Boule de suif door Guy de Maupassant

Bladzijde 5

De Pruisen vielen Rouen binnen. Het leger keert teleurgesteld terug na een nederlaag tegen de Pruisen.

Bladzijde 6
Het leven leek gestopt te zijn; de winkels waren dicht, de straat was stil.

Bladzijde 7
Bij veel families at de Pruisische officier mee aan tafel. De stad kreeg beetje bij beetje hun eigen gewoontes terug. Op straat waren het vreemden voor elkaar.

Bladzijde 8
De koets heeft vertraging opgelopen tijden de reis. 10 mensen hadden zich ingeschreven en besloten dinsdagochtend vroeg weg te gaan.

Bladzijde 9
Ze vertrekken ’s ochtends vroeg (half 5) met de koets. Iedereen is warm gekleed vanwege de kou.

Bladzijde 10
De koets gaat niet verder, na een tijdje stappen ze uit en gaan ze lopen. Ze komen in een stadje waar ze wijn kopen en gaan lunchen.
Meneer en mevrouw Loiseau hebben een winkel waar ze wijn verkopen.

Bladzijde 11
De graaf van Normandië is een edelman. Meneer Loiseau heeft een goede reputatie en is een hilarische man. Zijn vrouw is groot, sterk, direct en heeft een hoge stem.
Meneer Carré-Lamadon is een officier met een veel jongere vrouw: mevrouw Carré-Lamadon. Hun buren zijn graaf en gravin Hubert de Bréville.

Bladzijde 12
In de koets zitten ook nog twee nonnen/zusters. Tegenover deze nonnen zitten een man en een vrouw. Cornudet is een democraat van 20 jaar.

Bladzijde 13
De vrouw is klein en rond. Ze heet Elisabeth Rousset en haar bijnaam is Boule de Suif (= vetbolletje). Ze is een prostituee. De drie vrouwen beginnen een gesprek en de drie mannen ook.

Bladzijde 14
Het is 6 uur ’s ochtends en ze stoppen even om te ontbijten.

Bladzijde 15
Boule de suif heeft heel veel eten/drinken bij zich. Zoveel voor wel 3 dagen.

Bladzijde 16
Boule de Suif deelt het eten uit. Ineens vindt iedereen haar heel aardig.

Bladzijde 17
De gesprekken gaan eerst over onpersoonlijke dingen maar worden steeds persoonlijker.

Bladzijde 18
Boule de Suif is boos op de Pruisen. Ze vertelt dat ze moest vluchten omdat ze bijna een Pruisische soldaat bij de keel greep. Iedereen heeft waardering voor Boule de Suif. Vooral Cornudet respecteert haar.

Bladzijde 19
De mand met eten is leeg. s ’Avonds stoppen ze bij het Hôtel du Commerce. Een Duitser schreeuwt en iedereen blijft in de koets.

Bladzijde 20
Iedereen stapt uit. Iedereen heef nog honger dus ze gaan eten in de herberg.

Bladzijde 21
Boule de Suif wordt geroepen door de Pruisische officier, maar ze wil niet mee. De hertogin zegt dat ze nooit nee moet zeggen tegen hogere mensen en iedereen zet haar onder druk, dus uiteindelijk gaat ze toch. Wanneer ze terug komt is ze erg kwaad maar wil er niks over zeggen.

Bladzijde 22
Ze zitten aan tafel te eten met zn allen en ook met de eigenaren van de herberg. De vrouw vertelt alles over de Pruisen. Haar 2 zoons zitten in het leger. Ze is erg boos.

Bladzijde 23
Na het eten ging iedereen naar bed. Cornudet en Boule de Suif praten heel zacht, Loiseau wil hun afluisteren. Boule de Suif verbood de toegang tot haar kamer voor Cornudet.

Bladzijde 24
Cornudet wil bij Boule de Suif naar binnen. Ze krijgen ruzie. De volgende ochtend willen ze vertrekken maar de koets is ondergesneeuwd en de paarden en de koetsier zijn weg. De groep gaat ze zoeken en komen dan de Pruisen tegen. Ze zijn de inwoners aan het helpen en doen dingen die soldaten nooit zouden doen à vreemd.

Bladzijde 25
Een geestelijke vertelt ze dat deze soldaten niet ongelukkig zijn hier, en liever deze mensen helpen dan vechten. Ze vinden de koetsier in een café. Hij heeft opdracht gekregen van de Pruisische officier om niet te vertrekken.

Bladzijde 26
Ze mogen de officier pas s’ middags zien.

Bladzijde 27
Boule de Suif lijkt ziek. Van de officier krijgen ze geen reden waarom ze niet weg mogen. Iedereen raakt in paniek.

Bladzijde 28
Uiteindelijk gaan ze kaarten. De officier vraagt of Boule de Suif al van mening is veranderd. Ze wordt ontzettend kwaad en vertelt tegen de anderen dat hij met haar naar bed wil. Iedereen wordt stil.
Bladzijde 29
Ze spreken af dat ze het doet zodat ze verder mogen met de reis. De volgende ochtend mogen ze nog niet weg. Boule de Suif heeft zich waarschijnlijk niet aan de afspraak gehouden.

Bladzijde 30
Ze besluiten een wandeling te gaan maken. De officier verschijnt en wil Boule de Suif spreken.

Bladzijde 31
Wanneer hij weg is, praten ze over hem. Ze eten in stilte. Ze weten niet wat ze moeten doen en gaan treurig naar bed.

Bladzijde 32
De officier wil een besluit. En ze bedenken een plan.

Bladzijde 33
De dames zijn weer aardig tegen Boule de Suif. Ze praten over de aandacht.

Bladzijde 34

De Pruisische officier vraagt weer of Boule de Suif nog niet van mening is veranderd. Ze antwoord nee.

Bladzijde 35
Er zijn veel fransen omgekomen tijdens de oorlog.

Bladzijde 36

De groep probeert Boule de Suif eerst aardig om te praten, later worden ze ongeduldig. Maar Boule de Suif reageert niet. Wanneer ze terug zijn van de wandeling gaat ze naar boven en komt niet meer terug. Tijdens het diner maakt de rest flauwe grappen over haar.

Bladzijde 37

Cornudet doet niet mee met de grappen en is erg stil vanavond.

Bladzijde 38

Loiseau vertelt over wat hij door het sleutelgat heeft gezien. De vrouwen lachen. Iedereen gaat slapen. De volgende ochtend wachten ze op Boule de Suif.

Bladzijde 39

Wanneer ze aan komt draait iedereen zijn hoofd weg.

Bladzijde 40

Iedereen negeert haar van de groep. Ze sluiten haar buiten de groep terwijl ze veel voor hun gedaan heeft.

Bladzijde 41

De reis gaat door, ze is met hem naar bed geweest. Boule de Suif huilt. Iedereen eet behalve zij, en niemand geeft haar iets. Cornudet zingt het volkslied om de rest te irriteren.