Karen van der Made is de hoofdpersoon in deze thriller. Het verhaal wordt voor het grootste deel uit haar ogen verteld, behalve de proloog, die wordt vanuit Evert’s ogen verteld. Het begint wanneer zij, haar vriend Michel Brouwers en hun twee kinderen naar een vrij elitair dorpje in de buurt van Amsterdam verhuizen. Ze wordt gek van de rust en snakt naar een vriendin. Na een tijd raakt ze bevriend met Hannah Lemstra, die haar introduceerd in de eetclub. De eetclub bestaat uit een groep vrienden (4 families) die vaak samen komen om te kletsen, drinken en vooral veel roddelen. Karen voelt zich er niet bepaald op haar gemak, maar probeert er het beste van te maken, ze heeft nu ten slotte echte vrienden. Maar wanneer het huis van Evert en Babette op een avond in vlammen opgaat waarbij Evert overlijd begint de argwaan. Als kort na de begrafenis Hannah dood wordt gevondenbegint de drama pas echt.
Het verhaal speelt zich af in de 21e eeuw, dat kun je opmaken uit de rouwadvertentie van Evert (15 januari 2002). De families wonen in een ‘yuppendorpje’ waar niet veel te beleven valt. De late dertigers zijn vaak te vinden op de tennis- of golfbaan. De vaak verveelde vrouwen besluiten op een gegeven moment een eet(lees: roddel)club op te richten.
Het is een gesloten einde. De moorden zijn opgelost, de onderliggende verhoudingen en geheimen zijn bekend. Karen en Michel besluiten uiteindelijk weer terug te verhuizen naar Amsterdam om alles te vergeten en achter zich te laten.
Het boek
De titelverklaring is niet heel gecopliceerd, het verwijst naar de eetclub die de vrouwen opstarten. De hoofdstukken worden aangegeven met cijfers. Het boek heeft geen chronologische volgorde. De hoofdstukken wisselen van heden naar verleden (de tijd dat Karen net bij de eetclub kwam).
Verhaalanalyse
De spanning in dit boek is een beetje kunstmatig. Het wordt gevormd door de dingen die je niet weet, waardoor je verder wilt lezen, geen echte spanning.
Omdat het verhaal niet chronologisch wordt verteld, moet je dus ook wachten op bepaalde informatie die later in het boek pas verteld zal worden.
De karakters van de vrouwen zijn over het algemeen gelijk aan elkaar. Ze zijn allemaal trots op wat ze hebben, en houden er dan ook van dat duidelijk te laten zien. Hannah en Karen zijn de enige van de groep die zelf ook werken, en niet al hun fortuin te danken hebben aan de hoge functie van hun echtgenoten. De mannen zijn allemaal prestatiegericht, voral Simon houdt ervan te laten merken hoe goede zakenman hij is.
Er zijn verschillende thema’s en motieven te vinden in dit boek, zoals moord, haat/liefde en relaties.
- Haat/liefde is ook vrij duidelijk. De eetclub bestaat uit vijf stellen. De eerste weken na Everts dood staan ze naast elkaar, zijn ze er voor elkaar en laten ze niemand vallen. Maar er zijn ook momenten dat ze elkaar niet uit kunnen staan. Vooral de tijd dat Hannah in coma ligt en iedereen denkt dat Karen informatie heeft gelekt aan de politie. Ivo, de man van Hannah, heeft op dat moment duidelijk de pest aan Karen. De relaties tussen de leden van eetclub zijn zeer geclompiceerd, zo kom ik gelijk op het volgende thema:
- Relaties zijn er genoeg in de eetclub. Vriendschap, huwelijken, zakenrelaties en affaires. Haar vriendinnen zijn alles voor Karen, al blijkt dat uiteindelijk niet wederzijds te zijn. Er zijn geheimen genoeg geweest tussen deze vriendinnen. Ook zijn alle mannen met Simon verwikkeld in een zakenrelatie. Affaires zijn er genoeg, Simon en Babette weten daar het meest van.
Beoordeling
Ik ben niet echt te spreken over dit boek. Het is een lekker boek om op een middag te lezen, maar hoge literatuur wil ik het niet noemen. Met een vrij voorspelbaar einde, en de cliché onderliggende relaties tussen de hoofdpersonen, is dit niet het beste boek dat ik heb gelezen. Verder is het een lekker boek om tussendoor te lezen, maar niet perfect voor op mijn boekenlijst.
Desalniettemin een boek dat lekker wegleest van een door mij weldegelijk gerespecteerde schrijfster. Ook heb ik de film gezien, die mij een stuk minder aansprak. Aspecten werden veranderd, en geromantiseerd. Normaal vind ik verfilmingen leuk, maar dit voldeed niet aan het niveau van het boek zelf.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden