The Vanishing Point door Patricia Wentworth

Gegevens van het boek
Auteur: Patricia Wentworth (1878 – 1961)
Oorspronkelijke titel: The Vanishing Point
Voor het eerst gepubliceerd in: 1953
Nederlandse titel: Een vrouw verdween
Uitgeverij: A.W. Sijthoff’s Uitgeversmaatschappij BV, Leiden, 1977, 1e druk
Aantal pagina’s: 208
Genre: detectiveroman



Samenvatting van het boek
Rosamond en Jenny Maxwell zijn zusters. Jenny is twaalf jaar oud en heeft twee jaar geleden een ernstig auto-ongeluk gehad. Zij en Rosamond zijn toen in huis genomen door hun tante, Lydia Crewe. Lydia woont in een groot en oud huis in het dorpje Hazel Green. Het huis heeft vroeger betere tijden gekend, maar Lydia houdt haar status met de nodige pijn en moeite op. Aardig voor de beide zusters is ze niet en Rosamond wordt door haar min of meer als manusje van alles gebruikt. Jenny schrijft en hoopt later schrijfster te kunnen worden. Als Rosamond na een boswandeling ’s-avonds thuiskomt, wordt er aan de deur gebeld. Het is Craig Lester. Hij werkt bij uitgeverij Pethertons en heeft van Jenny wat kopij ontvangen. Hij wil haar nu graag spreken. Rosamond is verbaasd, want ze weet van niets. Rosamond laat Lester binnen en hij spreekt even met Jenny. Lester wordt ook ontvangen door Lydia en hij vindt haar direct onsympathiek. Lester besluit de volgende dag terug te komen en neemt een kamer in een nabijgelegen hotel. Als hij de volgende dag weer langskomt, praat hij uitgebreid met Jenny en Rosamond. Lester geeft Jenny adviezen over hoe ze een goede schrijfster kan worden. Jenny vertelt Lester over Maggie Bell, een vrouw die ruim een jaar geleden plotseling uit het dorp verdween en nooit meer gezien werd. Maggie woonde nog bij haar ouders, ging ’s-avonds even weg en keerde nooit meer terug. Lester vindt verder, dat Lydia Rosamond misbruikt en dat het huis net een mausoleum is. Hij vindt, dat Rosamond zich niet zo moet laten gebruiken door Lydia.

Hoofdinspecteur Lamb van Scotland Yard heeft een onderhoud met inspecteur Frank Abbott. Lamb wil graag, dat Abbott bij zijn neef in Melbury gaat logeren. Melbury ligt vlak bij Hazel Green. Lamb vertelt Abbott over de verdwijning van Maggie Bell. Na een week kwamen er twee briefkaarten van Maggie met een poststempel uit Londen. Beide kaarten gaven aan, dat er met haar niets aan de hand was. De ene kaart was voor haar ouders en de andere voor haar werkgeefster, Lucy Cunningham. Maggie bleef echter spoorloos. Lamb vertelt Abbott ook, dat vlakbij Hazel Green het landhuis Dalling Grange ligt. Het is eigendom van het Ministerie van Luchtvaart en er worden geheime proeven gehouden. Het punt is, dat er geheime gegevens zijn uitgelekt. De autoriteiten willen nu onopvallend een onderzoek instellen en daarom is Scotland Yard ingeschakeld. Abbott kan tijdens zijn logeerpartij mooi de boel een beetje in de gaten houden. Abbott adviseert Lamb dan ook zijn tante, Miss Maud Silver, erbij te betrekken. Zij is een gepensioneerde gouvernante en geknipt voor dat soort werk. Lamb vindt het goed en het treft, want Miss Silver heeft een oude schoolvriendin in Hazel Green, bij wie ze ook net uitgenodigd is. Het is Marian Merridew en zij was vroeger eigenaresse van Dalling Grange. Abbott vertelt Miss Silver ook, dat bij Lucy Cunningham haar broer Henry en haar neef Nicholas inwonen. Nicholas werkt als wetenschappelijk onderzoeker op Dalling Grange. Henry is wat excentriek en verzamelt vlinders, motten en andere insecten.

Lester bezoekt intussen zijn gepensioneerde oom, Rudd Lester, die vroeger huisarts was in de streek. Rudd vertelt hem, dat Henry Cunningham in het verleden verdacht werd van diefstal van een kostbare ring. Er was echter geen bewijs tegen hem. Verder vertelt Rudd, dat Lydia en Henry vroeger verloofd waren, maar die verloving is om onbekende redenen uitgegaan. Lester komt vervolgens Lydia tegen die op bezoek gaat bij Marian. Daar komt Lydia ook Henry tegen die ze vervolgens straal negeert. Lydia maakt bij Marian kennis met Miss Silver. Het valt Miss Silver op, dat Lydia over iedereen negatief is. Als Lydia vertrokken is, vertelt Marian Miss Silver over de verbroken verloving van Lydia en Henry. De exacte oorzaak weet zij ook niet, maar wellicht had de verdenking van diefstal er iets mee te maken. Henry vertrok toen en liet Lydia achter. Hij bleef vijfentwintig jaar weg en keerde pas drie jaar geleden terug en trok toen bij zijn zuster Lucy in. Lydia is altijd bevriend gebleven met Lucy, maar Henry negeert ze sinds die tijd. Lester ontmoet intussen Rosamond en verklaart haar zijn liefde. Hij vindt, dat Rosamond uit dat muffe mausoleum van haar tante moet vertrekken. Ze kan bij hem komen wonen. Rosamond aarzelt. Ze vindt, dat ze Jenny niet in de steek kan laten. Ze drinken thee bij Jenny en daar ontmoet Lester ook Nicholas. Van hem wordt gezegd, dat hij verliefd is op Rosamond. De thee wordt geserveerd door een van de dienstmeisjes, juffrouw Holiday. Holiday is al wat ouder en niet zo vreselijk handig.

Dan verdwijnt juffrouw Holiday opeens. Florrie Hunt, het dienstmeisje van Marian, vertelt het haar en Miss Silver. De hospita van juffrouw Holiday trof haar bed die ochtend onbeslapen aan en sloeg alarm, want juffrouw Holiday hield er een zeer geregeld leven op na. Juffrouw Holiday was overigens een nicht van Maggie Bell. Florrie vertelt Miss Silver nog, dat die twee briefkaarten van Maggie niet door Maggie zijn geschreven, omdat Maggie de gebruikte namen anders spelde. Dat weet ze, omdat ze met Maggie op school gezeten heeft. Florrie heeft dat niet tegen de politie verteld, omdat ze de ouders van Maggie niet nog ongeruster wilde maken. De politie stelt een onderzoek in, maar komt niet veel verder. Uiteraard wordt ook Scotland Yard ingelicht. Lester en Rosamond gaan thee drinken bij Marian. Lester vertelt Rosamond, dat hij denkt, dat Jenny zich zieker voordoet dan ze in werkelijkheid is. Hij heeft haar namelijk op een keer ’s-nachts buiten zien rondlopen en het huis van Lydia weer zien binnengaan. Ze is dus niet zo mank als ze voorgeeft. Tijdens de thee vertelt Lucy, dat ze juffrouw Holiday vlak voor haar verdwijning nog gezien heeft. Ze liep toen de oprijlaan van het huis van Lydia af. Als Abbott ook even op bezoek komt, vertelt Miss Silver hem wat ze tot nu toe ontdekt heeft. Samen bezoeken ze mevrouw Maple, de hospita van Holiday. Ze vertelt hun, dat Holiday - toen ze van Huize Crewe kwam - om zeven uur ’s-avonds naar de familie Selby gegaan is. Ze dronk daar regelmatig thee met mevrouw Selby. Abbott en Miss Silver gaan vervolgens naar mevrouw Selby. Zij is de echtgenote van Fred Selby, een gepensioneerde zakenman die inmiddels een aantal jaren in het dorp woont. Mevrouw Selby vertelt hun, dat Holiday inderdaad thee bij haar gedronken heeft en dat ze enigszins uit haar doen was, omdat ze op Huize Crewe ruzie gemaakt had met de kokkin. Holiday ging om iets voor negen uur weer terug naar huis. Vanaf dat moment is ze spoorloos.

Rosamond maakt zich intussen zorgen om Jenny. Jenny was inderdaad, zoals Lester gezien heeft, ’s-nachts buiten en ze heeft toen iets gezien waarvan ze behoorlijk geschrokken is. Ze zag in het bos een zak, waar een hand onder uitstak. Ze hoorde daarbij ook een stem zeggen, dat niemand haar zou missen. Jenny wil nu terug naar die plek en doet daarom een slaaptablet in de melk van Rosamond. Als Jenny buiten gaat kijken, vindt ze niets meer van wat ze achteraf denkt gedroomd te hebben. Wel treft ze in het laantje vlakbij het huis van de Selby's op de grond een kraal aan van de ketting die Holiday altijd droeg. Intussen heeft de politie op advies van Miss Silver de put in de tuin van mevrouw Maple bekeken en inderdaad wordt daar het lijk van Holiday aangetroffen. Het lijkt op moord. Lucy vindt in het colbertje van Nicholas een vreemd briefje en geeft hem dat terug. Nicholas is er niet blij mee als hij het leest. Als op een nacht de telefoon beneden rinkelt - deze staat in de hal -, wil Lucy deze op gaan nemen. Op de trap struikelt ze over een tussen de spijlen gespannen draad. Ze kan zich ternauwernood aan de trapleuning vasthouden. Als ze de draad nader bekijkt, lijkt het erop alsof iemand haar willens en wetens heeft willen vermoorden, want als ze gevallen was, zou ze te pletter zijn gevallen. Alleen Henry en Nicholas zijn in huis. Zij zijn later dan Lucy naar bed gegaan. Lucy vraagt zich af of een van hen het op haar leven voorzien heeft. De volgende ochtend bij het ontbijt gedragen ze zich overigens volstrekt normaal, zodat Lucy blijft twijfelen. Mevrouw Hubbard, de hulp van Lucy, ontdekt bij het schoonmaken de beschadigingen aan de trapspijlen en komt erachter, dat er een draad gespannen was. Ze vertelt dit aan Florrie die het weer aan Miss Silver vertelt. Abbott komt langs bij Miss Silver en bespreekt de vondst van Holiday in de put in de tuin van haar hospita. Miss Silver denkt, dat Holiday na de thee bij mevrouw Selby op weg naar huis neergeslagen werd en nog leefde toen ze in de put geworpen werd. Miss Silver denkt, dat ze op het terrein van de Selby's verborgen is geweest en pas later op de avond in de put geworpen is. Of de Selby's ermee te maken hebben gehad, weet ze niet, maar ze vindt hen wel verdacht. Miss Silver vraagt Abbott ook nog wat onderzoek te verrichten naar gevallen in de buurt van vermiste of door imitaties vervangen juwelen. Ze licht Abbott ook in over de moordaanslag op Lucy. Miss Silver vermoedt, dat Maggie en Holiday een bepaald geheim wisten en daarom vermoord zijn. Lucy weet dit waarschijnlijk ook, al dan niet bewust, en daarom werd er een poging gedaan om haar te vermoorden.

Lydia wil Jenny naar een kostschool sturen, omdat ze gezien heeft, dat ze 's-nachts buiten liep. Ze wil, dat Rosamond haar binnen twee dagen wegbrengt. Rosamond kan dan blijven om Lydia te helpen met van alles en nog wat. Rosamond vindt het maar niets en praat erover met Lester. Deze herhaalt zijn aanbod om met haar te trouwen - ze is immers meerderjarig - en dan kan Jenny bij hen komen inwonen. Hij wil de volgende morgen al trouwen. Lester vraagt Miss Silver als getuige en deze stemt toe. Intussen wordt Nicholas op Dalling Grange aan de tand gevoeld over het briefje. Nicholas heeft dit overigens zelf aangekaart. Het anonieme briefje gaat over het leveren van geheim materiaal. Nicholas ontkent er iets mee te maken te hebben. Rosamond besluit Jenny niets te vertellen en in te gaan op het aanbod van Lester. Ze sluit Jenny dus niet op, zoals Lydia haar eigenlijk gevraagd heeft. Jenny heeft intussen wel door hoe het zit en is aan het pakken. Als ze de kraal van Holiday in haar handen heeft, staat Lydia opeens in de kamer. Ze vertelt Jenny, dat ze naar kostschool moet en wil de kraal hebben. Jenny gooit de kraal uit het raam, waarna Lydia haar in haar kamer opsluit. Lucy besluit met Henry te gaan praten. Ze moet weten of hij achter de moordaanslag zat of niet. Henry is bezig met het prepareren van zijn insecten. Hij gelooft niet veel van het verhaal van Lucy, maar gaat er ook niet erg op in. Miss Silver besluit ’s-nachts buiten bij het huis van Lucy te gaan kijken. Ze treft daar ook Lester aan en samen lopen ze in de tuin rond. Ze horen dan een geluid en het blijkt, dat er iemand via een geheime deur het huis van Lucy binnengaat. Miss Silver en Lester volgen en ze horen dan, dat Lydia met Henry praat. Het blijkt, dat Lydia betrokken is bij de juwelendiefstallen in de buurt. Via de door Henry geprepareerde insecten worden de kostbare stenen het land uitgesmokkeld. Lydia heeft ook de draad op de trap voor Lucy gespannen. Ze denkt namelijk, dat Lucy te veel van haar zaken afweet. Henry vraagt bezorgd of Lydia ook verantwoordelijk is voor de twee moorden. Lydia ontkent dat. Lydia heeft een collier van Lady Melbury vervangen door een namaakcollier. De kostbare robijnen worden nu in de geprepareerde spinnen van Henry verstopt.

Als Lydia vertrokken is, beraadslagen Lester en Miss Silver. Lydia heeft de geheime deur afgesloten. Via een ander beweegbaar paneel in de geheime gang komen ze in de hal terecht. Miss Silver denkt, dat Lucy in levensgevaar is en gaat de politie waarschuwen. Ze denkt, dat Lydia Lucy alsnog zal willen vermoorden, want het is haar wel duidelijk, dat Lydia achter alle mysteries zit. Lester wil op zijn trouwdag liever geen trammelant, maar beseft, dat Miss Silver gelijk heeft. Intussen loopt Lydia in de tuin rond om de kraal van Holiday te zoeken. Ze vindt deze niet. Als Lydia weer thuis is, beseft ze, dat ze Lucy deze nacht nog moet vermoorden. Ze maakt een overdosis tabletten klaar en gaat via de geheime deur naar Lucy toe. Lester ziet dat en ook Miss Silver die intussen Frank Abbott gehaald heeft. Miss Silver volgt Lydia naar de kamer van Lucy. Ze hoort Lydia met Lucy praten. Lydia vertelt Lucy, dat Henry haar gebeld heeft, omdat hij zich zorgen om Lucy maakt. Daarom heeft Lydia nu een slaapdrankje voor Lucy gemaakt. Lucy is blij, dat Lydia en Henry dus toch op goede voet met elkaar staan. Als Lucy het drankje wil opdrinken, komt Miss Silver de kamer binnen. Lydia probeert zich eruit te redden, maar Miss Silver verhindert, dat Lydia het vergiftigde drankje kan weggooien. Dan komen ook Lester, Abbott en Nicholas binnen en slaat Lydia door. Ze bekent de juwelendiefstallen. Fred Selby was haar medeplichtige. Hij had een klein juwelierszaakje in Londen en maakte de imitaties. Lydia verving de echte juwelen door de imitaties en de echte stenen werden dan in de insecten van Henry het land uit gesmokkeld. Selby sloeg ook Holiday neer en vervolgens verborgen hij en Lydia haar samen op het terrein van de Selby’s. Later gooiden Selby en Lydia Holiday in de put. Maggie is eveneens in opdracht van Lydia door Selby vermoord, omdat zij te veel wist. Ze had een keer juwelen op het bureau van Henry zien liggen en moest dus sterven. Henry wist overigens niets van de moorden en ook mevrouw Selby wist van niets. De politie vindt op aanwijzing van Lydia vervolgens het lijk van Maggie in een zandgroeve en ook de Melbury-juwelen worden bij Henry aangetroffen. Lydia, Selby en Henry worden gearresteerd en in staat van beschuldiging gesteld. Lester trouwt met Rosamond en Jenny gaat bij hen wonen. De diefstal van geheimen uit Dalling Grange wordt ook opgelost. De secretaris van de directeur blijkt het lek te zijn. Hij wilde Nicholas ervoor op laten draaien. Omdat zijn vingerafdrukken op het briefje in het colbertje van Nicholas zaten, liep hij tegen de lamp.



Beoordeling van het boek
Dit is het derde boek dat ik van deze schrijfster lees en ik begin haar steeds meer te waarderen. Ze schrijft prima detectiveromans. Dit boek volgt het traditionele patroon, zij het dat het ook een snufje - want meer is het eigenlijk niet - spionage in zich bergt. Het lekken van geheime informatie uit Dalling Grange is immers iets uit de wereld van de spionage. Het verhaal is goed te volgen en ontwikkelt zich logisch. Natuurlijk zijn er ook enkele “toevalligheden”, zoals het feit, dat Miss Silver net in Hazel Green een oude schoolvriendin heeft bij wie ze ook uitgenodigd is. Eigenlijk geldt hetzelfde voor Frank Abbott met zijn neef in Melbury. En ook de manier waarop Craig Lester verliefd wordt op Rosamond Maxwell - via een foto bij de kopij van haar zuster Jenny - is natuurlijk nogal geforceerd. Maar ondanks deze kleine kritiekpuntjes vind ik dit een leuke en klassieke detectiveroman met een goede karakter- en sfeertekening.

Ik blijf me bij deze schrijfster ook afvragen of Miss Maud Silver model gestaan heeft voor Miss Jane Marple, haar evenknie bij de detectiveschrijfster Agatha Christie (1890 – 1976). Ik denk het haast wel. Het eerste boek met Miss Silver verscheen in 1928 en Miss Marple verschijnt pas in 1930 op het toneel. Beide dames zijn amateurdetective, niet getrouwd en houden van breien. Ze hebben allebei ook iets onschuldigs over zich, maar zijn in feite zeer scherpe en logische denkers, wat voor een detective natuurlijk absoluut noodzakelijke hoedanigheden zijn.