2. complete titelbeschrijving.
De titel van het boek is: “Komt een vrouw bij de dokter”. Het is geschreven door Kluun oftewel Raymond van de Klundert.

De eerste druk komt uit 2003


3. samenvatting
Stijn en Carmen zijn een gelukkig stel. Ze hebben alles: geld, een goede baan, een mooi huis en een dochtertje. Als Carmen een ontsteking ontdekt in haar borst en dit veranderd hun leven voorgoed. Ze komen er achter dat Carmen borstkanker heeft. Stijn die al zijn hele leven met andere vrouwen het bed deelt, probeert zijn leven te verbeteren. Het wil echter niet lukken en hij doet juist het tegenovergestelde. Hij doet niets anders meer dan drinken en gaat achter de vrouwen aan. Nu moet je niet meteen het ergste van hem denken, hij houdt wel degelijk van zijn vrouw. Hij zegt dat hij niets voelt bij de andere vrouwen behalve genot dan, zijn liefde is voor zijn vrouw. Maar dan gebeurt er wat tijdens het carnaval ontmoet hij Roos. Zij is een vrouw waar hij al heel wat mee wil, maar het is hem nog nooit gelukt. Maar ze ontdekken dat ze toch meer gevoelens voor elkaar hebben. Hij begint een affaire met haar. Hij vindt zijn troost bij haar. Terwijl hij met Carmen zoveel mogelijk probeert te genieten van zijn leven, gaat zijn seksuele leven verder bij Roos. Met Carmen gaat het steeds slechter, ze komt erachter dat ze niet heel lang meer te leven heeft. Het wordt ook steeds moeilijker: haar borst wordt geamputeerd, haar haar valt uit, de chemokuren slaan niet meer aan en het is een ramp om de chemokuur aan te brengen. Ze gaan samen naar een ander ziekenhuis en het lijkt even wat beter te gaan. Ze proberen zoveel mogelijk vrienden te bezoeken en te reizen. Familie komt langs en zijn voorbereidingen aan het doen voor wanneer Carmen er niet meer is. Luna hun dochtertje moet stap voor stap voorbereid worden op de dood van moeder. Ze houden een dagboek bij en iedereen moet wat over Carmen vertellen en alles wat ze verzamelen gaat in een kist. Die later voor Luna is. Ze kopen een nieuw huis en bereiden nu haar dood voor, de nieuwe kuren slaan niet meer aan en Carmen wil er zelf een einde aan maken. Stijn gaat vanaf dat moment niet meer naar Roos, maar houdt wel contact met haar en kan zo veel troost bij haar vinden. De laatste dagen zijn slopend. Iedereen komt langs op bezoek en ze blijven bijna allemaal slapen. Het lange afscheid is haast een feestje. Uiteindelijk is de dag aangebroken en nu moet ook Stijn afscheid van haar nemen en natuurlijk Luna ook. Luna is het moeilijkst en helemaal omdat het lijkt alsof ze alles snapt. De dokter komt met het drankje en Carmen gaat dood. Het duurt even want het drankje lijkt niet te werken en ze moet een spuitje hebben. Ze is afschuwelijk, maar Stijn weet dat ze nu geen pijn meer heeft. Op het eind van het verhaal lees je dat Stijn de nieuwe schoenen van Carmen bij haar aandoet.


4, structurele analyse

Personages
Hoofdpersoon: Stijn

Een zeer gevoelige jonge man die een goed leventje leeft. Hij heeft een eigen bedrijf, geld, een geweldige vrouw , een dochtertje van 1 jaar en een heleboel vrienden. Het zit hem allemaal maar mee.

Totdat er bij Carmen borstkanker geconstateerd wordt. Stijn weet hier niet goed mee om te gaan en krijgt het er dan ook lastig mee. Om aan de kanker te ontsnappen duikt hij vaak s’avonds de kroeg in.

Doordat Carmen steeds minder zin heeft in seks gaat Stijn ook steeds meer affaires aan. Maar op een gegeven moment merkt hij dat het zo niet langer door kan gaan en besluit zijn liefde en zorg aan Carmen in haar laatste maanden te geven om zo de mooiste maanden van haar leven te maken.

Hoofdpersoon: Carmen
Carmen is een jonge sterke vrouw. Ze leeft ook een gelukkig leventje totdat er natuurlijk ontdekt wordt dat ze borstkanker heeft. Ze probeert alles op alles te zetten om beter te worden maar ziet het niet meer zitten wanneer ze te horen krijgt dat het een aflopende zaak is. Toch houdt ze de humor er in en vergeeft Stijn om zijn overspel.

Carmen en Stijn zijn getrouwd en hebben 1 dochtertje luna.

Bij personen en hun verhouden met Carmen en Stijn

Bijpersoon Luna:
De dochter van Stijn of Pim en Carmen.

Bijpersoon Carmens moeder:
Moeder van Carmen.

Bijpersoon Pim:
Pleegde Carmen overspel mee en kan misschien de vader zijn van Luna.

Bijpersoon Roos:
Naast Carmen de 2e minnares van Stijn.

Bijpersoon Natasja:
Naast Carmen en Roos de 3e minnares van Stijn.

Bijpersoon Frenk:
Met Stijn eigenaar van hun marketingbureau en tevens een goede vriend van Stijn en Carmen die hun wekelijks bezoekt en altijd steunt.

Bijpersoon Ramon:

Het stapmaatje van Stijn.

Bijpersoon Anne:
De beste vriendin van Carmen.

Bijpersoon Toos:
Lotgenoot van Carmen en mede daardoor vriendin van haar.

Bijpersoon Maud:
Een ex van Stijn en immers een goede vriendin van Carmen.

Bijpersoon Thomas:
De man van de beste vriendin van Carmen.


Plaats en ruimte.
Er zijn veel verschillende ruimtes waar het verhaal zich afspeelt. Het verhaal speelt zich voornamelijk af in Nederland in Amsterdam., dat is ook waar zij wonen. Maar Stijn komt zo nu en dan ook bij Roos thuis en gaat op vakantie naar Miami, met een paar vrienden, en Barcelona, met Carmen en Luna. Ook speelt het verhaal zich af en toe op Stijns werk af en een keer in het Vondelpark.

De ruimtes geven niet veel vorm aan het verhaal. Het enige dat je, je kan voorstellen is dat er in Miami en Barcelona een feestsfeer hangt en in een ziekenhuis en op een begraafplaats iedereen minder uitgelaten zal zijn.



tijd
het boek is in een chronologische volgorde geschreven. Het speelt zich af in de tijd van nu. Niet 100 jaar geleden of zo.



Perspectief.
Het boek is in ik- perspectief, je ziet het boek helemaal gebeuren uit de ogen van Stijn de hoofdpersoon van het boek.


Thema
Het thema van het boek is kanker en vreemdgaan.

Carmen krijgt te horen dat ze een ongeneselijke ziekte heeft en Stijn gaat met het leven vreemd.


Motieven
In het boek kennen we een aantal motieven. De belangrijkste hiervan zijn: angst, liefde en overspel.

Angst:
Carmen is al bang dat ze waarschijnlijk kanker heeft maar wanneer dit bevestigd wordt zijn Stijn en zij beide bang voor de toekomst. Carmen heeft ook angst voor de chemokuren omdat het aanprikken waarschijnlijk erg pijn doet.

Stijn is voornamelijk bang of Carmen erachter komt dat hij vreemd gaat. Maar uiteindelijk zijn ze allebei bang om elkaar te verliezen.

Liefde:

Alles in het boek slaat wel op de liefde. Liefde voor je vrouw of man, voor je kind, voor familieleden, voor vrienden en voor je minnaressen.

Overspel:
Stijn en Carmen zijn beide vreemdgegaan. Carmen maar een aantal keer maar Stijn constant. Hij zou nooit monogaam kunnen zijn en pleegt zelfs nog meer overspel wanneer Carmen kanker heeft.


Motto
Yesterday, all my troubles seemed so far away.

Hiermee maakt hij duidelijk dat hij terug wil naar gisteren. Toen hij nog niets te maken had met kanker. De kanker die zijn leven voorgoed veranderd heeft.


Titelverklaring
Letterlijk, zijn vrouw Carmen die bij de dokter komt en die krijgt te horen dat ze nog maar een paar dagen te leven heeft.

Figuurlijk, de titel is afgeleid van de afgezaagde mop. Over een vrouw die bij de dokter komt. Hij wou dat dit ook allemaal een grapje was.



5. Persoonlijke reactie

Onderwerp
Het onderwerp van het boek is kanker en vreemdgaan. Ik vind het onderwerp vreemdgaan totaal niet interessant. Ik vind dat persoonlijk gewoon dom en hypocriet.

Dit boek licht op een of andere manier heel dicht bij, ik heb zelf een aantal jaar geleden meegemaakt dat mijn buurvrouw borstkanker had en terwijl het heel slecht met haar ging heeft onze buurman een ander iemand leren kennen. Op het sterfbed van mijn buurvrouw had hij gewoon een ander.


Ik had wel bepaalde verwachtingen omdat ik de film had gezien, die zijn ook wel uitgekomen

De auteur werkt het onderwerp echt diep uit, je kunt echt in het leven van de personen in het boek kijken.

De auteur geeft vind ik zeker een bepaalde visie op dit boek, ik denk dat nu ook veel mensen zoiets hebben van als iemand kanker heeft en het lijkt een beetje zo te gaan als in het boek dat ze echt snel een oordeel klaar zullen hebben.


Gebeurtenissen.
De gebeurtenissen die het belangrijkste zijn is vooral dat Carmen te horen krijgt dat ze borstkanker heeft, en dat Stijn met roos een verhouding krijgt.

De gebeurtenissen worden echt ontzettend goed beschreven, als je, je in dit boek niet in kunt leven zal het voor andere boeken heel erg moeilijk gaan.

De samenhang vind ik goed uitgekozen ook erg gemakkelijk om het verhaal goed te volgen.

Ik vind de gebeurtenissen ontzettend boeiend, schokkend, ontroerend, realistisch, herkenbaar, humoristisch en geloofwaardig.

Het is gewoon een ontzettend boeiend onderwerp wat tegelijkertijd ontzettend schokkend is omdat zo’n jonge vrouw Kanker krijgt, het is ook echt ontroerend in de manier hoe het geschreven is en in de details. Het is echt realistisch en voor mij ook echt herkenbaar zoals ik hier boven schreef. Op een of andere manier is het ook echt humoristisch omdat Carmen ondanks dat ze echt heel erg ziek is nooit haar gevoel voor humor verliest. En het is ontzettend geloofwaardig in de manier waarop het geschreven wordt en natuurlijk ook het onderwerp.

De gebeurtenis die het meeste indruk op mij gemaakt heeft is toch wel hoe positief Carmen blijft ondanks deze slopende ziekte, ze heeft echt gewoon zo iets van Shit happens ik kan er toch niks meer aan veranderen dus dan maken we er maar iets van.




Personages
De karakter eigenschappen vind ik duidelijk beschreven van de Hoofdpersonen Stijn en Carmen, van de bijpersonen is dat iets minder.

De personen zijn wat mij betreft levensecht en herkenbaar. Het is gewoon een gezin wat iets gruwelijks overkomt

Ik vind het wel fijn als je , je in een personage kunt verplaatsen maar niet van levensbelang. Bij dit boek kan ik wel meeleven maar niet verplaatsen, omdat ik me eigen niet kan verplaatsen in iemand die ongeneselijk ziek is.

Ik vond Carmen ontzettend sympathiek, Stijn ondanks dat hij vreemd gaat vind ik dat ook hij sympathiek is hij gaat vreemd maar ziet wel in van dat het toch echt niet goed is en dat hij er voor zijn vrouw moet zijn.

Ik vind niemand onsympathiek. Degene die het meeste in de buurt komt is wel roos de minnares van Stijn.

De handelswijze van Stijn en Roos keur ik af. Van Stijn omdat je niet vreemd gaat en al helemaal niet als je vrouw doodziek is. Van Roos omdat hij Stijn had moeten zeggen dat hij niet meer had mogen komen.

De handelwijze van Carmen keur ik goed. Zo ziek en toch zo ontzettend positief blijven.

Van Stijn snap ik niet, ik ben gewoon tegen vreemdgaan dus daarom zou ik Stijn niet verdedigen, Carmen verdedig ik juist wel en vind ik ook heel begrijpelijk. Ze wil alles nog uit haar leven halen voor zover zie die nog heeft.

De personen vind ik reageren totaal niet voorspelbaar, ze hebben een karakter wat je niet zomaar doorziet.


Opbouw
Ik vind het verhaal soms wel ingewikkeld van opbouw, het is wel in een chronologische volgorde maar er staan ook steeds een soort van Kranten artikeltjes in daardoor vind ik dat verwarend lezen.


Er zitten niet veel tijdsprongen in het verhaal.

De opbouw past zeker bij het verhaal. Het wordt verteld zoals het gewoon in het echt is gebeurt.

Door de ogen van een persoon door de ogen van Stijn, dit vind ik ook passen bij het onderwerp. Ook had het goed gekund als je het door de ogen van Carmen had gezien.

Het eind is helemaal niet plezier. Je leest dat Carmen de strijd op heeft gegeven en niet meer wil vechten en voor euthanasie kiest. Aan het eind blijf je vind ik met een vraag zitten. Gaat Stijn terug naar roos? Of blijft hij nog vrijgezel.


Taalgebruik.
het boek heeft niet echt een moeilijk taalgebruik. Er staan wel is ooit teksten in waarbij ik dan denk van wat? Maar dat zijn dan termen die bij de ziekte van Carmen horen. De verhouding tussen de gesprekken van de personages is goed in balans.

Volgens mij was er geen sprake van ingewikkelde beeldspraak of duistere beeldspraak.

Het taalgebruik past zeker goed bij de personages. Het zijn ras Amsterdammers en dat merk je ook echt in het taaltje dat ze praten in het boek.

Het enige wat mij opgevallen is dat er soms nog wel is iets in terug komt van hun eigen dialect.


Algemene Conclusie.
Ik vond het een ontzettend mooi en onroerend boek. Heb ook gewoon mee zitten janken toen ik dit boek aan het lezen was. dit boek zou ik ook gewoon aanraden aan andere mensen. Wel vind ik dat je van zo’n soort boeken moet houden.

Laat me raden, jij bent ook zeker zo’n Amsterdammer die denkt dat de aarde plat is en zodra je buiten de ring komt je er af valt. – Stijn


Dit is een zin die Stijn zegt in de film en die vind ik zo ontzettend leuk!