De verstotene door Naima El Bezaz

Samenvatting

De hoofdpersoon heeft in dit boek 2 namen, Amelie en Mina, dit komt doordat zij uit de Marokkaanse gemeenschap is verstoten waarna zij haar naam heeft veranderd in Amelie. Het verhaal begint in New York waar Amelie samen op vakantie is met haar vriend Mart. Tijdens het eten in een duur restaurant zit ze eraan te denken om de relatie te beëindigen maar op de terugweg naar het hotel is Mart haar voor. Ze maken de vakantie wel af en doen elk wat ze zelf willen. Als ze terugkomen op Schiphol dan blijkt dat Mart het al had geplant en dat 2 van zijn vrienden een deel van hun huis al hadden leeggehaald. Ze vind haar werk heel saai maar hoopt toch op een promotie, maar ze hoort dat haar collega Esther die heeft gekregen, aan wie ze een hekel heeft. Ze wordt overspannen en gaat naar de dokter die haar door kan verwijzen aan een psycholoog. Ze gaat een avond stappen met haar enige vriendin Elsa en komt dan Esther tegen, ze gaan samen naar een steegje toen ze veel hadden gedronken en hebben daar orale seks, maar tot haar verbazing vind Amelie het fijn. Amelie kan het goed vinden met haar psycholoog en bij iedere sessie eten ze veel taart en cake. In het verhaal zitten ook veel flashbacks over haar jeugd, hoe ze bij haar moeder woonde maar dat verschrikkelijk vond en eigenlijk veel liever met haar zusje bij haar vader en stiefmoeder wil wonen. Amelie heeft seks met een vriend van Esther en Esther belt Amelie dat ze het nog wel een keer wil regelen voor het wachtwoord van Amelie haar computer. Amelie gaat akkoord en later blijkt dat Esther alles van het bedrijf heeft gestolen en een eigen bedrijf gaat opzetten. Amelie blijkt zwanger te zijn van de vriend van Esther, Sam, maar Sam wil er niks van weten en ontkent dat het van hem is. Amelie vertelt daarna aan haar psycholoog waarom ze is verstoten, een Marokkaanse jongen wilde haar verkrachten op de middelbare school en als 18 jarige heeft ze daar een brief over geschreven waarin ze volgens haar ouders de Marokkaanse gemeenschap zwaar beledigd. Ze ziet later haar zusje nog eens lopen maar die wil niks van haar weten en vertelt haar dat haar moeder is overleden en dat ze Amelie brieven heeft geschreven maar nooit antwoord heeft gehad. Op het einde van het boek wil Amelie van haar balkon afspringen maar bedenkt zich dan als Elsa haar belt, ze wil haar kind een goede opvoeding geven, maar als ze van de rand af wil stappen glijdt ze uit en valt ze.

Analyse

Uiterlijk van de roman

De omslag is een foto van een vrouw in een witte jurk waarvan je het hoofd niet ziet, liggend op een balkon.

De titel de Verstotene slaat overduidelijk op de hoofdpersoon Mina/Amelie die is verstoten uit de Marokkaanse gemeenschap.

Er is geen ‘opdracht voor’

Er zijn 2 citaten:

Sapere Aude – Immanuel Kant

Wat ik heb, wil ik niet verliezen,

maar waar ik ben, wil ik niet blijven,

diegenen die ik liefheb, wil ik niet verlaten,

maar die ik ken, wil ik niet meer zien,

waar ik leef, wil ik niet sterven,

maar waar ik zal sterven, daar wil ik niet heen:

ik wil blijven waar ik nog nooit geweest ben.

Thomas Brasch

Er is een proloog in dit boek, het is een stuk verhaal wat vooraf gaat aan het moment aan het einde van het boek waar Amelie het balkon op stapt

Het boek is ingedeeld in hoofdstukken zonder titels

Er is ook een epiloog, hierin lees je hoe Amelie zelfmoord wil gaan plegen, zich op het laatste moment bedenkt maar toch valt doordat ze uitglijdt.

Perspectief

Het verhaal wordt vertelt  in de personale vertelsituatie, in de ik persoon.

‘Als kind was ik altijd bang geweest voor wezens die niet in deze nuchtere wereld thuishoorden. Ik sliep slecht, altijd met het licht aan.’

Volgorde

Vooruit- en terugwijzingen, flashbacks en tijdsprongen

Het verhaal wordt vertelt in 2004, maar er zijn wel flashbacks naar het verleden van Amelie/Mina: ‘Ik was bijna negentien en zat naast hem op bed. Hij rookte eerst een joint en trok toen plichtsgetrouw zijn versleten kloffie uit. Ik deed hetzelfde en ging op de ongewassen lakens liggen.’

Verteltijd en vertelde tijd

Het boek heeft 254 bladzijdes. Het verhaal speelt zich af in ongeveer een half jaar van 2004.

 Verhaalruimte

Het verhaal speelt zich af in 2004, er wordt in het verhaal ook gewezen naar de moord op Theo van Gogh.

De roman speelt zich in het begin van het verhaal af in New York, in de rest van het verhaal in Amsterdam, waar Amelie woont.

Het verhaal van Amelie speelt zich vooral af in haar donkere, vieze appartement waar ze niks aan doet en waar ze zelf alleen maar in bed wil liggen, en door die sfeer die wordt beschreven krijg je extra dat soort van ‘depressieve’ gevoel als je het verhaal leest, je snapt het beter en krijgt er een beeld bij.

Stijl

De stijl van de schrijfster is heel erg beschrijvend, ieder detail wordt genoemd in het verhaal, wat de personen aanhebben, wat ze doen, hoe ze het doen enz. Er worden niet veel moeilijke woorden gebruikt en ik kwam makkelijk door het boek heen met lezen.

‘Het voelde vertrouwd in de kamer: het tikken van de klok, de geur van verse koffie en de tekeningen aan de muur. De psychologe droeg een wijde jurk in alle kleuren van de regenboog, versierd met vierkanten, driehoeken en cirkels.’

Personages

Round characters

Amelie/Mina

Amelie/Mina is een vrouw die niet goed weet wat ze wil, en ze draagt nog steeds een grote last mee van haar verleden die ze nooit goed heeft verwerkt. Ze vertrouwd mensen niet, want zelfs aan haar enige en beste vriendin heeft ze niet vertelt over haar verleden. Amelie/Mina laat over haar heen lopen, als ze met Esther naar de bar gaat dan gebeuren er dingen waarvan ze eigenlijk weet dat ze ze niet wil. Ook is ze makkelijk beïnvloedbaar.

Elsa

Elsa is de beste vriendin van Amelie. Ze kan volwassen zijn, maar kan zich ook gedragen als een klein kind wanneer zij en Amelie weer eens ruzie hebben. Elsa wil onafhankelijk zijn van mannen en gaat daarom haar eigen weg. Ze is zelfverzekerd, weet wat ze wil en kan af en toe bazig overkomen, maar ook is ze zachtaardig als Amelie haar echt nodig heeft.

Flat characters

Esther

Esther is een collega van Amelie, ze doet zich bij de baas voor als de perfecte werkneemster maar als het er op aan komt is ze eigenlijk best wel vals. Ze manipuleert Amelie en zorgt er voor dat ze toegang krijgt tot de bestanden van het bedrijf, steelt deze en laat het bedrijf in de steek, dit maakt Esther ook heel egoïstisch.

Spanning, open plekken en hamvraag

In de proloog wordt er spanning opgebouwd door een deel van het einde van het verhaal al te laten zien, je weet dat Amelie op het punt staat om zelfmoord te gaan plegen. Er is ook psychologische spanning, je kunt lezen wat Amelie voelt en wil doen en wat haar problemen zijn en je vraagt je af wat ze ermee gaat doen.

Het boek eindigt  met een open einde, er staat dat Amelie uitglijdt, maar of ze ook echt valt en dood gaat? Je weet het niet.

Mijn hamvraag is: Valt Amelie van het balkon af en gaat ze dood?

Ik denk dat ze dood gaat, want als je uitglijdt als je op de rand van het balkon staat dan heb je geen houvast meer en is de kans groot dat je naar beneden valt.

Thema, motieven en visie

Ik denk dat het thema van het boek een splitsing tussen culturen is. Amelie/Mina heeft al heel haar leven moeite met de Marokkaanse cultuur en wordt hier uiteindelijk ook uit verstoten door de manier waarop ze zich uit. Maar in de Nederlandse cultuur voelt ze zich ook niet altijd thuis en ze mist haar Marokkaanse zusje.

Ik denk dat de motieven zijn:
Eenzaamheid / depressiviteit
Liefdesproblemen

Concurrentie / jaloezie
Vriendschap
Ongewenst zwanger raken

Deze onderwerpen blijven terugkomen in het verhaal en ze spelen een grote rol in het leven van Amelie/Mina

Het leven van een allochtoon kan best zwaar zijn, zeker als je in je verleden dingen hebt meegemaakt waarvan je denkt dat je ze met niemand kan delen, en ik denk dat de schrijfster ons dat wil leren, dat je denkt dat allochtonen hier komen voor het geld oid, maar dat ook zij het zwaar kunnen hebben en dat dat zoals bij Amelie kan leiden tot vele problemen.

Lectuur of literatuur

• Structurele argumenten

  De Verstotene is een boek waarin alles met elkaar samenhangt. Het thema, de personen, de tijd en motieven. Amelie wordt verstoten uit de Marokkaanse gemeenschap in haar jeugd, en precies in het jaar dat ze moeite en problemen krijgt mede door haar jeugd wordt Theo van Gogh vermoord. Een van de motieven, eenzaamheid, komt natuurlijk ook doordat ze niemand meer uit de Marokkaanse gemeenschap heeft en haar familie niks meer met haar te maken wil hebben.

• Realistische argumenten

  Het verhaal is een verhaal wat ook in het echt zou kunnen gebeuren. Het verhaal komt echt over doordat de schrijfster het met heel veel details beschrijft en daardoor kon ik me beter inbeelden hoe het er allemaal uitzag en kon ik een beeld vormen. Amelie is ook niet zo maar een persoon met maar een eigenschap, in het boek komen vele kanten van haar naar voren. Er zit heel veel diepgang in het boek en je krijgt met veel verschillende problemen te maken. De afloop van het verhaal is ook niet eind goed al goed en ook niet wat je verwacht.

• Stilistische argumenten

  In het verhaal wordt heel duidelijk beschreven hoe de personages zich voelen, wat ze doen, waarom ze het doen, en hoe ze het doen. Het is allemaal heel goed uitgewerkt en is niet oppervlakkig geschreven. De ‘ik persoon’ Amelie beschrijft haar gevoelens in bepaalde situaties heel uitgebreid.