Samenvatting

Nordip is een Marokkaanse jongen die nadat het uitging met zijn vriendin 2 jaar helemaal niks heeft uitgevoerd. Zijn ouders zijn teleurgesteld in hem en opeens besluit hij dat hij zijn leven wil gaan beteren. Hij vraagt zijn neef Krimo om hulp die in de Blauwe Gier werkt. Hij heeft geluk en mag op sollicitatie komen, hij wil geen geld verdienen maar er een soort stage lopen en dus biedt hij aan om de afwasser te worden. Ondanks dat hij graag weer iets wilde doen in zijn leven schaamt hij zich wel een beetje voor zijn baantje en zegt tegen zijn vader dat hij de administratie moet doen bij de het restaurant. Nordip heeft het naar zijn zin en het lukt hem om Agnes te koppelen aan zijn neef Krimo. Op een dag komt de FIOD binnenvallen en ze komen er achter dat hun baas Meerman heeft gefraudeerd, veel mensen werken zwart waardoor hij geen belasting hoeft te betalen. Meerman, de boekhouding en een paar werknemers moeten mee voor onderzoek. Er ontstaat heel veel chaos, werknemers vertrekken en klanten zijn ontevreden doordat er een tekort is aan koks. Op een gegeven moment wordt Nordip door Meerman meegenomen voor een potje dammen. Nordip had de werknemers wel eens vaker horen praten over ‘het spel’ maar had nooit geweten wat het inhield en hoe je het kon spelen. Het bleek uiteindelijk dat het spel een potje dammen was, als je won dan kreeg je een betere baan binnen het restaurant en voor Nordip betekende dit dat hij kok mocht worden. Tegen iedereens verwachting won hij en mocht hij dus kok worden. Als hij aan het einde van de dag naar huis gaat dan ziet hij een aantal collega’s met flessen spiritus. Hij denkt er niet echt bij na en loopt naar huis, maar dan hoort hij de brandweer die naar het restaurant toegaat omdat dat in vlammen opgaat.

Analyse

Uiterlijk van de roman

De omslag van het boek heeft wel te maken met het verhaal, in eerste instantie lijken het op witte stippen met een bruine ondergrond maar als je goed kijkt dan zie je dat de witte stippen borden zijn en dat er messen en vorken zijn afgebeeld, wat past bij het verhaal over restaurant de Blauwe Gier.

De titel Het Schnitzelparadijs slaat ook weer terug op het restaurant, waar ze veel eten serveren maar wat vooral bekend staat om hun schnitzels.

Het boek is niet voor een speciaal persoon geschreven.

Er is geen sprake van een citaat, maar er staat wel een kort gedicht voor in het boek.

Er is geen proloog.

Er zijn 4 verschillende hoofdstukken met in ieder hoofdstuk weer verschillende hoofdstukken met een aparte titel.

Er is geen epiloog.

Perspectief

De personale vertelsituatie

Het verhaal wordt vertelt in de ik vorm, het wordt personaal vertelt.

Voorbeeld: Ik bijt op mijn pink, ik bijt op mijn wijsvinger, en dan op mijn duim. Ik zie er niet uit, ik ben doordrenkt met jus, appelmoes en tomatensoep.

Vooruit- en terugwijzingen, flashbacks en tijdsprongen

In het boek is geen sprake van vooruitwijzingen en tijdsprongen, maar wel van terugwijzingen en flashbacks. Nordip verwijst soms terug naar zijn verleden, en heel hoofdstuk 3 is een flashback naar het leven van zijn neef Krimo, hoe hij in Nederland terecht is gekomen. Het hoofdstuk heet: Drie: Krimo – het verhaal van mijn neef.

Verteltijd en vertelde tijd

Het verhaal speelt zich af tussen 1992 en 1993, dit is de periode dat Nordip bij de Blauwe Gier werkt. Het boek heeft 301 bladzijdes.

Verhaalruimte

Het verhaal speelt zich af tussen 1992 en 1993, er zijn niet echt aanwijzingen voor in het boek

Het verhaal vindt vooral plaats in de Blauwe Gier, maar ook in het huis van zijn buurvrouw mevrouw Malade en in zijn eigen huis. De flashbacks vinden plaats in Tasanimt en op een paar andere plaatsen samen met Tsjoepita.

Het klimaat in het boek speelt geen grote rol maar komt er wel in voor. In de flashbacks van Nordip in Tasanimt is het altijd heel mooi weer en Nederland wordt vaak heel regenachtig beschreven. Dit is ook een van de redenen dat de inwoners van Tasanimt Nederland slecht beschrijven.

Stijl

Ik vond de stijl van Khalid Boudou moeilijk om te lezen, soms snapte ik niet zo goed waar hij het nou over had of wat hij met de zinnen bedoelde. Hij vertelde soms ook dingen die niet relevant waren voor het verhaal of niet samenhingen met waar het op dat moment over ging. De schrijver gebruikte veel moeilijke Nederlandse en ook Marokkaanse woorden zoals chebab, getergde, referentiepunt en adoniscomplex. Aan het eind van het boek was wel een lijst met de Marokkaanse woorden en wat ze betekenen maar ik denk dat ik niet de enige ben die iedere keer wil onderbreken om een woord op te gaan zoeken

Personages

Round characters

Nordip Doenia

Nordip is een Marokkaanse jongen van negentien. Hij is dromerig en vergeetachtig, hij komt bijvoorbeeld iedere dag te laat op zijn werk. Nordip is wel vastberaden om die 2 jaar van zijn leven die hij alleen maar in bed heeft gelegen weer goed te maken. Nordip is een slimme jongen die zich af en toe misschien wat dommer voordoet maar heel goed weet hoe het zit. Hij is ook een grappenmaker en heeft humor.

Krimo

Krimo is de neef van Nordip. Net zoals Nordip is hij een grappenmaker en is hij een dromer. Hoewel Nordip wat rustiger is, is Krimo zeker niet op zijn mondje gevallen en een beetje impulsief. Krimo is naar Nederland gekomen toen hij uitgehuwelijkt was. Dit huwelijk heeft niet gewerkt omdat zijn vrouw hem het huis heeft uitgezet.

Meerman

Meerman is de baas van het restaurant. Hij wil jongeren met een slecht verleden graag een kans geven om iets van hun leven te maken en biedt ze een baan aan, meestal in de keuken. Meerman kan dus een begripvolle, volwassen man zijn, maar later in het verhaal zie je ook een andere kant van hem die onbetrouwbaar is, omdat hij te weinig belasting betaalde. Hij is wel een slimme maar bazige man die weet wat hij doet.