The five people you meet in heaven door Mitch Albom

Titel: The five people you meet in heaven
Auteur: Mitch Albom
Gepubliceerd in: 2003
Aantal pagina's: 200


Uitleg van de titel: De auteur denkt dat je na je dood vijf mensen zult ontmoeten in de hemel. Dit zijn mensen die een belangrijke rol hebben gehad in je leven. Soms ken je ze, soms niet. Ze zullen je een beter beeld geven van je eigen leven en ze zullen verklaren waarom sommige dingen zijn gebeurd. Dit boek is een uitwerking van deze gedachte.

Belangrijke personages:De hoofdpersoon van dit verhaal is
Eddie, een oude man die zelf vindt dat hij geen inspirerend leven heeft geleid. Hij was kreupel sinds hij terugkwam uit de oorlog. Zijn baan is het regelen van ritjes bij een pretpark aan zee, genoemd Ruby Pier. Hij overlijdt bij een tragisch ongeluk waarbij hij een klein meisje probeert te redden van een vallend karretje. Dit gebeurt op zijn 83e verjaardag.


Marguerite: Deze vrouw was de ware liefde van Eddie. Hij is met haar getrouwd en heeft altijd van haar gehouden, zelfs na haar dood. Ze overleed toen ze 47 was door een hersentumor.Quote: "Elk leven heeft 1 momentopname van echte liefde. Voor Eddie kwam deze op een warme septembernacht na onweer, toen de steiger soppig was van het water. Ze droeg een gele, katoenen jurk en had een roze baret op haar hoofd. Eddie zei niet veel. Hij was zo nerveus dat hij het idee had dat zijn tong aan zijn tanden was geplakt. Ze dansten op de muziek van een big band, Long Legs Delaney and his Everglades Orchestra. Hij kocht citroenlimonade voor haar. Ze zei dat ze moest gaan voordat haar ouders boos zouden worden. Maar terwijl ze wegliep draaide ze zich op en zwaaide.Dit was die momentopname. Voor de rest van zijn leven zou Eddie dit moment voor zich zien als hij aan Marguerite dacht, het zwaaien over haar schouder, haar donkere haar dat over één oog viel, en hij zou diezelfde plotselinge uitbarsting van liefde voelen.Die nacht kwam hij thuis en maakte zijn oudere broer, Joe, wakker. Hij vertelde hem dat hij het meisje had ontmoet waarmee hij zou gaan trouwen." (pagina 9)


Mickey: Hij was een vriend van Eddies familie toen Eddie nog jong was. Hij komt in een klein deel van het boek voor.Quote: Mickey sea werkt samen met Eddies vader, terwijl ze ritjes proberen te regelen. Hij is dik en draagt kousenophouders en zingt altijd Ierse liedjes. Eddie vindt dat hij grappig ruikt, naar hoestmedicijn. (pagina 23)


Dominiguez: Dit is een collega van Eddie. Ze zijn vrienden en hij is bij Eddie wanneer het ongeluk gebeurt. Na Eddies dood zorgt hij dat de begrafenis wordt geregeld. 
De volgorde van 'the five people' is als volgt:Eerste persoon: De blauwe manTweede persoon: De kapiteinDerde persoon: RubyVierde persoon: MargueriteVijfde persoon: Tala



Omgeving:Het eerste hoofdstuk vindt plaats bij Ruby Pier. De rest van het verhaal vindt plaats in de hemel. De omgeving ziet er daar elke keer anders uit. De blauwe man vertelt Eddie dat hij niet in zijn eigen hemel is, maar in die van de persoon die hij ontmoet. Hij zal naar zijn eigen hemel gaan, waar de personen zullen komen waarvoor hij veel heeft betekend, nadat hij zijn eigen vijf mensen heeft ontmoet. 


Interessant om te weten:Het boek bestaat uit twee delen. Het eerste deel is het eerste hoofdstuk, waarin Eddie nog leeft. De schrijver beschrijft een normale dag in het leven van Eddie, behalve dat hij overlijdt in een vreselijk ongeluk.In het tweede gedeelte is Eddie in de hemel en ontmoet hij vijf verschillende personen. Tussen deze ontmoetingen en de lessen die hij leert in bevinden zich delen die heten "Vandaag is het Eddies verjaardag". Deze delen zijn flashbacks naar verschillende verjaardagen in Eddies leven. De schrijver geeft hierin belangrijke informatie, om duidelijker te maken waarom Eddie bepaalde mensen ontmoet.Soms is er een pagina waarin wordt beschreven hoe het leven op aarde verder gaat. Hierin wordt beschreven hoe de dagen tot Eddies begrafenis verlopen. Deze pagina's zijn niet bijzonder belangrijk om het verhaal te begrijpen. 


Samenvatting per hoofdstuk:
1. Het Einde
De auteur beschrijft de laatste 50 minuten van Eddies leven. Het is een dag zoals alle andere. Eddie werkt als onderhoudsmedewerker bij Ruby Pier en checkt elke attractie elke ochtend. Er zijn gedeeltes met informatie (roddels, de ontmoeting met Marguerite en een beschrijving van zijn karakter) in dit hoofdstuk. Eddie denkt dat zijn leven nutteloos was. Hij voelt zich onbelangrijk op aarde. Alle mensen waarvan Eddie heeft gehouden zijn al dood. Dan gebeurt het ongeluk.Quote: Eddie zag het onmiddelijk. Bovenop Freddy's Vrije Val, de nieuwe vrijevalsattractie, was één van de karretjes gekanteld alsof het zijn last wilde weggooien. Vier passagiers (twee mannen en twee vrouwen), enkel tegengehouden door de veiligheidsgrendel, grepen wanhopig vast aan alles waar ze zich aan vast konden houden. (pagina 14)Quote: "Wie is er daarboven?" "Willie." "Oké. Hij moet vast op de noodrem heben gedrukt. Dat is waarom dat karretje daar hangt. Klim de ladder op en vertel Willie om zelf de veiligheidsvergrendeling los te maken zodat die mensen eruit kunnen komen..." (pagina 15)Quote: "Niet het KARRETJE!" riep Eddie. Hij zwaaide met zijn armen. "HÉ! HEEEE! Het is de KABEL! Maak niet het karretje los! De kabel zal knappen! ... Eddie draaide zich om naar de menigte. "GA AAN DE KANT!" (pagina 17)Quote: Er waren kinderen die huilden. "Mam, mama!" Eddies ogen schoten van haar naar de karretjes. Had hij tijd? Te laat. De karretjes vielen... (pagina 18)Quote: Het kleine meisje hief haar armen op. Eddie haalde diep adem. Zijn manke been begaf het. Hij bewoog zich, half vliegend, half struikelend naar haar toe en landde op het metalen platform, dat door zijn shirt heen drong en zijn huid opensneed, net beneden het stukje stof waarop 'Eddie' en 'Onderhoud' stond. Hij voelde twee handen in de zijne, twee kleine handen. Een ongelofelijke invloed. Een verblindende flits van licht. En daarna, niets. (pagina 18)Eddie is overleden.



2. De Aankomst
Eerst voelt Eddie zich geweldig. Zijn tweede gedachte is dat hij helemaal alleen is en zijn derde gedachte dat hij zich nog steeds bij Ruby Pier bevindt, maar dat het er nu anders uitziet. Hij kan niet praten en hij voelt nergens pijn. Hij voelt zich geweldig, afgezien van het feit dat zijn stem verdwenen is. Hij begint te rennen en voelt zich als een kind. Hij hoort een stem als hij stopt met rennen. Hij hoort de stem van een klantenlokker en loopt erheen. Dan trekt hij het gordijn opzij en de stem verdwijnt.Quote: Daar, zittend in een stoel, alleen op het podium, was een man van middelbare leeftijd met smalle, gebogen schouders, naakt vanaf zijn middel. Zijn buik viel over zijn middel heen. Zijn haar was kort geknipt. Zijn lippen waren dun en zijn gezicht was lang en vertrokken. Eddie zou hem allang zijn vergeten, als de man dat ene onderscheidende kenmerk niet had gehad. Zijn huid was blauw. "Hallo, Edward," zei hij. "Ik heb op je gewacht."(pagina 31)


De eerste persoon:
De eerste ontmoeting die Eddie in de hemel heeft is die met de blauwe man. Eddie herkent hem eerst niet. De blauwe man is overleden door een hartaanval en raakte bijna een klein jongetje (Eddie) toen hij in zijn auto reed. Deze situatie liet de man zo schrikken dat hij de hartaanval kreeg. De blauwe man legt aan Eddie uit wat er met hem gaat gebeuren in de hemel, namelijk dat hij vijf ontmoetingen zal hebben. Hij legt ook uit dat Eddie niet in zijn eigen hemel is, maar in die van de blauwe man, Ruby Pier. Dat was de enige plaats waar de blauwe man zich blij heeft gevoeld tijdens zijn leven. Daar kon hij mensen aan het lachen maken met zijn 'freak show' omdat hij een blauwe huid had.De les die de blauwe man aan Eddie leert is die van eerlijkheid. Eerlijkheid heeft geen zeggenschap over leven en dood, anders zouden goede mensen niet jong sterven. Het goede dat voortvloeide uit de hartaanval van de man was dat Eddie verder kon leven. Eddie vraagt aan de blauwe man of hij het kleine meisje van het ongeluk heeft gered. De blauwe man beantwoordt deze vraag niet. Eddie zakt in elkaar en zegt: "Dan was mijn dood zonder waarde, net als mijn leven." Het enige antwoord van de man is: "Geen enkel leven is zonder waarde. De enige tijd die we verspillen is de tijd wanneer we denken dat we alleen zijn." "


De tweede persoon:
De volgende ontmoeting is die met de kapitein. Eddie zat vroeger in het leger en de kapitein was zijn baas. Ze vochten in de Filippijnen maar Eddie heeft hem na de oorlog nooit meer gezien. Hij dacht dat hij overleden was in het gevecht. Ze praten over de periode dat ze samen waren in de oorlog en zijn er een aantal flashbacks. Tijdens de oorlog werden Eddie en zijn kameraden een paar maanden gevangen gehouden door vier Japanse soldaten. Ze gaven die soldaten de namen Gek Een, Gek Twee, Gek Drie en Gek Vier. De gevangenen moesten in een mijn werken. Rabozzo, een van de kameraden, werd ziek en de Japanse soldaten doodden hem in de mijn terwijl zijn vrienden naast hem werkten. Eddie en zijn vrienden waren erg van streek en maakten een ontsnappingsplan. Eddie zou gaan jongleren voor de soldaten en ondertussen zouden de anderen wapens proberen te verzamelen, waarmee ze de soldaten zouden doodschieten. Op een nacht gebeurde het, ontsnapten ze en verbrandden ze het hele kamp. Eddie zag een schaduw en ging na een paar minuten weer terug in het vuur. De kapitein dacht dat het een waangedachte was van Eddie en schoot hem in het been om hem ervan te weerhouden terug te gaan. Eddie werd weer wakker in het ziekenhuis en kon zich niet herinneren wat er gebeurde nadat hij was neergeschoten. Wat er inmiddels was gebeurd, was het volgende: de kapitein en de kameraden hadden Eddie uit het vuur gered en probeerden met de auto naar het ziekenhuis te gaan. Tijdens de rit sprong de kapitein uit de auto om het hek te controleren waar ze doorheen moesten. De anderen reden verder en terwijl de kapitein naar het hek toe rende, stapte hij op een landmijn. De kapitein betekende heel veel voor Eddie tijdens de oorlog. Het was een persoon die hij echt kon vertrouwen. Eddie is erg boos op de kapitein als hij hoort dat dat hij degene was die Eddie had neergeschoten. Hij had er geen idee van dat dat was gebeurd.De hemel van de kapitein is de plek waar hij is overleden, maar dan zonder de oorlog eromheen. Eddie kan de plaats niet zien zonder de oorlog. De tweede les die hij moet leren is oorlog.Quote: "Offers," zei de kapitein. "Jij hebt er een gemaakt. Ik heb er een gemaakt. We maken ze allemaal. Maar jij was boos over de jouwe. Jij bleef maar denken over wat je had verloren. Je begreep het niet. Opoffering is een deel van het leven. Het hoort erbij. Het is niet iets waar je spijt van moet hebben. Het is iets waar je naar moet streven." ... "Ik stief ook niet voor niets. Die nacht hadden we misschien allemaal over die landmijn kunnen rijden. Dan zouden we er alle vier niet meer zijn geweest." (pagina 93)De oorlog had het hele leven van Eddie beïnvloed. Hij was er een lange tijd depressief door geweest en hij was er zijn hele leven geestelijk en lichamelijk door beschadigd.



De derde persoon:
Eddies vader was verslaafd aan alcohol en had zijn kinderen mishandeld. Hij hield tegelijkertijd heel veel van ze, maar het was vanwege de drank dat hij niet wist wat hij deed. Eddie was depressief toen hij terugkwam van de oorlog, maar zijn vader dacht dat het zwakheid was. Hij schreeuwde vaak "Zoek een baan!" als hij Eddie zag en Eddie verdedigde zichzelf nooit. Toen gebeurde het volgende:Quote: "Genoeg!" schreeuwde Eddie, terwijl hij opsprong, de explosie van pijn in zijn knie negerend. Hij staarde naar zijn vader, zijn gezicht slechts centimeters van hem vandaan. Hij kon de geur van alcohol en sigaretten ruiken. De oude man blikte naar Eddies been. Zijn stem verlaagde naar een grom. "Zie je? Je bent helemaal niet zo gewond." Hij boog naar achteren om een klap uit te delen, maar Eddie handelde vanuit zijn instinct en greep zijn vaders arm terwijl die in de lucht hing. De ogen van de oude man verwijdden. Dit was de eerste keer dat Eddie zichzelf ooit had verdedigd, de eerste keer dat hij ooit iets anders had gedaan dan het ontvangen van een pak slaag wanneer hij het verdiende. Zijn vader keek naar zijn eigen gebalde vuist, zijn neusvleugels bewogen en zijn tanden knarsten en hij deinsde naar achteren en trok zijn arm terug. Hij staarde naar Eddie met de ogen van een man die de trein ziet vertrekken. Hij sprak nooit meer tegen zijn zoon. (pagina 109)
Na de ontmoeting met de kapitein komt Eddie bij een besneeuwd veld met een klein restaurant. Hij gaat naar binnen en ziet zijn vader zitten. Hij kan niet met zijn vader praten want zijn vader kan hem niet verstaan (omdat ze waren gestopt met elkaar te praten). Dan begint een oude vrouw te praten met Eddie en ze is Eddies derde persoon. Het is Ruby. Haar man was begonnen met Ruby Pier voor haar toen ze jong was. Er hing een groot schilderij van haar bij de ingang van Ruby Pier. Ze vertelt Eddie: "Dingen die gebeuren voordat je wordt geboren, hebben nog steeds invloed op je." Als haar man Ruby Pier niet had gebouwd, dan zou Eddie er niet hebben kunnen werken.Eddie ontmoet Ruby omdat hij een belangrijk verhaal over zijn vader nog niet heeft gehoord. Mickey en Eddies vader waren allebei verslaafd aan alcohol. Op een dag, toen Mickey was ontslagen, probeerde hij om Eddies moeder te verkrachten. Eddies vaders eerste impuls was om hem te vermoorden, maar uiteindelijk besloot hij Mickey in leven te laten. Mickey was altijd een goede vriend van de familie: hij hielp Eddies vader om een baan te krijgen, hij leende geld aan de familie als die het nodig had et cetera. Aan het einde van het gevecht redde Eddies vader Mickey uit de zee. Ze lagen daarna een paar uur lang helemaal doorweekt op het strand. Eddies vader werd ziek en stierf in het ziekenhuis.
De derde les die Eddie moet leren is vergeven. Ruby vertelt Eddie dat hij zijn vader moet vergeven. Als Eddie dat doet, is de pijn verdwenen.Quote: "Dat komt omdat niemand is gebeuren met woede. En als we overlijden, wordt onze ziel ervan bevrijd. Maar nu, hier, om verder te kunnen gaan, moet je begrijpen waarom je je voelde zoals je je voelde, en waarom je je niet langer zo hoeft te voelen," zegt Ruby. Ze raakte zijn hand aan. "Je moet je vader vergeven." (pagina 142)Eddie gaat naar zijn vader toe en vergeeft hem.


De vierde persoon:
Eddie heeft veel verschillende bruiloften van verschillende landen gezien. Hij hoort een bruidsmeisje praten op de laatste bruiloft en realiseert zich dat het Marguerite is. Marguerite is de vierde persoon die Eddie moet ontmoeten. De tijd die hij met haar heeft in de hemel is een vrolijke tijd. Ze praten over alles. Eddie vertelt Marguerite over zijn leven na haar dood. Ze praten over de geweldige tijd die ze samen hebben gehad, hun ontmoeting, hun leven et cetera. Ze doen net alsof ze opnieuw trouwen, want hun echte bruiloft was een beetje vreemd. De vierde les die Eddie leert is dat verloren liefde nog steeds liefde is, maar alleen een andere vorm aanneemt. Eddie heeft altijd van zijn vrouw gehouden en Marguerite vertelt hem dat ze dat wist. Deze periode in de hemel maakt Eddie weer vrolijk.


De vijfde persoon:
Marguerite verdwijnt en Eddie gaat naar een andere hemel. Hij ziet duizenden kinderen spelen, spetterend met water in de rivier. Quote: Hij bestudeerde de kleine lichamen, sommigen aan het springen, sommigen aan het waden door het water, anderen water dargend terwijl sommigen door het hoge gras rolden. Iets anders viel hem op. Er waren geen volwassenen. Niet eens tieners. Het waren allemaal kleine kinderen, met een huidskleur van donker hout, die eruit zagen alsof ze zichzelf in de gaten hielden. (pagina 181)Een meisje staat op en zwaait naar hem. Eddie gaat naar het meisje toe en ze is de laatste persoon die Eddie moet ontmoeten. Het is Tala, het meisje dat Eddie in het vuur heeft gezien tijdens de oorlog. Eddie voelt zich enorm schuldig en hij vraagt wat hij voor had kunnen doen. Tala zegt dat hij haar moet wassen en terwijl hij dat doet wordt haar verbrande weer helemaal gaaf. Tala vertelt Eddie dat de handen die Eddie voelde bij zijn dood die van haar waren, en dat hij het kleine meisje heeft gered bij het ongeluk. Ze vertelt Eddie ook dat Ruby Pier de plek was waar hij moest zijn. Hij hield daar kinderen veilig. Dat is Eddies laatste les. Tala brengt Eddie naar zijn eigen hemel. Het is Ruby Pier, met veel kinderen en natuurlijk met Marguerite.


Waarom is het ongeluk gebeurd?
Een jonge man, Nicky, was zijn sleutel verloren tijdens een van zijn ritjes in Freddy's Vrije Val een paar maanden voor het ongeluk. Deze sleutel raakte bekneld in een katrol en deze katrol had vervolgens de stalen kabels gescheurd totdat ze bijna hemelaal waren doorgesneden.


Hadden Marguerite en Eddie kinderen?
Marguerite en Eddie konden geen kinderen krijgen. Daar wisten ze zelf de reden niet van. Vooral Marguerite hadden altijd van kinderen gehouden, maar Eddie ook. Er waren kinderen op veel van de verjaardagen van Eddie, maar het wordt niet duidelijk wie die kinderen waren. Waarschijnlijk neefjes en nichtjes of misschien kinderen van Ruby Pier.


Waar maakten de kinderen bij Ruby Pier grapjes over?
De kinderen maakten altijd grapjes over het shirt dat Eddie droeg tijdens zijn werk. Ze zeiden altijd 'Eddie Main-ten-ance', waarbij ze zeiden dat 'onderhoud' zijn achternaam was in plaats van zijn beroep.