Dat het boek in dit genre is geschreven zie je vooral aan het feit dat het zich in de toekomst afspeelt. Al gauw noemt men het dan science fiction. Het horror gedeelte komt vooral op de momenten wanneer iemand vermoord wordt. Dan lopen de rillingen soms wel over je lijf.
Personages
Het boek is geschreven vanuit het oogpunt van Katniss, in de ik-vorm. Het hele boek lang blijf je in het hoofd van Katniss, dit is wel fijn want veel plotselinge wisselingen van personages wordt na een tijd vervelend. Het verhaal is in de tegenwoordige tijd geschreven. Daar de meeste boeken tegenwoordig in de verleden tijd staan moet je daar wel even aan wennen. Het is ook wel logisch dat het in de zo geschreven wordt, want het zou raar zijn als iets verteld werd alsof het al gebeurd was terwijl het verhaal zich in de toekomst afspeelt.
De personages zijn allemaal zeer geschikt als filmpersonages. In het boek wordt goed uitgelegd hoe elke persoon is en daardoor hoef je als scriptschrijver alleen zoveel mogelijk het boek aan te houden en elke zin goed die door een personage wordt uitgesproken te bestuderen. Op die manier is het eenvoudig er achter te komen hoe dit personage denkt.
Sommige kleine karakters zouden weggelaten kunnen worden in een verfilming. De karakters die sowieso terug te zien moeten zijn, zijn deze:
- Katniss
- Peeta
- Gale
- Haymitch
- Prim
- moeder
- Rue
- In ieder geval 24 tributen kort laten zien, verder moet er niet te veel aandacht aan de tributen besteed worden
Omdat ik het leuk vind om te doen, en om het duidelijk te maken staan op de volgende pagina’s uitgebreide beschrijvingen van de drie belangrijkste personages uit het boek.
Katniss Everdeen
Rol
wanneer Katniss’ zusje wordt uitgekozen om mee te doen aan De Hongerspelen kan ze niet anders dan haar zusjes plaats innemen. Prim is de enige persoon op de aarde van wie ze onvoorwaardelijk houdt. Voor ze het weet staat ze in het Capitool, de staat waar alle rijke machthebbers wonen. Daar moet ze zich voordoen als iemand die ze niet is en daar is ze niet zo goed in. In de arena moet ze net doen of ze verliefd is op Peeta, een jongen die wél echt verliefd op haar is. Als ze na een dreiging zelfmoord te plegen met z’n tweeën mogen overleven, zijn de machthebbers niet blij met haar en haar brutaliteit.
Persoonlijkheid
Katniss is een meisje dat haar jeugd vroeg moest opgeven. Haar vader overleed aan een mijnexplosie en vanaf toen was zij degene die voor haar zusje en moeder moest zorgen. Haar moeder kon die rol niet aan omdat ze depressief werd na de dood van Katniss vader.
Door het vroege opgeven van haar jeugd is Katniss een hard en nors meisje geworden dat niet snel haar gevoelens toont. Het voelde voor haar ook onwerkelijk en belachelijk om net te doen alsof ze verliefd was op Peeta.
Uiterlijk
Katniss draagt haar lange bruine haar altijd in een vlecht. Ze heeft, net als veel andere mensen die in dezelfde streek wonen, bruine ogen en een olijfkleurige huid.
Familie en relaties
Moeder, naam is niet bekend. Katniss neemt het haar kwalijk dat ze in de tijd na de dood van hun vader alleen maar bleef toekijken terwijl Katniss en Prim vermagerden. Daardoor is de relatie tussen hen niet goed.
Prim, haar zusje. Katniss houdt onvoorwaardelijk van haar zusje.
Gale, De beste vriend van Katniss waarmee ze altijd illegaal in de bossen jaagt
Vader, naam is niet bekend. Katniss ging vroeger altijd met haar vader jagen. Hij heeft haar alle overlevingskunsten geleerd. Samen zingend liepen ze dan door de bossen. Katniss hield veel meer van haar vader dan van haar moeder
Bekende en mooie zinnen of gedachtes
“Ik zal winnen, Prim, voor jou”
“Ik kan het me niet eens veroorloven zo te denken”
Het lied dat Katniss zong voor haar stervende medespeler waarmee ze een verbond had gesloten heeft veel indruk gemaakt. Door veel mensen wordt dit moment in het boek genoemd als er gevraagd wordt wanneer ze huilden. Hier is het:
“Onder de wilg, diep in het weiland
Is het gras een kussen, je warme ledikant
Vlei je hoofd neer en doe je ogen maar dicht
Als je ze opent, is alles weer licht
Hier is het veilig, hier is het zacht
Hier houden madeliefjes de wacht
Hier komen je zoete dromen uit met de morgendauw
Hier is de plek waar ik van je hou
Diep in het weiland, ver hiervandaan
Een bladerdeken onder de stralende maan
Vergeet je zorgen, laat je ellende gaan
Straks breekt een nieuwe dag voor je aan
Hier is het veilig, hier is het zacht
Hier houden madeliefjes de wacht
Hier komen je zoete dromen uit met de morgendauw
Hier is de plek waar ik van je hou”
Peeta Mellark
Rol
Peeta is een bakkerszoon uit de middenstand. Peeta’s naam wordt getrokken en hij moet het in de arena opnemen tegen Katniss. Peeta is al sinds hij Katniss voor het eerst hoorde zingen in de klas verliefd op haar. Zij heeft hier echter geen weet van en denkt dat hij de verklaring van zijn verliefdheid voor haar alleen doet voor het winnen van sponsoren.
Persoonlijkheid
De sterke bakkerszoon is een zachtaardig persoon. Mensen vinden hem snel aardig en hij gedraagt zich, in tegenstelling tot Katniss, heel natuurlijk voor de camera.
Uiterlijk
Peeta is van gemiddelde lengte en stevig gebouwd. Omdat hij altijd zijn vader moest helpen in de bakkerij met het versjouwen van zakken meel heeft hij aardig wat spieren. Hij heeft asblond haar met enige slag erin. Zijn ogen zijn helderblauw.
Familie en relaties
Moeder, naam onbekend. Peeta’s moeder is een altijd chagrijnig persoon. Als ze nog enkele minuten met haar zoon mag doorbrengen zegt ze tegen hem: “we hebben eindelijk een winnaar, ze is een taaie hoor.” Dit sloeg natuurlijk op Katniss en heeft Peeta diep geraakt.
Bekende en mooie zinnen
“Nou, ja er is wel één meisje. Ik ben al heel lang verliefd op haar. Maar ik weet vrij zeker dat ze tot het namenloten geen weet had van mijn bestaan.
Interviewer: “Nou, ik weet het goed gemaakt. Je wint, je gaat naar huis – dan kan ze je niet meer afwijzen, toch?”
“Winnen zal in mijn geval niet werken”
“Waarom in vredesnaam niet?”
“Omdat ze hier samen met mij naartoe is gekomen”
“Ik wil sterven als mezelf, ik wil niet dat ze me veranderen daarbinnen. Een soort monster van me maken dat ik niet ben”
“Ik zou graag willen dat ik een manier kon bedenken om … om het Capitool te laten zien dat ze me niet bezitten. Dat ik meer ben dan een pion in hun Spelen”
Haymitch Abernathy
Rol
Haymitch is de enige nog levende winnaar uit Katniss’ gebied. Hij is de mentor van Peeta en Katniss. Deze taak houdt in dat hij hen moet begeleiden in hun tijd in het Capitool en ervoor moet zorgen dat van het geld van de sponsoren iets gekocht wordt dat van waarde is voor de Tributen, de spelers.
Karakter
Haymitch heeft in zijn jonge jaren de hongerspelen gewonnen. Niet door zijn vechtlust, maar door zijn listigheid. Na de overwinning kon hij het niet meer aan. Nachtmerries over de arena komen telkens terug. Haymitch probeert zichzelf weg te vagen door elke minuut van de dag dronken te zijn. Het lukt redelijk, alleen kan hij op deze manier Peeta en Katniss niet helpen.
Haymitch blijft aanvaringen hebben met Katniss. Dit komt voornamelijk door hun overeenkomsten in het karakter. Allebei zijn ze gesloten, nors en vastberaden.
Uiterlijk
Door het vele drinken is Haymitch aardig dik geworden. Hij is van middelbare leeftijd en heeft altijd onverzorgd vet haar.
Familie en relaties
Haymitch heeft niemand meer die om hem geeft.
Bekende en mooie zinnen
“Ik zal jullie eens wat advies geven. Blijf leven”
“wat krijgen we nou? Hebben ze me dit jaar zowaar een stel vechters gegeven?”
“Goed dan, ik spreek een ding met jullie af. Jullie bemoeien je niet met mijn drankgebruik, en ik blijf nuchter genoeg om jullie te helpen”
Samenvatting / Probleem en oplossing
Het verhaal speelt zich af in de verre toekomst in de huidige Verenigde-Staten. Vierenzeventig jaar geleden is er een opstand geweest tegen het bestuur van het land. De opstand is neergeslagen en sindsdien willen de machthebbers alle nakomelingen van de opstandelingen straffen. Om de burgers er aan te herinneren wie de baas is, wordt er elk jaar een spel gespeeld. Er worden met behulp van het trekken van lootjes vierentwintig kinderen uitgekozen, twaalf jongens en twaalf meisjes. Zij worden samen weken lang in een arena opgesloten om elkaar te vermoorden. Het spel gaat net zolang door tot er nog maar één iemand is overgebleven.
Het verhaal gaat over Katniss. Haar zusje wordt opgeroepen mee te doen aan De Hongerspelen. Omdat ze het idee dat haar zusje hoogstwaarschijnlijk vermoord zal worden niet aankan, offert ze zichzelf op en gaat in haar plaats. Om te overleven moet ze het publiek voor zich winnen, zij kunnen haar immers sponseren. Met het geld van de sponsoren kan namelijk tijdens de spelen voedsel of geneesmiddelen de arena ingestuurd worden. Om dit voor elkaar te krijgen moet ze net doen of ze verliefd is op een medespeler, Peeta. Dit gaat heel goed, de spelregels worden zelfs aangepast waardoor Peeta en Katniss allebei kunnen winnen en elkaar dus niet hoeven te vermoorden. Als op het laatst alleen Peeta en Katniss nog over zijn worden de spelregels weer terug veranderd. Katniss kan het alleen niet over haar hart verkrijgen Peeta te doden en andersom ook niet. Ze besluiten tegelijk zelfmoord te plegen. Het zou alleen voor de machthebbers een schande zijn om geen winnaar te hebben dus mogen ze allebei blijven leven.
Omgeving
Het boek speelt zich af op drie verschillende hoofdplaatsen, het gebied waar Katniss woont, het Capitool en het meer dan de helft van de tijd in een arena. De arena bestaat uit een groot bos met in het midden een groot meer. Gelukkig zijn er veel plaatsen op de wereld die zich goed lenen voor een verfilming en er zo uitzien. Dat zou niet zo’n probleem moeten zijn. Omdat de arena kilometers groot is hoeft men ook niet bang te zijn voor eentonigheid. Het Capitool is niet moeilijk na te bootsen, het gaat er op dat moment vooral om dat de mensen er excentriek uitzien. Het gebied waar Katniss woont, genaamd district 12, zou opgenomen kunnen worden in een spookstadje. Een dorpje waar al een langere tijd niemand meer woont.
Gebeurtenissen
De hoofdgebeurtenissen die er in ieder geval in moeten zitten zijn:
- de loting waar Prims naam getrokken wordt
- Kort het verblijf in het Capitool om het contrast te kunnen aantonen tussen het gebied waar Katniss heeft geleefd en het gebied waar de rijken wonen
- Het toegeven van de verliefdheid voor Katniss van Peeta
- Het bondgenootschap met Rue
- Het opblazen van het voedsel van de gevaarlijkste vijanden
- De dood van Rue
- Katniss en Peeta mogen allebei winnen
- Peeta is zwaargewond en Katniss gaat met gevaar voor eigen leven medicijnen voor hem halen
- Katniss en Peeta zijn de enige overlevenden en winnen
- De spelregels veranderen weer en Peeta en Katniss besluiten zelfmoord te plegen
Enkele gebeurtenissen zouden eruit gehaald kunnen worden. Voornamelijk kleine dingen waarin in het boek de relaties duidelijker worden uitgedrukt. Veel dialogen kunnen geschrapt worden. In het boek wordt er erg veel tijd besteed aan het verblijf in het Capitool, dit is echter niet nodig in de film. In de film is het met enkele korte shots en het belangrijk interview met Caesar Flickerman wel duidelijk.
Het einde kan ook wat ingekort worden. In het boek is het nog niet afgelopen wanneer Katniss en Peeta als winnaars uit de strijd komen. Doordat de uitkomst eigenlijk al bekend is, is de spanning dan weg. In een film moet de kijker tot de laatste minuut geïnteresseerd zijn en dat laatste stuk waarin nog een interview plaatsvindt kan weggelaten worden.
Mijn mening
Dit boek is één van mijn lievelingsboeken geworden. Het is science fiction en fantasie. Die twee genres zijn mijn lievelingsgenres.
Het hele boek wordt geschreven vanuit Katniss haar oogpunt. Op sommige momenten ergerde ik me aan haar, ze is zo anders dan ik. Katniss is slecht in de omgang met mensen, niet dat ik heel goed ben in de omgang met mensen, maar ik zou gewoon zo anders reageren. Ik ben van mezelf opstandig als ik het ergens niet mee eens ben, laat ik dat zeker merken. Katniss heeft de hoop op meer eerlijkheid al opgegeven. Telkens zijn er mensen om haar heen die in het geheim in de bossen alle frustratie en alle woede blijven uitschreeuwen tegen het Capitool. En telkens weet zij dat het geen nut heeft, dat er niks verandert als je in de bossen een woedeaanval krijgt. Soms voert ze gesprekken waarin zij bijna autistisch reageert omdat het gewoon niet in haar systeem zit om in opstand te komen. Ze heeft haar verschrikkelijke lot al geaccepteerd. Als ik in haar plaats was geweest had ik alle frustratie over de oneerlijkheid eruit gegooid. Niet dat ik niet zou weten dat het geen nut heeft, maar ik zou het kwijt moeten. Zo’n lot als dat van Katniss accepteren zou mij in geen geval lukken.
Het is af en toe natuurlijk ook om een andere reden moeilijk om je in Katniss in te leven. Dat ligt absoluut niet aan hoe het geschreven is. Het ligt aan Katniss’ situatie. Ik leef in een land waarin iedereen een eigen mening kan en mag hebben. Ik heb altijd genoeg voedsel binnen handbereik en ik hoef niet te vrezen dat ik ooit aan zo’n gruwelijk spel hoef mee te doen. Katniss moet elke dag vrezen, haar hele leven bestaat uit vrezen. Ze moet vrezen voor het uiten van haar mening, want overal zitten spionnen van het Capitool die haar en haar familie zouden kunnen doden. Ze moet vrezen omdat elke nieuwe dag een dag kan zijn zonder voedsel. Ze moet vrezen omdat mensen haar het ergste aan zouden kunnen doen dat er voor haar bestaat, Prim van haar afnemen.
Ondanks het feit dat ik me soms moeilijk in de hoofdpersoon kan verplaatsen, blijft het een prachtig boek. Ik denk dat dit vooral komt door de naargeestigheid in het boek. Dat klinkt raar, maar voor mij is het heel logisch. Ik houd van mooie passages waarin veel verdriet of woede wordt geuit. Dit heeft drie redenen:
Ik houd ervan als je een stuk leest waarin iemand waaraan je al lezende zo gehecht bent geraakt sterft en dat je dan huilt. Dat de tranen van de hoofdpersoon opeens ook in jouw ogen staan. Daar houd ik van omdat het onmogelijk lijkt. Hoe kan het nou dat deze rare kriebeltjes die we hebben leren lezen zoveel met je kunnen doen? Hoe kan het nou dat je zo van een niet-bestaand personage gaat houden dat je gaat huilen als het sterft aan een niet-bestaande dood? Deze onwetendheid maakt mijn liefde voor boeken groter. Het antwoord op de vragen hoef ik niet te weten. Ik moet alleen weten dat het iets raars is waar ik eigenlijk bij stil moet staan.
Mijn liefde voor verdrietige passages komt ook door mijn mening over het schrijven over geluk. Ik ben van mening dat het schrijven over geluk gemakkelijker is dan het schrijven over verdriet. Tegenwoordig komt in het leven van een gemiddeld mens waarschijnlijk vaker geluk voor dan angst, verdriet of woede. Het is een talent om het geluksgevoel over te kunnen brengen op papier, maar dit talent hoor je sowieso te hebben als schrijver. Een veel groter talent is om het beetje verdriet dat je in je leven hebt gehad op te kunnen slaan en dat te verwoorden en extremer te maken. Want de schrijfster kan nooit zulke heftige gevoelens gehad hebben als Katniss had, daarvoor moet je bijna in dezelfde situatie terechtkomen.
Een derde reden is dat het lezen een soort wegvluchten is voor mij. Het jezelf verliezen in een andere wereld is heerlijk. Altijd vergeet je je eigen problemen en ga je op in het boek. Als het allemaal goed zit met de hoofdpersoon komt er bij mij een soort van jaloezie vrij. Waarom is hij nou wel zo gelukkig? Nu lijkt het alsof ik mijn leven verschrikkelijk vindt, maar dat is absoluut niet zo. Ik houd van mijn leven, maar blijf erbij dat boeken waarin de hoofdpersoon het beter heeft dan ik mij minder boeien.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
I.
I.
Wat is de tijd van het boek????
8 jaar geleden
AntwoordenA.
A.
): in de toekomst
8 jaar geleden