Volledige titelbeschrijving.

Adriaan van Dis, TIKKOP. Augustus. Amsterdam – Antwerpen, 2010₁

Verwachtingen en eerste reactie.

Ik had niet echt verwachtingen bij dit boek. We hadden het thuis staan en mijn moeder zij dat het een goed boek was. En zo heb ik het ook ervaren.

Beknopte samenvatting.

TIKKOP is een roman over verraad, maar ook over vriendschap en liefde voor een taal en een land. Het vertelt de geschiedenis van twee blanke mannen – de Nederlander Mulder en de Zuid-Afrikaan Donald - die als student betrokken raakten bij het internationale verzet tegen de Apartheid. Na veertig jaar halen ze de banden weer aan en verkennen hun gevoelens van weleer: er is een liefde gedeeld, er zijn vrienden verraden, idealen verloochend. De werkelijkheid van het nieuwe Zuid-Afrika lijkt anders dan de droom van toen.

De in Parijs wonende Mulder vestigt zich een tijd in de Kaap, waar Donald zijn strijd voortzet in een verstikkend vissersdorp. De lokale bevolking voelt zich aan alle kanten verraden: hun visrechten zijn verkwanseld door corrupte leiders, er is geen werk en hun kinderen vluchten in de tik - een goedkope drug.

De twee mannen ontfermen zich over een talentvolle verslaafde die zij een nieuwe toekomst willen bieden - die jongen moet alles goedmaken. Uiteindelijk lukt dit niet en vertrekt Mulder ook weer naar zijn huis in Parijs. Bron: http://www.bol.com/nl/p/tikkop/1001004009990119/

4.  Analyse: titelverklaring en personages.

De titel TIKKOP verwijst naar de gebruikers van tik (een drugs in het verhaal).  De hoofdpersoon en een vriend proberen een jongen een toekomst te bieden maar ook deze jongen zit aan de tik.

Mulder: Mulder is een zestiger die aankomt in Zuid-Afrika voor onder andere een geheugenreis. Hij is fysiek niet meer de sterkste nadat hij een beroerte had gehad. De geheugenreis is niet de enige reden dat hij weer naar Zuid-Afrika gaat, hij gaat er namelijk ook weer heen om het effect van de afschaffing van de apartheid met eigen ogen te aanschouwen. Dat waar hij in de verzetsbeweging voor heeft gestreden. Hij wordt alleen zwaar teleur gesteld als hij in Zuid-Afrika aankomt.

Marten: Ik heb er voor gekozen om Marten als apart persoon te beschrijven omdat Marten en Mulder als twee totaal verschillende mensen worden beschreven. Feitelijk gezien is het dezelfde man maar Marten is meer een jonge, sterke afspiegeling van de Mulder anno 2010. De naam Marten is in het leven geroepen als schuilnaam binnen de groep van Franité. Marten speelde binnen de verzetsgroep eigenlijk geen belangrijke rol, hij moest stukken land in kaart brengen en brieven vervoeren.

Donald: Donald is een gepensioneerde dokter en woont in Zuid-Afrika aan de voet van een klein vissersdorpje. Donald en Mulder kennen elkaar uit de vroegere jaren bij Fraternité. Hij is nog steeds bezeten van de drang om een verschil te maken in de wereld. Hij wil de apartheid bestrijden. Hij heeft door dat het dan wettelijk af mag zijn geschaft maar in de praktijk is de apartheid nog lang niet verdwenen. Er heerst nog grote corruptie binnen de lokale overheid. Ook al zet Donald zich met hart en ziel in voor de zwarte vissers uit het dorp, hebben ze nog een slecht beeld van Donald.

Hendrik: Hendrik is een jongen uit het dorp waar Donald woont. Hij is een intelligente jongen maar hij vergooid zijn leven door zijn drugs verslaving. Donald en Mulder willen zich over de jongen ontfermen, ze willen hem van zijn verslaving af helpen en hem een toekomst aanbieden. Het is een wanhopige laatste poging om de zwarten te helpen. Liever één dan geen een.

Bron: http://www.scholieren.com/boekverslag/72490

Biografische gegevens over de auteur.

ADRIAAN VAN DIS (1946) groeide op in Bergen, temidden van halfzussen en ouders met een Indische (oorlogs-) geschiedenis. Al tijdens zijn studie publiceerde hij bij NRC Handelsblad, waar hij later redacteur was. Hij debuteerde in 1983 met de novelle Nathan Sid, die hem het Gouden Ezelsoor opleverde, de prijs voor het best verkochte literaire debuut. In 1986 verschenen achtereenvolgens De rat van Arras en de reisverhalenbundel Casablanca, en debuteerde hij als toneelschrijver met het stuk Tropenjaren, in 1988 gevolgd door Komedie om geld. In

1988 verscheen ook de roman Zilver of Het verlies van de onschuld.

In de beginjaren negentig schreef hij veelal reisliteratuur: Het beloofde land, In Afrika, en Waar twee olifanten vechten - Mozambique in oorlog (samen met de fotograaf K. van Lohuizen). In 1994 verscheen de uiterst succesvolle roman Indische duinen, over een in Nederland geboren zoon van een Indische familie die wordt opgevoed in de sfeer van verzwegen leed. Dit boek werd bekroond met de Gouden Uil (1995) en de Trouw Publieksprijs en genomineerd voor de Libris-prijs, de AKO-prijs en de Aristeion-prijs. In 1999 kwam de grote roman Dubbelliefde uit, in 2000 gevolgd door de

novelle Op oorlogspad in Japan.

In september 2002 verscheen bij uitgeverij Augustus de roman-in-taferelen Familieziek, waar de critici eensgezind enthousiast over waren: ‘De vlag kan uit - in Familieziek is Van Dis op zijn best,’ jubelde Arjan Peters in de Volkskrant. En Vrij Nederland kopte: ‘Adriaan van Dis overtreft zichzelf. Familieziek is beter dan Indische duinen én Nathan Sid.’ In 2004 schreef hij het boekenweekessay 'Onder het zink. Un abécédaire de Paris'. Begin januari 2007 verscheen De wandelaar en eind november 2007 Leeftocht. In 2010 kwam zijn nieuwste roman Tikkop uit die genomineerd werd voor de Libris Literatuurprijs. Eind november 2011 publiceerde hij Stadsliefde waarin de stad Parijs centraal staat. Elsbeth Etty zegt in NRC Handelsblad over het werk: Adriaan van Dis heeft zich Parijs op fabelachtige wijze eigen gemaakt. Voor Stadsliefde put hij zijn inspiratie niet alleen uit dagelijkse zwerftochten, maar ook uit het rijke literaire verleden van de stad, dat hij voortdurend in de werkelijkheid tegenkomt. [...] Veel mensen proberen zich een stad op een dergelijke manier eigen te maken, maar slechts weinigen kunnen hun ervaringen zo levendig, beeldend, geestig en soms ook beklemmend verwoorden als Van Dis.