijk naar dit meisje en jongetje bij een zwembad en let dan vooral op de jongen: 'En op datzelfde moment waren Lisa en Thomas naar buiten komen rennen. Judiths jongste zoon remde niet af toen hij de rand van het zwembad bereikte. Het leek of hij op het laatst niet goed kon besluiten tussen een duik of een bommetje. Half vallend, half glijdend over de natte tegels aan de rand belandde hij in een fontein van water in het zwembad.' Het meisje houdt vervolgens 'even halt aan de rand, maar toen stortte ze zich voorover in het water'. Dat is fraai en beeldend - dat is leven!

Maar meestentijds staat deze roman, net als al die andere Nederlandse succesboeken en -films van tegenwoordig, stijf van de opgeklopte gebeurtenissen en emoties, van de cursiveringen en het geschreeuw.

De verkrachting van een puberend meisje, een huisarts die een patiënt vermoordt, en een vader die met zijn dochter een duister complot smeedt... Koch wil dat we voortdurend op het puntje van onze stoel zitten. Daar slaagt hij tot op zekere hoogte in. Maar je moet dan wel je ogen dichtknijpen voor het vlakke schrijven dat je er hier en daar gratis bij krijgt. (ARIE STORM)

Recensie 2

Een meeslepende whodunit. Een geestige zedenschets. En heerlijk smerige medische scènes. De nieuwe Herman Koch is nog beter dan Het diner.

Marc Schlosser is huisarts in een wijk vol toneelspelers, schrijvers en balletdansers. Als hij iets heeft geleerd van de uitnodigingen die hij krijgt voor vernissages, boekpresentaties en premières is het wel dat je de kunstenaar nooit moet vertellen wat je van zijn werk vindt. Nooit. Al die artistieke types raken alleen maar van slag van een eerlijke mening. Zorg dat je gezien bent. Zeg dat je de voorstelling fantastisch vond. Drink je glas champagne leeg. En je kunt naar huis.

Marc Schlosser is huisarts in een wijk vol toneelspelers, schrijvers en balletdansers. Als hij iets heeft geleerd van de uitnodigingen die hij krijgt voor vernissages, boekpresentaties en premières is het wel dat je de kunstenaar nooit moet vertellen wat je van zijn werk vindt. Nooit. Al die artistieke types raken alleen maar van slag van een eerlijke mening. Zorg dat je gezien bent. Zeg dat je de voorstelling fantastisch vond. Drink je glas champagne leeg. En je kunt naar huis.

 Alleen tegen zijn schepper hoeft de hoofdpersoon van Zomerhuis met zwembad geen afkeer van al die zogenaamde kunst te verbergen. De cynische Schlosser kan aan Herman Koch onbekommerd de waarheid vertellen. De opvolger van het bejubelde Het diner, waarvan inmiddels meer dan 450.000 exemplaren zijn verkocht en dat de voormalige komiek van Jiskefet ook in Vlaanderen veel lezers bezorgde, is een meeslepende whodunit die de auteur met merkbaar plezier heeft geschreven.

Zomerhuis met zwembad is zelfs beter. In Het diner gaf Koch een zwak antwoord op een sterke ethische vraag: moeten de hoofdpersonen hun zoon, die een zwerver heeft vermoord, aangeven? Dat de vader een erfelijke ziekte heeft en zijn zoon beschermt uit vrees dat hij aan dezelfde driftaanvallen lijdt, ontnam het dilemma zijn urgentie. De veel te lange flashback waarin de vader vertelt hoe zijn ziekte is ontstaan, haalde bovendien de vaart uit het verhaal.

Zomerhuis met zwembad heeft die euvels niet. De roman biedt de talrijke lezers-met-kinderen weliswaar niet op dezelfde pregnante manier de mogelijkheid om zich te identificeren met de hoofdpersoon, maar de auteur weet een vergelijkbare keuze van de tamelijk gewetenloze huisarts - zonder iets weg te geven van de inhoud - dit keer wel te verpakken in een verhaal zonder zwakke plotwendingen of gemakkelijke oplossingen. Het is een verhaal dat van begin tot eind perfect in balans is.

In de eerste hoofdstukken weet Koch precies zoveel antwoord te geven op de vragen die hij oproept dat je geïntrigeerd verder leest zonder het gevoel te krijgen dat de auteur bewust informatie achterhoudt. Waarom is Schlossers patiënt Ralph Meier dood? Waarom vraagt Ralph hem op zijn sterfbed tegen een niet nader aangeduide vrouw te zeggen dat het hem spijt? En waarom maakt zijn weduwe Marc uit voor moordenaar en moet de huisarts zich verantwoorden voor het Medisch Tuchtcollege?

Ook als Koch daarna terugspringt naar Marcs eerste ontmoeting met Ralph en zijn vrouw, en uitgebreid vertelt over de gezamenlijke vakantie van beide families aan een Zuid-Europese kust, bewijst hij dat hij niet onderdoet voor de beste thrillerschrijvers. Hij zaait verwarring met valse clues. Hij zet de lezer op het verkeerde been door te spelen met diens vooroordelen. En hij slaagt erin zo lang mogelijk te verzwijgen wat er precies gebeurd is zonder dat je ongeduldig wordt.

Toch is Zomerhuis met zwembad meer dan een plot gedreven spannend verhaal. Zoals in zijn hele oeuvre toont Koch zich een geestige zedenmeester. Via zijn hoofdpersoon bespot hij moderne trends. B&B's van Nederlanders in Zuid-Europa. Of de lollige begrafenis: '... ook de kinderen (worden) gedwongen het vooral lollig te houden. Om papa's kist met plakplaatjes of gedichtjes te beplakken. Om zijn favoriete koffiemok met FUCK YOU! erop in de kist te stoppen.'

Heerlijk om te lezen zijn vooral de medische scènes waarin het boek grossiert. Over het effect van een duik in een koude zee met een volle maag ('gerechten met gesmolten kaas kunnen in één keer stollen'). De aanslag van alcohol en schadelijke vetten op het lichaam. Of de operatie aan zijn ontstoken oog die Marc bij zichzelf uitvoert. De zakelijke toon, bijna als in een medisch handboek, waarmee Koch smerige details serveert, geven je iedere keer de kriebels - of lachstuipen.

Neem de hivbesmetting die een homoseksuele komiek heeft opgelopen omdat hij niet naar de mondhygiënist is geweest en toch iemand in zijn mond heeft laten klaarkomen. 'De eerste golf sperma spoot tegen het verhemelte van de komiek. De volgende golven belandden tegen het bloedende tandvlees. Het was effectiever dan een dodelijke injectie. (...) Over een maand of acht zou ik zijn overlijdensadvertentie lezen. Een hele pagina overlijdensadvertenties, dat was in zijn geval waarschijnlijker.'

Maarten Dessing

Recensie 1: ik vind deze recensie goed. Het geeft voor de voor- en nadelen van het boek. Hij zegt ook duidelijk dat hij het makkelijk en dus eigenlijk vrij saai geschreven vindt. Ook probeert Koch ons continu alleen maar spanning te geven, maar dit lukt hem dus niet altijd. Koch beschrijft volgens de recensie mooi de situaties, maar nog wel zo dat jij in je fantasie je eigen draai eraan kan geven.

Recensie 2:

Deze recensie is beter dan de 1e, want hij beschrijft hoe de lezer op het verkeerde been wordt gezet en de inhoud wordt kort, maar heel bondig verteld. Hij ligt zijn argumenten dan ook toe met voorbeelden uit het, waardoor het heel duidelijk is wat deze Maarten Dressing precies bedoelt.