Tijd

7.1 in welke tijd speelt het verhaal zich af en hoe kom ik aan deze informatie?
Het verhaal speelt zich af in het hier en nu dus zo rond de 20e eeuw. Ik kom aan deze informatie omdat er in het boek gebruik word gemaakt van auto’s, telefoons en gaan ze op een luxe vakantie naar het buitenland.

7.2 hoelang is de vertelperiode?
De vertel periode is in het verhaal niet helemaal duidelijk. Carmen krijgt te horen dat ze borstkanker heeft maar is na een korte periode weer snel schoon en dus kanker vrij. Na een enige tijd komt de ziekte 3 keer zo hard terug met veel uitzaaiingen en overlijd zij ongeveer een half jaar later aan deze ziekte.

7.3 is het verhaal chronologisch verteld of niet?
het verhaal word niet chronologisch verteld. Ik weet dit omdat het boek ten eerste gelijk begint op Stijn zijn werk zonder een kleine introductie van wat er was gebeurt daarvoor, ook blikken ze vaak terug op de tijd waar alles nog ‘’oke’’ was met Carmen.

7.4 terugblikken/flashbacks?
De schrijver maakt regelmatig gebruik van terugblikken.
Wanneer de schrijver in het boek terugblikt gaat het in het verhaal vaak over de tijd waar Carmen nog gezond was en Stijn nog niet doorsloeg en alles nog normaal was. Ze blikken ook wel eens terug naar de dingen die Stijn samen met Roos gedaan heeft, hoe hij het bijvoorbeeld zo sexy vond toen ze die ene outfit aan had. Nadat Carmen overleden was word er ook regelmatig terug geblikt op momenten waar Carmen nog leefde en alles ondanks de ziekte toch leuk was.

Thema/hoofdgedachte/problemen

8.1 wat is het thema van het verhaal?
Dood van een geliefde:
Dit boek is een ode aan de liefde, het gaat om onvoorwaardelijke liefde. Zo wordt er letterlijk geschreven: “Liefde in tijden van kanker kent zijn eigen spelregels”. Ondanks het feit dat Stijn vreemdgaat houdt hij ontzettend veel van Carmen en doet hij er alles voor om haar lijdensweg te verlichten, hij probeert haar leven zo mooi mogelijk te maken tot haar dood. Het boek van Kluun wordt wel eens vergeleken met ‘Turks Fruit’ van Jan Wolkers. Ook in Turks Fruit wordt er geschreven over de onvoorwaardelijke liefde van de hoofdpersoon voor Olga en ook in dit boek is kanker een belangrijk motief. Olga krijgt namelijk een hersentumor, waarna de hoofdpersoon er alles voor doet om haar zo goed mogelijk te steunen.

8.2 hoofdgedachte van het boek
Kluun heeft dit verhaal gebaseerd op zijn eigen verhalen en ervaringen. Ik denk dat de hoofdgedachte van de schrijver meer is het informeren van de lezer. Het informeren van de lezer omdat er vaak alleen word gezegd ‘’kanker’’ en iedereen weet dat dit een ziekte is maar niemand eigenlijk echt weet wat jij en je familie doormaken als je dat hebt. Ik denk dat hij een kijkje wil geven in het leven van iemand met zo’n vreselijke ziekte.

8.3 wat is het grootste probleem?
Het grootste probleem in het boek is dat Carmen kanker heeft en na een tijdje te horen krijgt dat ze hier niet meer van geneest. Hoe gaat ze haar kind achterlaten?, zal Stijn goed zorgen voor Luna als ik er niet meer ben?, zal hij minder vreemdgaan?, komt hij misschien een nieuwe en leukere vrouw tegen?. Dit zijn de vragen waar Carmen graag antwoord op zou hebben maar helaas nooit zal krijgen.

8.4/ 8.5 de afloop
De afloop van dit boek is geen ‘’happy end’’. Gelukkig blijft Stijn Carmen steunen en bijstaan tot haar laatste dag. Carmen ligt in bed en kan bijna niks meer door de kanker. Op een dag word Carmen wakker en zijn haar pyjama broek en bed nat, ze heeft s ’nachts in haar bed geplast. Op dit moment weet Carmen dat ze niet meer wil leven omdat ze niks kan terwijl ze echt een levensgenieter was geeft ze het toch op en pleegt de volgende dag euthanasie.

Titel
9. Titelverklaring
Het boek gaat over de terminale ziekte van Carmen. Carmen gaat naar de dokter en krijgt vervolgens te horen dat ze kanker heeft, wat het hele leven van Carmen en Stijn verandert. Vandaar de naam ‘Komt een vrouw bij de dokter’.

Quote uit het boek: Zo gaat dat dus. Komt een vrouw bij de dokter en die krijgt te horen dat ze nog maar een paar maanden te leven heeft.

Realiteit
10. Realistich of niet?
Ik vind het boek erg realistisch. Ik vind dit omdat een vrouw in het echt ook borstkanker kan krijgen en niet meer geneest. En ook kan het gebeuren dat een man in het echte leven vreemdgaat

 Samenvatting

tijn en Carmen zijn een stel dat geniet van het leven. Samen hebben ze een dochtertje, Luna. Ze hebben ieder een goedlopend eigen bedrijf en genieten van het leven in het bruisende Amsterdam. Ze prijzen zichzelf ontzettend gelukkig. Maar gebeurt er iets wat een grote impact heeft op hun gelukkige leven. Carmen heeft een branderig gevoel aan haar tepel en besluit hiervoor naar het ziekenhuis te gaan. Een jaar eerder waren ze ook al naar de dokter geweest, omdat Carmen pijn in haar borst voelde. De dokter stelde ze toen gerust met de mededeling dat er wel onrustige cellen waren, maar dat deze in ieder geval niet kwaadaardig waren. Ditmaal krijgen Stijn en Carmen echter te horen waar ze bang voor waren: Carmen heeft een gevaarlijke vorm van borstkanker en door de fout van een jaar geleden is de tumor al erg groot. Een reeks van controles, onderzoeken, chemotherapie en bestralingen breekt aan.

Al voordat Carmen kanker kreeg ging Stijn regelmatig vreemd. Stijn noemt zichzelf een monofoob; hij heeft een dwangmatige behoefte tot vreemdgaan. Na het nieuws dat Carmen kanker heeft slaat Stijn hierin door. Hij gaat mee naar alle doktersbezoeken en behandelingen, maar op momenten dat hij niet bij Carmen is gaat hij steeds vaker vreemd. Hij zegt steeds vaker dat hij over moet werken en verzint afspraken met vrienden terwijl hij in werkelijkheid op zoek gaat naar een nieuwe scharrel. Carmen weet dat Stijn vreemdgaat. Aan het begin van hun relatie was Carmen er namelijk achter gekomen dat Stijn was vreemd gegaan met Sharon. Ook had Stijn op hun eerste date verteld dat hij regelmatig vreemdging. Ze weet echter niet hoe erg het is. Het wordt carnaval. Ieder jaar komt Stijn met carnaval Roos tegen. Roos heeft alle jaren nog geweigerd zich met Stijn in te laten omdat hij een vrouw heeft. Stijn geeft echter niet zomaar op en stelt voor om na de carnaval eens een vriendschappelijk drankje te drinken in Amsterdam. Dit loopt ontzettend uit de hand en Stijn krijgt een affaire met Roos. Zo ver heeft hij het nog nooit laten komen, maar hij raakt verslaafd aan Roos. Zij helpt Stijn om de moeilijke periode door te komen.

Wanneer Stijn en Carmen samen met Luna naar Club Med gaan, vertelt Carmen dat ze weet dat Stijn steeds vaker vreemdgaat. Ze zegt tegen Stijn dat hij goed moet nadenken over wat hij wil: wil hij scheiden of niet? Wanneer Stijn tot de conclusie komt dat hij bij Carmen wil blijven, vraagt Carmen of hij haar kan beloven niet meer vreemd te gaan in de paar jaar die ze nog te leven heeft. Stijn belooft Carmen om haar trouw te zijn, maar zijn aantrekkingskracht naar Roos is te groot. Doordat Carmen steeds zwakker wordt heeft ze ook geen zin meer in seks, waardoor Stijn nog vaker zijn toevlucht richting Roos neemt. Stijn en Roos hebben hier gesprekken over en Roos geeft Stijn het telefoonnummer van Nora, een vrouw die spirituele adviezen geeft. Stijn wil hier op dit moment nog niets van weten.

Met Carmen gaat het intussen steeds slechter. Haar borst wordt geamputeerd, maar ze krijgt toch steeds meer uitzaaiingen, wordt steeds sneller moe en valt in een razend tempo af. Het wordt duidelijk dat de chemotherapie niet meer zal helpen en dat er alleen nog maar levensverlengende behandelingen ingezet kunnen worden. Stijn besluit Nora te bellen en Nora vertelt dat Stijn nu de kans krijgt om Carmen alles terug te geven wat hij al die jaren van haar heeft gekregen. Vanaf dit moment ziet Stijn Roos niet meer, hoewel hij nog wel veel contact met haar heeft. Carmen gaat snel achteruit en besluit dat ze wil vaststellen onder welke voorwaarden ze euthanasie zou willen laten plegen. Vanaf dat moment kan Carmen zelf weer bepalen wat er met haar leven gebeurt en Stijn steunt haar door dik en dun. Carmen bloeit op in deze periode. Ze geniet van de tijd die ze nog heeft met haar vrienden en familie en doet zoveel mogelijk leuke dingen. Stijn en Carmen maken veel lol en worden opnieuw verliefd op elkaar. Intussen maakt Carmen een herinneringendoos voor Luna.

Ze schrijft veel brieven voor Luna en maakt samen met Stijn en andere vrienden een video voor haar. Stijn en Carmen proberen Luna zo goed mogelijk voor te bereiden op de dood van Carmen.

Stijn en Carmen regelen samen het afscheid van Carmen. Ze schrijven samen de ‘uitnodigingen’ voor de begrafenis en bepalen welke muziek er gedraaid gaat worden. Dan komt het moment waarop Carmen besluit dat het tijd is om afscheid te gaan nemen. Carmen besluit dat de euthanasie de volgende dag zal plaatsvinden. Ze wil wel al haar vrienden en familie nog zien voor haar overlijden. Stijn en Carmen praten heel open over hun relatie en over het leven van Stijn na de dood van Carmen. Carmen laat weten dat ze ontzettend veel van hem houdt, en dat ze ondanks zijn vreemdgaan geen spijt heeft dat ze met hem getrouwd is. Dan breekt het moment aan. Alleen Stijn is erbij op het moment dat Carmen het euthanasie drankje krijgt. Na 20 minuten heeft het drankje echter nog steeds zijn werk niet gedaan, waardoor de dokter besluit Carmen nog een extra spuit te geven. Binnen enkele seconden heeft deze spuit een einde gemaakt aan haar leven.

Tot slot vraagt Stijn aan twee goede vrienden hoe zij erover denken als hij Roos uitnodigt op de begrafenis. Zij vinden dat hij dit kan doen.

Bron:www.scholieren.com

Mijn leeservaringen
 

• Onderwerp:
  Ik vind het onderwerp van het boek wel erg heftig maar vind het toch interessant om over dit onderwerp meer te weten te komen. Dit onderwerp sprak me eerlijk gezegd niet gelijk aan en ik heb andere om hulp gevraagd om een leuk boek te vinden. Ik vond uiteindelijk dit boek en het onderwerp sprak me aan omdat de kanker in 2015 wel op een nare manier veel naar boven kwam. Het had mijn interesse omdat ik eigenlijk nooit echt geweten hoe het er aan toe ging.
• Taalgebruik:
  Het taalgebruik in het boek was erg duidelijk. Het boek was door dit duidelijke taalgebruik makkelijk en snel uit te lezen. En als er lastige woorden in het boek zaten dan was er een bladzijde in het boek die deze woorden duidelijk uitlegde.
• Gebeurtenissen:
  Het boek was spannend omdat je niet wist hoe het af zou lopen en hierdoor las je het nogal snel uit.
  Ook was het boek spannend omdat je in het begin van het verhaal nog geen idee had wat er aan de hand was met Carmen en wat er ging gebeuren.
  Ook toen je eindelijk wist wat er met Carmen aan de hand was wist je nog niet of ze het ging overleven en hoeveel schade de kanker had aangericht. Dit maakte het boek erg spannend en was het fijn dit uit te lezen.
• Meeleven:
  Ik kon erg goed meeleven met de hoofdpersonen in het boek. Hoe Carmen elke keer weer naar de dokter moest hoe ze elke keer weer slecht nieuws kreeg liet mij erg meeleven met de hoofdpersoon
• Het einde:
  Het boek liep niet af hoe ik had gehoopt maar wel hoe ik het had verwacht.
  Carmen overwint de kanker niet maar de kanker overwint helaas Carmen. Carmen is er klaar meer en geeft zich over aan deze vreselijke ziekte. Carmen kan bijna niks meer door haar grote tumor, zelfs lopen en praten kost veel te veel energie. Dit vind Carmen niks meer met leven te maken hebben en ze pleegt een paar dagen later euthanasie.
• Algemeen oordeel:

  Ik zou dit boek zeker aanraden aan alle mensen. Maar ik denk dat ik dit boek vooral aan zou raden aan meisjes/vrouwen. Ik zou dit boek vooral aan vrouwen aanraden omdat ik denk dat vrouwen zich meer in kunnen leven in de hoofdpersoon en hierdoor dus meer begrip hebben voor de situatie of in ieder geval meer kunnen meeleven met de hoofdpersonen. Ook zit in dit boek niet echt actie waar mannen meestal wel van houden.

Verwerkingsopdracht
Ik kies verwerkingsopdracht 9

1. songtekst van the Beatles - Yesterday
Een zin van de songtekst van dit lied word ook al in het boek genoemd.
‘’ Yesterday all my troubles seemed so far away.’’ Ik vind dat deze zin zeer van toepassing is tot het boek omdat het leven van Carmen van de een op de andere dag ineens drastisch veranderd en niks ooit meer hetzelfde word.

Yesterday:

Yesterday all my troubles seemed so far away.
Now it looks as though they're here to stay.
Oh, I believe in yesterday.

Suddenly I'm not half the man I used to be.
There's a shadow hanging over me.
Oh, yesterday came suddenly.

Why she had to go, I don't know, she wouldn't say.
I said something wrong, now I long for yesterday.

Yesterday love was such an easy game to play.
Now I need a place to hide away.
Oh, I believe in yesterday.

Why she had to go, I don't know, she wouldn't say.
I said something wrong, now I long for yesterday.

Yesterday love was such an easy game to play.
Now I need a place to hide away.
Oh, I believe in yesterday.

Mm mm mm mm mm mm mm

2. songtekst Blof - Zo Stil

‘’ Zo stil,
Dat iedereen wel weet dat dit zo blijft,
Voor altijd, voor altijd en een leven lang, het was,
Zo stil,
Dat iedereen het voelde in zijn lijf,
Geen pen, die ooit nog dit gevoel beschrijven kan.’’
Dit is het eerste couplet uit de songtekst van Blof. Ik vind persoonlijk dat dit couplet het gevoel zou kunnen beschrijven van Carmen vlak voor ze komt te overlijden of het gevoel dat de nabestaanden hebben als Carmen komt te overlijden.

Zo stil:

Zo stil,
Dat iedereen wel weet dat dit zo blijft,
Voor altijd, voor altijd en een leven lang, het was,
Zo stil,
Dat iedereen het voelde in zijn lijf,
Geen pen, die ooit nog dit gevoel beschrijven kan.

Zo Stil,
Dat alle klokken zwegen ja,
De tijd stond onbeweeglijk,
Zo stil en zo verloren ging je weg,
Zo stil en zo verloren ging je weg.

Ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan,
En dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan,
Al schreef ik duizend liedjes over dit gemis,
Dan nog zou ik niet weten,
Waarom toch, dit gevoel voor altijd is.

Zo hard,
De uren na de klap dreunde zo na,
Dat niets nog, te bevatten en begrijpen was, het was,
Zo hard,
Dat alles wat we dachten, ons alleen maar leegte bracht,
Zo moe en zo verslagen waren wij,
Nu de stilte bij ons was in plaats van jij.

Ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan,
En dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan,
Al schreef ik duizend liedjes over dit gemis,
Dan nog zou ik niet weten,
Waarom toch, dit gevoel voor altijd is.

Zo stil,
Hoewel ik je nog iedere dag mis,
En waar je nu ook zijn mag,
Echt het is,
Me helder,
Dat stilte nu jouw vriend geworden is.

Ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan,
En dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan,
Al schreef ik duizend liedjes over dit gemis,
Ik zou het echt niet weten,
Ik zou het echt niet weten.

Ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan,
En dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan,
Al schreef ik duizend liedjes over dit gemis,
Dan nog zou ik niet weten,
Waarom toch, dit gevoel voor altijd is.

3. een gedichtje – Kanker
Ik vind dit gedichtje goed bij de tekst passen omdat ik vind dat dit gedicht echt precies de weg beschrijft hoe Carmen het doormaakt en wat ze voelt. Ook vind ik dat dit bericht de realiteit goed weergeeft. Hoe er in het echt soms met deze ziekte word omgegaan is niet meer normaal.

Kanker

Kanker is een ziekte, maar tegenwoordig ook een scheldwoord.

Kanker is een ziekte die je de grond in boort.

Kanker is verdriet.

Kanker is een ziekte die de zieke geen hoop biedt.

Kanker geeft een gevoel van machteloosheid.

Kanker is een ziekte die zich steeds verder uitbreidt.

Kanker is in een ziekenhuis leven.

Kanker doet de stoerste mensen beven.

Kanker is veel pijn.

Kanker komt voor bij groot en klein.

Kanker is niet zomaar koorts.

Kanker is pijn, ziekenhuizen enzovoorts.

Kanker is een vreselijke ziekte.

Achtergrondinformatie

De auteur van dit boek is: Raymond van de klundert

Raymond van de Klundert is geboren op 17 april 1964 in het Brabantse Tilburg. Raymond publiceert onder de naam Kluun. Jarenlang was hij werkzaam in de marketing en startte zijn eigen marketingbureau, Project X.

In 2000 wordt bij zijn toenmalige vrouw Judith borstkanker geconstateerd, waar zij in 2001 aan overlijdt. ‘Komt een vrouw bij de dokter’ is gebaseerd op zijn eigen ervaringen gedurende deze tijd. Na de dood van Judith verkocht Kluun zijn marketingbureau en vertrok met zijn dochter Eva naar Australië.

Hier begon het schrijven van zijn debuutroman ‘Komt een vrouw bij de dokter’. In 2006 kwam het vervolg op dit boek uit: ‘De weduwnaar’. Daarnaast schreef Kluun de boeken ‘Help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt’ (2004), ‘Van leven ga je dood’ (2008) en er kwam ook een verzameling uit van de columns die door hem geschreven zijn (Klunen, 2008). Vorig jaar verscheen zijn nieuwste roman ' Haantjes' (2011). In 2005 trouwde Kluun met Nathalie. Zij hebben twee kinderen, Roos en Lola.

Interview met Kluun in ‘’het Parool’’:

Tilburg
“Ik heb een haat-liefde verhouding met Tilburg. Voor middelbare scholieren en studenten is Tilburg heel leuk – ik ging er van mijn 16e tot mijn 22e vijf dagen per week uit – maar daarna krijgt iedereen kindjes en blijven ze binnen. Arbeidersstad, hè. Samen met mijn neef Bart Thimbles, hij is een DJ, ben ik ook de enige van de naar schatting 35 neven en nichten die Tilburg ontvlucht is, de rest woont er nog gewoon. Het grappige is wel dat ik nog steeds over Tilburg droom: over de straat waar mijn ouders woonden, over het zwembad, over het winkelcentrum. Terwijl ik nooit over het Rokin droom, of over het Vondelpark. Blijkbaar zit Tilburg toch behoorlijk diep.”

 De Club van Acht
“Onze mannenvriendschapclub. Eens per jaar gaan we naar een of andere provinciestad waar we dan ’s middags klootschieten of kitesurfen of iets anders onzinnigs, ’s avonds is het zuipen en ’s ochtends worden we rond een uur of twaalf wakker en gaan we weer. Het leuke is dat mannen maar één ding nodig hebben om eeuwige vriendschap te bewaren: ze moeten óf ooit hetzelfde jaar op school hebben gezeten, óf ze moeten allemaal fan zijn van iemand, óf ze moeten allemaal een motor hebben, ik zeg maar wat. Bij ons is dat de HEAO. En meer hebben we niet nodig. Het is ook veel oppervlakkiger dan vriendschap tussen meisjes: van sommigen weet je amper of ze kinderen hebben. Maar dat maakt niet uit, het is gewoon heel gezellig. Op 16 december gaan we naar de jaarlijkse kaasfondueavond in Breda. Nu al zin in.”

Humor
“Nou, wat wil je er over leren? In Nederland is humor in literatuur zo’n beetje de meest ondergewaardeerde technische kunne. Terwijl er niets zo moeilijk is als iemand hardop te laten lachen met geschreven woorden: je hebt geen intonatie, geen mimiek, geen timing – niks. Als ik een goeie, komische dialoog schrijf van maar één bladzijde doe ik daar soms een hele dag over. Dat is echt puzzelen. Maar in Nederland wordt er met dedain naar gekeken. Wij zijn het land van de mooischrijverij. Zoals Kees van Kooten dat kon, kunnen er niet veel. Ja, Ronald Giphart, hij is de eerste die mij ooit hardop aan het lachen heeft gekregen. In Phileine zegt sorry, dat die jongen in New York komt en ziet hoe zijn meisje speelt dat ze een jongen pijpt die speelt dat hij klaarkomt… Gewéldig.”

Woonboot
“Daar woon ik op. Aan de Amstel, ik ben een van de weinige Amsterdammers met een uitzicht van meer dan honderd meter. En ja, natuurlijk komen er soms toeristen voorbijvaren met een camera, maar dat hoort erbij. De ergste zijn de provinciale vrouwen van boven de 45 met hun tas op hun buik, want als die een bekende zien beginnen ze meteen te smiezen en elkaar aan te stoten. Amsterdammers doen dat niet, die zijn daar te cool voor. Maar goed, dan zwaai je een keer, dat vind ik geen probleem. En als het te gek wordt heb ik Luxaflex.”

Cadillac
“Mijn grote vriend. Hij is zo lekker praktisch is in de stad. Toen ik nog in de Johannes Verhulststraat woonde parkeerde ik ‘m wel eens om de hoek, in de Banstraat. Toen heeft iemand er een keer een briefje op achtergelaten: ‘U vindt uw auto misschien heel mooi, maar wij vinden het een ordinaire proletenbak. Zou u uw auto daarom niet meer in onze straat willen parkeren?’ Naaa…. Hoe vind je die? Ook dat wij vinden. Nee, ik trok me daar niks van aan, ben je gek. In Zuid-oost of Bos & Lommer heb ik namelijk wél veel succes met die auto. Van Surinaamse vrouwen en Marokkaanse gastjes krijg ik opgestoken duimen. In het luxereservaat wordt een Cadillac gewoon niet op waarde geschat.”

Klunen 2
“Mijn beste verhalen, columns en onzin van de afgelopen vijf jaar. De tweede helft van mijn schrijverschap dus, want tien jaar geleden begon ik. En na tien jaar heb ik onderhand wel het idee van… Kijk, bij KEVBDD deed ik maar wat, mijn tweede boek De Weduwnaar was technisch gezien al een stuk beter, en van Haantjes begrijp ik wel waarom Volkskrant recensent Arjan Peeters die vier sterren gaf. En nee, schrijver zijn is misschien niet mijn identiteit zoals dat bij A.F.TH. van der Heijden of Tommy Wieringa het geval is, maar het is wel mijn beroep. En ik vind het een leuk beroep. Maar het zou ook kunnen dat ik over tien jaar weer wat anders doe. Je hebt nu bijvoorbeeld Spotify en Netflix, en ik ben ervan overtuigd dat er ook zoiets voor boeken komt. Daar zou ik me best mee willen bemoeien. Dat is bij A.F.TH. en Tommy ondenkbaar.”

Erkenning
“Op Twitter lees ik weleens: als Kluun het kan, kan jij het ook. Dan denk ik: doe het maar. Ik bedoel, zelfs Het Diner van Herman Koch, wat een enorm succes is, heeft niet zoveel boeken verkocht als KEVBDD: meer dan een miljoen! Alleen Beekman en Beekman heeft geloof ik meer verkocht. En nee, het is misschien niet het beste boek van de Nederlandse literatuur, maar als het tien jaar lang verkoopt kan het in ieder geval niet slecht zijn. In de reclame heb je een klassieke uitspraak: You can fool all the people sometimes, some people all the time, but not all the people all the time.” Maar als je uit de reclame komt en een rare bijnaam hebt vinden sommige recensenten dat kennelijk lastig. En tóch wil je die erkenning, klopt. Van wie ik liefst een compliment zou willen? Nou, dan Kees van Kooten. Of David Sedaris, als we toch bezig zijn.”

Slet
“Na de dood van mijn vrouw heb ik een periode gehad dat ik een soort harem had. Tot één van die meisjes een keer zei: ‘Ja, maar je weet toch dat als een van ons zin in heeft in seks, dat we jou bellen?’ Toen dacht ik: o ja, zo werkt het voor hun dus ook. Toen ben ik maar naar Australië gegaan om te schrijven.”
Lustpil
“Weinig relaties zijn slecht als je een goed sexleven hebt. Maar dat is dan wel vaak omdat je waardering voor elkaar hebt, en die verkrijg je niet met een pil. Dan vallen er hoogstens remmingen weg. Kan ook nuttig zijn, hoor.”

Slet
“Na de dood van mijn vrouw heb ik een periode gehad dat ik een soort harem had. Tot één van die meisjes een keer zei: ‘Ja, maar je weet toch dat als een van ons zin in heeft in seks, dat we jou bellen?’ Toen dacht ik: o ja, zo werkt het voor hun dus ook. Toen ben ik maar naar Australië gegaan om te schrijven.”
Lustpil
“Weinig relaties zijn slecht als je een goed sexleven hebt. Maar dat is dan wel vaak omdat je waardering voor elkaar hebt, en die verkrijg je niet met een pil. Dan vallen er hoogstens remmingen weg. Kan ook nuttig zijn, hoor.”

Koffiehuis De Hoek
“Op de hoek Reestraat Prinsengracht, daar waar Ischa Meijer volgens de overlevering in zijn broek poepte toen hij Connie Palmen zag, ere wie ere toekomt, daar op die hoek zit koffiehuis De Hoek. En daar kom ik gráág. Alles is er hetzelfde gebleven: de inrichting, de mensen, het menu – de cappuccino is er gewoon een koffie verkeerd. En eigenaar Harry is De Consultant, met hem neem ik altijd even de wereld door. En het Nederlands Elftal.”

Nicole
“Mijn vriendin, sinds een jaar of twee. Ze is 43 jaar, een Onbekende Nederlander en ze woont bij me op de boot. Sterker nog, ze heeft de boot helemaal ingericht. Ze was eigenaar van een aantal horecazaken in Amsterdam, dus dat kon ik wel aan haar overlaten. Ik noem haar ook altijd popje, omdat ze alles is behalve een popje. Een popje is zo’n tuut-er-de-tuutmeisje die om d’r kapsel denkt als het regent, dat heeft Nicole totáál niet, zij is echt een aanpakker. Ach, ze is gewoon geweldig. Ik heb drie grote liefdes gehad in mijn leven, en ik heb het idee dat ik met deze oud ga worden. Je weet het natuurlijk nooit, zeker in mijn geval bieden in het verleden behaalde resultaten geen enkele garantie voor de toekomst, maar nu ben ik blij, verliefd en gelukkig. Of er nog een liefdesbaby komt? Zéker niet. Ik heb drie heerlijke kinderen, Eva (15), Roos (9) en Lola (5), meer hoef ik er niet. En al zou ik het willen: het kan niet meer.”

Bruce Springsteen
“Ik dacht laatst: stel dat hij komt te overlijden, dan denk ik echt dat ik een maand van de kaart ben. Ja, echt. Er is geen artiest die zijn integriteit als mens en kunstenaar zo heeft behouden als hij. Samen met Leon Verdonschot, Art Rooijakkers en Erik van Bruggen ga ik zoveel mogelijk, van Milaan tot Barcelona en Kilkenny. Er hangt altijd een relaxte, broederlijke sfeer. Je moet even de video van Dream baby, Dream opzoeken, dat is een ode aan zijn publiek. Dat is jong, oud, hip, suf – alles door elkaar heen. En nooit met zo’n idolate blik als waarmee mensen naar Elvis keken, maar wel een van pure positiviteit: hij heeft de gave mensen met elkaar te kunnen connecten. Dat is toch waanzinnig? Echt, die man raakt je recht in het hart, elke keer weer.”

Six Word Story
“Schrijver Hemingway werd ooit gevraagd wat zijn beste verhaal was, toen noemde hij deze: ‘For sale: baby shoes, never worn.’ Prachtig. Wij hebben dat zes woorden concept naar Nederland gehaald en dat is toen een soort gimmick geworden. Tommy Wieringa kwam bijvoorbeeld met: ‘Te koop, Feijenoordvlag, weinig mee gezwaaid.’ En laatst hadden we een vakantie editie en toen kwam deze er als beste uit: ‘Hoeveel fooi hebben we nu gegeven? Scoren in zes woorden is heel moeilijk, maar als het lukt is het geweldig.”

Roy Donders
“Eh? O, die stylist uit Tilburg die nu een eigen programma heeft? Hij komt uit Broekhoven, dat is de grootste tuigbuurt van Tilburg. Wij waren altijd bang als we er tegen moesten voetballen. Dat daar een stylist vandaan komt is hetzelfde als een koe leren touwklimmen. Maar ik moet wel om hem lachen, hoor. Er zijn trouwens heel veel grote Tilburgers: Hennie Vrienten, Marc-Marie Huijbregts, Bud Brocken… Nee, die ken jij niet want jij bent een vrouw: hij is beste rechtsbuiten die Nederland ooit heeft gehad. De lelijkste ook.”

Willemijn Verloop
“Zij heeft War Child toch opgezet? War Child is niet alleen heel nobel, maar ook marketing-technisch is het geweldig neergezet. En die Willemijn schijnt enorm inspirerend te zijn, én een goeie manager. Dat soort vrouwen moeten ministersposten bezetten. Zeg dat maa