Verwachting vooraf:

Ik dacht dat het boek heel erg mooi zou zijn omdat het zo kort is en daardoor zo krachtig is. Ik hoopte dat het een heel makkelijk boek zou zijn,

maar toch dacht ik bij mezelf dat het ook wel eens heel erg moeilijk geschreven zou kunnen zijn. Als het een heel lastig geschreven verhaal zou zijn dan zou ik het boek helemaal niet leuk vinden. Dan heb ik liever een langer ingewikkelder verhaal zodat je je langer in kunt leven in het verhaal. Ik hoopte dat het verhaal veel liet zien van de 2e wereldoorlog.  Ook hoopte ik er op dat er veel over de hoofdpersoon verteld zou worden.

Korte samenvatting van de inhoud:

De familie zijn net verhuisd naar Breda, haar vader vindt het niet nodig om onder te duiken terwijl ze wel Joods zijn. De hoofdpersoon wordt ziek en ze verhuizen naar Amersfoort, waar al haar broers en Lotte de vrouw van haar broer woont. Dan komt haar vader thuis met de sterren en vader en Dave krijgen een oproep voor een werkkamp. Ze komen er onderuit door zichzelf ziek te maken met een drankje. Haar zus wordt opgepakt door de razzia’s en zelfs dan duiken ze niet onder. Maar als ze allemaal worden opgeroepen doen de kinderen alsof ze ziek zijn en mag Lotte de vrouw van Dave oppassen. Haar ouders moeten wel onderduiken en gaan naar Amsterdam. Op een dag besluit de hoofdpersoon hun op te zoeken. Dan worden haar ouders opgepakt en zij ontsnapt naar Dave en Lotte in Utrecht. Daar worden Dave en Lotte opgepakt op het station en dan gaat ze weer naar Amsterdam. Wout helpt haar een onderduik adres te vinden en ze vertrekt naar verschillende onderduik adressen. Dan gaat ze  naar haar oom en tante die nog leven omdat ze niet joods zijn. Uiteindelijk stief haar oom ook nog…

Drie indrukwekkende gedeelten van het boek:

1e indrukwekkende gedeelte:

‘Wat zit er in?’vroeg ik bij de voordeur. ‘Waarin?’vroeg mijn vader, die rustig jas en hoed ophing. Blz.16

Dit stukje vind ik juist zo mooi omdat je nieuwsgierig wordt net zoals de hoofdpersoon dat is. De hoofdpersoon heeft geen flauw idee wat er in het pakje zit en ook al zou haar vader hebben gezegd dat het sterren waren dan had de hoofdpersoon niet geweten wat het betekende.

2e indrukwekkende gedeelte:

als kinderen werden mijn zusje en ik wanneer we uit school kwamen nogal eens door andere kinderen uitgescholden. Blz. 12

Dit stukje vind ik zo indrukwekkend omdat het de droevigheid zo mooi naar buiten laat komen. Ze werden uitgescholden omdat ze Joden zijn en die werden in die tijd niet gewaardeerd. De hoofdpersoon zat in een situatie die hij niet kon vermijden maar gewoon over zich heen moest laten komen.

3e indrukwekkende gedeelte:

‘Hoe wist u dat ik komen zou?’  vroeg ik hem. Blz. 87.
Het einde van het verhaal was indrukwekkend omdat de hoofdpersoon weer een dichtstaand persoon in haar leven verloor. Het was namelijk haar Oom. Daar had ze nauwelijks een band mee maar alsnog was het haar enigste familie die ze nog had want haar tante (vrouw van oom) was niet echte familie. Ze hechtte zich aan hem omdat hij altijd wachtte op haar vader bij het perron. Hij wachtte dan gewoon alsof het door normaal was om op elke trein te wachten dat zijn broer ieder moment uit zou stappen. Dat zorgde voor een bepaald moment dat de hoofdpersoon zich gebonden voelde met haar oom en zij een band kregen.

Maar op het laatste moment bleek dat hij ook overleed.

Ervaring achteraf:

Ik vond het boek diepgang hebben omdat de hoofdpersoon in het boek al de personen om haar heen verliest en ze als het ware met de tijd meegroeit omdat ze ouder en wijzer wordt. Dat zie je doordat ze aan het begin zegt: toen ik nog kind was. Het zwakke punt van het boek is dat het helemaal niet gedetailleerd geschreven is. Ik zou het net zo goed ook geschreven kunnen hebben terwijl ik niet eens schrijver ben. Het sterke punt van het boek is dat je ziet dat de hoofdpersoon een ontwikkeling doormaakt van een klein meisje naar een volwassen vrouw.

Categorievraag:
Op welke manier speelt de Tweede Wereldoorlog een rol in het broek?

De tweede wereld oorlog speelt een rol in het verhaal, omdat het verhaal zonder de tweede wereld oorlog nergens over ging. De tweede wereld oorlog zorgt er voor dat de hoofdpersoon een heel ander leven krijgt. Want alle belangrijke personen in haar leven stierven en dat maakt het verhaal veel leuker. Je ziet dat de tweede wereld oorlog terug is te zien in de manier waarop de vader met de hoofdpersoon omgaat, hij zegt de hele tijd: ‘Het zal zo’n vaart niet lopen’. Dat zorgt voor een ongemakkelijke sfeer die bij je blijft. Het is namelijk zo dat je zelf wel ziet dat het niet zo zal blijven maar dat de hoofdpersoon dat helemaal niet in de gaten heeft omdat zij dan nog zo jong is. Het is niet zo dat de tweede wereldoorlog heel dichtbij is omdat er nergens in het boek schoten beschreven worden of ook maar iets van een gevecht maar toch sterven er mensen en is daardoor de tweede wereldoorlog ineens dichtbij.

Verdiepingsopdracht: Informatie en mening uitwisselen:

Het boek gaat over een meisje die de 2e wereldoorlog meemaakt. Door de 2e wereld oorlog verliest ze bijna haar hele familie. Aan het eind van het boek is ze gegroeid en is ze niet meer het kleine meisje. Het boek gaat dus over het opgroeien en tegelijkertijd het verliezen van dierbaren.

Het boek is geschreven op een makkelijke manier doordat het redelijk korte zinnen zijn: De volgende morgen liep ik weer door de Lepelstraat. Zij lag bezaaid met papier. Overal stonden deuren wijd open. Blz. 56. Zoals je ook kunt merken aan deze zinnen is het makkelijk te begrijpen en hoef je niet veel moeite te doen om het verhaal te volgen. Het zijn duidelijke en korte zinnen. Dat vind ik dus heel erg fijn. Het is daarom ook een aanrader om te lezen. Zeker als je dyslexie hebt en daardoor moeite hebt met lezen.