Titelbeschrijving
Saskia Noort, Koorts, Anthos, Amsterdam, 1e druk 2011, 267 blz.

Samenvatting
Het boek bestaat uit twee delen. In het eerste deel dat ongeveer 24 uur duurt, komen Dorien en Ellen aan op Ibiza voor een onvergetelijke vakantie. Op initiatief van Ellen dompelen de twee vrouwen zich onmiddellijk onder in feestgedruis. De dag gaat als in een roes over in de avond en nacht. Ze feesten in afgelegen villa’s. De uitnodigingen kregen ze via hippe drugsdealers. Veel drugs, drank en beats. Leeghoofdig vermaak. Drugs in welkomstcocktail blijkt de normaalste zaak van de wereld. Weet iedereen toch?! Net als de wilde orgieën in de villa’s, alles lekker loslaten. Iedereen feest tot ze er letterlijk bij neervallen. Ergens onderweg raakt Dorien out. Ze komt bij in het gehuurde huisje. Van Ellen geen spoor te bekennen.

Rode draad in het tweede deel is de speurtocht van Dorien naar Ellen. Terug naar de villa’s waar iedereen nog onder invloed van zon, drank en drugs is. Er komt geen zinnig woord uit deze mensen, laat staan dat ze weten waar Ellen is of dat ze weten wie Ellen is. Het verhaal van Dorien wordt afgewisseld met dat van een griezel over zijn houding ten opzichte van vrouwen en hoe hij met opkomende spanning/zin in moorden omgaat. Daarnaast worden delen verteld vanuit het perspectief van Ellen, over haar lot.

Tekstanalyse
Titel
De titel is Koorts, deze verwijst naar de toestand waarin Dorien en Ellen zich bevinden gedurende hun verblijfplaats op Ibiza. Ze gaan mee in de feestende drukte op het eiland, ze genieten van de seks, drugs en drank. Wanneer ze de volgende ochtend wakker worden lijkt het alsof ze een flinke koorts hebben, dit is overigens een kater. Ook lijkt het besmettelijk te zijn want het hele eiland heeft hier last van, maar dit blijkt normaal te zijn. Dit is eigenlijk ook meteen de sfeer van het boek, grotendeels wordt het verhaal verteld in de ‘Koorts’ toestand. Gedurende de zoektocht gaan de kater en de nawerkingen van de drugs over.

Plaats
De plaats waar het verhaal zich afspeelt is op het Spaanse eiland Ibiza, dit eiland lijkt een droom voor de twee vrouwen totdat ze de donkere kant ontdekken en het helemaal uit de hand loopt. Het verhaal speelt zich voornamelijk af op zes verschillende plekken op het eiland, waarvan drie huizen, een boot en twee feesten. Ook zijn ze in de clubs en op het strand. De plaatsen zijn erg herkenbaar voor mij, omdat ik er zelf ook geweest ben. Ook zijn de plaatsen heelbelangrijk in het verhaal, want Dorien haar missie is om haar vermiste vriendin Ellen te vinden.

Perspectief
Het perspectief die de schrijver gebruikt in het boek is personaal, het verhaal wordt verteld vanuit de ik-persoon. Het boek heeft een structuur waarbij hoofdstukken om en om een cursief gedrukte tekst hebben en een gewoon gedrukte tekst. Bij de gewoon gedrukte tekst hebben we te maken met Dorien, bij de schuingedrukte delen is het Ellen of Ricardo (de dader). Ik vind het leuk dat je niet meteen weet wie er aan het woord is, je moet eerst goed lezen en nadenken welke persoon zo zou denken en wat hij of zij aan het doen is.

Tijd
De tijdsduur van het verhaal is heel kort, waneer ze aankomen op het eiland gebeurd er meteen al van alles. Na de eerste nacht is Ellen al vermist, en de 24 uur daarna is de zoektocht. Aan het einde van dag 2 is Ellen gevonden en wordt de dader teruggepakt. Ik vind het speciaal dat het verhaal in zo’n korte tijd afspeelt, en toch is er een heel boek over vol geschreven.

Motto
Er is gebruik gemaakt van twee motto’s in dit boek. Het eerste motto is van singer-songwriter Janis Joplin: "Freedom is just a word for nothing left to lose."

Het tweede motto is van Roman Payne: "Who is to say what a literary life is. As long as you are writing often, and writing well, you don’t need tot be hanging out in libraries all the time. Nightclubs are great literary research centers. Si is Ibiza."

Deze twee motto’s passen perfect bij de Ibiza sfeer, de eerste gaat over de vrijheid die de mensen hebben op ibiza. Iedereen doet z’n eigen ding en zitten niet vast aan regels en hoeven nergens rekening mee te houden. Het tweede motto gaat over de indruk die mensen hebben van Ibiza, het is namelijk niet alleen het feesteiland. Het eiland heeft vele kanten, iedereen vindt er wel een plekje waar hij of zij zich thuis voelt.

Reactie
Dit werk heeft mij wel aan het denken gezet, dit komt omdat ik zelf ook jaarlijks naar Ibiza ga en er nu pas aan denk dat het eiland ook een hele duistere kant heeft. Dit werk spreekt mij wel aan, omdat het me allemaal heel erg bekend voorkomt en het goed en realistisch geschreven is.