Thema (= hoofdgedachte)

Het thema van dit boek is misdaad, problemen en liefde. En spot.

Motieven (steeds terugkerende onderwerpen)

Ik weet nog steeds niet echt wat ik bij motieven moet opschrijven, wat er bedoeld wordt, maar ik probeer maar wat. Ik denk dat het motief is hoe iemand ingepakt kan worden door een loverboy, waardoor ze echt alles voor ze over hebben. Maar ook de stappen van zo’n pooier zelf: ontmoeting – indruk maken – een relatie – seksueel contact – grenzen verleggen (situatie spelen waardoor het meisje geld moet gaan verdienen) – prostitutie – uitbuiting (meisje heeft geen keus meer, moet alle cadeaus terug gaan betalen).

Perspectief (vanuit welk oogpunt is het verhaal verteld?)

In dit boek is gebruik gemaakt van een meervoudige vertelsituatie. Er wordt verteld vanuit de ogen van Kelly, Lisa, Mo, en hun ouders af en toe. Het is niet in de ik-vorm, maar in de hij-zij-het-vorm (hoe heet dat?).

Samenvatting (sommige informatie is misschien overbodig, maar ik heb ook alles er in gezet waaraan ik twijfelde of het er in moest komen)

Lisa en Kelly zijn twee doodgewone meisjes van vijftien jaar oud. Zij gaan een keer met Fatiha, een klasgenootje, mee shoppen. Fatiha noemt het shoppen, maar eigenlijk is het gewoon een potje make-up jatten. Lisa wilde helemaal niet jatten, maar na een uitdaging kan ze niet anders, en zelfs zij jat iets. Wanneer ze wat gaan drinken in een café ziet Fatiha, toeval of geen toeval, haar neef Ramon en zijn vriend Mo. Een hele knappe charmante Mo. Lisa en Kelly vallen beiden direct voor Mo, en Mo wil tot ergernis van Kelly iets met Lisa. Hij verwent Lisa, is aardig, maar hij zet haar nog meer op tegen haar moeder, en tegen Kelly. Zo probeert hij Lisa bij hen weg te krijgen. Wanneer Mo met Kelly is meent hij dat hij het uit wil maken met Lisa, maar daar nog het moment voor zoekt. Hij vindt Kelly veel leuker en wil verkering met haar hebben. Zo lokt hij ze beiden mee met allerlei mooie toekomstdromen en trouwplannen. Lisa trekt bij Ramon in, omdat ze het thuis niet meer uithoudt met haar moeder. Lisa’s moeder krijgt een ongeluk doordat ze te veel over Lisa piekert en te weinig op de weg let. Dat ongeluk is voor Kelly een gemakkelijke manier om Lisa bij Mo weg te krijgen. Kelly dikt het verhaal nogal aan dat het Lisa’s schuld is, en Lisa moet kiezen tussen Mo en haar Moeder. Mo gooit haar eruit vanwege haar twijfel en dus gaat ze naar huis. Mo en Lisa maken het weer goed, en op de dag dat Lisa’s moeder thuiskomt uit het ziekenhuis, komt Mo zelfs bloemen brengen. En een kus. Lisa’s moeder en Joost vertrouwen Mo niet, en worden allebei boos. Lisa loopt met Mo weg, en vluchten naar een appartement in Arnhem. Lisa gelooft dat de politie haar zoekt, en zoekt geen baan. Voor geld moet ze van Mo met een ander een bed in duiken. Daarna vertrekken ze naar Antwerpen, waar het veilig is voor Lisa. Ze trekken daar in bij een vriend van Mo in een pakhuis.

Ondertussen is Kelly naar Antwerpen gegaan met Mo, omdat ze weg wilde uit Nederland met Mo. Ze slaapt nu tijdelijk in de seksclub Hot Lips van Mo’s neef. Kelly wil graag met het plan van hun tweetjes meewerken: Mo verdient geld in Nederland, met drugs, en Kelly gaat ook snel verdienen: in de prostitutie. Dat heeft ze wel voor Mo over. Zo kunnen ze snel hun huis kopen, en kunnen ze een normale baan zoeken. Lien, ook uit Hot Lips, vertelt Kelly dat Mo een pooier is, en Kelly wil bewijs.

Lisa zit nog steeds in het pakhuis, en heeft van Vivian, prostituee die daar vlakbij woont, bewijs gekregen van wat ze al vermoedde: Mo is een loverboy. Om Kelly bewijs te geven neemt Lien haar mee naar Lisa, en Lien levert duidelijk genoeg bewijs: Kelly is woedend op Mo. Lien en Vivian bedenken een plan hoe ze Lisa en Kelly naar Nederland kunnen brengen, maar dan naar een andere woning. Lisa wordt ongemerkt opgehaald, en Kelly moet ook ongemerkt wegglippen bij Mo vandaan, als ze in een restaurant zitten. Kelly wil te graag wraak nemen, ze pakt een mes en steekt hem in zijn hand. Wanneer Kelly in de vluchtauto zit komt Mo haar achterna, wat wel net iets te moeilijk gaat, met een leegbloedende hand. Mo komt in de berm terecht, en de vriendinnen weten in Nederland te komen, doen aangifte, en gaan ergens anders wonen, omdat hun huis niet meer veilig is. Mo wordt opgepakt en de meiden leefden nog lang en gelukkig (denk ik, gezien de loop van het verhaal: toevallig geluk af en toe.)

Ik vond het boek: te doen, maar te cliché, en echt niet goed genoeg voor Helen Vreeswijk. Ik heb meer boeken van haar gelezen, en die waren echt stukken beter. Mijn samenvatting hangt niet helemaal goed aan elkaar, maar dat komt ook omdat het verhaal een beetje raar aan elkaar hangt soms. Ik vind het verhaal ook een sprookjes-idee hebben. Er waren eens twee vriendinnen, ze kwamen in handen van loverboys, wisten te ontsnappen, en leefden nog lang en gelukkig. Dat vind ik niet altijd een leuke opzet van een verhaal. De leukste opzet vind ik juist als het niet is ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’. Leuk voor die mensen, maar het verhaal wordt er niet beter op. Er zit ook niet echte spanning in. Wat mij door deed lezen was meer nieuwsgierigheid, en het idee dat het voor mijn boekverslag was. Niet dat als het niet voor mijn boekverslag was ik hem had weggelegd, maar ik blijf niet tot twee uur ’s nachts doorlezen van spanning, bij wijze van spreken. In het verhaal zit ook iets teveel toeval. Als Kelly bijvoorbeeld net te laat is bij het afspreekpunt om te vluchten, ziet Lisa haar op de snelweg in een auto zitten. Dat is te veel toeval. (ik weet dat dit niet in de samenvatting staat, maar anders had ik het hele boek over moeten typen, dit hoort niet erg bij de rode draad vind ik, het is meer de oorzaak van een deel van de verhaallijn. Als u het anders vind, jammer dan..)

Ik vond het boek: te doen, maar te cliché, en echt niet goed genoeg voor Helen Vreeswijk. Ik heb meer boeken van haar gelezen, en die waren echt stukken beter. Mijn samenvatting hangt niet helemaal goed aan elkaar, maar dat komt ook omdat het verhaal een beetje raar aan elkaar hangt soms. Ik vind het verhaal ook een sprookjes-idee hebben. Er waren eens twee vriendinnen, ze kwamen in handen van loverboys, wisten te ontsnappen, en leefden nog lang en gelukkig. Dat vind ik niet altijd een leuke opzet van een verhaal. De leukste opzet vind ik juist als het niet is ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’. Leuk voor die mensen, maar het verhaal wordt er niet beter op. Er zit ook niet echte spanning in. Wat mij door deed lezen was meer nieuwsgierigheid, en het idee dat het voor mijn boekverslag was. Niet dat als het niet voor mijn boekverslag was ik hem had weggelegd, maar ik blijf niet tot twee uur ’s nachts doorlezen van spanning, bij wijze van spreken. In het verhaal zit ook iets teveel toeval. Als Kelly bijvoorbeeld net te laat is bij het afspreekpunt om te vluchten, ziet Lisa haar op de snelweg in een auto zitten. Dat is te veel toeval. (ik weet dat dit niet in de samenvatting staat, maar anders had ik het hele boek over moeten typen, dit hoort niet erg bij de rode draad vind ik, het is meer de oorzaak van een deel van de verhaallijn. Als u het anders vind, jammer dan..)

Ik hoop dat u het een beetje kon volgen, want het is niet zo duidelijk..