De Aanslag Samenvatting

De Aanslag verteld het verhaal van de 12-jarige Anton Steenwijk. Hij woonde tijdens de Tweede Wereldoorlog in Haarlem.

In januari 1945 klonken er schoten voor het huis van de familie Steenwijk. De NSB'er en politie-officier Ploeg lag dood voor het huis van buurman Korteweg. Buurman Korteweg legden het lijk voor Antons huis neer. De Duitsers ontdekken dan het lijk van Ploeg. Ze onderzochten het huis van de familie Steenwijk. Anton werd in een cel gestopt bij een gewond meisje dat hem troost en met hem praat. Na enkele uren werd Anton weer teruggebracht naar Haarlem, en vandaar ging hij met een konvooi naar Amsterdam, op weg naar zijn oom.

Na de bevrijding wordt duidelijk dat de ouders van Anton en zijn broer Peter op de avond van de aanslag op Ploeg zijn neergeschoten. Anton blijft bij zijn oom en tante wonen. In 1952 ging Anton naar een feestje in Haarlem, de eerste keer na de aanslag dat hij terugkwam in zijn geboortedorp. HIj ontdekt dat er een gedenk-monument is opgericht, waarop ook de namen van Antons ouders stonden.

Na zijn examen medicijnen ging Anton op kamers wonen. In 1956 kwam Anton zijn vroegere vriendje Fake Ploeg, de zoon van de vermoorde NSB-er tegen in een demonstatie. Anton nodigde Fake uit om binnen te komen. Fake verdedigde zijn vader en zei dat de communisten verantwoordelijk waren voor de dood van zijn ouders. Anton probeerde hem ervan te overtuigen dat zijn vader wel fout zat.

Beschrijving Hoofdpersoon

Anton is rustig, intelligent en gevoelig. Hij heeft geen haatgevoelens t.o.v. de Duitsers of Fake Ploeg. Anton heeft een round character, omdat hij veel verschillende eigenschappen heeft en omdat hij verandert door de gebeurtenissen in zijn leven, hij wordt zelfbewuster en zelfstandiger.

Brief Hoofdpersoon

Beste Anton Steenwijk,

Je bent volgens mij geen held omdat het niet gaat om wat voor een goede dingen je heb gedaan. Ik kan heel goed voorstellen dat jij dingen zo aanpakt, maar dat betekent niet dat het de beste manier is. De beslissingen die jij maakt zijn aanvaardbaar op één na, het verplaatsen van Ploeg, al had ik misschien in die situatie hetzelfde gedaan, eigenlijk is het natuurlijk niet aanvaardbaar om er iemand anders mee op te schepen. Of ik zo zou reageren weet ik dus niet zeker maar de mogelijkheid zit er wel in. Toch wens ik je veel sterkte toe.

M.v.g

Thom Dumont

Mijn Mening

Toen ik het boek net uit had dacht ik: “Is dit het nou? Is dit nou het boek dat iedereen zo geweldig vindt en dat al jaren favoriet is van velen? .“ Best wel een beetje teleurgesteld begon ik aan mijn boekverslag. Eenmaal bezig had ik er wel zin in, omdat ik door het verslag te maken, meer ging nadenken over het boek en zo kwam ik veel meer dingen te weten over het verhaal. Het boek is niet zo een twee drie in elkaar gezet, maar hier is lang over nagedacht. Alles draait in dit boek om mekaar. Ik heb nog niet zo heel erg veel ervaring met het ontdekken van samenhangende gedeeltes en daardoor lees ik over belangrijkere dingen heen. Als je het motto niet goed had bekeken dan had je bepaalde stukken niet gesnapt. Ze beginnen namelijk een keertje in het boek over as. Als je niet weet dat dat alles te maken heeft met het motto, dan heb je al een stuk misgeslagen. Het leuke is bij dit boek dat als je over het boek gaat nadenken dat je dan ineens verbanden ziet, tussen de verschillende personages en echte verhalen, wat ik pas achteraf ontdekte. Dat vind ik persoonlijk het aangrijpende en het mooie van dit boek.

Recensie

De aanslag (1982), Mulisch’ doorbraak bij het grote en internationaal publiek (er werden ruim een miljoen exemplaren van verkocht), gaat over schuld en onschuld in het licht van de complexiteit van oorlog. Het is een eigenaardig thema omdat de hoofdpersoon, het slachtoffer, de enige onschuldige, heel rationeel de daad voor zichzelf heeft afgesloten: ‘Iedereen heeft gedaan, wat hij heeft gedaan, en niet iets anders.’ Anton Steenwijk is niet op zoek naar de schuldigen; zij vinden hem.