6.2 Motief.

Oorlogstrauma.

 De vader van Boudewijn en Onkel Jobab hebben door de oorlog flink wat trauma’s overgehouden.

Zelfmoord.

De vader van Boudewijn heeft al een aantal keer geprobeerd om zelfmoord te plegen. Uiteindelijk is hem dat ook gelukt.

Toen Boudewijn in het opvanghuis zat heeft hij ook de neiging gehad om zelfmoord te plegen.

Alcoholverslaving.

De vader van Boudewijn heeft een erge alcoholverslaving.

Mieke heeft ook een groot drankprobleem.

Zelf drinkt Boudewijn ook veel, maar door Micky probeert hij niet te vaak te drinken.

Homoseksualiteit.

Boudewijn was homoseksueel. Ook al had hij eerst een relatie met Mieke. En daarna een relatie met Fleurette.

Antisemitisme.

De Jodenhaat in de oorlog. Ook tegen vader Büch en alle andere joden.

Vader - zoon relatie.

Soms begrijpen Vader Büch en Boudewijn elkaar heel goed. Moeder Büch snapt niet dat ze elkaar soms zo goed kunnen begrijpen. Moeder Büch is daar soms ook jaloers op.

Boudewijn en Micky hebben gewoon een normale relatie tussen vader en zoon. Dat herhaalt zich ook vaak in het boek

7 verhaalopbouw.

7.1 Motto.

You’re out of touch, my baby.

My poor discarded baby. Mick jagger.

Too young to really be in love. Jerry Lee Lewis/Lippman-Dee

Der Tod ist ein seht mittelmässiger Porträtmaler. Goethe/Eckermann.

Die Geschichte rückwärt erzählt. Novalis.

O Melancholy, turn thine eyes away!

O Music, Music, breathe depondingly. Keats.

Comme vous le savez, notre société est entièrement liquidée… Rimbaud.

Wie zich voorstelt dat iets wat hij liefheeft, tenietgaat, zal zich bedroeven ; daarentegen zal hij zich verheugen bij de gedachte dat het behouden blijft. Spinoza.

Liefde (of geen liefde),

en ouder worden, en dan de Dood. Gerard Reve.

Een naam van iemand die niet meer bestaat blijft soms nog lang onder de mensen. Achterberg.

Ik ben geen vader, en ik heb geen zoon

Niets dan een sage is zijn zacht bestaan. Willem de Mérode.

Tête sacrée! Enfant aux cheveux blonds! bel ange ! A l’auréole d’or. Victor Hugo.

Al deze stukjes gaan over het kwijtraken van een geliefd persoon. In dit boek raakt Boudewijn zijn zoontje Micky kwijt. Omdat Micky te overlijden komt. Ook de vader van Boudewijn overlijdt, wat toch best wel een indruk op Boudewijn maakt.

7.2 verhaallijn.

Er is een verhaallijn want er is een hoofdpersoon. Het verhaal gaat namelijk over Boudewijn.

7.3 Inleidend begin.

Het verhaal begint dat Boudewijn voor het eerst op scholreisje gaat. Het begint dus als een flashback, want Boudewijn denkt daaraan terug.

7.4 Open of gesloten eind.

Je kan zeggen dat het een gesloten eind is want Micky is overleden. Maar ook een gesloten eind, want je weet verder niet hoe het leven van Boudewijn verder gaat. 

7.5 Climax.

De climax van dit verhaal is de dood van Micky. Dit is misschien een beetje raar als hoogtepunt. Maar het boek draait vooral om de dood van Micky. De titel zegt het al, je kan het dus verwachten dat er iemand verlijdt.

8 Titel

“De kleine blonde dood”

Het boek gaat over het zoontje van Boudewijn dat zijn zesde verjaardag niet zal halen. Als Micky 5 jaar is valt hij van een portiektrap af en komt dan te overlijden. Micky is blond en nog klein. Dus vandaar dus de titel “de kleine blonde dood”.

9 Samenvatting.

In dit boek spelen twee verhalen door elkaar. Het eerste verhaal gaat over Boudewijn en zijn vader Rainer Büch. Het tweede verhaal gaat over Micky, het zoontje van Boudewijn en Mieke. De 7-jarige Boudewijn woont bij zijn ouders samen met vijf broers (die zijn op dat moment nog niet allemaal geboren) in Wassenaar. Boudewijn gaat op schoolreisje naar een speeltuin ergens in Nijmegen. Ze zullen ook even naar Duitsland gaan, maar dat mag absoluut niet van zijn vader. Rainer Büch is namelijk van joodse afkomst en is voor de Tweede wereldoorlog uit Duitsland naar Nederland gevlucht .Zodat hij tegen Duitsland kon vechten bij de luchtmacht. Hij heeft hiervoor verschillende onderscheidingen gekregen. Hij is door de oorlog fel anti-Duits geworden en heeft een heftige trauma door de oorlog overgehouden.

Als ze eenmaal bij de Duitse grens zijn moet Boudewijn bij zijn leraar in Nederland blijven. Als Boudewijn opeens een mooie vlinder ziet vliegen rent hij erachter aan om hem te vangen voor zijn vader, zijn vader verzamelde namelijk veel vlinders. Als hij hem te pakken heeft blijkt hij in Duitsland verdwaald te zijn. Twee Duitse douanebeambten houden hem aan en brengen hem terug naar de rest van de klas. Eenmaal thuis gekomen toonde hij met trots de vlinder aan zijn vader. Zijn vader vond hem prachtig, maar toen Boudewijn vertelde over zijn avontuur in Duitsland begon zijn vader hem te slaan en hij maakte de vlinder kapot. Vader was nooit echt aardig voor Boudewijn en zijn moeder. Hij mishandelde zijn vrouw of zijn kinderen als die het over de oorlog of over  uitsland hadden. Boudewijn heeft aan de ene kant enorme bewondering voor zijn vader, alleen snapt hij niet veel van e gewelddadige kant van zijn vader. Als vader Büch een keer zomaar vertrekt zonder iets te zeggen, gaat een broertje van Boudewijn in de kamer van zijn vader kijken. Hij heeft daar in een kast gekeken die voor iedereen verboden was. Hij zag daar foto's van concentratiekampen en gemartelde mensen. Als vader Büch weer terug is van zijn reis merkt hij op dat er iemand in zijn geheime kastje is geweest. Voor zijn woedeaanval die hij toen kreeg was het huis echt te klein. Vader heeft besloten dat hij helemaal geen feestdagen meer wil vieren. De reden hiervoor wordt niet gegeven. Vader en Moeder Büch hadden besloten dat Boudewijn naar een inrichting in Brabant moest gaan. Ze dachten dat hij namelijk gek was. Boudewijn was niet gek, hij werd gek van de ruzies van zijn ouders. Bijna een jaar zit hij daar in de inrichting. Hij heeft daar een vreselijke tijd en hij mag er mag bijna niets. Het ergste vindt hij dat hij niet mag lezen. Boudewijn heeft even op het punt gestaan om zelfmoord te plegen. Als Boudewijn terug komt uit de kliniek blijkt dat de buikpijnen die hij al 2 jaar heeft een blinde darm ontsteking te zijn. Die blindedarmontsteking is een buikvliesontsteking geworden. Met een ambulance gaat hij naar het ziekenhuis, in die ambulance raakt hij in een coma.

Als ze eenmaal bij de Duitse grens zijn moet Boudewijn bij zijn leraar in Nederland blijven. Als Boudewijn opeens een mooie vlinder ziet vliegen rent hij erachter aan om hem te vangen voor zijn vader, zijn vader verzamelde namelijk veel vlinders. Als hij hem te pakken heeft blijkt hij in Duitsland verdwaald te zijn. Twee Duitse douanebeambten houden hem aan en brengen hem terug naar de rest van de klas. Eenmaal thuis gekomen toonde hij met trots de vlinder aan zijn vader. Zijn vader vond hem prachtig, maar toen Boudewijn vertelde over zijn avontuur in Duitsland begon zijn vader hem te slaan en hij maakte de vlinder kapot. Vader was nooit echt aardig voor Boudewijn en zijn moeder. Hij mishandelde zijn vrouw of zijn kinderen als die het over de oorlog of over  uitsland hadden. Boudewijn heeft aan de ene kant enorme bewondering voor zijn vader, alleen snapt hij niet veel van e gewelddadige kant van zijn vader. Als vader Büch een keer zomaar vertrekt zonder iets te zeggen, gaat een broertje van Boudewijn in de kamer van zijn vader kijken. Hij heeft daar in een kast gekeken die voor iedereen verboden was. Hij zag daar foto's van concentratiekampen en gemartelde mensen. Als vader Büch weer terug is van zijn reis merkt hij op dat er iemand in zijn geheime kastje is geweest. Voor zijn woedeaanval die hij toen kreeg was het huis echt te klein. Vader heeft besloten dat hij helemaal geen feestdagen meer wil vieren. De reden hiervoor wordt niet gegeven. Vader en Moeder Büch hadden besloten dat Boudewijn naar een inrichting in Brabant moest gaan. Ze dachten dat hij namelijk gek was. Boudewijn was niet gek, hij werd gek van de ruzies van zijn ouders. Bijna een jaar zit hij daar in de inrichting. Hij heeft daar een vreselijke tijd en hij mag er mag bijna niets. Het ergste vindt hij dat hij niet mag lezen. Boudewijn heeft even op het punt gestaan om zelfmoord te plegen. Als Boudewijn terug komt uit de kliniek blijkt dat de buikpijnen die hij al 2 jaar heeft een blinde darm ontsteking te zijn. Die blindedarmontsteking is een buikvliesontsteking geworden. Met een ambulance gaat hij naar het ziekenhuis, in die ambulance raakt hij in een coma.

Als hij een paar weken later wakker wordt krijgt hij van zijn vader mooie cadeaus, waaronder een grote stapel boeken. Na een jaar mocht hij het ziekenhuis uit en werd hij met open armen ontvangen op zijn basisschool. Er wordt de kinderen verteld over hun Onkel Jobab. Onkel Jobab is in de Tweede Wereldoorlog mishandeld en daardoor gek in zijn hoofd geworden. Hij komt een weekendje langs bij de familie Büch. De kinderen vinden dat niet leuk want dan moeten ze bijvoorbeeld met hem wandelen. Boudewijn moet uiteindelijk ook met hem wandelen.

Vele jaren later, als de ouders van Boudewijn al gescheiden zijn, ontvangt Boudewijn een brief van zijn moeder. Zijn moeder stuurt hem een kopie van een rouwkaart waarin staat dat zijn vader gestorven is. De dood van zijn vader greep hem erg aan, ondanks dat zijn vader nooit echt aardig voor hem was. Twee weken na het overlijden van zijn vader krijgt hij een brief van twintig velletjes die zijn vader geschreven heeft. Deze brief vind Boudewijn het ergste van alles wat zijn vader hem ooit had aangedaan. Later kreeg Boudewijn te horen dat de brief geschreven is vlak voor zijn zelfmoord. Boudewijn kon het allemaal niet meer aanzien en verbrandde de brief. Voordat zijn vader was gestorven is hij nog een keer naar hem toegegaan. Zijn vader woont met een 18-jarige Deense vrouw, Astrid Nisgren. Dat was de vijfde vrouw van vader Büch. Hij mag haar As noemen. Boudewijn vertelt dat hij homoseksueel is en een vrouw zwanger heeft gemaakt. Dat hij hasj gebruikt en een agent heeft getrapt. Het wordt een emotioneel gesprek en zijn vader en Astrid worden woedend op hem.

Het tweede verhaal gaat over Micky. Micky is het zoontje van Boudewijn en Mieke, Mieke was de Engels lerares van Boudewijn die 15 jaar ouder is. Boudewijn was totaal nog niet toe aan een kind maar als hij merkt dat Mieke een alcoholverslaving heeft neemt hij een groot deel van de verzorging op hem. Boudewijn en Micky wonen een jaar samen met Fleurette, Fleurette is een jongensachtige vouw die een dochter heeft. Nadat Fleurette en haar dochter het huis hebben verlaten, zegen de vrienden van Boudewijn dat hij mee moet gaan naar Parijs wat ze al eerder geregeld hadden. Hij vertrouwt Micky toe aan Gerda en haar man. Gerda is de beste vriendin van Mieke. Wel met de voorwaarde dat Micky niet naar Mieke mag gaan. Als Boudewijn terugkomt uit Parijs komt hij erachter dat Micky wel naar Mieke is geweest  omdat het kerstmis was. Gerda vertelt hem dat hij bij haar van de portiektrap gevallen is. Hij ligt in het ziekenhuis in coma. Boudewijn gaat eerst bij Mieke langs, vervolgens richting ziekenhuis. Daar wacht een veel grotere schok. Wat blijkt Micky leed aan een hersengezwel dat “geknapt” is en is klinisch dood. Na twintig dagen geeft Boudewijn toestemming de machines stop te zetten en overlijdt Micky. Micky wordt gecremeerd. Hier heeft Boudewijn bewust voor gekozen. Om zichzelf te straffen wil hij dat er geen enkel spoor van hem blijft bestaan. Hij is de enige op de crematie het lievelingsnummer van Boudewijn en Micky wordt gedraaid. Het nummer is van de Stones: “Out of time” wordt gedraaid. Zes jaar na de crematie bezoekt Boudewijn voor de krant een opendag van het crematorium. Nadat de reportage die hij gemaakt heeft in de krant heeft gestaan krijgt Boudewijn een boze brief van de directeur. Nu overvalt hem een groot verdriet de micrografie van Micky is mislukt. Als hij iemand op het station hoort zeggen: ”rouw verjaart niet”, weet hij dat hij het verhaal kan schrijven.

In het laatste hoofdstuk vertelt Boudewijn dat enkele herinneringen niet groter zijn dan een postzegel die hij koestert. Ze gaan over fijne momenten met zijn vader Rainer en zijn zoontje Micky.