Algemene gegevens

Auteur: Gerbrand Bakker
Titel: Perenbomen bloeien wit
Aantal bladzijden: 143

Persoonlijke gegevens

Ik heb het boek gekozen omdat meneer Van Ruiten er een hoop positieve dingen over had verteld. Hij zei dat het een heel mooi boek was, over een heftig onderwerp, namelijk over een jongen die blind werd door een ongeluk. In het boek zou heel mooi beschreven zijn hoe die jongen zelf en de mensen in zijn omgeving omgaan met zijn blindheid. Meneer Van Ruiten vertelde ook dat een stukje uit het perspectief van een hond werd verteld. Ik werd dus erg nieuwsgierig naar het boek, en besloot het te lezen.

Inhoud

Het verhaal gaat over de tweeling Klaas en Kees, hun jongere broer Gerson, hun vader Gerard en het hondje Daan. De moeder, Marianne, woont niet bij hen, ze woont in Italië.

Klaas, Kees en Gerson spelen vaak het spel zwart, dat is een spel waarbij je met je ogen dicht een bepaald doel moet bereiken.

In de lente gaan ze een keer met z’n vieren naar de oma en opa van vaders kant, Anna en Jan. Ze rijden langs bomen met witte bloesem, Gerson beweert dat het perenbomen zijn, maar Klaas en Kees denken van niet. Ze discussiëren er met z’n allen over, en ook Gerard let niet zo goed op. Op een kruising komt er een auto heel hard aangereden, ze krijgen een botsing. Gerson is er het ergst aan toe, de deur en een stang van de auto zitten letterlijk in Gerson. Gerard heeft glassplinters in zijn hoofd en hals, Kees heeft zijn arm gebroken, en Klaas heeft alleen maar last van een stijve nek.

Gerson had ook zijn bewustzijn verloren bij het ongeluk, en ligt in het ziekenhuis in coma. Daar horen Gerard, Klaas en Kees ook dat Gerson hoogstwaarschijnlijk blind is geworden. Gerson blijft een hele tijd in coma, maar Harald, de verpleger, regelt dat Daan bij Gerson mag komen. Doordat Gerson Daan voelt, wordt hij gelukkig eindelijk weer wakker.

Gerson vindt het heel moeilijk om te aanvaarden dat hij blind is, hij is erg ongelukkig. Ook zijn familie vindt het lastig om met Gersons blindheid om te gaan. Op een gegeven moment wil Gerson per se weer zwart spelen, maar dat wordt geen succes; Gerson valt in het water, maar om een of andere reden vindt Gerson het best fijn om zo in het water te liggen.

Aan het eind van de zomer gaan Klaas, Kees en Gerson bij Anna en Jan logeren om te zwemmen. Ze rijden weer de zelfde weg als toen het ongeluk gebeurde, ze constateren dat de bomen inderdaad perenbomen zijn. Op tien augustus wil Gerson ’s avonds alleen met Daan een rondje om het meer wandelen. Het is slecht weer en het onweert. Bij het meer aangekomen loopt Gerson het water in en gaat kopje onder. Hij komt niet meer boven.

Na Gersons dood besluit Gerard om Marianne te zoeken.

Verhaaltechniek

• De zinnen zijn kort en er worden geen moeilijke woorden voor. Bijna alles wat gebeurt wordt kort en krachtig beschreven, er wordt niet veel aandacht aan besteed. In het verhaal komen voornamelijk dialogen voor, maar soms ook de gedachtegangen en waarnemingen van Klaas en Kees. En worden niet expliciet ouderwetse woorden gebruikt, maar de hele sfeer in het verhaal komt wel wat oubollig over. Er worden ook niet extreem veel bijvoeglijke naamwoorden gebruikt. De personen hebben geen eigen manier van spreken in een dialoog. De schrijver gebruikt geen opvallende stijlfiguren en beeldspraak.
• Het verhaal wordt voor het grootste deel verteld door Kees en Klaas. Af en toe laten ze hun gevoelen blijken over wat er gebeurt.

Nadat het ongeluk is gebeurd en Gerson in coma ligt, zijn er soms ook stukjes waarin je de gevoelens en gedachten van hem kunt lezen.

Aan het eind, wanneer Gerson zich verdrinkt, is er ook een stuk met de gedachten van de hond Daan, de enige getuige van Gerson’s dood.

Plaats en tijd

Het verhaal speelt zich ergens in Nederland af, in de tegenwoordige tijd. Het boek is in 1999 voor het eerst uitgekomen, dus het zal wel niet na die tijd afspelen, want het is geen sciencefictionboek. Maar het maakt voor het verhaal eigenlijk niet uit. Het grootste deel van het verhaal speelt zich af in de zomer, om precies te zijn van mei tot begin december. De zelfmoord van Gerson is in het eind van de zomer. Het huis waar Gerson en zijn familie wonen is de belangrijkste plaats waar het verhaal speelt.

Thema

Het thema van het verhaal is gezin en gehandicapt.

Schrijver

Gerbrand Bakker is geboren op 28 april 1962 in Wieringerwaard (Noord-Holland).

Hij heeft in totaal vijfentwintig jaar op school gezeten; op de kleuterschool, lagere school, havo, vwo en twee universiteiten, waarvan één in Amsterdam, waar hij Nederlandse taal- en letterkunde studeerde. Van 1995 tot 2002 was hij ondertitelvertaler bij voornamelijk natuurdocumentaires. In 2003 begon hij aan een opleiding voor hovenier, hij was daar in 2006 klaar mee. Gerbrand Bakker schreef ook voor verschillende tijdschriften columns en artikelen.

Gewone kinderboeken schrijven wilde hem eerst nog niet lukken, daarom schreef hij twee etymologische woordenboeken voor kinderen. Zijn eerste roman voor jongeren, die ook in het Duits vertaald is, was ‘Perenbomen bloeien wit’. Gerbrand Bakker heeft ook de volwassenenroman ‘Boven is het stil geschreven’. Beide boeken spelen zich grotendeels af in landelijk gebied, dat kan te maken hebben met dat hij zelf op een boerderij is opgegroeid.

Eindoordeel

Toen ik het boek in de mediatheek zag staan, viel het me in eerste instantie een beetje tegen, omdat het een tamelijk dun boek was. Ik had een wel wat dikker boek verwacht, en ik houd ook meer van dikke boeken, want ik heb het idee dat er meer verhaal in zit. Toch vond ik het boek erg aangrijpend, er is zo menselijk beschreven wat er in de mensen omgaat die met zo’n ongeluk te maken kregen, dat je het je heel wezenlijk voor kunt stellen.