Boek: Anne Frank - Het Achterhuis
Schrijfster: Anne Frank
Samengesteld door: Otto Frank en Mirjam Pressler
Uitgeverij: Bert Bakker
ISBN: 90-351-2562-2
Ik zal hoop ik aan jou alles kunnen toevertrouwen, zoals ik het nog aan niemand gekund heb, en ik hoop dat je een grote steun voor me zult zijn. Anne Frank. 12 juni 1942.
Dit staat op de achterkant van het boek “Het Achterhuis”, dat geschreven is door Anne Frank. En inderdaad: na het lezen van het boek heeft Anne Frank veel aan haar dagboek toevertrouwd en is het dagboek een grote steun voor haar geweest tijdens haar gedwongen verblijf in het Achterhuis.
Anne Frank werd geboren in 1929 in Duitsland, maar als Hitler hier in 1933 aan de macht komt, gaat het gezin Frank naar Nederland. Daar gaat Anne, die zeer begaafd is, naar een Joods Lyceum. In juni 1942 moet het gezin, samen met anderen, onderduiken in het Achterhuis van de Prinsengracht 263 in Amsterdam. Uiteindelijk wordt de familie verraden en daarna opgepakt door de Duitsers. Ze worden naar concentratiekampen afgevoerd en Anne sterft in maart 1945 in kamp Bergen-Belsen.
Het boek heet “Het Achterhuis” omdat de hoofdpersoon zich schuil houdt in het achterste deel van een groot huis in Amsterdam. De schrijfster noemt het deel waar ze verscholen zit ook zelf “Het Achterhuis”. Haar droom tijdens het schrijven van het dagboek is om na de oorlog het boek zelf uit te brengen onder de titel “Het Achterhuis”. Deze droom komt, met het uitgeven van dit boek, uit. Alleen heeft Anne Frank, door haar overlijden tijdens de oorlog, dat zelf niet meer zoals in haar dromen kunnen doen. Haar Vader Otto Frank en Mirjam Pressler hebben de droom van Anne wel waarheid laten worden.
De schrijfster en hoofdpersoon, Anne Frank, is afkomstig uit een Joods gezin uit Duitsland. Op haar verjaardag krijgt ze een dagboek cadeau. Ze schrijft hierin de dagelijkse dingen die gebeuren en wat ze daar van vindt. Al snel het gezin Frank onderduiken in het Achterhuis, waar Otto Frank (haar vader) heeft gewerkt. Er zijn nog meer mensen die onderduiken in het Achterhuis, de familie van Daan en meneer Dussel. Anne moet haar kamer delen met meneer Dussel. Ze hebben een radio waarmee ze elke dag het nieuws kunnen horen over het verloop van de oorlog. Anne vertelt over haar relatie met alle inwoners van het Achterhuis. Ook wordt ze in de loop van het boek verliefd op Peter, de zoon van de van Daan’s. Op 4 augustus 1944 wordt het pand binnengevallen door de Duitsers. Ze worden via Westerbork en Auschwitz naar Bergen-Belsen gestuurd. Otto Frank overleeft de oorlog als enige van de familie Frank en brengt het dagboek van Anne Frank na de oorlog uit.
Ik vind het boek gemakkelijk leesbaar. Anne schrijft korte verhalen aan haar denkbeeldige vriendin (Kitty). De korte verhalen per dag maken dat je steeds graag het volgende verhaal wilt lezen. En, hoewel Anne een meisje van 14 is, schrijft ze als een volwassen persoon. Het is knap van haar dat ze op zo’n jonge leeftijd al zo kan schrijven terwijl je van beroep geen schrijfster bent. Het is ook knap van haar dat ze het heeft vol gehouden tot het eind. Ze beschrijft goed en helder de situaties waarin ze als joods meisje verkeert. En wat nog meer bijzonder is, is dat een meisje van 14 jaar zo kan schrijven over relaties met en tussen de andere mensen in het Achterhuis. Want daarover gaan de dagboekverhalen vaak. Zonder dat je de precieze achtergrond van het boek kent, kom je er door de verhalen van Anne achter dat de Tweede Wereldoorlog wreed en angstaanjagend is geweest. Door de manier waarop Anne schrijft beleef je de dingen uit de Tweede Wereldoorlog bijna echt. En het geeft een duidelijk beeld van hoe een groot aantal van in Nederland wonende Joodse families de Tweede Wereldoorlog zijn doorgekomen.
Ze beschrijft elke dag precies wat er gebeurd is. Omdat er elke dag wat anders gebeurt, blijft het verhaal leuk om te lezen. In het begin van het boek is het wel vaak hetzelfde, ze schrijft dan elke dag in haar dagboek over ruzies tussen de leden van het Achterhuis, maar later in het boek gebeuren er veel meer verschillende dingen en is de afwisselingen tussen de brieven van het dagboek groot.
Ik vond het niet moeilijk om mezelf in te leven in het boek. Je leeft als het ware mee in de gedachten van Anne, die heel echt zijn en natuurlijk ook gaan over de werkelijkheid op dat moment. Dat gaf mij het gevoel dat ik door moest lezen omdat ik nieuwsgierig was naar wat er verder ging gebeuren.
Er zijn in het boek veel momenten geweest dat ik als lezer het met Anne te doen had. Ze zit als opgroeiende tiener met al haar pubergevoelens tussen vooral veel volwassen en af en toe ontstaat het idee dat ze zich heel alleen voelt. Ze zet zich steeds meer af tegen bijvoorbeeld haar moeder, die niet in staat was om liefde te geven aan Anne. En dat is natuurlijk wel wat een opgroeiende puber zoekt in een moeder.
Ik vind dat het boek een goed totaalbeeld geeft van de belevenissen van Anne. Niet alleen door de dingen die ze schrijft maar ook door de tekeningen en foto’s die in het boek zitten. Ook de voorkant van het boek (een foto van Anne en het huis) en de achterkant van het boek maken het totaalbeeld compleet.
Ik vond het laatste dagboekverhaal van Anne op zich niet bijzonder geschreven, maar omdat dit het laatste dagboekverhaal is, heeft het toch iets speciaals. Het is jammer dat het dagboek van Anne zo moest eindigen en dat ze niet na de oorlog haar dromen waar heeft kunnen maken.
Al met al vond ik het een indrukwekkend boek om te lezen omdat je midden in de Tweede Wereldoorlog belandt. Doordat ze vooral in het begin vaak schrijft over dezelfde dingen werd ik niet meteen uitgenodigd om verder te lezen. Later in het boek werd dit beter. Ik blijf het wel knap vinden van Anne dat ze dit heeft kunnen doen, helemaal omdat ik mezelf bedenk dat ik dit ook had moeten doen ergens tussen mijn 13e en 15e jaar. En dat maakt een boek een bijzonder en goed boek en ik vind dat iedereen in Nederland die geïnteresseerd is in de Tweede Wereldoorlog dit boek moet lezen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
R.
R.
gaaf hoor ne alsof je er echr bent lees dit boek ik ken een vrouw die haar Anne echt kende
12 jaar geleden
Antwoorden