Voor school maakt ik een gedicht,
Dat op het boek ‘echte mannen eten geen kaas’ is gericht.

Ik ben Maria en ben 18 jaar,
4 jaar was ik in handen van mijn geliefde minnaar.
Ik ging naar de middelbare school,
En zag daar Manou het was meten mijn idool.

Nikki vond er niks aan,
En ik zag hem wel staan.
Ik liep er op af,
Dat was ik niet gewend, het was erg maf.

De eerste dag was dus best bijzonder,
Ik was verliefd, het is een wonder.
De volgende dag fietste ik weer naar school,
En zag daar weer mijn idool.

Ik lachte heel lief,
Het was mijn harte dief.
Nikki had me al snel in de gaten,
En ging haar steeds meer haten.

Ik wou Manou vaker zijn en spijbelde,
Waar ik geen seconde over twijfelde.
Vaak gingen we naar de stad,
Daar gingen we lekker los en ’s avonds gingen we plat.

Op school kwam in niet meer vaak,
Proefwerken en so’s is het enige wat ik maak.
Eerst was alles lief, leuk en aardig,
En werd het steeds meer kwaadaardig.

Ik moest beginnen met roken,
Wat ik niet kon, dus moest ik koken.
Ik zette hem voorschut,
En ging vaker roken in zijn hut.

Roken kreeg ik onder de knie,
Toen moest ik naar bed met hem, maar dat wilde in niet.
Ik kreeg een joint voor de pijn,
Dat was soms wel fijn.

Later moest ik voor andere jongens bloot,
Want Manou zat dan in geldnood.
Hij kreeg van die jongens dan geld,
Wat hij mij had vertelt.

Dit gebeurde een paar keer,
Ik zei: ‘Ik kan niet meer.’
Ik deed alles voor hem,
Soms ook voor de webcam.

Ik moest vaker met jongens naar bed,
Nee, ik deed dat echt niet voor de pret.
Ik kreeg steeds vaker ruzie,
Ik wou niet meer naar huis, was mijn conclusie.

Ik kwam vaak stoned thuis,
En ging liggen voor de buis.
Mama vroeg wat er aan de hand was met mij,
Ik ging toen maar naar buiten dan was het even voorbij.

Ik had het tegen mama gezegt dat ik een vriendje had,
Ze vond het wel oké, en ging vaker met hun naar de stad.
Ze dacht toen aan de tijd terug,
Dat wou ze weer en vlug.

Maar ze kon ook niet zonder hem,
En hoorde opeens zijn stem.
Hij stond buiten met twee vrienden,
Daarmee moest ik naar bed zodat hij weer wat verdiende.

Ik kreeg een hogere taak,
Dat was al meer mijn smaak.
Ik moest pakketjes afgeven,
Waar veel was te beleven.

Die mensen waren van een organisatie,
Dat gaf mij nog meer motivatie.
Manou had veel loverboys dat waren al zijn vrienden,
Daar moest ik ook mee naar bed, zodat hij weer wat verdienden.

Toen kwam ik op een dag naar school,
Ik moest met een leraar mee, ik vond haar echt een mongool.
Ze wou weten wat er was met mij,
Daarmee was ik niet zo blij.

Ik moest alles vertellen,
Ik deed dat niet, en ging Manou bellen.
Ik vertelde toen maar een klein deel,
Toen ik dat vertelde kreeg ik een brok in mijn keel.

Manou hield ik geheim voor haar,
Anders werd Manou verdacht, en liep ik gevaar.
Ik had verteld dat ik was verkracht,
Ze belde mama en een abortuskliniek, dat had ik niet verwacht.

Toen mijn moeder het wist zijn we naar enkele opvanghuizen geweest,
Ik vond het daar echt geen feest.
Ik mocht Manou niet meer zien,
Wat was echt afzien.

Ze was verhuist maar een andere stad,
Met mij moeder, en zonder mijn schat.
Die tijd was erg moeilijk,
Dat is niet te beschrijven, zo moeilijk.

Na de tijd in het opvangtehuis ging het nog steeds niet goed,
En daarna heeft ze India begroet.
Daar ging ze heen met een paar vrienden,
Wat ik toen wel even verdienden.

Manou bestond niet in India,
Dat vond ik erg fijn, en ik kwam daar in de media.
Ik schreef namelijk dit boek daar,
En nu is het boek klaar.