Before I die door Jenny Downham

Ik heb ervoor gekozen om voor het 2-de boekverslag het boek "voor ik doodga" te lezen. Op internet zag ik dat er van dit boek een film werd gemaakt en de trailer vond ik erg interessant. De achterkant van het boek sprak me aan en ik besloot voor dit boek te kiezen. Na het lezen van het boek ben ik zeker van plan om de film te bekijken.

Het boek "Voor ik doodga" is geschreven door Jenny Downham, zij is 48 jaar en geboren in Engeland. Ze heeft jarenlang gewerkt als actrice maar is nu fulltime bezig met schrijven. Dit is haar eerste boek, ze heeft dit in 2007 geschreven.

De opdracht voor dit verslag is dat je leert wat de stijl van een boek is en waaraan je dat herkent. Je vindt in dit verslag een samenvatting , een stukje over de stijl van het boek en ten slotte een evaluatie van de opdracht.

Als Tessa 12 jaar is krijgt ze te horen dat ze door leukemie niet oud zal worden. Haar ouders zijn gescheiden en ze woont samen met haar vader en haar broertje Cal. Haar beste vriendin is Zoey, als ze 16 jaar is besluit ze samen met haar een lijst te maken van 10 dingen die ze nog wil doen voordat ze sterft. Onder andere seks hebben en drugs testen. Tessa krijgt een relatie met Adam, haar buurjongen. Tijdens het afwerken van haar lijst gaat haar lichaam steeds meer achteruit. Ze is alle onderzoeken helemaal zat. Als de artsen haar vertellen dat ze nog maar 8 weken te leven heeft stort haar hele wereld in. Ze wil niet zielig gevonden worden. Voor haar dood maakt ze voor iedereen een lijstje met punten waar ze op moeten letten en aandacht aan moeten besteden. Adam is 24 uur per dag bij haar. Hij zorgt voor haar, tot de dood hun scheid.

Ik vind "Voor ik doodga" fijn om te lezen, de stijl van schrijven spreekt mij aan. Een zin heeft gemiddeld 12 woorden. En ook worden er veel alinea's gebruikt. Er wordt veel uitgelegd dus is het makkelijk te begrijpen. Ondanks het trieste verhaal is het boek met veel humor geschreven. Vaak worden dingen op een grappige manier vergeleken. Blz 93: " 'Moet je jezelf zien!' zegt ze. 'Je lijkt wel een hond die op het punt staat ergens te poepen waar het niet mag.'  "

Het verhaal speelt zich af in deze tijd, daarom komen er veel moderne woorden in voor zoals : mobiel, laptop, sms en televisie. Ook worden er veel werkwoorden gebruikt, bijvoorbeeld als de hoofdpersoon iets gaat doen. Eigengemaakte woorden komen voor in de sms'jes, bijvoorbeeld : omg, gwn, ff, of idd. Ouderwetse of samengestelde woorden ben ik niet tegen gekomen. Ook gebruikt de schrijver geen opsommingen en herhalingen.

Er komen in de tekst veel bijvoeglijke naamwoorden voor, onder andere om te laten zien hoe dingen eruitzien. Maar ook om aan te geven hoe de  hoofdpersoon dingen ziet. Blz 301: "Zes sneeuwpoppen van watten. Zes in origamilelies gevouwen servetten. Zeven stenen, allemaal een andere kleur, bijeengehouden door een zilveren ketting".

Het verhaal is geschreven in de ik-vorm. Elk persoon heeft een eigen stijl van praten. Je kunt duidelijk merken wanneer Tessa iets zegt, ze heeft een eigenwijze, leuke manier van praten. Zoey is een type met het hart op de tong. Ze is uitbundig. Adam is iemand die volwassen is voor zijn leeftijd. Hij heeft zijn vader al verloren. Hij is zorgzaam en denkt eerst na voordat hij wat zegt. Qua dialogen zijn het alleen korte gesprekjes tussen de personen en sms'jes tussen Zoey, Adam en Tessa.  

Hier een stukje waar Zoey en Tessa in de discotheek zijn op zoek naar leuke jongens. Blz 21: "Zoey, alsjeblieft, ik ben moe. Kun jij me niet naar huis brengen? Ze haalt haar schouders op. 'Jij bent altijd moe.' 'Doe niet zo saai!' ..... Ze pakt mijn hand en trekt me mee naar de ingang van de zaal. Nu eerst je vader sms'en om te zeggen dat je bij mij blijft slapen en dan zetten we door."

Er zitten wel veel beschrijvingen in het boek. De ziekenhuisbezoeken van Tessa worden uitgebreid beschreven. De behandelingen die ze moet ondergaan, worden gedetailleerd  uitgelegd.  Blz 39: " Hij begint op de plek waar hij de naald in gaat steken, legt een handdoek op mijn rug en trekt steriele handschoenen aan. Ik gebruik een gele injectienaald, zegt hij tegen de coassistent. En een spuit van 5 milliliter."

Met het lezen van het boek had ik helemaal geen moeite, ik vond het verhaal interessant en was daardoor snel door het boek heen.

Het maken van de samenvatting vond ik ook niet erg pittig, wat wel lastig is, is dat de samenvatting maar zo kort mag zijn en je daardoor veel dingen niet uitgebreid kan vertellen.

De stijl van het boek uitleggen vond ik best ingewikkeld, ik had steeds te weinig woorden maar uiteindelijk is het toch nog goed gekomen.

Wat ik de volgende keer anders ga doen? Geen idee. Ik ben op tijd begonnen.