Martine Kamphuis.
Martine kamphuis is geboren in 1963 en woont in Rotterdam samen met haar gezin. Haar ‘echte beroep’ is psychiater. Ze is gespecialiseerd in de psychiatrie van mensen met gedragsstoornissen. Zwemmen was haar eerste Young adult thriller. Voordat deze werd uitgebracht heeft ze verschillende thrillers geschreven voor volwassenen zoals : Vrij & Ex.

Vrij gaat over een vrouw genaamd Linde die aan een huwelijk onder doorgaat. Als ze eenmaal aan haar eerste huwelijk ontsnapt. Krijgt ze grote plannen voor het geluk. Maar wanneer ze de vrijheid ruikt waarnaar ze zo verlangde, lijkt het wel alsof ze er even hard voor op de vlucht wilt slaan. Deze thriller laat zien hoe het verlangen naar liefde en vrijheid elkaar dwars kan zitten.

Ex gaat over Jet. Ze word op straat gezet door haar ex, en is er helemaal stuk van. Olivier, haar ex, is het helemaal en kan niet meer stuk. Haar gedachten gaan dan ook nergens anders naartoe, totdat ze een psychiater ontmoet. Jet der ogen gaan langzaam open. En het boek draait er dan ook om dat ‘mensen zien wat ze willen zien’.

Titelverklaring.
De titel van het boek is zwemmen. Aan de ene kant is de titel best doordacht, en snap je in het begin niet waarom nou juist voor deze titel is gekozen, maar aan de andere kant komen er in het verhaal punten naar boven wat duidelijk laat zien waarom er voor deze titel is gekozen. Sofie is der vader verloren, en gaat dan ook erg graag naar het strand om daar rust te vinden en te zwemmen. Ze vind het heerlijk om zich helemaal mee te laten gaan in de golven van de zee. Na mate je verder het boek leest, merk je dat ze ook echt verdrinkt in haar hele situatie. Ze word in de greep gehouden, en kan er zonder hulp niet meer uitzwemmen.

Genre.
De genre van het boek is zoals het al zegt een thriller. Een thriller heeft als kenmerk dat het erg spannend is, en dat is dit boek dan ook zeker. De schrijfster zorgt er echt voor dat je tot de laatste bladzijde in de ban en spanning word gehouden van het boek. Tijdens het lezen komen er allemaal vragen in je op, waarop je pas later antwoord krijgt. Dit zorgt voor de ongelofelijke spanning waardoor dit boek ook echt de aantrekkingskracht heeft om verder te lezen.

Het onderwerp.
Het onderwerp van het boek is erg breed. De band die ze met der leraar opbouwt is in eerste geval een vriendschapsband, daardoor ook als onderdeel vriendschap. Ze voelt zich zo goed tot hem aangetrokken doordat ze zich eenzaam voelt. Haar moeder zit in een zware dip door de dood van der vader. En haar tante is vaak op reis in haar eentje waardoor ze haar ook niet vaak ziet. Met Carlo (der ex vriend) had ze het na de dood van haar vader uitgemaakt, maar ze weet eigenlijk niet waarom. Dit geeft ook duidelijke tekens aan van eenzaamheid. De vriendschap word door de goede band met Hugo Deflo, al snel liefde, en dit is dan ook waar Deflo zich op focust, hij wilt dat die afhankelijk van hem word. Uiteindelijk voelt ze daarom ook angst. Ze komt erachter dat hij der helemaal in de ban heeft, en dit maakt der verschrikkelijk bang.

Het verhaal.
Het verhaal gaat over de zeventien jarige Sofie. Ze heeft het moeilijke door de plotseling dood van haar vader. Haar vader is overleden door een bloeding in de darmen nadat die geopereerd was aan darmkanker. De dokters zeiden dat het puur toeval was, maar Sofie en der moeder geloven daar allebei niet in. Op een gegeven moment legt Sofie zich er bij neer dat het nou eenmaal gebeurd is, maar der moeder gaat ermee verder en raakt er helemaal in verzinkt. Ze zou en moet antwoorden vinden waarom haar man is overleden.

Leraren merken op school dat het niet zo goed met Sofie gaat, en vooral haar mentor. Der mentor verwijst der door naar mevrouw Haverkamp. Zij is een maatschappelijk werkster die er is om te praten met probleem kinderen. Na een gesprek te hebben gehad met haar, was Sofie er al helemaal klaar mee. Ze gaf aan der mentor aan dat ze met meneer Deflo wou praten en dit was volgens haar mentor oké. Sofie praatte veel met hem na school, en later sprak ze zelf met hem af buiten school. Ze ging naar een moestuinencomplex genaamd ‘Levenslust’ waar Hugo (meneer Deflo) een tuinhuisje had. Ze kregen een geheime relatie, en Sofie kon er wel eens boos over worden, omdat ze haar liefde voor hem niet geheim wou houden. Even later spraken ze ook bij Hugo thuis af wanneer zijn vrouw en kinderen weg waren. Hij vroeg haar ook of die naakt foto’s mocht maken, en dit deed ze allemaal, terwijl ze niet eens wist of ze het wel wou.

Carlo, haar ex vriend, heeft in de gaten dat Sofie veel bij Deflo is en vertrouwd dit niet, vooral niet wanneer die hoort dat er nog twee meiden een paar jaar terug wel eens met hem afspraken, en de een dood gevonden is, en de ander bevrijdt moest worden van de wc toen ze zich in der polsen sneed. Hij achtervolgde Sofie dan ook om te kijken waar ze naartoe ging, en dit was maar goed ook. Want toen Sofie een sms’je kreeg van Deflo dat die met der wou afspreken om de foto’s te laten zien, ging het goed mis. Ze wou de foto’s van de laptop verwijderen en heeft dat ook gedaan toen ze Hugo had buiten gesloten buiten het huisje. Toen hij de deur doortrapte, viel die der aan en sloeg die der. Sofie probeerde der tante te bellen, maar die nam niet op. Toen ze in gevecht was met Hugo om los te komen, werd ze gebeld, ze kon der telefoon net open gooien en om hulp roepen. Even later werd Hugo neergeslagen door Carlo, want hij was degene die Sofie belde. Toen die Sofie weer probeerde te pakken, viel die en was die opslag dood. Ze hebben zijn portemonnee, laptop en telefoon bij hem weggehaald, zodat het net een inbraak leek. Carlo heeft dit allemaal in zee gedumpt zodat niemand er ooit achter zou komen dat Sofie in contact stond met hem.

Veel vragen werden aan het einde beantwoord, doordat Sofie op de laptop naaktfoto’s van haar, maar ook van Marijke en Pauline zag staan. Toen marijke Sofie later tegenkwam op het strand, zij ze dat ze Sofie nog wou waarschuwen, maar het op de dag dat ze op het strand was niet kon, doordat Deflo ook op het strand was. Samen huilen ze uit.

Wat er duidelijk gemaakt mee wilt worden.
Wat er door de schrijver duidelijk gemaakt mee wilt worden is dat je iemand niet zo maar moet vertrouwen. Sofie is met alle vertrouwen zo in zijn plan gestonken, doordat die het voor elkaar kreeg dat zij zich erg op der gemak voelde bij hem. Het word je duidelijk in het verhaal wat er allemaal kan gebeuren als je iemand zomaar vertrouwt, terwijl je diegene niet echt goed kent, of diegene zich anders voor doet dan hij/zij is. Helaas laat het de echte realiteit zien dat ook al voelt het nog zo goed, je iemand niet zomaar moet vertrouwen.

Realiteit of fictie?
Dit verhaal is duidelijk realiteit. Dit komt doordat het iedereen kan overkomen. Iedereen kan in de ban raken van een slechterik die niet zo’n goede bedoelingen heeft als dat het lijkt. Het hele verhaal zou zich in het echt kunnen afspelen, want het is ook allemaal zo verschrikkelijk logisch. Hij spreekt in de winter op een tuincomplex af, logisch want dan is er niemand. Hij neemt haar mee naar huis als zijn vrouw en kinderen niet thuis zijn, logisch want daar heeft die nog meer garantie dat niemand ze ziet. Helaas komen zulke dingen ook in realiteit voor, en had ik gehoopt dat ik had kunnen zeggen dat dit een fictie verhaal was, en dat dit nooit voor zou kunnen komen.

Hoofdpersoon.
De hoofdpersoon van het boek is Sofie. Ze is gevoelig door de dood van haar vader, maar toch open en spontaan wanneer ze zich op haar gemak voelt. Voordat ze Hugo leerde kennen was ze vooral onzeker, verlegen en licht depressief. Eenmaal in contact met Hugo zou je haar kunnen omschrijven als Teder, lief en zacht omdat dit haar juist zo gemakkelijk als prooi voor Hugo maakt.

Belangrijkste plaatsen.
Veel plaatsen in het boek zijn erg belangrijk, ze komen vaak terug, en ze horen nou eenmaal in het verhaal. Ook zorgen deze plaatsen juist voor de belangrijkste punten uit het boek, wat je op het eerste moment totaal niet zou verwachten. De belangrijkste plaatsen zijn :
• Het huisje van Hugo en zijn vrouw op moestuinencomplex ‘Levenslust’. Daar ontmoetten ze elkaar telkens weer opnieuw, en daar is Hugo uiteindelijk ook overleden.
• De zee. Dit is vooral voor Sofie belangrijk doordat ze daar de rust kon vinden die ze nodig had. Eventjes lekker alleen zijn, en je laten mee stromen in de golven van de zee. Ook zwom ze natuurlijk vaak in de zee.
• Het huis van Hugo. Daar zijn nou eenmaal de naakt foto’s van Sofie genomen.
• De boulevard. Daar wou Marijke Sofie ontmoeten om der te waarschuwen & daar sprak ze met Carlo af en kreeg ze weer beter contact met hem.

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt.
Het verhaal speelt zich af in het heden. Deze conclusie kan je trekken doordat dit verhaal op dit moment plaats zou kunnen vinden. Zo staat Sofie bijvoorbeeld met Hugo in contact door middel van de sms, en zoekt Carlo informatie op via internet. Als het in het verleden zou afspelen, zouden er niet zulke moderne technieken gebruikt worden. Als het juist in de toekomst zou afspelen, zou het volgens mij meer via de laptop en internet gaan. Zo zou die zich heel anders kunnen voordoen op internet, en zou die der kunnen dwingen om haar te laten uitkleden voor de webcam.

De volgorde van het verhaal.
De schrijver heeft gebruik gemaakt van flashbacks. In het begin werd je in het diepe gegooid van het verhaal, en is dat ook een flashback voor Sofie. Dan is het boek dan ook moeilijk te bevatten, en moet je echt de kracht nemen om door te lezen zodat je het beter gaat snappen. De meeste flashbacks komen voor aan het einde van het boek, doordat je dan antwoorden krijgt op vragen. Voorbeelden van de flashbacks die voorkwamen zijn :
• Wanneer Carlo Sofie met Marijke ziet praten en hij weer terug moet denken aan het moment wanneer Hugo net dood was gegaan en Sofie met der tante aan de telefoon was.
• Wanneer Sofie hoort van Marijke dat zij diegene was die de brief had geschreven om af te spreken op de boulevard zodat ze Sofie kon waarschuwen voor Hugo.
• Wanneer het tot Sofie doordringt dat het Marijke was die ze aan het achtervolgen was in het ziekenhuis.

Mijn mening.
Het boek zou ik in een woord beschrijven met het woord ingewikkeld. Het zijn allemaal verschillende verhaallijnen die uiteindelijk allemaal in een lopen. Het maakt het moeilijk dat je vaak met veel vragen in je hoofd zit, en ook kan je geen voorspelling doen wat er gaat gebeuren doordat de schrijfster ervoor zorgt dat er telkens opnieuw van alles zou kunnen gebeuren, en het verhaal dus alle kanten op zou kunnen gaan.

AANTEKENINGEN

Proloog
- ze krijgt der ogen niet open doordat de oogleden zo zwaar zijn. Ze weet niet waar ze is, maar heeft pijn. Pijn in der wang, en pijn in der hoofd. Ze gaat maar proberen te rusten door te gaan slapen.
- Ze voelt geen hobbels meer, de auto is stil gevallen. Ze is buiten, en hoort het geluid van de zee. Dat geeft haar een goed gevoel.
- Iemand zegt meisje tegen der, maar ze kan niet praten. Er word vaker meisje gezegd maar ze kan nog steeds niet praten, de stem komt dichter bij, en klinkt herkenbaar.
- Ze word in der nek geknepen, en ze voelt een scherpe pijn, hij knijpt der. Ze wil au zeggen maar ook dit lukt niet.
- Ze word opgetild en ze hoort het geluid van de zee dichterbij komen.
- Er spoelt water over der heen, en ze ziet weer een beetje.
- Ze woont in Vlissingen.

Juni.
- ze is op het strand en ziet daar plotseling iemand voor der : Pauline.
- Pauline is dood. Ze is de zee ingegaan, en is gevonden net voorbij het Nollenstrand, dit is meer dan twee jaar geleden gebeurd. Als Pauline aan der dacht dan zag ze der dodelijke lichaam voor der aan de voet van de zwarte dijk. Ze lag daar op der buik, met der handen die iets vast probeerde te klemmen, opzoek naar houvast. Ze had een schaafwond op haar wang en een bult op haar hoofd. Dit stond in de krant.
- Pauline zat toen in der examenjaar, Sofie in de derde klas. Het was de eerste keer dat Sofie ging zwemmen in de zee. Der stond een groepje mensen ergens rondom, maar ze wist niet wat. Het werd duidelijk toen er een ambulance kwam.
- Der ouders vonden in der kamer een brief dat op een afscheidsbrief leek, het enigste wat er op stond was : ‘ik kan het niet meer, liefste.’
- De vader van Pauline wou met de rector praten. Maar dit mocht niet want dan zouden de leerlingen onnodig overstuur worden. Haar vader was woest en uitte tegen alles en iedereen zijn woede. Het ging altijd over de rector, alsof hij haar vermoord had.
- Pauline en Sofie leken erg op elkaar. Sofie vond dit wel leuk want Pauline was een erg mooi meisje. Toen Pauline een einde aan haar leven had gemaakt, vond ze dit niet meer zo leuk, want ze vond Pauline laf om dat te doen. Maar nu Sofie even oud is als haar, vind ze het misschien juist erg dapper van der.
- Sofie komt elke dag op het strand, net zoals meneer Deflo. Hij heeft een Ierse setter met een feloranje vacht. Hij is de afgelopen twee weken niet meer geweest, ze vraagt zich af waarom niet. Hij heeft een vrouw, en vier kinderen. Ze vind zijn vrouw helemaal niet bij hem passen. Hij is ergens achterin de dertig, en hij maakte vaak grapjes, waardoor het leek alsof hij dichter bij de leerlingen stond dan bij de leraren.
- Hij is niet zoals alle andere leraren die vragen of het met der gaat enz. hij knipoogt naar der, en kijkt naar der, en lacht. Dat geeft der een fijn gevoel dat die der accepteert zoals ze is, en dat het niet erg is dat ze nog steeds zoveel verdriet heeft om der vader.
- Wanneer ze aan het zwemmen is in de zee, gaat het regenen. De meeste mensen laten zich daardoor verjagen, maar zij niet. Ook is meneer Deflo er nog. Ze zwemt terug, richting hem, en hij loopt mee met haar. Hij kijkt dan nog even naar der, maar dan gaat ook hij weg, samen met zijn hond.

September.
- Sofie zit in klas 5B.
- Ze verslaapt zich erg vaak, en als ze nog even wilt douchen, omdat ze het stromende water een heerlijk gevoel vind, doet de moeder de kraan met warm water beneden open, zodat ze eronder uit springt. Ze negeert de moeder compleet.
- Ze heeft het eerste uur Nederlands van meneer Deflo. Ze kijken elkaar voor een tijdje aan, terwijl de klas erg onrustig is. Ze is bang dat iemand het in de gaten heeft dat ze elkaar zo aan kijken, maar het weer houd haar er niet van en ze blijft kijken, ze krijgt wel een kleur ervan.
- Celia komt bij der staan in de pauze. Ze vraagt aan Sofie hoe het met der gaat en hoe het thuis gaat, om een goede vriendin te zijn. Der moeder heeft wat met een complottheorie of iets, en Celia vraagt daar ook weer naar. Ze weet even niet wat ze moet zeggen, maar dan komt Josje, die haar ‘red’ door over een ander onderwerp te beginnen.
- Haar mentor, mevrouw Willems wil dat ze met iemand gaat praten, omdat ze een kwetsbare periode doormaakt. Ze stelt mevrouw Haverkamp voor. Dat is een schoolmaatschappelijk werkster die er is komen werken naar Paulines dood.
- Er was veel commentaar op de school, en mensen vonden dat er meer aandacht besteden moest worden aan probleem kinderen. Sofie denkt niet dat het veel uitmaakt of mevrouw Haverkamp er nou wel of niet is.
- Haar mentor probeert der over te halen om met der te gaan praten, maar Sofie weigert. Der mentor zegt dat ze hulp nodig heeft, maar Sofie zegt dat ze dat krijgt van der moeder. Dat is niet de waarheid want de moeder is der helemaal niet voor der.
- Sofie stelt voor om met meneer Deflo te praten, ze weet niet waarom ze hier voor gekozen heeft. Maar ze zegt ook tegen mevrouw Willems dat dit wat makkelijker is, doordat ze hem al wat jaren kent.
- Als ze erover nadenkt zou het der toch wel een fijn gevoel geven om met hem te gaan praten. Haar vader praatte vroeger ook veel met hem, Deflo vertelde dan over een aantal punten die ze erg goed deed, en der vader was dan erg trots op der. Sofie der moeder mocht hem niet doordat ze roddels had gehoord, die niet erg aangenaam waren.
- Der moeder zoekt dingen uit rondom de dood van Sofie der vader, omdat ze vind dat er dingen niet kloppen, Sofie vind dit ook. Maar ze gaat liever niet samen te werk met der moeder.
- Sofie heeft nog steeds niets van Deflo gehoord. En telkens als ze na de les iets wil vragen erover, of er vlak voor. Komt er wel iets tussen. Plotseling vraagt hij der toch even na schooltijd langs te komen.
- Toen Sofie onderweg was naar het plein, loopt ze tegen iemand aan, het is Carlo. Ze blijft heel even staan, en hij vraagt dan hoe het met der gaat, ze antwoord goed en met jou, maar loopt gelijk weer verder.
- Als de laatste bel is gegaan, gaat ze nog even snel langs de wc, ze tut zich nog even op & gaat dan richting zijn lokaal.

Carlo.
- Carlo is de ex vriend van Sofie.
- Ze hebben zeven maanden een relatie gehad.
- Carlo zit nog steeds met de vraag in zijn hoofd: waarom? & stalkt haar dan ook voortdurig door bijvoorbeeld in der buurt te gaan zitten, of op der te wachten in het fietsenhok. Hij kan het niet hebben dat ze binnen 5 minuten, er een punt achter heeft gezet.

September – 2.
- Meneer Deflo zijn stem & ogen hebben veel weg van die van der vader. Daarom kan ze er ook niets aan doen dat ze moet huilen.
- Sofie wilt weglopen, want ze schaamt ze voor der tranen doordat die niets doet. Maar hij houd der tegen.
- Meneer Deflo doet als nog niets om der te troosten, maar laat der gewoon rustig uithuilen, ze vind het fijn.
- Hij kijkt der alleen maar aan, en zegt dat ze geen sorry moet zeggen. Maar zelfs dat geeft der al een goed gevoel.
- Tante Nel is de zus van der vader. Sofie vind der een geweldige vrouw, doordat ze zich van niemand aantrekt. Ze gaat bijvoorbeeld zelf alleen op vakantie, en vertelt lachend een verhaal over dat ze bijna aangerand was.
- Nel gaat voor zes weken naar China, maar komt daarvoor nog eventjes langs.
- Der moeder had altijd voor dat der vader overleed een atelier. Daarin maakte ze miniatuur gezichtjes, en verkocht ze online. Dat deed ze via een hele mooie website die der vader had gemaakt. Nu doet der moeder dat niet meer, ze is veel te veel bezig met het uitzoeken van wat er met Sofie der vader is gebeurd.
- Der moeder is ervan overtuigd dat er in het ziekenhuis iets mis is gegaan en dat der vader daardoor gestorven is. Der moeder heeft het gevoel dat het ziekenhuis dingen voor der verzwijgt, en ze kan dan ook pas rusten als ze weet wie er schuldig is. Soms denkt Sofie dat ze knettergek is, maar soms heeft ze wel eens momenten dat ze gelooft dat ze misschien gelijk heeft.
- Sofie der vader had kanker in zijn darmen, dit was in januari ontdekt. Hij had al eerder klachten, maar verschoof zijn bezoek aan de huisarts, doordat die het steeds te druk had.
De internist zei dat hij een goede kans op genezing. Hij moest geopereerd en bestraalt worden. De tumor was groter dan ze hadden verwacht, en daardoor duurde de operatie ook langer, maar der was toch goede hoop, want het leek erop dat alles was weggehaald.
Een dag na de operatie ging het fout, er was een gaatje in zijn darm, en er lekte troep de buikholte in, die werd een ontsteking. De volgende dag was hij dood.
- De dokters vertelden dat het allemaal pech was.
- Eerst geloofden ze het, maar na internet doorzocht te hebben niet.
- Der moeder mag van haar niet opgeven om twee redenen :
1. Mag niet om der vader, en voor de mensen die er na komen.
2. Ze vind dat der moeder geen recht heeft om op te geven.
- Sofie is boos en geeft der moeder de schuld dat de vader te laat naar de dokter is gaan, want hij zou zo nodig eerst van der moeder de website op orde moeten hebben voor de kerst.
- Ze dacht eerst dat ze kwetsbaar was door de angst, maar achteraf denkt ze dat het meer komt door de ellende in der leven.
- Ze twijfelt over of ze naar meneer Deflo toe zou gaan, want ze is bang dat als ze niet langs komt, en dat wel de bedoeling was. Ze twijfelt want ze voelde zich wel heel erg goed na ’t gesprek.
- Meneer Deflo merkte dat ze wat zenuwachtig was over de afspraak. Hij zegt tegen elke leerling tot volgende week, maar tegen haar tot later.
- Kat is Sofie der beste vriendin. (Kat is de afkorting van Katinka).
- Sofie twijfelde even of ze Kat zou gaan vertellen over meneer Deflo, maar besluit het toch niet te doen.
- Sofie gaat naar hem toe en voelt zich een beetje ongemakkelijk zodra ze ziet dat die een boek leest over emoties verwerken. Sofie overvalt hem met de opmerking : ‘u heeft zelf ook iemand verloren’ en hij geeft dit toe.
- Ze wil er verder op ingaan, maar hij wist het af en zegt dat ze een andere keer beter kunnen praten. Sofie gaat dan ook weg.

Carlo.
- Hij ziet dat der fiets er nog staat en vraagt zich dan ook af of ze weer naar meneer Deflo is.
- Hij gaat naar het lokaal van Deflo, en treft hem daar aan samen met Sofie, ze praten.
- Hij ziet de gebeurtenis van het vorige hoofdstuk.
- Als Sofie uit het lokaal is, hoort die een vrolijk deuntje van meneer Deflo, het deuntje van als iets je gelukt is.

September – 3
- Zodra ze naar buiten loopt (uit het lokaal) zit ze al gelijk met de vraag in der hoofd wanneer ze hem weer ziet.
- Op het schoolplein komt ze het meisje met de pet weer tegen. Ze staart langs Sofie, tenminste dat dacht ze, want ze staarde wel naar Sofie.
- Ze wou toen ze weg reed weer terug, om te vragen wat het meisje er doet. Maar ze is nergens meer te bekennen. Wel komt ze Carlo tegen, hij gebaart haar alsof ze moet wachten, maar ze rijd door.
- Sofie ontvangt een sms’je van een onbekend nummer, waarin staat : ‘waarom, Sofie?’
- Ze weet niet wat ze terug moet sturen, maar had al wel dit ingetypt : ‘soms gebeuren nare dingen, zonder dat er een reden voor is. Gewoon pech.’ Ze verstuurt het niet.
- Der moeder roept der om te helpen met de klachtenrecht formulieren van het ziekenhuis, maar ze wilt niet. Ze eet daarom ook alleen in de woonkamer.
- Ze wou hem toch zien (Deflo) en ging dus op de gang pauze houden. Ze kwam hem niet tegen in zijn lokaal, maar plotseling kwam Carlo op der af. En dook ze snel de wc in.
- Sofie vindt dat der moeder te ver doordraait rondom haar vaders dood.
- Sofie stuurt als sms’je terug : ‘ik hoop dat het een beetje gaat! Groeten Sofie.’

Carlo.
- Carlo is boos over het sms’je wat ze terug stuurde. Hij weet dat die haar moet loslaten, maar vind het vreselijk moeilijk.

Oktober.
- Als Sofie les van hem heeft, is die zo druk bezig met het boek, dat ze het gevoel heeft dat die niet eens meer voor hem bestaat.
- Ze vraagt zich af waarom ze eigenlijk zo erg met Deflo bezig is. Ze geeft toe dat ze verliefd op hem is geworden. Maar ze zegt nee tegen der zelf, ze mag er niet aan toegeven want het leidt toch nergens naartoe.
- Ze komt hem tegen op de gang, en ze kijken elkaar aan. Ze schreeuwt met der ogen dat die tegen der moet praten, en dat ze te vertrouwen is, ze ziet zijn angst in zijn ogen.
- Sofie voelt zich weer goed, maar ze merkt der moeder ook, misschien komt dit wel doordat tante Nel er is.
- Tante Nel maakt zich zorgen over de moeder en over Sofie. Over der moeder omdat die nog steeds niet toe is aan werken, en over Sofie omdat die vel over been is en niet mee afspreekt met vriendinnen.
- Ze voelt zich best rot om wat verborgen te houden voor tante Nel, want dat heeft ze nog nooit gedaan.
- Meneer Deflo geeft een seintje aan Sofie dat die in de pauze in zijn lokaal is, een ‘stille hint’. Na zich opgetut te hebben in de wc, besluit ze dan ook om naar hem toe te gaan.

Carlo.
- Carlo heeft in de gaten dat ze elkaar al een lange tijd niet meer gezien hebben, maar Sofie is nog steeds vrolijk. Carlo weet dan ook zeker dat ze hem nog steeds ziet, maar waar? Hij wilt der zo graag los laten, maar het lukt hem niet. Hij voelt zich nog rotter doordat zij nu vrolijk is, en alleen hij nog down is. Hij vind dan ook dat die verder moet gaan met een meisje uit z’n klas ; Karin, en hij vind dat die ook weer meer aan zijn huiswerk moet.
- Carlo had eerst Deflo achtervolgt, maar daaruit bleek dat die gewoon naar huis ging. Toen ging die Sofie achtervolgen, en die ging naar de boulevard, een plek waar ze samen kwamen, dat was dan ook even moeilijk voor hem. Daar wachtte ze even, en ging toen weer verder naar ‘Levenslust’ het is een volkstuinencomplex.
- Doordat een man hem daar niet vertrouwt, en vraagt wat die der doet. Gaat die verderop terug zitten om te kijken of zijn vermoeden klopt ; dat Deflo straks komt. Dit gebeurd.

November.
- De voornaam van Deflo is Hugo.
- Hugo zegt dat ze wat te vieren hebben en heeft dan ook wijn bij zich, wat ze vieren is de vriendschap & hij vind ook het feit dat Sofie zo volwassen met der verdriet heeft leren omgaan.
- Sofie voelt zich erg op der gemak, en zegt dan ook tegen Hugo dat die zijn verdriet bij haar kan neerleggen, en dat ook moet doen. Maar dan opeens veranderd die, en pakt der wijn af. Hij zegt dat ze daar te jong voor is, en reageert weer alsof die veel ouder is, terwijl ze altijd voelde alsof die dezelfde leeftijd had. Sofie roept dat die der niet moet verlaten, maar hij antwoord daarop ‘ik kan niet anders, Sofie’ ‘mijn lieve, mooie meisje’.
- Ze krijgt een sms’je van Hugo : vergeef me Sofie, ik kan niet doen wat je van me vraagt. De pijn is nog te groot. Liefs, Hugo. Zij stuurt terug : Het is vergeven en vergeten, Hugo. Het komt als jij er klaar voor bent, en dan zal ik er voor je zijn. Liefs, Sofie.

Carlo.
- Carlo vraagt aan zijn broer of er dingen zijn aan Deflo wat niet goed is, dingen die ‘niet door de beugel kunnen’.
- Robert vertelt dat er dingen gebeuren dat ze na schooltijd nog wel eens meisjes bij hem in het klas lokaal zat, aan zijn bureau, niets bijzonders. Ook vertelt die dat dat meisje wat verdronken is (Pauline) dat ook deed, maar dat was nog een hele tijd voordat ze doodging.

December.
- Sofie loopt in de winkelstraat. Ze wil een sinterklaas cadeautje kopen voor Hugo, maar twijfelt over wat. Wel koopt ze voor der tante een mooie kandelaar en voor der moeder een leuk vaasje.
- Ze denkt daarbij aan het moment van wat ze haar vader vorig jaar gaf, dit was een Snoopy stropdas, en hij was er erg blij mee. Ze ziet zijn gezicht in tijden weer voor der, en dan ook van dat moment. Dit is een hele gebeurtenis, en ze vind dan ook dat ze het aan Hugo moet vertellen.
- Hugo vertelt over het gesprek dat die had met Sofie der vader op de ouderavond. Volgens hem had Sofie der vader dan ook gezegd dat ze niet zo’n goede band met der moeder had, en dat die daar zich dan ook zorgde over maakte. Vroeger bouwde ze op der vader, nu op Hugo.
- Door de drukte van de maand December ziet ze hem niet vaak. Ze mag hem ook geen sms’jes sturen, omdat Hugo dit te riskant vind.
- Als Sofie thuiskomt vraagt der moeder of ze alle inkopen al heeft gedaan, maar Sofie zegt express nee, terwijl dit wel zo is. Zo kan ze met verschillende smoesjes naar Hugo toe.
- Der moeder wil der de email laten zien van Mariska Kerklaan, de vierde verpleegster van het ziekenhuis waarmee ze contact zoeken om meer te weten te komen. Zij werkte op de uitslaapkamer toen der vader daar lag.
- Ze krijgt een sms van Hugo ; heb me los kunnen maken! Niet lang – een dik uur. Ze ziet dat het sms’je al een uur geleden is verstuurd, en ze zegt dan ook weer een smoes om weg te komen. Der moeder is teleurgesteld dat ze weggaat.
- Hugo vertelt dat die geen zin heeft in het sinterklaas feest morgen met zijn vrouw Jeanette. Ze doet namelijk altijd mooi weer over hun huwelijk tegen de kinderen, terwijl dit niet zo is.
- Hugo vraagt hoe zij der sinterklaas feest viert, en ze vertelt dan met der moeder en tante Nel. Ze vertelt ook dat ze alles bij der kwijt kan, en na een reactie van Hugo als ; ‘Oh’ zegt ze dan ook snel, naja.. niet alles.. Hugo reageert daarop dat dat ook niet anders kon, want anders had ze na de dood van der vader niet in zo’n groot gat gevallen.
- Ze vertelt blij over dat ze der vaders gezicht weer voor der kan halen, en zegt dan ook weer dat Hugo ook over zijn verlies moet praten.
- Hij verteld over Isolde. Het is een meisje dat die heeft leren kennen op de eerste dag dat hij naar school toe ging. Ze waren helemaal verliefd, en toen ze op een bankje in het openbaar zoende, vond der moeder dit te ordinair. Ze mochten elkaar niet meer zien, maar de school wou hem niet overplaatsen naar een andere klas, waarna ze naar een andere school werd gezet. Ze spijbelde om hem te zien, en toen haar buurvrouw hier achter kwam en dit tegen der moeder zei, was het over. ze moest naar een kostschool in Zwitserland, en omdat der ouders dit zelfs zielig vonden, mochten ze de avond voordat ze ging afscheid nemen. Toen hij haar in zijn armen had in het tuinhuisje, bewoog ze opeens niet meer, ze had een gif ingenomen en dit zo gepland dat ze dood zou gaan in zijn armen, want zonder hem kon ze niet meer leven.
- Sofie voelt zich trots dat Hugo der vertrouwt, en dat zij de enige is die het mag horen.

Carlo.
- Carlo is bij zijn broer in Utrecht voor een weekend. Zijn broer woont samen met een huisgenote genaamd Corine. Hij was helemaal verliefd op haar, en dacht het hele weekend niet meer aan Sofie, hij kon der zo voor der halen, maar nu is dat helemaal weg.
- Hij kan nu zijn gedachten alleen nog maar bij Deflo houden, want die had die bijna omvergelopen in de stad. Hij denkt dan ook alleen nog maar aan hem & Sofie.
- Hij ziet dat Deflo naar de juwelier toeging, om een cadeautje te halen, hij weet dan ook zeker dat dit voor Sofie is.
- Sofie ziet natuurlijk niet in dat dit allemaal niet kan, hij is getrouwd, leraar en veel ouder dan zij is. Maar haar moeder zal er ook geen eind aan maken want die is volgens hem alleen maar bezig met zichzelf. Daarom is de enige manier om dit op te lossen door in te grijpen.

December – 2.
- Door de manier waarop Hugo het allemaal vertelt over Isolde zit ze helemaal in zijn verhaal. Hij vertelt dat die na der dood gewoon door is gegaan met leven, alsof ze er nooit geweest was. Hij heeft daar spijt van doordat die de herinneringen niet levend heeft gehouden.
- Hugo vertelt verder dat die zijn vrouw leerde kennen, en zijn hart dan ook wou ontdooien, dat gebeurde ook, maar niet door haar, maar door de kinderen. Jeanette (zijn vrouw) had toen in de gaten dat er iets mis was in zijn gevoel, en toen kon die volgens hem geen goed meer doen.
- Tante Nel was een dag eerder er, en Sofie was wat later thuis. Der tante en der moeder wouden weten waar ze was geweest aangezien ze geen cadeaus mee had. Dat wou ze niet zeggen en ze rende naar boven, huilend.. in der bed..
- Tante Nel komt naar de kamer toe en die wil nou wel eens weten wat er aan de hand is. Sofie zegt dat ze op de momenten dat ze wat later thuis is bij de zee is, om zich even terug te trekken. Maar tante Nel twijfelt of dat waar is, ze vind dan ook dat Sofie ‘onbereikbaar’ is geworden doordat ze veranderd is.
- Der moeder wil met der praten en zegt dan ook dat ze hartstikke bezorgd is. Want alleen zitten bij de zee en enz. is helemaal niet veilig vind ze enz. zelfs Sofie kan der niet troosten als ze begint te huilen.

Carlo.
- Carlo wil erg graag ingrijpen voor Sofie, en fietst dan ook naar der huis. Als die het autootje van de tante van Sofie ziet, is die al helemaal blij. Want hij vind der tante een slimme vrouw en verwacht dan ook zeker dat ze zal ingrijpen als ze weet wat er aan de hand is. Maar hij wacht met contact leggen, hij zou het het liefst zelf oplossen.

December – 3.
- Sofie ziet een envelop op de kast liggen in de gang met haar naam erop, ze kan het handschrift niet thuis brengen, maar heeft in ieder geval in de gaten dat die niet van Hugo is.
- In de brief staat dat degene die de brief schrijft haar dingen wilt vertellen over wat er vorig jaar is gebeurd. Diegene wil der ontmoeten om twaalf uur op de boulevard op een van de bankjes aan de voet van het oorlogsmonument. De ondertekening kan ze niet goed lezen maar er staat volgens haar een M en een K in.
- Plotseling schiet Sofie het binnen dat het ook Mariska kan zijn, de verpleegster.
- Als Sofie zegt dat ze een frisse neus gaat halen, om naar de boulevard te gaan, gaan der tante en moeder plotseling mee.
- Er word gebeld op de huistelefoon, maar er word niets gezegd, dus Sofie hangt op.
- Sofie gaat met der tante en moeder richting de Boulevard, en ze ziet dan ook iemand zitten op de bankjes. Maar ze kan geen oogcontact maken, en kan zich niet ontkomen aan der moeder en tante.
- Zodra ze thuiskomen en tante Nel weg is, gaat Sofie met der moeder de brief lezen. Er staat in dat ze het niet de moeite waard vind om te ontmoeten, aldus Mariska. En dus vind Sofie het zo vreemd dat wel dat kaartje gestuurd was.

Carlo.
- Carlo word bang van het idee dat Pauline vorig jaar bij Deflo in zijn lokaal zat, dit gebeurd namelijk ook met Sofie.
- Pauline heeft een eind aan der leven gemaakt, en hij wilt niet dat Sofie dit ook doet als Deflo Sofie ‘niet meer hoeft’.
- Wat het dan nog erger maakt is dat ze verschrikkelijk op elkaar lijk. Ook draagt Pauline op de schoolfoto een kettinkje met een engeltje.
- Carlo word toch minder nerveus, door het kettinkje omdat Sofie zoiets nooit zou dragen, en ze dus eigenlijk niet zoveel op elkaar lijken.
- Wanneer die der bij nadenkt dat Deflo hetzelfde zou kunnen doen bij Sofie als Pauline, heeft die geen rust meer.

December – 4.
- Sofie ziet dat Hugo al bij het huisje is. Hij heeft een sinterklaas cadeautje voor der, een kettinkje met een engeltje eraan. Hij zegt dat het van Isolde is geweest.
- Als Hugo voelt dat ze het koud krijgt, zegt die dan ook dat die zijn best gaat doen om der warm te krijgen. En dit doet die dan ook.
- Hugo word gebeld door zijn vrouw, en moet dan ook weg.
- Sofie vraagt of ze het kettinkje mag dragen, maar in plaats van dat Hugo antwoord geeft, doet die het kettinkje om.
- Hij nodigt der uit om het volgende weekend langs te komen bij hem thuis want dan zijn zijn vrouw en kinderen naar de zus van zijn vrouw.

Carlo.
- Carlo is Sofie achtervolgd naar ‘Levenslust’ , daar zit die welk huisje ze ingaat. En daar gaat die dan ook op af.
- Zodra die de deur open hoort gaan, verstopt die zich achter een beeld. Het is Deflo die het deuntje don’t worry, be happy neuriet. Hij heeft het vaker gehoord. Hij ziet opeens ook Sofie met een half open blouse in de deuropening staan. Carlo word erg boos.
- Carlo ziet hoe Sofie straalt, want Deflo heeft der helemaal in zijn handgreep. Straks laat die der vallen, en maakt die der kapot, Carlo beseft dat die niets meer kan doen om hem te stoppen.

December – 5.
- Als Sofie alleen in het tuinhuisje is, en weg gaat over het tuincomplex, heeft ze het gevoel dat ze niet alleen is. Ze ziet niemand, dus denkt dat het maar een slecht geweten is. Ze moet alsmaar denken aan wat der vader tegen Hugo heeft gezegd op de ouder avond, dat die wou dat ze iemand zou vinden die der helemaal begreep. Sofie vraagt zich af of hij blij zou zijn als hij zou weten dat ze nu zo iemand heeft.
- Sofie is een beetje nerveus als ze aan zaterdag denkt, ze heeft geen idee wat er gaat gebeuren.
- Sofie heeft zich erg lang opgetut, en wist ook niet wat ze aan moest, der moeder laat der zonder tegen stribbeling gaan.
- Hugo stribbelt tegen en geeft duidelijk aan dat het verkeerd is en niet mag, maar Sofie wil het echt heel erg graag, en dit laat ze dan ook merken.
- Hugo laat zicht toch door Sofie overhalen.

Carlo.
- Carlo heeft weer contact met zijn broer via de mail. Roberto vertelt over Gerben een jongen die bij Carlo op voetbal zat. Hij vertelt dat Gerben had gezegd dat die vorig jaar een meisje uit het huis van Deflo zag komen, en toen daarna helemaal doordraaide. Carlo vertelt dat ze Marijke heet, en in der polsen zat te snijden op de wc.
- Roberto zegt dat Carlo helemaal doorgedraaid is, en dat die maar eens weer langs moet komen.

Januari.
- Uiteindelijk heeft Sofie Hugo toch zover over gehaald om seks met der te hebben.
- Sofie vraagt onzeker of het altijd zo zou blijven, en natuurlijk palmt Hugo der weer in met zijn lieve woorden waardoor ze hem geloofd dat dit altijd zo zou blijven.
- Sofie krijgt een sms’je van Hugo, en ook al was ze ziekerig, ze springt van de bank en stapt snel onder de douche, ze probeert dan ook zo snel mogelijk weg te komen, maar tante Nel wilt met der spreken aan de telefoon.
- Als Sofie eindelijk wegkomt, maakt ze alles weer klaar in het huisje, maar Hugo komt maar niet. Dan krijgt ze een sms’je. ‘het lukt toch niet. Ze is onmogelijk’. Sofie is boos, maar wanneer ze weer door het tuincomplex gaat, heeft ze weer het gevoel dat iemand der achtervolgd.
- Sofie hoort opeens een telefoon afgaan, en word bang. Ze weet dan zeker dat ze niet alleen is, en zet het op een sprint, ze huilt van angst, als ze op der fiets stapt.

Carlo.
- Carlo weet dat die beter moet uitkijken, maar het is zo moeilijk doordat Deflo grillig contact heeft, de ene keer zien ze elkaar bijna niet, en de andere keer weer heel veel. Carlo kan geen foto van Marijke vinden op internet, daarom zoekt die de oude klassenfoto. Hij kijkt goed naar der, maar ziet niets dat de onrust kan wegnemen.

Februari.
- Sofie vindt het heerlijk om weer eens een keer alleen te zijn, alleen haar en de zee. Dit gebeurd niet zo vaak meer, want aan de ene kant trekt Hugo aan der, aan de andere kant der moeder.
- Sofie is blij dat ze weer bij Hugo kan afspreken. Want ze voelt zich niet meer veilig op ‘Levenslust’ nadat ze iemand gehoord had. Hugo zegt dat het onzin is, maar Sofie weet zeker van niet. Nu wachten ze op elkaar bij de manege, zodat ze samen naar ‘Levenslust’ fietsen. Het is gevaarlijker, het maakt de kans groter dat iemand ze met elkaar in verband legt.
- Sofie moet denken aan de ver vader, waarmee ze altijd naar boten ging kijken met containers, februari is dan ook de maand dat die naar het ziekenhuis ging.
- Plotseling ziet ze Mariska op het strand.
- Sofi begint tegen Mariska, dat ze iets moet vertellen over der vader. Zodra Mariska in de gaten heeft dat het Sofie is, begint ze te rennen. Sofie rent achter der aan, maar verzwikt der voet. Mariska rent verder, ook al roept Sofie der terug.
- Plotseling ziet ze Hugo op de boulevard met zijn hond, terwijl Sofie zo met hem bezig is, staat Carlo plotseling naast der.
- Sofie heeft weer in de gaten waarom ze hem zo leuk vond, en Carlo vraagt of ze even wat kunnen gaan drinken.
- Sofie begint met Carlo te praten over hoe of wat rondom de vaders dood, dat ze daar nog mee bezig is met der moeder enz.
- Sofie begint echt weer te merken wat ze zo leuk vond aan Carlo. Ze gaat dan ook aan het tafeltje zitten wat ooit van hun was enz. ook vertelt ze over dat Mariska wegrende.
- Carlo begon over een verpleegkundige die iedereen omzeep hielp. Hij begint dan ook dat als Mariska een tweede ‘Zuster Dood’ zou zijn, dan zouden er meer sterfgevallen moeten zijn.
- Sofie vraagt hoe ze der achter zou kunnen komen, en Carlo heeft ook geen idee maar zegt tegelijk te gaan helpen.
- Ze zegt dat die lief is, en hij bloost. Ze spreken voor volgende week weer daar af. Ook wil die de achternaam van Mariska weten, zodat die info kan zoeken.

Carlo.
- Carlo is super blij dat die weer normaal contact met Sofie heeft. Maar toch twijfelt die ergens. Want het gesprek draaide niet om ‘hun’, toch bekijkt die het positief en ziet dit dan ook als een kans om haar te redden van Deflo, omdat die nu weet dat Deflo niet Sofie der alles is.

Februari – 2.
- Sofie vraagt zich af waarom er wel beelden van de kinderen in de tuin van Hugo staan, maar de torso van Hugo alleen in het tuincomplex staat.
- Hij vraagt of ze snel binnenkomt, en of alles goed is gegaan met fiets verstoppen enz. Sofie vond het niet zo leuk dat die dat deed. En hij verteld dan ook dat het gewoon gevaarlijk is om der thuis te ontvangen, hij zegt het natuurlijk weer zo lief mogelijk.
- Hugo vertelt dat die een verrassing voor der heeft, en der schijnen allemaal lampen op het bed met een camera, hij wil dat ze zijn model is.
- Sofie vind het helemaal niet fijn dat Hugo nu aan der zit, en der probeert uit te kleden. Als ze een steekje voelt, reageert ze dan ook fel. Hugo word een beetje boos, en zegt dan dat die dacht dat ze iemand was die zich zou willen ontwikkelen en grenzen durven verleggen.
- Sofie stemt er mee in, en doet alles wat Hugo der zegt. Ook al is die weer zo lief als ze vrijen, ze voelt zich nu niet op der gemak, en ze heeft geen idee waardoor.
- Sofie had een schrift gevonden met een tekst van zijn vrouw, over hoe bang ze voor hem is, en dat ze weg bij hem wilt met de kinderen, maar dan bang is dat die der vermoord.
- Als Hugo in slaap gevallen is, gaat Sofie stiekem weg.
- Sofie zou willen dat ze kon verdwijnen, wegspoelen en meegenomen worden door het water.

Carlo.
- Carlo achtervolgt der niet meer, doordat die weet dat ze niet de hele tijd met Deflo bezig is. Hij is nu constant bezig met het project. Hij heeft genoeg informatie gevonden.
- Doordat die der niet steeds meer achtervolgd, heeft die tijd over. Hij bekijkt Pauline der foto eens, en ziet dan verschillen, waarschijnlijk omdat die er niet meer naar opzoek is.
- Hij word boos als die eraan denkt wat Deflo met Marijke en Pauline heeft gedaan. Maar hij weet zeker dat dat niet bij Sofie lukt, want Sofie is veel sterker.

Februari – 3.
- Deflo negeert der, ook wanneer ze les van hem heeft. Ze kan het niet uitstaan dat het hem allemaal niets doet, en al helemaal niet wanneer ze ziet dat die met juffrouw van Strien praat, een jonge collega.
- Sofie was wat eerder in het ijswinkeltje, en Carlo ook.
- Sofie wil gelijk horen wat Carlo te weten is gekomen, maar hij vraagt eerst wat zij te weten is gekomen door die klachten commissie, ze vertelt dat der moeder sms’te dat het zinloos was en ze het vanavond pas zou horen.
- Carlo vertelt over de hyves pagina van Mariska die al een jaar niet is bijgewerkt en waar ook geen gothic foto’s op staan, dat moet dus pas het afgelopen jaar gebeurd zijn, dat ze zo geworden is. (vaak worden mensen gothic na een erge gebeurtenis).
- Sofie vertelt weer hoe lief ze het vind wat Carlo doet enzo, en hij vind vraagt dan plotseling, dat als ze hem zo lief vind enzo, waarom maakte ze het dan uit?
- Sofie reageert geïrriteerd, en dat is ze ook. Het was net gezellig en ze vind dat dit het verpest. Maar toch gaat Carlo door, en wilt die der over praten. Sofie zegt dat dingen soms opraken en je naar iets nieuws groeit, dan vraagt die of dat bij haard gebeurd en dan vertrekt ze.
- Sofie weet eigenlijk niet zo goed waarom ze de relatie met Carlo een jaar geleden verbrak, en ze weet ook niet goed waarom ze bij Hugo blijft.
- Hugo vraagt of Sofie kan komen, en ze wil eigenlijk niet, maar gaat toch omdat ze niet naar huis wilt. Ze is erg op der teentjes getrapt als ook zij de spullen weer moet klaarleggen omdat hij weer later is.
- Sofie zegt dat hij der laat stikken. Maar Hugo gaat er fel tegen in door te beginnen over de gesprekken over wat zij voelt enzo, dat dat allemaal om haar draait, en wat hij riskeert om bij haar te zijn.
- Sofie merkt dat die teleurgesteld in der is, en dat wilt ze niet. Ze moet de sleutel terug geven, ook al smeekt ze om vergevenis. Hij loopt weg, komt nog een keer terug en zegt dat die niet zeker weet of die der wel los zou kunnen laten.
- Sofie vraagt zich af hoe die het voor elkaar krijgt dat zij zichzelf zo kwijt raakt.
- Als Sofie thuiskomt en naar der moeder gaat, heeft ze in de gaten dat der moeder huilt. Der moeder vertelt dat het der spijt en dat ze te weinig met Sofie is bezig geweest. Maar Sofie moedigt der juist aan om door te gaan en vertelt alles over Mariska.
- Der moeder vertelt dat het bandje van het operatie verslag volgens de chirurg zoek is geraakt, en het nooit is gevonden, het was dus echt pech dat ze, totdat Sofie met het verhaal van Carlo kwam, toen geloofde ze toch niet meer in pech.
- Hugo sms’t der over dat die der waarschijnlijk niet los kan laten, en Sofie reageert dat ze dat echt niet wil en dat ze voor elkaar bestemd zijn. Hugo reageert daarop dat de tijd zal leren of wat er vanmiddag gebeurd is hersteld kan worden. Ze doet geen oog meer dicht.

Carlo.
- Carlo heeft spijt dat die Sofie zo voor het blok zette. Het komt volgens hem door het kettinkje, hij kon nergens anders naar kijken. Hij wou dat die het hoofdstuk Sofie kon afsluiten.

Februari – 4.
- Hugo had Sofie helemaal niet in de gaten, ze kreeg ook de kans niet om met hem te praten doordat de kinderen al snel de klas in waren.
- Met Carlo krijgt ze alweer betere gesprekken, Sofie zegt dan ook dat ze hem gaat missen als die gaat studeren in Utrecht.
- Ze krijgt een sms’je van Hugo dat ze naar het tuinhuisje moet komen.
- Onderweg naar Hugo gaat Sofie nog even het ziekenhuis in doordat ze daar langs fietste. Ze ziet Mariska praten met een ander meisje, en achtervolgd ze. Maar ze is ze al snel kwijt.
- Als ze uit het ziekenhuis komt maakt ze haast, Hugo staat niet bij de manege, om het laatste stuk mee te fietsen terwijl het wel echt donker is.
- Ze weet niet of Hugo nog wel rekening met der wilt houden, en of die nog wel komt. Waarom is Hugo degen die mag bepalen of we stoppen of doorgaan? Vraagt ze zich af.
- Hugo is boos op der en vraagt zich af of die wel wat voor der betekent. Hij is veel meer gaan roken en veel agressiever, ook vind die dat Sofie niet trouw is doordat ze met Carlo voor zijn lokaal stond, hij vond dat ze hem uitdaagde.
- Toch gaan ze weer verder en Hugo lijkt bijgedraaid, maar voor Sofie voelt het alsof ze iets verloren heeft, terwijl dit juist was wat ze wou laten gebeuren, waar ze voor kwam.
- Carlo loopt achter der aan in de gang, maar Sofie loopt verder want ze wil niet dat Hugo der samen ziet met Carlo, helaas achtervolgt Carlo der niet.
- Ze meld zich af om ziek naar huis toe te gaan, en komt Carlo in het fietsenhok tegen, hij vraagt wat der toch met der aan de hand is. En als die weg fietst doet die net alsof hij haar nu niet hoort.
- Als ze de blauwe plek op de arm ziet van waar Hugo der beet had gehouden, heeft ze het gevoel dat iedereen der wilt grijpen.

Carlo.
- Carlo zoekt nog wat over Pauline op internet, maar kan niet echt iets boeiends vinden. Plotseling leest die toch een artikel over dat ze opvallend veel blauwe plekken had en een wond op der achterhoofd.

Februari – 5.
- Sofie wilt niet meer naar ‘Levenslust’ ze weet niet wat ze aan moet met Hugo. Ze kan niet met hem en niet zonder hem. Ze vraagt zich af of dat liefde is.. ze vind dat het helemaal niet meer de Hugo is als aan het begin die in der geloofde en blij met der was.
- Sofie gaat even het centrum in, en ziet daar een winkeltje met kettinkjes enzovoort. Ze ziet daar het elfje wat ze van Hugo heeft gehad, het kost 17.95
- Sofie weet dat dit niet de eerste keer is dat die zo iemand behandeld, het was allemaal te perfect hij hengelde en zij hapte. Ze heeft hem door.
- Sofie wil die dag er nog voor zorgen dat zij het laatste slachtoffer is doornaar de politie te gaan, maar ze kan dit niet alleen, ze belt tante Nel.
- Plotseling krijgt ze een sms’je van Hugo dat ze moet komen, en hij neemt de laptop mee zodat ze der foto’s kan zien.
- Als plan om de foto’s te vernietigen gaat ze vragen of die buiten wilt kijken of der echt niemand is, en dan vergrendeld ze de deur voor even, totdat die hem opentrapt.
- Ze kan de deur nog niet eens open doen, of Hugo staat alweer voor der neus. Hij wil met der vrijen, maar als smoes zegt Sofie dat ze eerst de foto’s wilt zien. Hij probeert nadat die de foto’s op diavoorstelling heeft gezet weer met der te vrijen, maar zodra het hekje piept, vraagt ze of die wil gaan kijken of er niemand is, dit doet die.
- De mappen met foto’s staan onder werkstukken, er zijn 3 mappen, S, M en P. ze denkt Sofie, Martine en Pauline.
- Zodra Hugo de deur heeft ingetrapt vraagt die wat ze gedaan heeft. Ze zegt dat ze de foto’s gewist heeft, maar die zijn volgens Hugo niet helemaal gewist.
- Hugo begint der weer te kussen en Sofie zegt dat die moet stoppen. Ze kan hem niet meer tegen stribbelen, maar dan trilt opeens der telefoon. Tante Nel, denkt ze! Ze bijt zo hard op zijn tong als ze kan, en hij laat dan ook los. Ze wilt rennen maar valt doordat die der voeten beet pakte. Der telefoon klapt nog net open, en ze roept om help!
- Ze zegt dat Hugo hier niet makkelijk mee wegkomt en dat er bewijs van is enzovoort. Weer smijt die der op de grond met der hoofd. Sofie zegt allemaal dingen wat ze als bewijs kan gebruiken, maar Hugo zegt telkens het tegendeel.
- Plotseling roept iemand Sofie, diegene komt het huisje binnen en slaat een vuist vol in het gezicht van Hugo. Ze ziet dat het Carlo is, en Carlo geeft aan dat ze moet gaan, wegwezen! Hugo pakt der telkens weer vast, en als ze op een gegeven moment weer valt en hij op der springt, hoort ze een enorme klap. Hij is met zijn hoofd tegen de sokkel aangesprongen en is knock out.
- Carlo haalt der telefoon uit het huisje. Carlo neemt op en het is tante Nel, hij zegt dat Hugo dood is, en geeft dan de telefoon aan Sofie, het enige wat ze kan is samen met Carlo huilen.

Juni.
- Het gaat goed met Sofie, ze is weer mensen gaan vertrouwen juist doordat Hugo onbetrouwbaar was.
- De band met Carlo is ook beter, het is meer dan vriendschap, maar geen verkering. Ze vind het goed zo.
- Der moeder gaat elke dag naar der atelier. Daar maakt ze zwaantjes waarin je een naam laat graveren, zodat je een dierbare kan los laten.
- Sofie maakt zich zorgen over hoe Hugo’s vrouw en kinderen zich voelen. Maar tante Nel heeft gezegd dat ze dat ook maar moet laten gaan.
- Ze komt een meisje op het strand tegen waarmee ze lang praat, want Sofie herkent der niet. Zij is de M van de laptop van Hugo, ze verteld dat ze Sofie wou waarschuwen, maar het niet kon want Hugo was toen die dag ook op het strand. Ze is opgenomen in het ziekenhuis vorig jaar omdat die der chanteerde, ze heet Marijke. Ze sluiten het samen af. Samen nog een keer hard huilende.

Carlo.
- Carlo ziet Sofie met iemand praten op het strand. Zodra die naar der toe loopt schiet die weer terug in de tijd, zoals wel vaker gebeurd.
- Sofie zij tegen der tante dat ze met haar bij de politie wou zijn. Maar der tante zegt dat het beter is als de politie niet komt, omdat niemand van omging tussen Hugo en Sofie wist. Dan begint Carlo dat ook in de artikelen die die gelezen heeft over Pauline, niets staat over Deflo.
- Sofie staat op de plek waar Carlo de zee is in gezwommen om de portemonnee, telefoon en laptop van Deflo te dumpen.
- Carlo heeft in de gaten dat het Marijke is waarmee Sofie praat, en hij is blij dat Sofie iemand gevonden heeft waar ze er goed mee over kan praten.
- Sofie vond het moeilijk om de spullen uit de zakken van Hugo te pakken zodat het op een overval lijkt. En daarom doet Carlo het ook voor der. Als ze nog het huisje schoonmaken van alle vingerafdrukken en Carlo ook het torso, gaan ze weg.