3096 Tage door Natascha Kampusch

“Natascha Kampusch”

Het boek gaat over een meisje “Natascha Kampusch”. De meisje is geboren in Wenen, ze was heel blij met het leven tussen haar vader en moeder, oma. Ze gaat regelmatig naar haar oma en die besteed veel tijd aan haar. Maar op een moment uit haar leven kan ze het gedrag van de ouderen niet meer “ verdragen”. Omdat ze over andere dingen praten… Van haar vader krijgt ze veel aandacht, hij heeft een bakker en moet heel vroeg opstaan voor brood te leveren. Maar dat doet hij met moeite omdat hij verslaafd is aan cafe’s, hij is dagelijks tot laat in de nacht op cafe. Dat is een reden waarom hij ruzie krijgt met de moeder van Natascha. De moeder is ook een rijke vrouw en ze maakt haar eigen kleren die ze dan verkoopt. Natascha voelde zich op een gegeven moment verwaarloosd omdat ze geen aandacht meer kreeg. Het ging slechter met de vader op financieel vlak, doordat hij te veel spendeerde aan drank, waardoor hij zelf te veel leende en de schulden niet kon terug betalen. Hij had ook een kruidenierswinkel, doordat hij zijn leningen niet kon betalen werden zijn bezittingen in beslag genomen. Maar dankzij de rijkdom van zijn vrouw heeft ze die overgenomen. De vader van Natascha kreeg ruzie met de moeder omdat hij niet zelf verantwoordelijkheid kon nemen over zijn problemen en belanden zo in een scheiding. De scheiding zorgde voor een angstige Natascha, ze begon steeds meer te eten, in bed te plassen, en ze werd gepest. En er werd ook in de media gezegd dat er steeds meer verkrachtingen gebeuren in Duitsland, ook in Wenen. Jonge meisjes werden verkracht en de filmbeelden werden op het internet gezet, dat zorgde ook voor angst bij Natascha. Op dat moment van haar leven wou ze meer zelfstandigheid. Haar moeder bracht haar iedere morgen naar school, een van de aanleidingen van het gepest, en ook van de behoefte naar zelfstandigheid. Uiteindelijk mocht ze van haar moeder alleen naar school gaan. Ze had ook vaak ruzie met haar moeder doordat ze in haar bed plaste, maar Natascha kon er niks aan doen. Op een dag was Natascha zo kwaad dat ze naar school ging zonder haar moeder een zoen te geven en haar gedag te zeggen. Ze liep door de straten van Wenen tot ze een witte busje zag, waar een man stond. Ze besloot haar angsten te overwinnen en wou niet weglopen van die man, ze liep naast die man. Plots gebeurde het heel vlug, de man nam haar te pakken en stak haar in de bus. Hij bracht haar naar een kelder. Hij gaf haar een matras en iets te eten. Ze kon de eerste nacht geen oog dicht doen. Tijdens haar ontvoering in de eerste weken werd ze in een kelder gestoken, ze kreeg veel van de ontvoerder. Hij hielp haar met douchen, hij bracht voor haar lekker eten. In de eerste weken dacht ze aan veel dingen. Waarom hij perse haar heeft ontvoerd? Ze vroeg het aan hem hij zei “ omdat ik zag toen je op me af kwam dat je problemen had”. Maar een echte antwoord op waarom hij haar heeft ontvoerd is tot op de dag van vandaag nog steeds niet bekend. Ook heeft ze gemerkt dat de politie veel tips van getuigen niet goed heeft opgevolgd. Een voorbeeld daarvan is dat een 12 jarige meisje zag dat ze in een witte bus werd gestoken, de 12 jarig kind gaf ook de kenteken. De politie nam haar niet serieus omdat ze maar 12 jaar is. Ook heeft iemand anoniem gebeld en veel tips gegeven die naar de ontvoerder leiden, maar de politie heeft ook die niet echt op een deftige manier onderzocht. Dat was in de periode van Pasen in haar 1ste jaar dat ze ontvoerd was. De politie kwam bij de ontvoerder en keek vlug in zijn wit busje en zag niet direct dat hij iets met de ontvoering zou te maken kunnen hebben en zijn dan weggegaan. Terwijl ze niet eens goed hadden onderzocht, de meisje zat tijdens de onderzoek in het witte busje gewoon in de kelder van de verdachte. De politie ging toen weer weg. Ook wou de meisje brieven sturen naar haar moeder om gewoon te laten weten dat ze leefde, maar jammer genoeg mocht dat niet van de ontvoerder. Ze was er echt kapot van. Na maanden mocht ze eindelijk voor het eerste keer de kelder verlaten en mocht ze hem in het huis helpen. Hij was een hele strenge man ( wolfgang). Hij sloeg haar om de kleinste fouten. Maanden lang heeft hij haar ook pijn gedaan. Na 2 jaar mocht ze voor het eerst in de tuin van hem. Ze voelde zich natuurlijk voor heel even beter omdat ze een beetje frisse lucht inademde voor het eerst in 2 jaar. Na 4 jaar mocht ze voor het eerst boven slapen, maar ze vond dat heel eng. Omdat ze nog nooit naast een vreemde had geslapen, zelfs op bed was ze vastgebonden. Zodat ze niet kon weglopen. Ze kreeg soms zulke harde klappen dat ze helemaal bloedde. En Wolfgang was ook iemand die zeer goed lette op bloedsporen, of haren die eventueel waren gevallen. Zodat hij niet zou opgepakt worden. Na 4 jaar mocht ze ook eindelijk een keer in de tuin van zijn buren zwemmen omdat die niet thuis waren. Hij heeft haar nooit echt vertrouwd, maar toch begon hij haar op een bepaald moment ook mee te nemen als hij iets moest doen bijvoorbeeld boodschappen. Ze moest hem ook helpen met de schoonmaak, eten klaarmaken en zijn huis verbouwen. Al die mannenwerk moest ze ook doen op een jonge leeftijd. Wolfgang had geen werk op dat moment maar wel een goeie vriend met wie hij af en toe iets bij kon verdienen. Hij had iets verdiend en kon er een huis mee kopen. Uiteraard moest Natascha weer meehelpen met het werk in die andere huis. Toen haar 18de jaar naderde was ze steeds minder bang van hem, en had al plannetjes om weg te lopen, maar ze moest enkel nog wachten op de goede moment. Ze zijn op haar 18de ook gaan skiën, ook daar viel het eigenlijk wel op dat hij een ontvoerd meisje bij had, maar niemand kon dat opmerken. Zei durfde eigenlijk ook niet echt weg te lopen omdat hij haar al die jaren vertelde dat als ze een poging zou doen, dat hij al de getuigen en haar zelf zou doden. Op een dag heeft Wolfgang zijn witte bestelbusje waarin Natascha werd ontvoerd verkocht en hij kocht een nieuwere model van dezelfde merk. Natascha moest die bestelbusje schoonmaken voor verkocht te worden, tijdens het stofzuigen stond hij zoals gewoonlijk op een veilige afstand zodat ze niet weg kon lopen. Maar terwijl Natascha aan het stofzuigen was kreeg hij een belletje en moest die opnemen omdat het belangrijk was. Hij liep verder weg omdat hij de beller niet kon horen vanwege de stofzuiger. Natascha greep haar kans en liep zo snel als ze kon weg. Ze bleef maar rennen en keek niet achterom, ze kwam 3 mensen tegen een oude man en waarschijnlijk 2 kleinkinderen en vroeg hun met een vermoeiende stem of ze mocht bellen naar de politie, waarop de man antwoordde dat hij zijn telefoon niet bij had. Ze rende snel verder en kwam terecht aan de overkant van haar 8 jarige woonplaats, en klom over een hek. Een oud vrouw was bij een open raam en Natascha vroeg haar om de politie te bellen. Na 5 minuten kwamen de politie aan en namen haar mee naar het bureau. Ze waren verrast dat ze nog leefde. Ze heeft heel veel verklaringen afgelegd, ze was heel blij haar moeder, vader, zussen enz.. terug te zien. Haar ontvoerder heeft zelfmoord gepleegd: gesprongen onder de trein. Ze heeft heel lang geduld moeten hebben tot ze weer klaar was voor haar nieuwe leven en dat was vanaf 2010 ingegaan, en ze woont alleen zonder haar ouders, maar heeft wel contact met haar familie.