Het engelenhuis door Dirk Bracke

Motivatie en verwachtingen:

Dit boek heb ik gevonden in de bib. Ik had het al enkele keren gelezen en ik koos er dan ook voor om dit boek te gebruiken voor mijn boekbespreking omdat dit een goed boek is. Het is vlot geschreven en is aangrijpend op bepaalde momenten. Verder leeft de auteur zich helemaal in in de gedachtegang van het hoofdpersonage en dat is fantastisch. Aangezien ik dit boek al meerdere malen had gelezen wist ik wat ik kon verwachten. Maar dit deed geen afbreuk aan het verhaal en aan het boek. Het is een boek voor kinderen boven de 16 jaar.

Korte inhoud:

Het hoofdpersonage in het verhaal is Bo, de andere twee voornaamste karakters zijn Yasmine en Steffie. Het verhaal begint als Bo in een politiecombi zit op weg naar de gesloten instelling van Beernem. Er wordt niet verteld waarom maar dit wordt duidelijk verder in het verhaal. De titel van het eerste hoofdstuk is De rode fase. Dit is een fase van vier dagen dat Bo opgesloten word in een isolatiecel in Beernem. Daarna heb je het hoofdstuk Bo. Dit speelt zich drie weken eerder af. Hierin word verklaard waarom Bo in Beernem terechtgekomen is. Het begint met een wat informatie over Bo haar gezinssituatie. Het is een vijftienjarig meisje dat uit een arm gezin komt. Haar papa heeft CVS en werkt niet. Haar mama werkt halftijds om Bo, haar broertje en de papa in onderhoud te kunnen voorzien. Daarna schakelt de schrijver over naar Bo zelf. Ze loopt alleen rond in Gent omdat ze nieuwe kleren nodig heeft maar ze heeft erg weinig geld dus koopt ze haar kleren in de Wibra. Even later komt ze een klasgenootje tegen; Jennefer. Jennefer heeft meer dan genoeg geld en Bo vraagt zich af hoe dat komt. Jennefer heeft geen rijke familie maar toch blijkt ze altijd over genoeg geld te beschikken. Een paar dagen later komt Bo het geheim te weten. Jennefer is lid van een escortebureau. Bo is hopeloos op zoek naar geld dus schrijft ze zich ook in. Hier beginnen de problemen. Het begint onschuldig, eens meegaan naar een feestje of een man een avond vergezellen in de hotelkamer. Maar hoe verder in het verhaal hoe dieper Bo in de problemen komt te zitten. Ze zit vast in een wereldje vol drank, drugs en seks. De twee hoofdstukken daarna zijn die van Steffie en Yasmine. Daarin wordt vanaf hun standpunt uitgelegd hoe zij in Beernem terecht zijn gekomen. Daarna komt het hoofdstuk De blauwe fase. Hierin neemt Bo deel aan de dagelijkse routine binnen de instelling. Dit hoofdstuk biedt een fascinerende inkijk in het leven binnen een gesloten instelling. Om ervaring op te doen is meneer Bracke dan ook een maand het leven in een instelling gaan bestuderen. Als Bo na drie maanden vrijkomt begint alles weer van voor af aan. Ze maakt geen aanstalten om terug naar huis te gaan dus ze gaat in plaats naar de directeur ban het escortebureau (Tony) die haar opnieuw werk geeft en haar verstopt in Leuven. Wanneer dat fout gaat door een inval van de politie komt Bo weer vast te zitten.  Ditmaal weet ze te ontsnappen tijdens een uitstap. Bij haar eerste klus na haar ontsnapping gaat het fout. Na een inval door de politie word een grote bende opgerold en word Bo gedwongen om terug thuis te gaan wonen. Dit verloopt erg goed en normaal, ze gaat terug naar school en is geen lid meer van het escortebureau; wat trouwens niet meer bestaat. Op de laatste pagina stijgt de spanning weer. Het verhaal eindigt als Bo met haar mama gaat winkelen in Gent. Als ze een kleedje tegenkomt wat ze erg graag wilt is ze vastberaden om het te kopen. Alleen vind haar mama het te duur. Het verhaal eindigt met de zin: ‘Terwijl ze verder liepen dacht Bo aan Tony. Het kostte haar maar één telefoontje..’

Eigen mening:

Het is een erg ingewikkeld boek, maar het is zeker de moeite waard om te lezen. Het trekt je mee in het verhaal en biedt een fascinerende inkijk in de wereld van gesloten instellingen, prostitutienetwerken en bendevorming. Ik vind het een prachtig boek.