Vader dacht dat hij een dochter had gekregen: Eva Maria van der Kwast, maar het was een jongetje. Op het geboortekaartje stond: Eva Maria, 01-01-1981, 2:58, 3254 gram.

De ik-persoon werd tutto baby genoemd.

Twee maanden na Ernest geboorte vertrok mama Tandoori met haar zoon vanuit oom Sharma met twee koffers via een taxi.

Er mocht niet in de buurt van de oom gekomen woorden omdat hij rookte.

Hoofdstuk 6: De Indiase droom.
Mama Tandoori had vele bekers op haar nachtkastje staan, zij was een talentvol atleet. 

Ernest is ook een erg goede atleet, hij kwam toen hij in gymnasium 5 zat elk weekend met een medaille of beker thuis van een atletiek wedstrijd.

Ernest kreeg van Mister Kumar, vertegenwoordiger van  "athletics federtaion of India" de kans om naar India te komen om daar mee te doen als vertegenwoordiger in India voor internationale competities. Maar van mama Tandoori mocht dat absoluut niet, want Ernest moest gaan studeren i.p.v. atletiek op topniveau. Maar Ernest besluit om geen van beide te gaan doen, want hij wil schrijver worden. Als gevolg daarvan gaat mama Tandori een zwarte vuilniszak in de brand steken om daarmee de Boze geesten mee te verdrijven.

Hoofdstuk 7: Bij de dood van oma Voorst.
De oma van Ashirwad, Johan en Ernest, Johanna van der Kwast, maar word meestal oma Voorst genoemd, omdat ze in Voorst woonde. Mama Tandoori gaat steeds vaker naar oma, want mama Tandoori speurt altijd door de spullen van oma opzoekt naar wat zij kan gaan erven. Zij laat de zwaar demente oma een document ondertekenen waarin staat dat mama Tandoori recht heeft op de inbouw keuken van oma Voorst, en niet opa Luxemburg, gaar grote concurent.

Oma Voorst kan zomaar opeens heel hysterisch worden en dan gaan schreeuwen "vuile vandoorivreter", dat heeft ze geleerd van opa Luxemburg.

Ook ziet oma haar echtgenoot; Albrecht van der Kwast, als een zwarte raaf, terwijl hij al lang dood is, die raaf zit dan op haar balkon.

Opa Luxemburg, de zoon van oma Voorst, word door de mama Tandoori verdacht van rommelen met het testament. 

Bij de begrafenis van oma voorst verteld mama Tandoori nog even nadrukkelijk tegen opa Luxemburg dat zij het recht heeft op de inbouw keuken van oma Voorst.

Hoofdstuk 8: De man met baart.
De oom van Ernest; Helbert van der Kwast, ging opeens zonder het tegen iemand te zeggen naar canada, want hij wilde zijn droom waar gaan maken: miljonair worden door in de landbouw te gaan werken. Hij is op dat idee gebracht door boer Jake: een stuk land kopen en met de opbrengsten die hij maakten een nóg groter stuk land te kopen, en dan nóg groter stuk land, enzovoort. De oom vertrok naar de plaats Petrolia in Ontario, die plaats is bekend geworden door de grote olievondst door James Miller Williams.

Helbert heeft bij elk bedrijf aangeklopt en gezegd; i'am your man. Hopend op een goede baan. Uiteindelijk komt hij terecht op een boerderij als knecht van de graanboer. 

Toen de oogst binnen was, behandelden de boer en zijn vrouw hem als de zoon die ze nooit van God hadden gekregen, ze wilden dat hij een leven ging opbouwen met een vrouw. De boer en boerin gingen met Helbert, vaak op visite, waar hij zich vaak voorstelde als Herbie, om zo een vrouw voor hem te vinden. Vaak waren het meisjes van nog geen twintig jaar, soms knap, maar vele waren lelijk. 

Helbert verdween kort daarna zoals hij thuis ook was vertrokken, plotseling, zonder iets te zeggen. 

Thuis wordt er gewacht op een brief, op een teken van leven. Ze krijgen een telefoontje waarin Helbert vertelt dat hij een technische analist is in een laboratorium in Ottawa, hij kon zijn zin nog niet eens afmaken of de telefooncel had zijn credit gebruikt.

Helbert investeerde daarna al zijn geld in termijncontracten waarmee hij een klein fortuin opbouwde en die ook weer investeerde in termijncontracten. Hij wordt rijk, voor heel eventjes, daarna verliest hij alles, op zijn twee koffers na. Herbert verblijft dan zo’n zeven jaar in stilte, in een huisje in de wildernis. 

Een ander familielid uit Nederland, Willem van der Kwast, had de gewoonte in elke stad die hij tegen kwam in het telefoonboek te kijken op zoek naar mensen met dezelfde achternaam. Een keer kwam hij in Vancouver en zag hij dat Helbert in het telefoonboek stond. Bij zijn huis trof hij niemand aan, de buurvrouw zei dat Helbert raar was, in ‘’pennystocks’’ handelde en een pijp rookte. Willem vertelde de familie in Nederland hierover, en even later ging de vader van Ernest, Theo, op zoek naar Helbert. 

Theo vond Helbert op een vervallen kajuit waar Helbert een zeer armoedig bestaan had. Helbert kwam toen een keertje langs in Nederland, en daar bezocht hij het huis van zijn broer, Theo, de moeder van Ernest, Dacht dat Helbert een zwerver was, en liet hem niet in. 

Na twee dagen vertrok hij richting Remich, naar opa Luxemburg, met een deegroller van de moeder van Ernest. 

Helbert werd daarna als pedagogisch middel gebruikt door de moeder van Ernest. 

Als zij hun tanden niet wilden poetsen of geen fruit wilden eten haalde de moeder van Ernest het verhaal dat Helbert niks heeft bereikt en dat jij dat ook niet zult doen op die manier. 

De broer van Ernest, Johan, die onderzoek had gedaan in Marokko kwam terug om zijn vrouw voor te stellen aan zijn moeder. De moeder van Ernest en Johan keurde haar meteen af, niet door haar beeldschone uiterlijk, maar door haar geloof, zij was namelijk een moslim. Om er nog een schepje op te doen verkondigde Ernest te gaan stoppen met studeren. 

Twee bulten later, één voor Johan en één voor Ernest, geeft mama Tandoori, Helbert de schuld en verbrandt zij een vuilnis zak in de tuin.

Hoofdstuk 9: In India.
Ernest reist naar India, om op bezoek te gaan bij zijn twee tantes. De eerste tante die hij daar bezoekt is tante Sitara (heeft haar zoon verloren), zij is de milde versie van de moeder van Ernest (mama Tandoori). En tante Jasleen is de moeilijkere versie van de moeder van Ernest (woont in een huis dat nog in aanbouw is, maar Ernest moet een foto van een villa maken en aan de mensen in Nederland laten zien).

Hoofdstuk 9: In India.
Ernest reist naar India, om op bezoek te gaan bij zijn twee tantes. De eerste tante die hij daar bezoekt is tante Sitara (heeft haar zoon verloren), zij is de milde versie van de moeder van Ernest (mama Tandoori). En tante Jasleen is de moeilijkere versie van de moeder van Ernest (woont in een huis dat nog in aanbouw is, maar Ernest moet een foto van een villa maken en aan de mensen in Nederland laten zien).

Er word duidelijk gemaakt dat de moeder van Ernest geen Indiër is maar een Pakistaan, die vluchtte in de oorlog.

Ernest ziet in India een erg armoedige kant, en merkt dat de reisgids niet helemaal klopt, omdat er geen mooie kleuren aanwezig zijn, die in de reisgids worden vermeld.

Ernest tantes lijken erg veel op zijn eigen moeder, vooral tante Jasleen, maar dat komt doordat iedereen denkt dat alle mensen in India dezelfde houding hebben als zijn moeder.

Theo, de vader van Ernest moest soms kilo’s bagage in zijn jas verbergen om de douane door te lopen, omdat de koffers te zwaar waren.

Ernest was in het verhaal in dit boek al bezig om dit boek te schrijven, dat heeft hij verteld aan tante Jasleen.

Ernest heeft een keer 10 kilo tandpasta in zijn jas gedaan en door de douane gesmokkeld.

Hoofdstuk 10: In Italië.
Ernest heeft een zoon gekregen. Hij heeft een vrouw en zoon in Italië en zelf woont hij in  Nederland.

Zijn zoon zit de steeds naar een pen te wijzen en te zeggen “die, die, die”.

Ernest moet iets in dit boek schrijven over zijn zoon.

Iedereen heeft zijn zoon gezien; Ashirwas, Johan, zijn vader. Maar niet zijn moeder.

Mama Tandoori heeft gevlogen en is veilig geland in Italië, en is met de trein naar Bolzano gekomen. En ze loopt naar het huis van Ernest, zijn vrouw en zoon vanaf het station, want een taxi vind ze te duur.

Er word aangebeld, en Ernest verteld zijn zoon dat hij niet bang hoeft te zijn.

Boek:

Dit is het vierde boek van Ernest van der Kwast.

Zijn tweede boek met zijn echte naam.

Zijn andere boeken heeft hij geschreven onder een speudoniem (= schuilnaam).

Dit is zijn eerste debuut roman.

Personages:

Mama Tandoori: Komt uit India, hamstert veel, heeft drie zoons, atleet geweest.

Rajesh Mudgal: Werd verzorgd door Mama Tandoori, was op Arabische zee ziek geworden (bulten op zijn hele lichaam), komt uit rijke een erg rijke familie, was verliefd op Mama Tandoori.

Theo van der Kwast: Getrouwd met Mama Tandoori, patholoog analoog, ergert zich soms aan het hamsterende gedrag van Mama Tandoori.

Ashirwad van der Kwast: Eerst geboren zoon van Mama Tandoori en Theo (trots van de familie), verstandelijk gehandicapt.

Johan van der Kwast: Tweede geboren zoon van Mama Tandoori en Theo.

Zuster Johanna: Hielp pelgrims het heilige water in bij de heilige Maria van Bernadette Soubirous in de grot in Lourdes.

Ernest van der Kwast: Derde geboren zoon van Mama Tandoori en Ernest, geboren in het Jagjivan Ram Railway Hospital in Bombay, ik-persoon.

Oom Sharma: Rookte en Ashirwad, Johan en Ernest mochten niet in zijn buurt komen daardoor, speelde als bollywoodster in meer dan tweehonderd films.

Mister Kumar: Vertegenwoordiger van Athletics Federaion of India.

Johanna van der Kwast: Oma van Ashirwad, Johan en Ernest, woont in Voorst, daarom word ze Oma Voorst genoemd, ziet haar man Albrecht soms als een zwarte raaf op het balkon.

Opa Luxemburg: De grote concurrent van Mama Tandoori, hij heeft net als Mama Tandoori recht op erfenis.

Albrecht van der Kwast: De doode echtgenoot van Johanna (oma Voorst), word door haar gezien als een zwarte raaf op het balkon.

Helbert van der Kwast: De oom van Ernest, vertrok ineens naar Canada om miljonair door de landbouw te gaan worden, eindigede later als technische analist in een laboratorium in Ottawa.

Willem van der Kwast: Ander familielid uit Nederland, keek in iedere stad of er mensen waren met dezelfde achternaam, om zo Helbert te kunnen vinden, in Vancouver vond hij Helbert.

De vrouw van Johan: Johan kwam haar tegen toen hij onderzoek deed in Marokko,           ze was moslims.                 

Tante Sitara: De milde versie van Mama Tandoori, heeft haar zoon verloren.

Tante Jasleen: De moeilijkere versie van Mama Tandoori.

De zoon van Ernest: 17 maanden, laatste hoofdstuk gaat over hem.

De vrouw van Ernest: Woont in Italië.        

Flaptekst:

Mama Tandoori is het geromantiseerde verhaal van de Indiase moeder van Ernest van der Kwast. Zij leeft met het motto; “Gratis is goed”, en heeft altijd een deegroller op zak. Ook de rest van de familie is een bont gezelschap. Uncle Sharma speelde als Bollywoordster in meer dan tweehonderd films en tante Jasleen was ooit de grote atletiebelofte van India. Zonder schroom vertelt de schrijver over de levenswandel van zijn onalledaagse familieleden, wier voetstappen nog lang in de oren van de lezer zullen naklinken.

Waar:

Mama Tandoori vertrok met twee koffers uit India.

In 1969 komt Mama Tandoori naar Rotterdam aan de bloemstraat.

Daarna verhuizen ze naar de Jerigolaan in Rotterdam Kralingen.

Daarna verhuizen ze naar de Tiberiaslaan met uitzicht op de Kralingseplas.

Uiteindelijk vertrekt ze met zes containers naar Canada, daar wonen ze eerst in een condominium, en daarna in een penthouse.